ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠ’ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ… Με αφορμή το ομότιτλο ποίημα του Ζακ Πρεβέρ ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠ’ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ… Οι μαθητές του Β3 συνθέτουν και οπτικοποιούν τις δικές τους φανταστικές (;) συναντήσεις . (Ομαδική εργασία στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας)

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Συναντήσαμε έναν προϊστορικό δεινόσαυρο Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Συναντήσαμε έναν προϊστορικό δεινόσαυρο. Στο μέλλον μάς ταξίδεψε μέσα από του χρόνου μια σχισμή. Πόλεις μέσα στα σύννεφα χτισμένες Να πλέουν στον ουρανό. Καράβια δίχως άγκυρα μα με τον ήλιο πλοηγό.

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας Συναντήσαμε ένα θηρίο. «Φύγε πέρα, μακριά», είπα με κοφτή μιλιά. Μα εκείνο μας κοιτά και μου λέει γελαστά: «Πέτα πέρα το μαχαίρι και έλα δώσε μου του χέρι».

Βγαίνοντας από το σχολείο μας, Συναντήσαμε εξωγήινους και μας απήγαγαν Βγαίνοντας από το σχολείο μας, Συναντήσαμε εξωγήινους και μας απήγαγαν. Πού μας πήγαν; Μα στον πλανήτη Άρη, φυσικά! Όλα ήταν τέλεια εκεί. Μέχρι που με ξύπνησαν. Γιατί;;;

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Ακούσαμε ένα «μπαμ» Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Ακούσαμε ένα «μπαμ». Φοβηθήκαμε πολύ και μπήκαμε σε μια καταπράσινη αυλή. Ο Χουλκ έμενε εκεί. «Τι μπορεί να μας συμβεί;»

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Βρήκαμε ένα χαμένο ευρώ Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Βρήκαμε ένα χαμένο ευρώ. Και σα να ‘ταν μαγικό μας ρουφάει στο λεπτό. Και αρχίζουμε ταξίδι μαγικό, ευρωπαϊκό, στη Γαλλία, στη Δανία μα και στην Πορτογαλία.

Βγαίνοντας απ’ το σχολείο μας, Αντικρίσαμε Ένα μεγάλο διαστημόπλοιο Μας έφερε μια βόλτα Τριγύρω στην Ελλάδα Και το χρυσό το πιόνι Και το χρυσό βαγόνι Μας πήγε στο παγώνι

Βγαίνοντας από το σχολειό μας Συναντήσαμε και πάλι τον Τζακ Ένας σκύλος ήταν απλώς, άπλυτος και αφρόντιστος, μα τόσο φιλικός! Την ουρά του την κουνούσε, σαν περνούσαμε μπροστά και περίμενε ένα χάδι, από όλα τα παιδιά. Εκείνη τη μέρα του χειμώνα, ένα μικρό παιδί που σχολούσε, στο σπίτι του πήγαινε γοργά, Ξάφνου ένας άγνωστος το πλησίασε πονηρά. Και σαν σήκωσε τα χέρια, το παιδί για ν’ αρπάξει, γίνηκε σαματάς, απ’ το παντελόνι ο Τζακ τον βουτάει κι ο κακός εκείνος πάει.

Βγαίνοντας από το σχολειό μας, Συναντήσαμε Τον λαμπερό ήλιο με το χλωμό φεγγάρι Να συζητούν για το ποιος είναι κυρίαρχος του ουρανού Και τα αστέρια να παρακολουθούν με δέος την συζήτηση

Βγαίνοντας από το σχολειό μας, Βγαίνοντας από το σχολειό μας, συναντήσαμε ένα κοχύλι που προσπαθούσε να απλωθεί στην άμμο.

Βγαίνοντας από το σχολείο μας, Συναντήσαμε κάτι εξωπραγματικό. Δύο κότες να μαλώνουν για ένα μπλε φόρεμα, πάνω στο καπό ενός ροζ αυτοκινήτου, Η μία γάβγιζε και η άλλη νιαούριζε. Ξαφνιαστήκαμε πολύ!! Μα τι γυρεύουν δύο κότες σε ένα αυτοκίνητο;

Βγαίνοντας από το σχολειό μας, Συναντήσαμε ένα μεγάλο τραίνο, Βγαίνοντας από το σχολειό μας, Συναντήσαμε ένα μεγάλο τραίνο, που είχε τρία χρυσά βαγόνια και μέσα στα βαγόνια απέραντα λιβάδια υπήρχαν, που έκαναν τη βόλτα τους μαζί με τα λουλούδια τους.

Βγαίνοντας απ’ το σχολείο μας, Συναντήσαμε τον Ρονάλντο, της μπάλας τον Θεό. Μας είπε «Πρέπει να κοπιάσετε και ποτέ να μη δειλιάσετε. Μοναχά αν κουραστείτε θα μπορέσετε να δείτε πως τίποτε δε θα σας χαριστεί. Αλλά έτσι θα μπορείτε να υπερηφανευτείτε πως αξίζει ό,τι ζείτε.»

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Συναντήσαμε έναν χιονάνθρωπο χοντρό που μες το κρύο ζεστασιά προσπαθούσε να βρει στου τρελού αστροναύτη την αυλή. Μιας και ήταν τρελός ο αστροναύτης αυτός με έναν μαρκαδόρο ζωγράφισε τον χιονάνθρωπο τον παχουλό. Και από αστραφτερός έγινε χρωματιστός. Ο χιονάνθρωπος ο πιο ξεχωριστός!

Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Συναντήσαμε έναν εφευρέτη Βγαίνοντας απ’ το σχολειό μας, Συναντήσαμε έναν εφευρέτη. Μας πρότεινε βόλτα στην Αμερική με μία χρονομηχανή. Του απάντησα εγώ ότι θα μείνουμε εδώ, στη δική μας χώρα που είναι γεμάτη δώρα και που, όπου και αν κοιτάζεις, δε μπορείς παρά να θαυμάζεις τον ήλιο, τον ουρανό και τον ελληνικό πολιτισμό.

6ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας Μάρτιος, 2015.