ΒΕΝΕΤΙΑ
Το όνομα της Βενετίας, όπου κι αν το δει ή το ακούσει κανείς συνοδεύεται από πληθώρα επιθέτων. Την είπαν συναρπαστική, πανέμορφη, μαγική, υπέροχη, ερωτική, φανταστική, ειδυλλιακή. . Καμία άλλη πόλη δεν φλογίζει τόσο πολύ και τόσο έντονα τη ρομαντική φαντασία
Τον 5ο και 6ο αιώνα, τον καιρό που οι βάρβαροι προέλαυναν στην Ιταλία αφήνοντας πίσω τους τον όλεθρο και την καταστροφή, οι κάτοικοι των πλούσιων εκείνων αυτοκρατορικών πόλεων για να σωθούν κατέφυγαν στο μόνο τόπο όπου οι εισβολείς ούτε μπορούσαν, ούτε επιθυμούσαν να τους ακολουθήσουν. Η λιμνοθάλασσα μπορεί να μη ήταν φιλόξενη και ευχάριστη, όμως ήταν ασφαλής. Τόσο ασφαλής ώστε η Βενετία κατάφερε να μείνει ανεξάρτητη επί χίλια χρόνια. Υπήρξε η μόνη ιταλική πόλη που στο διάστημα αυτό ούτε καταλήφθηκε ούτε καταστράφηκε
Η πιο χαρακτηριστική, παράξενη και μυστηριώδης πόλη της Ιταλίας και ίσως του κόσμου είναι κτισμένη πάνω σε 118 νησάκια μέσα στην απέραντη Βενετική λιμνοθάλασσα. Υπάρχουν 157 κανάλια τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με 400 γέφυρες. Εξαιτίας της μορφής της η Βενετία διατηρεί ακόμη την όψη που είχε στους καιρούς της Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου. Καρδιά της πόλης η Piazza San Marco το ωραιότερο σαλόνι της Ευρώπης σύμφωνα με το Ριχάρδο Βάγκνερ. Άλλα αξιοθέατα της Βενετίας πέρα από τις μαγευτικές βόλτες στα κανάλια με γόνδολες είναι η “Γέφυρα των Στεναγμών” και το “Παλάτι των Δόγηδων”.
ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΣΤΕΝΑΓΜΩΝ
Απ’ όλες τις γέφυρες, που ξεπερνούν τις 400, η πιο γνωστή είναι η Γέφυρα των Στεναγμών, η οποία συνδέει το Παλάτι των Δόγηδων με τη Φυλακή της Δημοκρατίας. Κατά τη παράδοση το δράμα της μεταφοράς των φυλακισμένων προς τα μαρτύρια, χωρίς σχεδόν καμία ελπίδα επιστροφής «εν ζωή» μαρτυρούνταν από τους στεναγμούς και τα βογκητά που ακούγονταν, εξ ου και το όνομα της γέφυρας αυτής.
ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΩΝ ΔΟΓΗΔΩΝ
Το ανάκτορο των δόγηδων βρίσκεται στις όχθες της λιμνοθάλασσας και είναι γοτθικού ρυθμού. Συνδέεται με τις φυλακές από τη Γέφυρα των Στεναγμών. Η υπόλοιπη είναι ένα δίκτυο από γραφικές διώρυγες που διασχίζονται από κυρτά γεφυράκια και συνδέονται μεταξύ τους με στενά δρομάκια. Συγκοινωνιακό μέσο στις διώρυγες αυτές είναι οι περίφημες γόνδολες. Μέσα στο παλάτι κατοικούσε ο Δόγης και συνεδρίαζε το μεγάλο συμβούλιο και η γερουσία. Εκεί βρίσκονταν τα δικαστήρια, οι λεοντοκεφαλές με τα ανοιχτά στόματα, ενώ οι κραυγές των φυλακισμένων στα υπόγεια του παλατιού χάνονταν μέσα στους τετράπαχους τοίχους. Ζωντανοί νεκροί οι φυλακισμένοι, σφιχτά αλυσοδεμένοι σάπιζαν μέσα στα αποτρόπαια θρυλικά “Πηγάδια.
AΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
Περίφημη βυζαντινή εκκλησία στη Βενετία Περίφημη βυζαντινή εκκλησία στη Βενετία. Χτίστηκε το 1100 έχοντας πρότυπο το ναό των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινούπολης. Άρχισε να χτίζεται το 830 για να στεγάσει τα λείψανα του Ευαγγελιστή αγίου Μάρκου, που τα μετέφεραν από τη Αλεξάνδρεια το 829. Στην αρχή ήταν ρυθμού βασιλικής. Αργότερα έγιναν βυζαντινές (11ος αι.) και γοτθικές αλλαγές (13ος αι.). Έχει σχήμα σταυρού με τέσσερις θόλους, που περιβάλλουν έναν κεντρικό μεγαλύτερο. Η δεξιά πλευρά στολίζεται με περιστύλιο. Ο μεγάλος αριθμός των μαρμάρινων κιόνων (500), η ποικιλία των μωσαϊκών απ` όλες τις εποχές (12ος - 15ος αι.), η ανάμειξη των ρυθμών και η πλούσια διακόσμηση κάνουν, ώστε να παρουσιάζεται ένα ιδιόμορφο, σχεδόν ανατολίτικο, σύνολο. Στο προστώο του ναού βρίσκονται τα τέσσερα χαλκόχρυσα άλογα που ο Μ. Κωνσταντίνος αφαίρεσε από την αψίδα του Τραϊανού (Ρώμη) και τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Ύστερα από την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους (1204) μεταφέρθηκαν πάλι στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στον Άγιο Μάρκο.
Πρόκειται για μια πόλη-μουσείο, μια πόλη που ο χρόνος φαίνεται να σταμάτησε κάπου εκεί στα χρόνια της Αναγέννησης.