Απόστολος Παύλος
Απόστολος Παύλος Ταρσός Κιλικίας 10 μ.Χ-Ρώμη 64 μ.Χ Απόστολος Παύλος Ταρσός Κιλικίας 10 μ.Χ-Ρώμη 64 μ.Χ Από διώκτης του Χριστιανισμού έγινε ένας από τους κορυφαίους αποστόλους του Χριστού. Αφιέρωσε τη ζωή του στη εξάπλωση του Χριστιανισμού. Έκανε τρεις αποστολικές πορείες και ίδρυσε πολλές εκκλησίες. Συνέγραψε πολλές επιστολές με τις οποίες ρύθμιζε τα προβλήματα των εκκλησιών
Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου (Κεφ. ΙΓ΄) Ο Ύμνος της Αγάπης Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου (Κεφ. ΙΓ΄)
Γλωσσολαλιά Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κτύπημα κυμβάλου.
Προφητεία-Σοφία-Πίστη και αν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και αν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω , ουδέν ειμί. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα.
Ελεημοσύνη-Θυσία Και αν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Και αν μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε με ωφελεί.
Μακροθυμία-Καλοσύνη-Ταπεινότητα-Ηρεμία –Συμπόνια- Χαρά με τη χαρά -συγχωρητικότητα Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία έχει και καλοσύνη· εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος. ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό.
Ανοχή-Ελπίδα-εμπιστοσύνη-Υπομονή Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει.
Πίστη –Ελπίδα -ΑΓΑΠΗ ... νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη. ... Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα κι η αγάπη. Και από αυτά το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. και αν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν , και αν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω , ουδέν ειμί. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Και αν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και αν παραθώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Και αν μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε με ωφελεί. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται , ου λογίζεται το κακό, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία* έχει και καλοσύνη· εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί**, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει*** ούτε περηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος.ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει . Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει. ... νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία:η πίστη, η ελπίδα κι η αγάπη. Και από αυτά το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη. * ανέχεται, υπομένει ** δεν οδηγεί σε ζήλια και μίσος *** δεν υπερηφανεύεται