ΚΑΠΑΡΗ ΚΑΠΑΡΗ
Η κάπαρη είναι ένας πολυετής φυλλοβόλος θάμνος της μεσογείου που τον βρίσκουμε σε ξερικές και ημιξερικές περιοχές . Ευδοκιμεί σε αργιλώδη, αμμώδη, πετρώδη, χαλικώδη εδάφη με λιγότερο από 1% οργανική ύλη και τη συναντάμε ακόμη κι επάνω σε παλιούς τοίχους, ξερολιθιές ή βράχους.
Αναπτύσσεται σε μέρη που έχουν πλήρη ηλιοφάνεια (τα βλέπει ο ήλιος όλη μέρα) και ζεστό έως πολύ ζεστό καλοκαίρι. Το καλοκαίρι η κάπαρη αντέχει σε θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου. Το χειμώνα όμως είναι ευαίσθητη και δεν αντέχει τις παγωνιές.
Αντέχει όμως σε παρατεταμένο και χωρίς απότομες πτώσεις κρύο Αντέχει όμως σε παρατεταμένο και χωρίς απότομες πτώσεις κρύο. Δεν αγαπά τα μέρη με υγρασία. Πολλαπλασιάζεται σχετικά δύσκολα με σπόρο καθώς και με μοσχεύματα διαμέτρου μεγαλύτερης 1,5 εκ. ενώ τον τρίτο χρόνο βρίσκεται σε πλήρη παραγωγή. Η καρποφορία διαρκεί από Μάιο έως Αύγουστο, και στις φυτείες κάπαρης γίνονται γύρω στις δέκα συγκομιδές των μπουμπουκιών και διαχωρίζονται ανάλογα με το μέγεθος τους. Όσο μικρότερο είναι το καπαρόκουμπο, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία του.
Στην κάπαρη, επίσης, αποδόθηκαν θεραπευτικές ιδιότητες Στην κάπαρη, επίσης, αποδόθηκαν θεραπευτικές ιδιότητες. Ο φλοιός της ρίζας χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, ρευματισμοί, πονόδοντοι και σε παθήσεις του δέρματος. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι το φυτό έχει θεραπευτικές αλλά και μαγικές ιδιότητες. Ο αρχαίος γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού για να εξαφανίζονται τα πρηξίματα. Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αδυναμίας, ως διεγερτικό της κυκλοφορίας και των αναπνευστικών λειτουργιών.
Δίνεται στις έγκυες πριν από τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα. Σταματά τη διάρροια και τους σπασμούς στο στομάχι και το έντερο, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της ανικανότητας. Τέλος, χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα από σφήκες και στα δαγκώματα φιδιών. Έτσι εγώ με την οικογένεια μου το χρησιμοποιούμε σε μικρή ποσότητα στις σαλάτες. Το ίδιο γίνεται και με τον υπόλοιπο κόσμο.
Όποια και αν είναι η προέλευση της κάπαρης δεν καταναλώνεται ποτέ νωπή Όποια και αν είναι η προέλευση της κάπαρης δεν καταναλώνεται ποτέ νωπή. Τα καπαρόκουμπα(τα ανώριμα μπουμπούκια του φυτού, τα οποία συλλέγονται και συντηρούνται ως τροφή) χρησιμοποιούνται ως ορεκτικά, μέσα σε σαλάτες, ή σε ομελέτες. Η χαρακτηριστική γεύση τους τα κάνει περιζήτητα ορεκτικά ή γαρνιτούρα. Πολλοί επίσης τρώνε και τα φύλλα της κάπαρης (καπαρόφυλλα), αφού πρώτα τα βράσουν. Έχουν ελαφρώς πικρή γεύση, αλλά αρέσουν σε πολλούς.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία η διατήρηση της κάπαρης εξασφαλίζεται με διαφορετικό τρόπο, μέσω δηλαδή του στεγνώματός της στον ήλιο μέχρι να σκληρύνει τελείως και να αποκτήσει ένα ελαφρώς ξανθό χρώμα. Η κάπαρη που έχει υποστεί τέτοια επεξεργασία αποτελεί σπεσιαλιτέ της Σαντορίνης. Όταν πρόκειται να καταναλωθεί, τη μουσκεύουν και τη συνδυάζουν κατά κανόνα με μια σάλτσα ντομάτας, ως συνοδευτικό της φάβας.
Πιο συγκεκριμένα : Για τα καπαρόφυλλα : Μαζεύετε τα τρυφερά βλασταράκια της κάπαρης και τα βάζετε στο νερό (τα βάζετε σε μια λεκάνη με μπόλικο νερό έτσι ώστε να καλύπτονται καλά) για πέντε μέρες αλλάζοντας το νερό δυο φορές την ημέρα (έχουν αρκετά άσχημη μυρωδιά αλλά είναι φυσιολογικό). Μετά τα πλένετε καλά και τα βάζετε σε ένα σουρωτήρι να στραγγίξουν. Φτιάχνετε την άρμη δοκιμάζοντας την με ένα αβγό και βάζετε μέσα την κάπαρη για έξι μέρες. Ύστερα τη βγάζετε από την άρμη και τη βάζετε για μια μέρα στο ξύδι. Κατόπιν τη βγάζετε και τη φυλάτε σε βάζα.
Για τα καπαρόκουμπα : Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξεπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίπου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε.
Συνταγή με κάπαρη Αυγά γεμιστά Υλικά: 4 αβγά βρασμένα σφιχτά 3 κ.σ. μαγιονέζα 1 κ.γ. μουστάρδα αλάτι φρεσκοτριμμένο πιπέρι κάπαρη ή μαϊντανός
Εκτέλεση: Καθαρίστε τα αβγά και κόψτε τα κατά μήκος Εκτέλεση: Καθαρίστε τα αβγά και κόψτε τα κατά μήκος. Αφαιρέστε τους κρόκους και βάλτε τους σε ένα μπολ. Λιώστε τους κρόκους με ένα πιρούνι και προσθέστε την μαγιονέζα, την μουστάρδα, το αλάτι και το πιπέρι . Ανακατέψτε καλά. Με ένα κουτάλι γεμίστε τα άδεια ασπράδια. Αν θέλετε να γίνουν πιο όμορφα, βάλτε τη γέμιση μέσα σε κορνέ και γεμίστε τα έτσι. Διακοσμήστε τα με μια κάπαρη ή λίγο μαϊντανό.
Λίγα μυστικά ακόμα Μπορείτε να δοκιμάσετε και τις εξής παραλλαγές στη γέμιση (ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω): Αντικαταστήστε τις 2 κ.σ. από τη μαγιονέζα με γιαούρτι (γίνεται πιο ελαφρύ) ή με τυρί κρέμα. Προσθέστε διάφορα φρέσκα αρωματικά, όπως δυόσμο, μάραθο κλπ. Προσθέστε πάπρικα ή κάρυ. Προσθέστε μπέικον. Προσθέστε ψιλοκομμένη πιπεριά. Προσθέστε βασιλικό και τριμμένη παρμεζάνα. Προσθέστε αγγουράκι τουρσί.
ΠΗΓΕΣ : http://fytokomia.gr/ http://www.iatronet.gr/ http://greekcook.gr/ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Αθανασοπούλου Αναστασία