Σταυρούλα Γκούμα Χριστιάνα Γούτου Τριαντάφυλλη Δούκα Σαμ Ζαχαρόπουλος ΜΑΓΙΑ Μαθητές που εργάστηκαν : Σταυρούλα Γκούμα Χριστιάνα Γούτου Τριαντάφυλλη Δούκα Σαμ Ζαχαρόπουλος

ΜΑΓΙΑΣ Οι Μάγια είναι ένας λαός Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής. Καταλαμβάνει μια συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στη βόρεια Μπελίσε και μιλά διάφορες γλώσσες της γλωσσικής οικογένειας των Μάγια. Οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές των Μάγια διαίρεσαν τις περιοχές που ζούσαν οι λαοί των Μάγια σε 3 ζώνες- βόρεια, κεντρική, νότια. Η γεωγραφική, αυτή, διαίρεση συμπίπτει και με την γλωσσική διαίρεση. Πριν από τη κατάκτηση του Μεξικού από τους Ισπανούς οι Μάγια είχαν αναπτύξει τον λαμπρότερο πολιτισμό του Δυτικού Ημισφαιρίου. Ασκούσαν τη γεωργία, έκτιζαν πέτρινα σπίτια και πυραμιδοειδείς ναούς, κατεργάζονταν το χαλκό και το χρυσό και χρησιμοποιούσαν μια μορφή ιερογλυφικής γραφής.

Ιστορία Οι ρίζες του πολιτισμού των Μάγια φτάνουν πολύ πίσω στην προϊστορία, πέρα από τα 2000 π.Χ. όπου αντιστοιχεί η Αρχαϊκή περίοδος. Μετά αρχίζει η Προκλασική περίοδος που χρονολογείται από το 2000 π.Χ.-250 μ.Χ. Ακολουθεί η Κλασική περίοδος μέχρι το1000 μ.Χ. Τέλος από το 1000-1540 χρονολογείται η Μετακλασική περίοδος. Τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα χρονολογούνται στα 7500 χρόνια π.Χ. Αργότερα εμφανίστηκαν και άλλα πολύ ενδιαφέροντα αντικείμενα. Στα μέσα της Προκλασικής περιόδου εμφανίζονται αλλαγές στις γεωργικές κοινότητες που μαρτυρούν τις αρχές μιας πιο πολύπλοκης κοινωνικής δομής, ενώ κάποιες κατασκευές μας δείχνουν ότι υπήρχε ένα είδος συλλογικής εργασίας κάτω από συγκεντρωτική διοίκηση. Κατά το 1200 π.Χ., οι Ουλμέκοι, ο, τότε, πιο προοδευμένος λαός της Κεντρικής Αμερικής επηρέασε αρκετά τους Μάγια, αφού αυτοί ήταν που συνέβαλαν στη διάδοση του τύπου της κοινωνίας στην Αμερική. Ο πολιτισμός των Μάγια συνεχίζει να αναπτύσσεται ραγδαία και στην κλασική περίοδο φτάνει στο απόγειο της ανάπτυξής του. Μέχρι το 1000, όμως, οι πόλεις των Μάγια είχαν εγκαταλειφθεί. Οι λόγοι που οδήγησαν σε κάτι τέτοιο δεν έχουν διευκρινιστεί και μόνο υποθέσεις θα μπορούσαμε να κάνουμε. Ίσως ξέσπασαν εμφύλιοι πόλεμοι ή εμφανίστηκαν εισβολείς. Ακόμα, όμως, μπορεί οι Μάγια να κουράστηκαν από το πολύπλοκο τελετουργικό της πολύ απαιτητικής θρησκείας τους, και έτσι προτίμησαν να βρουν έναν καινούργιο τρόπο ζωής. Τέλος, μετά την ισπανική κατάκτηση το κεντρικό τμήμα των Μάγια έγινε καταφύγιο φυγάδων. Οι περισσότεροι Μάγια κατέφυγαν σε χωριά εκχριστιανισμού και αποδεκατίστηκαν από φοβερές επιδημίες, ενώ σημειώθηκαν αρκετές εξεγέρσεις ενάντια στην καταπίεση και τον αποικισμό.

Κοινωνική & πολιτική οργάνωση Η κοινωνία των Μάγια ήταν ταξική και υπήρχε ένα είδος ολιγαρχίας που κατείχε την μεγαλύτερη εξουσία. Η αριστοκρατία, δηλ. οι ευγενείς, είχαν μεγάλες εκτάσεις γης στην ιδιοκτησία τους, διαχειρίζονταν τις υ ποθέσεις του κράτους και είχαν τις σημαντικότερες θέσεις στις στρατιωτικές και θρησκευτικές τάξεις. Οι ευγενείς, όπως είναι φυσικό βρισκόταν στην κορυφή της κοινωνίας και ήταν οι πλουσιότεροι έμποροι. Ακολουθούσαν οι κοινοί πολίτες, η πλειονότητα του πληθυσμού, που ήταν ελεύθεροι εργάτες. Υποστήριζαν τους ευγενείς, τους εμπόρους, τους ιερείς, τους στρατιώτες και τους καλλιτέχνες. Ένα χαρακτηριστικό των Μάγια ήταν το πάθος τους για τον πόλεμο και ορισμένοι απ’ αυτούς βρισκόταν σε συνεχή πόλεμο μεταξύ τους. Τέλος οι Μάγια δεν δημιούργησαν αυτοκρατορίες, και κατά την άφιξη των Ισπανών εκεί οι πόλεις κυβερνούνταν από έναν αρχηγό που έπαιρνε το αξίωμά του κληρονομικά.

Οικονομική οργάνωση Οι Μάγια ασκούσαν, κυρίως, τη γεωργία και παρήγαγαν καλαμπόκι, φασόλια, κολοκύθια, βαμβάκι, κακάο, πιπεριές και οπωροφόρα. Ασχολούνταν, επίσης, με την κτηνοτροφία, μιας και εξέτρεφαν ορισμένα ζώα, όπως σκύλους, γαλοπούλες και μέλισσες. Ορισμένοι ασκούσαν το κυνήγι και την αλιεία. Το εμπόριο ήταν πολύ ανεπτυγμένο μεταξύ κοντινών αλλά και μακρινών πόλεων.

Αρχιτεκτονική & αστικοποίηση Τ α κέντρα των μεγάλων πόλεών τους περιλάμβαναν μια ορθογώνια πλατεία που περιβαλλόταν από τις τρεις ή τέσσερις πλευρές της από τεχνητούς λόφους ή εξέδρες. Πολλές φορές αυτές οι πλατείες ήταν χτισμένες σε τεχνητά επίπεδα αναχώματα. Στην επίπεδη επιφάνεια των ψηλών πυραμίδων χτίζονταν ναοί. Στις πλατείες υπήρχαν και χαμηλές πυραμίδες που χρησίμευαν για βάσεις ανακτόρων με πολλά δωμάτια που ανήκαν, κυρίως, σε αριστοκράτες. Τα μικρά κέντρα αποτελούνταν από μια πλατεία, τα μεγάλα, όμως, είχαν αρκετές που κάλυπταν τεράστιες εκτάσεις. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των πόλεων ήταν το γήπεδο όπου παίζονταν το πολύ διαδεδομένο παιχνίδι της μπάλας.

Μουσική Ο μουσικός πολιτισμός των Μάγια ήταν απόλυτα συνδεδεμένος με τους αντίστοιχους των άλλων λαών της Κεντρικής Αμερικής. Από κάποιες λιγοστές πηγές που υπάρχουν φαίνεται ότι η μουσική παράδοση μεταδιδόταν προφορικά, άρα δεν υπήρχε κανένα σύστημα μουσικής σημειογραφίας. Οι κλίμακές τους ήταν πεντάφθογγες και η μουσική ήταν άρρηκτα δεμένη με τη θρησκεία και τις τελετουργίες. Για τους Μάγια η μουσική ήταν ένα μέσο επικοινωνίας με τους θεούς και πίστευαν πως οι θεοί εξαγριώνονταν αν οι τελετές δεν ήταν άψογες. Ο χορός είχε μορφή τελετουργίας και με την συμμετοχή της ομάδας οδηγούσε σε θρησκευτική έκσταση. Γενικά, όμως, η μουσική των Μάγια αλλά και όλων των Ινδιάνων διαμορφώθηκε μετά από πολλές επιδράσεις που δέχτηκε από την ευρωπαϊκή και αφρικανική μουσική. Σήμερα οι Μάγια ζουν σε ορισμένες περιοχές της Αμερικής και ασχολούνται, κυρίως, με τη γεωργία. Είναι επισήμως Ρωμαιοκαθολικοί, όμως μερικοί διατηρούν ακόμα τις, παλιές, θρησκευτικές τους τελετές σε οικιακό περιβάλλον. Ο πολιτισμός τους έχει υποστεί πολιτιστική διείσδυση, από τα πρώτα χρόνια της ισπανικής κατάκτησης. Δυστυχώς, οι ‘πολιτισμένοι’ Ευρωπαίοι όταν ανακάλυψαν την Αμερική, θεώρησαν τους λαούς της απολίτιστους- πράγμα που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Έτσι, λοιπόν, κατέστρεψαν πολλά από τα επιτεύγματα τους, ίσως από ζήλια και αλαζονεία γιατί αυτοί μόνο μπορεί να είναι οι λόγοι που τους οδήγησαν σε κάτι τέτοιο. Εμείς όμως αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο πολιτισμός των Μάγια είναι ένας από τους πιο αξιόλογους.

Κτίσμα των Μάγια Οι Μάγια είναι ένας λαός Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής. Καταλαμβάνει μια συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στο βόρειο Μπελίζ και μιλά διάφορες γλώσσες της γλωσσικής οικογένειας των Μάγια. Οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές των Μάγια διαίρεσαν τις περιοχές που ζούσαν οι λαοί των Μάγια σε 3 ζώνες- βόρεια, κεντρική, νότια. Η γεωγραφική, αυτή, διαίρεση συμπίπτει και με την γλωσσική διαίρεση. Η έκταση του πολιτισμού των Μάγια φαίνεται σε αυτόν το χάρτη με κόκκινη γραμμή. Η μαύρη γραμμή δείχνει την συνολική επέκταση των Μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Με κύκλο σημειώνονται τοποθεσίες της Κλασσικής περιόδου και με τετράγωνο αυτές της Μετακλασσικής Πριν από τη κατάκτηση του Μεξικού από τους Ισπανούς οι Μάγια είχαν αναπτύξει τον λαμπρότερο πολιτισμό του Δυτικού Ημισφαιρίου. Ασκούσαν τη γεωργία, έκτιζαν πέτρινα σπίτια και πυραμιδοειδείς ναούς, κατεργάζονταν το χαλκό και το χρυσό, γνώριζαν την υφαντουργία και χρησιμοποιούσαν μια μορφή ιερογλυφικής γραφής. Οι ρίζες του πολιτισμού των Μάγια φτάνουν πολύ πίσω στην προϊστορία, πέρα από τα 2000 π.Χ. όπου αντιστοιχεί η Αρχαϊκή περίοδος. Μετά αρχίζει η Προκλασική περίοδος που χρονολογείται από το 2000 π.Χ. 250 μ.Χ. Ακολουθεί η Κλασική περίοδος μέχρι το 1000 μ.Χ. Τέλος από το 1000-1540 χρονολογείται η Μετακλασική περίοδος.

Στη γη των Ινδιάνων Μάγια Μια χώρα πανέμορφη και συγχρόνως πολυτάραχη κάνει δειλά ανοίγματα στους εραστές της περιπέτειας και του αγνώστου. Ένας τόπος που απευθύνεται όχι σε απλούς τουρίστες, αλλά σε πραγματικούς ταξιδευτές των ονείρων, που θέλουν να ζήσουν από κοντά την άγρια φύση, τα ζώα, τα σπάνια πουλιά, τις αρχαίες πόλεις των Μάγια και να ανακαλύψουν ένα λαό που κρατά ακόμη ζωντανό τον πολιτισμό των προγόνων του. Η Γουατεμάλα βρίσκεται στην Κεντρική Αμερική. Πάνω από 25 ηφαίστεια βρίσκονται διάσπαρτα στη γη της κι αρκετά είναι ακόμη ενεργά. Το έδαφος της χώρας είναι γόνιμο και σε αυτό καλλιεργείται καφές, κακάο, φρούτα, ζαχαροκάλαμο και κάρδαμο. Το βόρειο μέρος καταλαμβάνεται από το βαθύπεδο του Πετέν. Εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο τελετουργικό κέντρο των Μάγια, η αρχαία πόλη Τικάλ. Πάνω από το μισό του πληθυσμού της Γουατεμάλας είναι Μεστίζος ή Λαντίνος, αυτοί δηλαδή που μιλούν την ισπανική γλώσσα και είναι μισοί Ινδιάνοι και μισοί Ισπανοί. Το άλλο 50% των κατοίκων είναι γνήσιοι απόγονοι των Μάγια. Οι σπουδαιότερες φυλές είναι η Κιτσέ, η Κακτσικέλ και η Κεκτσί. Αν και επίσημη γλώσσα είναι η ισπανική, η πλειοψηφία των φυλών των Μάγια μιλά σίγουρα κάποια από τις 21 διαλέκτους κι ελάχιστοι είναι εκείνοι που μπορούν να μιλήσουν καθαρά ισπανικά. Οι φυλές των Μάγια ζουν από τη γεωργία και τη χειροτεχνία. Τα περίφημα υφαντά τους ξεχωρίζουν από περιοχή σε περιοχή και μπορούμε κάλλιστα να αναγνωρίσουμε τον τόπο κατασκευής τους από τα σχέδια και τα χρώματα.

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ ΣΙΤΙ Η πρωτεύουσα της Γουατεμάλας είναι η μεγαλύτερη αστική κοινότητα στην Κεντρική Αμερική. Εκτείνεται σε μια επίπεδη έκταση ανάμεσα σε βουνά και χαράδρες. Η πυκνή πολεοδομία και το νέφος μπορεί να σας θυμίσουν την πόλη του Μεξικού. Ό,τι κι αν λένε, για μένα η πόλη της Γουατεμάλας έχει ένα εντελώς ξεχωριστό άρωμα. Εκεί είδαμε σαράβαλα λεωφορεία να μουγκρίζουν μέσα σε πυκνά σύννεφα από ντίζελ και να αγκομαχούν για να μαζέψουν όσους περισσότερους επιβάτες γίνεται. Υπάρχει μια έντονη αντίθεση, που προκαλεί σοκ. Αναφέρομαι στην εντυπωσιακή Zona Viva, τη συνοικία με τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα ακριβά εστιατόρια και τα μοντέρνα clubs, και από την άλλη, στις χτυπημένες από τη φτώχεια παραγκουπόλεις, που βρίθουν επαρχιωτών και μεταναστών. Το πρώτο πράγμα που κάναμε με το που φτάσαμε στη Γουατεμάλα Σίτι ήταν να μπούμε σε ένα από αυτά τα μεγάλα ανοιχτά λεωφορεία για μία βόλτα, ώστε να τα δούμε όλα από κοντά. Το τέλος της διαδρομής μάς βρήκε στην Plaza de la Constitución, τη μεγάλη κεντρική πλατεία της πόλης. Όπως άλλωστε συμβαίνει και σε όλα τα αστικά κέντρα, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην κεντρική πλατεία. Ήμασταν λοιπόν τυχεροί. Κυριακή στη Γουατεμάλα Σίτι. Και οι εικόνες πραγματικά εντυπωσιακές: ένα λαϊκό πανηγύρι, που όμοιό του, πιστεύω, πως δύσκολα μπορεί να συναντήσει κάποιος σε αστική πρωτεύουσα. Βλέποντας όλα αυτά, σκεφτόμουν: «Θεέ μου, αν έτσι είναι η Γουατεμάλα Σίτι, τι άλλο έχουν να δουν τα μάτια μας στην υπόλοιπη χώρα;». Και να φανταστείτε ότι σε όλους τους οδηγούς, αλλά και στα προτεινόμενα ταξίδια στη Γουατεμάλα, η πρωτεύουσα θεωρείται απλώς τόπος διανυκτέρευσης για τη συνέχεια του υπόλοιπου ταξιδιού.

ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Ορίστε ορισμένα χαρακτηριστικά που πρέπει να γνωρίζετε για τους κατοίκους της χώρας. Η ευγένεια παίζει τον πρώτο και κυρίαρχο ρόλο στις συζητήσεις μεταξύ τους. Όταν αρχίζεις να τους μιλάς, ξεκινάς με τον χαιρετισμό «Μπουένος ντίας» (καλημέρα) ή «Μπουένας τάρδες» (καλησπέρα). Επίσης, όταν μπαίνεις σε ένα εστιατόριο, καλό είναι να ευχηθείς σε όλους τους παρευρισκόμενους «καλή όρεξη» (buen provecho). Και τώρα προσέξτε... Η Γουατεμάλα είναι ένας σχετικά νέος προορισμός για τους ταξιδιώτες. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούσε η φήμη ότι πολλοί τουρίστες, και ειδικά γυναίκες, απήγαγαν παιδιά, με σκοπό να τα μεγαλώσουν σαν δικά τους ή ακόμη και για εμπόριο οργάνων. Εμείς συναντήσαμε ντόπιους που ήταν εξαιρετικά καχύποπτοι με τις φωτογραφικές μηχανές. Οι φιλικές κινήσεις προς τα παιδιά τους και ιδιαίτερα προς τα κοριτσάκια, καλό θα είναι να αποφεύγονται. Υπάρχουν παραδείγματα τουριστών που ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου όταν άρχισαν να φωτογραφίζουν παιδιά. Οι Ινδιάνοι Μάγια αποφεύγουν με ευγενικό τρόπο τις φωτογραφίες. Με ένα μικρό φιλοδώρημα, ίσως σας επιστρέψουν να απαθανατίσετε μερικές πόζες, πάντα όμως έχοντας ζητήσει την άδειά τους. Οι γυναίκες των Μάγια αποφεύγουν τη χειραψία, αλλά και την επαφή με άγνωστους άνδρες. Γενικά, απ' ό,τι κατάλαβα, είναι κλειστοί άνθρωποι και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε προσεκτικά και με ευαισθησία. Εμείς αυτό ακριβώς κάναμε. Με προσεκτικά βήματα, με λίγη πλάκα και αρκετή υπομονή, καταφέραμε να γίνουμε -έστω και για λίγο- μέρος της μεγάλης παρέας. Αυτό που με εντυπωσίασε στους ντόπιους ήταν το πόσο πρόσεχαν την εξωτερική τους εμφάνιση. Είναι χαρακτηριστικό της χώρας ότι ακόμη και οι πιο φτωχοί κάνουν ό,τι μπορούν για να δείχνουν αξιοπρεπείς. Παρατήρησα, λοιπόν, πώς κοίταζαν τους τουρίστες που, αν και ξόδευαν δεξιά κι αριστερά τα χρήματά τους, εμφανισιακά ήταν απεριποίητοι. Αυτό είναι κάτι που, όπως μου είπε ο ξεναγός μου, δεν το ανέχονται στη Γουατεμάλα. Εκτός όμως από αυτά που σας περιγράφω, δηλαδή την κυριακάτικη ειδυλλιακή ατμόσφαιρα της πόλης, με τα παραδοσιακά υπαίθρια εστιατόρια, τα πολλά εμπορικά μαγαζάκια στη σειρά και το γνωστό πια νυφοπάζαρο των κοριτσιών στους γύρω δρόμους, υπήρχε κάτι που πραγματικά με συγκλόνισε: τελετές εξαγνισμού, ζωντανά, μπροστά στα μάτια μας. Ο ξεναγός μού είπε ότι ήταν κάτι συνηθισμένο -άλλωστε και οι τελετές των Μάγια είχαν λαϊκό χαρακτήρα- αλλά εγώ, επειδή δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ κάτι παρόμοιο, πραγματικά σοκαρίστηκα. Ήταν λοιπόν ώρα να αφήσουμε την πρωτεύουσα. Την επόμενη ημέρα θα ταξιδεύαμε στο Τσιτσικαστενάγκο, για να μάθουμε με ποιον τρόπο έχουν «παντρέψει» οι ιθαγενείς Ινδιάνοι τον καθολικισμό με τον πολιτισμό των Μάγια.

ΤΣΙ-ΤΣΙ Το Τσιτσικαστενάγκο, ή, αν θέλετε, το «Μέρος με τις τσουκνίδες», όπως σημαίνει στα ινδιάνικα, είναι το όνειρο κάθε ταξιδευτή. Είναι το μέρος που σε βάζει για τα καλά στην ιστορία, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα ενός λαού. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.000 μ., σε απόσταση 80 χλμ. από τη Γουατεμάλα Σίτι. Είναι διάσημο για την αγορά της πόλης που διοργανώνεται κάθε Πέμπτη και Κυριακή, μια αγορά που όμοιά της δεν είχαμε συναντήσει ποτέ ξανά σε κανένα ταξίδι μας. Στο Τσίτσι, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, περάσαμε τις περισσότερες μέρες του ταξιδιού μας στην Κεντρική Γουατεμάλα. Μετά την κατάκτηση από τον Πέδρο ντε Αλβαράδο, οι ιεραποστολές προσπάθησαν να προσυλητίσουν τους ντόπιους ιθαγενείς και να αντιστοιχίσουν τους θεούς των Μάγια με τους αγίους των χριστιανών. Παρ' όλες τις προσπάθειες που κατέβαλαν, δεν κατάφεραν τελικά να τους εμποδίσουν να λατρεύουν τους αγίους με έναν εντελώς δικό τους τρόπο, ενσωματώνοντας στο τελετουργικό αρχέγονα στοιχεία μαγείας και προσευχών. Μπορεί στην πρωτεύουσα οι εκκλησίες να είναι τυπικές καθολικές, ωστόσο, στην επαρχία πολλά στοιχεία στη διακόσμησή τους προέρχονται από την αρχαία θρησκεία, όπως λουλούδια καλαμποκιού και μυστικιστικά σύμβολα. Είναι στρωμένες με πευκοβελόνες και σπόρους καλαμποκιού για τη γονιμότητα, ενώ κεριά καίνε στο πάτωμα εις μνήμην των νεκρών και οι προσκυνητές γονατιστοί, με τα κεριά μπροστά τους, μουρμουρίζουν παγανιστικές, μαγικές προσευχές. Άφησα για λίγο τη θρησκεία και τις μοναδικές εικόνες από την εκκλησία του Αγίου Θωμά και χάθηκα στα στενά δρομάκια της αγοράς. Περπάτησα μέσα στην αγορά κι άφησα τα μάτια μου να ταξιδέψουν στις πολύχρωμες «ουπίλ» μπλούζες των γυναικών με τις μακριές υφαντές φούστες, που δένουν με τη ζώνη «φάχα» και την κομψή εσάρπα. Στους άνδρες, το βλέμμα τραβούν τα πολύχρωμα πουκάμισα με την υφαντή ζώνη και τα ολοκέντητα μπουφάν με τα μυστικιστικά σχέδια των Μάγια και φυσικά το απαραίτητο καπέλο. Τσιτσικαστενάγκο∙ ένα χωριό που γεμίζει από χιλιάδες πολύχρωμα εμπορεύματα. Περπάτησα από την αρχή της αγοράς και είδα να πουλάνε υφαντά, κουβέρτες, μπλούζες κεντημένες, εσάρπες, ξυλόγλυπτα και μάσκες αγίων, αντίκες και καινούρια όπλα, κεραμικά, τσάντες πλεκτές σε διάφορα σχέδια, κοσμήματα από λεπτές χάντρες πολύτιμου νεφρίτη σε πολύπλοκους συνδυασμούς, κεντήματα, τραπεζομάντιλα, αιώρες χρωματιστές, μουσικά όργανα... Κι όλα αυτά σε απίστευτα καλές τιμές!

ΠΑΣΚΟΥΑΛ ΑΜΠΑΧ Στα όρια του Τσιτσικαστενάγκο και σε απόσταση περίπου 2 χλμ., βρίσκεται μια ιερή πέτρα προς τιμήν του Μάγια θεού της Γης. Οι ντόπιοι θεωρούν πως είναι θαυματουργή και πραγματοποιεί ευχές, που γίνονται είτε για καλό είτε για κακό -εμείς θα το λέγαμε «μαύρη μαγεία». Είναι ο τόπος όπου άνδρες και γυναίκες ζητούν να χωρίσουν από τον αγαπημένο τους, να περάσει το παιδί τους στις εξετάσεις, να πάθει αρρώστια ο γείτονας και χιλιάδες άλλα τέτοια, σοβαρά και γελοία, που αναγκάζουν τον κόσμο να καταφεύγει σε λύσεις από έναν άλλο κόσμο. Μπροστά στην πέτρα, οι ιερείς της αρχαίας θρησκείας θυσιάζουν κοτόπουλα και προσφέρουν νομίσματα, λουλούδια, φρούτα, λιβάνι, ακόμη και Coca-Cola και τσιγάρα. Ο Χουγιούπ Τακάχ, ο θεός της γης των Μάγια, δεχόταν τις θυσίες ενός ιερέα και μιας «τσου-τσχαχούες», που προσέφερε διάφορα προϊόντα προκειμένου να γίνει το αίτημά της δεκτό από τους θεούς. Η γυναίκα αυτή είχε ζητήσει να πάθει κακό ένα πολύ κοντινό, συγγενικό της πρόσωπο. Το γιατί, δεν μας αφορούσε. Το ενδιαφέρον, όμως, ήταν το πώς γίνεται η παράκληση στους θεούς. Παρατηρούσα τη γυναίκα να ταλαιπωρείται. Ο μάγος-ιερέας τής έβαζε απίστευτες δοκιμασίες, οι οποίες, όπως μου είπαν, είναι 100% συνηθισμένες. Περπατούσε στα γόνατα, δεχόταν το λούσιμο από το στόμα του μάγου και συνεχώς γυρνούσε γύρω από την πέτρα του Πασκουάλ Αμπάχ, ζητώντας να γίνει δεκτή η προσευχή και το αίτημά της. Όλα αυτά γίνονταν στην αρχαία γλώσσα των Μάγια.

ΚΟΝΦΡΑΔΙΑΣ - ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ Ρώτησα τι συνέβαινε κι ο ξεναγός μού είπε ότι επέστρεφαν οι θρησκευτικές αδελφότητες στην εκκλησία του Αγίου Θωμά. Μου, τόνισε, ότι απαγορευόταν αυστηρά η βιντεοσκόπηση. Με πολλή προσοχή φτάσαμε τρέχοντας στην εκκλησία και παρακολουθήσαμε με κομμένη την ανάσα όλο το τελετουργικό, τις τελετές των Κονφραδίας. Η θρησκευτική ζωή της πόλης είναι συγκεντρωμένη σε θρησκευτικές αδελφότητες, γνωστές ως Κονφραδίας. Το να είσαι μέλος τους είναι προνόμιο, ενώ το να εκλεγείς αρχηγός αποτελεί τη μέγιστη τιμή. Καθεμία από τις 14 αδελφότητες του Τσίτσι έχει έναν προστάτη-άγιο. Ισχυρότερη είναι αυτή του Αγίου Θωμά, προστάτη της πόλης. Κάθε Κυριακή απόγευμα, οι αδελφότητες παρελαύνουν προς την εκκλησία, με τους ανώτερους να φορούν τα ιερά ράσα, που δείχνουν το αξίωμά τους. Πίσω τους ακολουθούν τα μέλη που κουβαλούν έναν τεράστιο ασημένιο σταυρό ή εικονίσματα με τον άγιο-προστάτη τους. Ένα τύμπανο κι ένα φλάουτο -μερικές φορές και κάποια μοντέρνα όργανα- μπορεί να συνοδεύουν την πορεία. Σε πολλές περιπτώσεις, ακούγονται πυροβολισμοί και πυροτεχνήματα. Όπως καταλαβαίνετε, κάτι τέτοιο παρακολουθήσαμε κι εμείς. Συχνά αντικρίζαμε κάποιους ντυμένους με όμορφα ρούχα που είχαν στοιχεία των Μάγια και των Ισπανών κονκισταδόρες. Πρόκειται για μάσκες και παραδοσιακά κοστούμια που αναπαριστούν θρύλους του μακρινού παρελθόντος.

ΑΝΤΙΓΚΟΥΑ Η Αντίγκουα ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου του 1543 στην κοιλάδα του Πανκόι. Ο θρύλος των Ινδιάνων Κακτσικέλ λέει ότι κάποτε ήταν λίμνη. Περιβάλλεται από τα επιβλητικά και πανύψηλα ηφαίστεια Άγουα, Φουέγο και Ακατενάγο και βρίσκεται στα 1.530 μ. ύψος. Είναι ίσως η ομορφότερη πόλη της Κεντρικής Αμερικής. Προσωπικά, πιστεύω ότι συναγωνίζεται το Κούσκο του Περού και την Οαχάκα του Μεξικού. Παρέμεινε πρωτεύουσα μέχρι το 1773. Τότε ένας καταστροφικός σεισμός την ισοπέδωσε κι έδωσε τη θέση της πρωτεύουσας στη Γουατεμάλα Σίτι.

Maya θρησκεία Η παραδοσιακή θρησκεία των Μάγια της δυτικής Ονδούρα, Γουατεμάλα, Μπελίζ, και το Μεξικό (Τσιάπας και Γιουκατάν) είναι μια παραλλαγή της νοτιοανατολική Mesoamerican θρησκείας. Όπως όλα τα σύγχρονα Mesoamerican θρησκείες, προκύπτει από αιώνες συμβίωση με το ρωμαιοκαθολικό. Όταν συμπεριληφθούν προ-ισπανική προγόνους της, ωστόσο, παραδοσιακή θρησκεία των Μάγια, όπως μια εμφανώς διαφορετική φαινόμενο, υπάρχει ήδη για περισσότερο από δύο χιλιετίες. Πριν από την έλευση του χριστιανισμού, θα είχε κλιμακωθεί σε πολλές αυτόχθονες βασίλεια, όλα με τις δικές τις τοπικές παραδόσεις τους. Σήμερα, συνυπάρχει και αλληλεπιδρά με πανευρωπαϊκή Μάγιας συγκρητισμού, την «εκ νέου ανακάλυψη της παράδοσης» από τη Μάγια Κινήματος, και του Χριστιανισμού σε διάφορα χαρτονομίσματα του.

Προσευχή Μάγια προσευχή σχεδόν πάντοτε συνοδεύει τις πράξεις προσφοράς και θυσίας. 13 ] These prayers, with their hypnotizing scansion, often show a dyadic couplet structure which has also been recognized in Classic period texts. [ 14 ] The earliest prayers recorded in European script are in Quiché, and are embedded in the creation myths of the Popol Vuh. Παίρνει συχνά τη μορφή της μεγάλης λιτανείες, στις οποίες τα ονόματα των προσωποποιημένη ημερών, άγιοι, τα χαρακτηριστικά του τοπίου που συνδέονται με ιστορικά ή μυθικά γεγονότα, και τα βουνά είναι ιδιαίτερα εμφανή. [13] Αυτές οι προσευχές, με μετρική ανάλυση στίχων τους υπνωτιστικός, συχνά εμφανίζουν δυαδικής δομής δίστιχο που έχει επίσης αναγνωριστεί σε κλασικά κείμενα της περιόδου. [14] Οι πρώτες προσευχές που καταγράφονται στο ευρωπαϊκό σενάριο είναι Κις, και είναι ενσωματωμένα στους μύθους δημιουργία των Popol Vuh. prayermakers Ορισμένες κοινότητες των Μάγιας στην βορειοδυτική υψίπεδα της Γουατεμάλας έχουν μια εξειδικευμένη ομάδα του ».

Πρόγονος Λατρείας Γύρω στο 1500 μ.Χ., με τα αποτεφρωμένα απομεινάρια του (αρσενικό), τα μέλη της οικογενείας αξιοσημείωτες Yucatec ήταν κλεισμένο σε ξύλινες εικόνες οι οποίες, μαζί με τα «είδωλα», τοποθετήθηκαν στο βωμό σπίτι, και τελετουργικά τρέφονται με όλες τις γιορτές? Εναλλακτικά, ήταν τοποθετούνται σε ένα δοχείο, και ένας ναός χτίστηκε σε αυτήν (Landa). 34 ] In Classic courts, tombs are found integrated in the residences of the nobility, and, in the case of royal families, in funeral pyramids. Στην Verapaz, ένα άγαλμα του νεκρού βασιλιά είχε διατεθεί στην ταφικού τύμβου του, η οποία στη συνέχεια έγινε τόπος λατρείας. [34] Στην Κλασική δικαστήρια, τάφοι βρίσκονται ενσωματωθεί στις κατοικίες των ευγενών, και, στην περίπτωση των βασιλικών οικογενειών, στην κηδεία πυραμίδες. 35 ] Reliefs from the Classic kingdom of Yaxchilan show that royal ancestors were sometimes approached during bloodletting rituals and then appeared to their descendants, emerging from the mouth of a terrestrial serpent (which has been nicknamed ' Vision Serpent '). Εκτός από την προγονική τους παραμένει ιερό δέσμες που άφησε η πρόγονοι ήταν επίσης ένα αντικείμενο της λατρεία. [35] Τελωνειακές από την Κλασική βασίλειο του Yaxchilan δείχνουν ότι η βασιλική πρόγονοι ήταν ενίοτε προσέγγισε κατά τη διάρκεια της αιματοχυσίας τελετουργικά και στη συνέχεια φάνηκε να τους απογόνους τους, που προκύπτουν από τις στόμιο ενός επίγειου φίδι (ο οποίος είχε το προσωνύμιο « Vision Φίδι »).

Μαντική Όπως και όλες οι άλλες καλλιέργειες Mesoamerica , η Μάγια χρησιμοποίησε ένα 260-ημερών ημερολόγιο , που συνήθως αναφέρεται ως tzolkin . Το μήκος του εν λόγω ημερολογιακού συμπίπτει με τη μέση διάρκεια της ανθρώπινης κύησης. Ο σκοπός του ήταν (και εξακολουθεί να είναι) να παρέχει καθοδήγηση στη ζωή μέσα από μια εξέταση των συνδυασμένων πτυχών των 20 ημερών που ονομάζεται και 13 αριθμούς, και να επισημαίνει τις ημέρες κατά τις οποίες θυσιάζουν στα ιερά αριθμό ειδικών »(υπενθυμίζοντας τον αριθμό των θεοτήτων Classic φορές) θα μπορούσε να οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα. K'iche » daykeepers χρήση λογοπαίγνια για να βοηθήσει να θυμάστε και να ενημερώνει τις έννοιες των ημερών. ως «Οι μέρες ήταν συνήθως θεοποιημένος και επικαλέστηκε Lordships». Η γενική Yucatec λέξη «ιερέας» (αχ k'in) που αναφέρεται πιο συγκεκριμένα στην καταμέτρηση των ημερών. The mantic ημερολόγιο έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στη onslaughts του χρόνου (δηλαδή, της αποικιακής καταπίεσης, ο φιλελευθερισμός, ethnocide και ελεύθερη αγορά). Σήμερα, ένα « daykeeper »(μαντική ιερέας) μπορεί να σταθεί μπροστά από μια πυρκαγιά, και προσεύχονται στο Maya σε φορείς όπως το 260 ημέρες? ο καρδινάλιος κατευθύνσεις? οι πρόγονοι των παρόντων? σημαντικές πόλεις των Μάγια και τους αρχαιολογικούς χώρους? λίμνες, τα σπήλαια , ή ηφαίστεια? και θεότητες από το Popol Vuh. Οι άνθρωποι έρχονται επίσης σε αυτές τις daykeepers να ξέρετε για τα ονόματα μωρών, τις ημερομηνίες γάμου και άλλες ειδικές περιπτώσεις. Μαντικές τεχνικές που περιλαμβάνουν τη ρίψη και την καταμέτρηση των σπόρων προς σπορά, κρύσταλλα, και τα φασόλια, και στο παρελθόν, επίσης - εκτός από τη μέτρηση - κοιτάζοντας σε ένα μαγικό καθρέφτη, και την εξέταση των διαφόρων ειδών σημείων ( οιωνοί ) δίνεται από πτηνά? κατά τη διάρκεια της περιόδου Classic , εικόνες των πτηνών αυτών χρησιμοποιήθηκαν ως logograms για τις μεγαλύτερες χρονικές περιόδους.

Η αρχαία ιστορία των Μάγιας… Η περίφημη φυλή των Μάγια, άφησε μια παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, συνάμα και πολλά παράξενα μυστικά καλά φυλαγμένα στο χρόνο. Αυτός ο πολιτισμός κατάφερε να δημιουργήσει εκπληκτικά έργα στα βάθη της ζούγκλας, στη χερσόνησο του Γιουκατάν, χωρίς μεταφορικά μέσα ή δρόμους. Κάθε πέτρα ζύγιζε 20 τόνους. Κι, όμως, έκτισαν πυραμίδες, ανάκτορα και ναούς, που μόνο θαυμασμό και δέος προκαλούν. Από τη Γουατεμάλα μέχρι το Μεξικό, οι Μάγια, εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια, ιχνηλάτησαν τους συμπαντικούς νόμους και υπολόγισαν με μαθηματική ακρίβεια τις κινήσεις των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος και έφτιαξαν ένα ακριβέστατο ημερολόγιο που σταματά στις 22 Δεκεμβρίου 2012!

Οι ερευνητές Eric και Craig Umland γράφουν μεταξύ άλλων στο βιβλίο τους «ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ» εκδόσεις ΩΡΟΡΑ. «Οι Μάγια πολλούς αιώνες πριν από μας διατύπωσαν πάνω στις επιγραφές τους πως το πραγματικό έτος αποτελείται από 365 μέρες. Αλλά οι γνώσεις των Μάγια δεν σταματούν εδώ. Εκτός από το ηλιακό έτος, υπολόγισαν το σεληνιακό και τις κινήσεις της Αφροδίτης, πάντοτε με μια καταπληκτική ακρίβεια, που απαιτεί μοιραία χρήση περίπλοκων οργάνων». Οι συγγραφείς λοιπόν καταλήγουν στα κρίσιμα ερωτήματα: «Πώς μπόρεσαν οι Μάγια να κάνουν τέτοιους υπολογισμούςοργάνων». Οι συγγραφείς λοιπόν καταλήγουν στα κρίσιμα ερωτήματα: «Πώς μπόρεσαν οι Μάγια να κάνουν τέτοιους υπολογισμούς ακριβείας; Μόνο με την ιερατική παράδοση; Τι αντιπροσωπεύει η περίφημη Πουέρτα Ντελ Σολ (Η Πύλη του Ήλιου) στο Τιαχουανάκο;». Ασφαλώς τα χαρακτηριστικά των Μάγια δεν μοιάζουν με τους άλλους λαούς της Κεντρικής Αμερικής π.χ. Αζτέκοι, Τολτέκοι, Ίνκας κτλ.. Υπάρχει μια διαφορά στη λατρεία των θεών, αλλά και στην ανακάλυψη μαθηματικών και αστρονομικών γνώσεων.

Το μυστικό των Μάγια Σε ένα ναό των Μάγια υπάρχει μια επιγραφή που έχει τίτλο «Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ». Το υπόλοιπο κείμενο δυστυχώς δεν . Μήπως οι Μάγια ήρθαν κάποτε από κάπου πολύ μακριά; Οι Eric και Craig Umland υποστηρίζουν με σαφήνεια ότι οι Μάγια κατάγονται από άλλο πλανήτη. «...Είναι σχεδόν βέβαιο πως οι Μάγια εγκαταστάθηκαν πρώτα στη Σελήνη, πριν δοκιμάσουν να πλησιάσουν τη Γη». Βέβαια, πολλά κείμενα και βιβλία των Μάγια καταστράφηκαν από τους Ισπανούς κατακτητές. Αυτά που σώζονται είναι οι πέτρινες επιγραφές σε μνημεία και αγάλματα, από τις οποίες οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να δώσουν τελικές εξηγήσεις. «Τα κείμενα των Μάγια», γράφει ο Eric Umland, «αντί να φωτίζουν, μπερδεύουν ακόμα περισσότερο το πρόβλημα. Υπάρχουν σήμερα δυο εκατομμύρια Μάγια που ζουν στην Κεντρική Αμερική, μιλούν μια γλώσσα που παρουσιάζεται σε χιλιάδες επιγραφές - κι όμως, αυτές οι επιγραφές μόνο κατά ένα μέρος έχουν αποκρυπτογραφηθεί (...) Ένα άλλο μυστήριο είναι ότι οι Μάγια αρνήθηκαν να πολεμήσουν ενάντια στους Ισπανούς κατακτητές, ενώ οι Αζτέκοι και οι Ίνκας που αντιστάθηκαν, νικήθηκαν και καταστράφηκαν. Τι έκανε τον Κορτέζ ν’ αποφύγει μια σύγκρουση με τους Μάγια; Πώς κατάφεραν οι Μάγια, κρυμμένοι μέσα στη ζούγκλα, να εξαφανιστούν από το πρόσωπο της ιστορίας για τρεις ολόκληρους αιώνες;».

Το τέλος του κόσμου Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός είναι το ημερολόγιο των Μάγια, μέσα από το οποίο καταγράφεται η πορεία του ανθρώπινου γένους. Τα κτίσματά τους είχαν ένα μαθηματικό και γεωμετρικό προσανατολισμό σε σχέση με το ηλιακό σύστημα και τους αστερισμούς. Το περίφημο ημερολόγιο των Μάγια τελειώνει το Δεκέμβριο του 2012. Γιατί; Μήπως θα έρθει η συντέλεια του κόσμου; Μήπως το λιώσιμο των Πάγων θα φέρει παγκόσμιες καταστροφές; Ένας πυρηνικός πόλεμος; Κάποιος αστεροειδής θα κτυπήσει τη γη με αποτέλεσμα το τέλος της ζωής στον πλανήτη μας; Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι από τα κείμενα των Μάγια, όλες οι αναφορές από την πρωτεύουσα Ιτσέν Ιτζά μέχρι το Γιουκατάν, λένε ότι η σημαδιακή ημερομηνία 2012, θα αλλάξει οριστικά τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Ο χαμένος πλανήτης ΟΙ ΜΑΓΙΑ έκτισαν πυραμίδες, με μαθηματικές βάσεις και αστρονομικά κριτήρια. Ασφαλώς με ένα μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο. Δεν μοιάζουν με τους άλλους λαούς του πλανήτη μας. Αλλά, τι γίνεται με την καταγωγή τους; Από πού ήλθαν οι Μάγια; Πότε πραγματικά ξεκινά η ιστορία τους; «Το αίνιγμα της καταγωγής των Μάγια», γράφει ο Eric Umland, «γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό, από το γεγονός πως ο πολιτισμός τους ξεπερνάει κατά πολύ το μέσο πολιτιστικό επίπεδο των άλλων αρχαίων λαών του πλανήτη μας. Από πού προέρχονΜάγια; 3 σαν να μην ακολουθούν τον κοινό εξελικτικό ρυθμό της Γης. Οι ερευνητές του διαστήματος έχουν αποδείξει πως σε κανέναν από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος δεν υπάρχει εξελιγμένος πολιτισμός. Αλλά αυτό συνέβαινε πάντοτε; Μήπως υπήρξε ζωή και πολιτισμός στο μυστηριώδη πλανήτη Χ, το δέκατο του ηλιακού μας συστήματος;». Σήμερα, ο χαμένος πλανήτης, περιφέρεται με τα πανάρχαια απομεινάρια του σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Οι Αστεροειδείς, οι περιπλανώμενοι βράχοι του διαστήματος, πιθανόν να ήταν κάποτε ο πλανήτης που έσφυζε από ζωή. Γιατί όμως διαλύθηκε; Ένα ερώτημα που μένει αναπάντητο. Αν βέβαια, ήταν κάποτε ο τόπος των Μάγια, σίγουρα το μέλλον θα δώσει τις τελικές απαντήσεις. Προς το παρόν, οι Μάγια κρατούν δεμένα τα μυστικά τους, ίσως για κάποια άλλη μακρινή εποχή...

Ένας μυστηριώδης και παράξενος λαός ΣΤΗ σελίδα 29, ο Eric Umland σημειώνει χαρακτηριστικά: «Οι παραδόσεις του φανταστικού αυτού λαού, αναφέρουν μερικές «κοσμικές» καταστροφές. Από τις καταστροφές αυτές αρχίζει κάθε φορά μια νέα μέτρηση του χρόνου». Διαφωτιστική είναι η σελίδα 42 σχετικά με τη γλώσσα των Μάγια: «...Οι επιστήμονες δεν μπορούν να συμφωνήσουν ακόμα και για τον τύπο γραφής των Μάγια (...). Μήπως οι Μάγια έκαναν ακόμα και τόσο δυσνόητη τη γραφή τους, για να μην μπορούν να τη διαβάσουν «βάρβαροι και αμύητοι»; Υπάρχουν ορισμένοι επιστήμονες που διατύπωσαν την άποψη αυτή, αλλά η γνώμη τους αγνοήθηκε μέχρι σήμερα. Σε γενικές γραμμές, αυτό που προσπαθούν να πουν όλοι οι μελετητές που ασχολήθηκαν με το πρόβλημα των Μάγια, είναι πως η γλώσσα τους δεν μοιάζει με καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη μας». Οι Μάγια παραμένουν ένας μυστηριώδης και παράξενος λαός. Τα επιτεύγματά τους, όμως, είναι εκεί, στο χώρο και το χρόνο, μνημεία ενός μεγάλου και καταξιωμένου πολιτισμού.

ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑΣ…