ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ

Σπύρος Ευαγγελάτος

Αμφι-θέατρο

«Βασιλικό» Αντώνιος Μάτεσι

«Οιδίππους τύραννος» Σοφοκλης

«Ελένη» Ευριπίδη

‘Αρης Μιχόπουλος

Καριέρα ως ηθοποιός: Άλκηστις Φοίνισσες Ιππόλυτος Ιφιγένεια εν Αυλίδι Αντιγόνη Ερωτόκριτος Ο έρωτας και ο πόλεμος στον κήπο της Αρμίντας Κατσούρμπος Δωδέκατη νύχτα

Βάκχες

Ταμπούρλα μέσα στη νύχτα

Φοίνισσες Χορός

Αχαρνής

Ο ήχος του όπλου

Ο Μίδας έχει αυτιά γαϊδάρου

Όρνιθες

Αντιγόνη

Ελένη

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ

Αλέξης Σολομός

Ελένη

Μηδεία

Αντιγόνη

Οι εγκληματίες

Ο Ταρτούφος

Μάκμπεθ

Συγγραφικό έργο: Το δοκίμιον της αγάπης Καλή μου Θάλεια ή Περι της κωμωδίας

Άλλα έργα: Θεατρικό έργο Η γυναίκα στο θέατρο: Η αρχή και η αποθέωση Ο αρχιμάγειρας της Ανδραβίδος Ο ζωντανός Αριστοφάνης: Από την εποχή του ως την εποχή μας

«Αντιγόνη» Bretch Bertolt

«Γέρμα» Lorca Federino Garcia

«Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» Pirandello Luigi

«Ένας μήνας στην εξοχή» Turgenev Ivan Sergeevic

Γιάννης Χουβαρδάς

«Περικλής» Ουίλιαμ Σαίξπηρ

«Ο εφιάλτης της Ευτυχίας» Γιουστίνε ωτελ Κόρτε

Εμιλία Γκαλότι

Στάθης Λιβαθινός

«Πεθαίνω σα χώρα» Δημιατριαδη

«Το κτήνος στο φεγγάρι» Καλινόσκι

«Πριν την αποχώρηση» Τόμας Μπένχαρντ «Πριν την αποχώρηση» Τόμας Μπένχαρντ

«Φρεναπάτη» Κούσνερ

«Οικόπεδα με θέα» Μάμετ «Οικόπεδα με θέα» Μάμετ

«Αγάπης αγώνας άγονος» Σαίξπηρ «Αγάπης αγώνας άγονος» Σαίξπηρ

«Μηδεία» Ευριπίδη

«Βάσσα» Γκόρκι

«Ηλίθιος» Φιόντορ Ντοστογιέφσκι «Ηλίθιος» Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

«Ένας ήρωας το οκαμάρι της Δύσης» Σινγκ

«Βασιλιάς Ληρ» Σαίξπηρ «Βασιλιάς Ληρ» Σαίξπηρ

Τόμας Οστερμάιερ

Ο Τόμας Οστερμάιερ (γεννημένος 3 Σεπτεμβρίου του 1968 στην πόλη Soltau) είναι ένας Γερμανός σκηνοθέτης. Έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής της βερολινέζικης Σαουμπίνε το 1999, σε ηλικία 29 ετών. Σήμερα, στα 37 του χρόνια, παραμένει ο βασικός σκηνοθέτης της θεατρικής σκηνής και εκείνος που βάζει τη σφραγίδα του στις παραστάσεις, που άλλοτε είχαν την υπογραφή του Πέτερ Στάιν. Προτού αναλάβει αυτό το πόστο, ήταν υπεύθυνος της ομάδας Μπαράκε (Baracke), ενός γερμανικού θεάτρου που δεν άργησε να συσπειρώσει τις δυνάμεις της σύγχρονης γενιάς και να αποκτήσει τη δική του φωνή στον χώρο.

Οι σκηνοθεσίες του είναι ένας διάλογος με κλασικά ή σύγχρονα κείμενα Οι σκηνοθεσίες του είναι ένας διάλογος με κλασικά ή σύγχρονα κείμενα. Δεν ανήκει δηλαδή στους σκηνοθέτες του μεταδραματικού θεάτρου ή του λεγόμενου «επινοημένου» θέατρου, που δεν στηρίζονται στο θεατρικό κείμενο. Ψάχνοντας, όμως, να βρει τις αναλογίες του κειμένου με το σήμερα, ο Οστερμάιερ πολλές φορές οδηγείται σε ανατροπές. Στη Νόρα, για παράδειγμα, άλλαξε το τέλος του έργου. Οι σκηνοθεσίες του δεν είναι αναμενόμενες. Είναι αναγνώσεις που ξαφνιάζουν ευχάριστα τους θεατές με ανοιχτό ορίζοντα. Η δομή των παραστάσεών του είναι σαν μουσική παρτιτούρα. Υπάρχει πάντα μια υπόγεια μουσικότητα. Ο ηθοποιός παίζει πρωτεύοντα ρόλο και δίνεται μεγάλη έμφαση στη σωματικότητά του.

Νόρα

Οθελλός

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

Πέτρος Φιλιππίδης

Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι Έλληνας ηθοποιός Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι Έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Δεκεμβρίου 1963. Το 1986 αποφοίτησε από την Σχολή Θεάτρου Κάρολου Κούν και σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών. Όσο βρισκόταν στο θέατρο του Κάρολου Κούν πρωταγωνίστησε στις θεατρικές παραστάσεις Ιππείς, Αχαρνής, Αγαμέμνων, Όρνιθες, Πέρσες, Προμηθέας Δεσμώτης και τέλος στις Θεσμοφοριάζουσες. Τέλος, σπούδασε σκηνοθεσία στην σχολή Σταυράκου. Είναι παντρεμένος και έχει έναν γιό, τον Δημήτρη Φιλιππίδη. Ο Πέτρος έχει εκδώσει μόνο παιδικά βιβλία δείχνοντας έτσι την αγάπη του για τα παιδιά. Αυτά είναι το Ελεφαντάκι Μπαμπάρ, Τα όργανα της ορχήστρας και το Καρναβάλι των Ζώων.

Γιώργος Κιμούλης

Ο Γιώργος Κιμούλης είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής. Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 18 Σεπτεμβρίου του 1956. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στο θέατρο το 1977 με τη θεατρική ομάδα "Ελεύθερο Θέατρο". Το 1986 δημιούργησε τη δική του θεατρική ομάδα, το "Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας". Το 1996 ίδρυσε δραματική σχολή. Είναι μέλος του "Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών" -στο οποίο κατά το παρελθόν έχει διατελέσει και αντιπρόεδρος- και μέλος της "εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων". Έχει παντρευτεί και έχει χωρίσει δύο φορές. Πρώτος του γάμος με την τραγουδίστρια Μαργαρίτα Ζορμπαλά και δεύτερος με την Ελληνίδα πολιτικό Μαρία Δαμανάκη, με την οποία απέκτησε την κόρη του, Μαριάννα.

Παραστάσεις: Αισχύλος: Επτά επί Θήβας Σοφοκλής: Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος Ευριπίδης: Ορέστης, Ιφιγένεια εν Ταύροις Αριστοφάνης: Πλούτος Ουίλιαμ Σαίξπηρ: Άμλετ, Μάκβεθ, Κοριολανός, Έμπορος της Βενετίας, Ημέρωμα της Στρίγγλας, Η κωμωδία των παρεξηγήσεων, Ριχάρδος Γ', Οθέλλος Μπεν Τζόνσον: Βολπόνε Εντμόν Ροστάν: Συρανό ντε Μπερζεράκ Νικολάι Γκόγκολ: Επιθεωρητής Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: Έγκλημα και τιμωρία Ερρίκος Ίψεν: Αρχιμάστορας Σόλνες Αύγουστος Στρίντμπεργκ: Πατέρας, Δεσποινίς Ζυλί Αντόν Τσέχωφ: Πλατάνωφ, Ιβάνωφ, Γλάρωφ

Ελένη Μεντή

Η Νένα - Ελένη Μεντή είναι Ελληνίδα ηθοποιός Η Νένα - Ελένη Μεντή είναι Ελληνίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 στις 13 Δεκεμβρίου. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1966). Την πρώτη της θεατρική εμφάνιση την πραγματοποίησε το ίδιο έτος με τον θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη στο έργο "Μαθήματα ηθικής" και ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του 1970. Πατέρας της ήταν ο συνθέτης Σπήλιος Μεντής και θείος της ο κωμικός ηθοποιός Κώστας Μεντής. Ξάδερφός της ειναι ο Χρήστος Βαλαβανίδης. Υπήρξε σύζυγος των επίσης ηθοποιών Κώστα Στυλιάρη και Σταύρου Μερμήγκη. Από τον δεύτερο γάμο της απέκτησε μία κόρη τη Μαρία.

Παραστάσεις: Σκηνοβάτες (2011) Το Τρίτο Στεφάνι (2009-2011) Ευτυχία Παπαγιανοπούλου (2008-2010) Σύζυγος Αλλεργιολόγου (2005) Οι δύο ορφανές (2003) Οι σιδεραδες(2002) Έκτο Πάτωμα (1991) Ο αγαπητικός της Δημητρούλας (1988) Πλούτος-Αριστοφανη(1986) Με τον τρόπο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1983) Οι γυναίκες έχουν πάντα δίκιο (1980) Το πανηγυρι (1976) Θεσσαλικο Θεατρο Ιντερμέτζο (1976) Ανδόρα (1976) Και συ χτενίζεσαι(1973) Άλσος Παγκρατίου Μαθήματα ηθικής(1966

Λόρενς Κερρ Ολίβιε

Ο Λόρενς Κερρ Ολίβιε, Βαρόνος Ολίβιε (Laurence Kerr Olivier, 22 Μαΐου 1907 — 11 Ιουλίου 1989), Μέλος του Τάγματος της Αξίας ήταν Βρετανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Ερμήνευσε τους σπουδαιότερους σαιξπηρικούς ρόλους (Άμλετ, Βασιλιάς Ληρ, Μάκβεθ κ.α.) και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Ντόρκινγκ του Λονδίνου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Συνεργάστηκε διαδοχικά με το Θέατρο Ρεπερτορίου του Μπέρμιγχαμ (1926), το Βασιλικό Θέατρο (1934), το Όλντ Βικ (1937 και 1944 - 1945), το θέατρο Σαιντ Τζέιμς και το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, του οποίου διετέλεσε διευθυντής (1963 - 1973)[1], σκηνοθετώντας και πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις. Έκανε μαθήματα στο Central School of Speech Training and Dramatic Art. Το σημαντικό έργο με το οποίο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι είναι το Private Lives (1930) του Νόελ Κάουαρντ, αλλά και με το Romeo and Juliet (1935). Ήταν ιδρυτής και διευθυντής (1962 - 1973) του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας.

Σκηνοθεσίες Romeo and Juliet - 1940 Venus Observed - 1952 The Tumbler - 1960 Rosencrantz and Guildenstern Are Dead - 1967-8 Filumena - 1980

Γιούλι Μπορίσοβιτς Μπρίνερ

Ο Γιούλι Μπορίσοβιτς Μπρίνερ, γνωστότερος ως Γιουλ Μπρίνερ (11 Ιουλίου, 1920 - 10 Οκτωβρίου 1985), ήταν Ρώσος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, βραβευμένος με όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου για την ταινία του 1956 Ο βασιλιάς κι εγώ (The King And I). Ο Μπρίνερ είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες Οι δέκα εντολές (The Ten Commandments, 1956), Ο Σολομών και η βασίλισσα του Σαβά (Solomon and Sheba, 1959), Και οι επτά ήταν υπέροχοι (The Magnificent Seven, 1960) και Μοριτούρι (Morituri, 1965), καθώς και για τη βαθιά του φωνή και το ξυρισμένο του κεφάλι, που έγινε χαρακτηριστικό του γνώρισμα μετά τη συμμετοχή του στην ταινία Ο βασιλιάς και εγώ και λάνσαρε μόδα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. Ο Μπρίνερ ήταν επίσης φωτογράφος καθώς και συγγραφέας δυο μυθιστορημάτων.

ΤΕΛΟΣ Πινακουλάκη Αλεξάνδρα Τσουρούπη Αναστασία