Ο Βασιλιάς Άνεμος και η πριγκίπισσα

Στην εποχή της τεχνολογίας και των ηλεκτρονικών υπολογιστών αποτελεί τεράστια εκπαιδευτική πρόκληση η άμεση εξοικείωση των μικρών μαθητών με το βιβλίο και την ανάγνωση και ειδικότερα η σταδιακή εδραίωση μιας φιλικής σχέσης με το λογοτεχνικό βιβλίο. Στα πλαίσια του προγράμματος Φιλαναγνωσίας, οι μικροί βιβλιόφιλοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν την κριτική και δημιουργική τους σκέψη, επιστρατεύουν και εμπλουτίζουν τη φαντασία και εφευρετικότητά τους, ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η ανάπτυξη της αισθητικής και συναισθηματικής τους νοημοσύνης. Για τη δράση φιλαναγνωσίας πραγματοποιήθηκε συνεργασία ανάμεσα στο Β4΄τμήμα της Δευτέρας Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων Δούκα, με δασκάλα την κυρία Μαριάννα Κουμαριανού και το Β3΄τμήμα της Δευτέρας Δημοτικού του 3ου Δημοτικού Σχολείου Βριλησσίων, με δασκάλα την κυρία Δήμητρα Τσάλλα. Τα παιδιά διασκεύασαν και εικονογράφησαν, το παραμύθι του Τζάνι Ροντάρι “Ο Βασιλιάς άνεμος και η πριγκίπισσα”.

Η επιμέλεια του βιβλίου έγινε από τη δασκάλα Τσάλλα Δήμητρα Οι εικονογράφοι μας: 3ο Δ.Σ.ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ Αργυρίου Μυρτώ Βασιλείου Σταύρος Γιαννούτσου Άννα Γνεσούλη Άννα- Μαρία Δημαράς Τάσος Δράκου Άννυ Ηλιοπούλου Κατερίνα Καραγιάννης Γιώργος Κοκολάκης Παναγιώτης Κυρίτσης Θανάσης Κωνσταντόπουλος Γιώργος Κωστοπούλου Κατερίνα Λουκά Εμμανουέλα Μαλλιάκης Χρήστος Μηλιώνης Ιάσονας- Βασίλειος Νικολοπούλου Αριάδνη Πατρίκιος Νίκος Πατρώνη Άννα Σκούλικα Μαρία Στρατάκη Τζωρτζίνα Τζιαμπάζης Δημήτρης Τουμαζάτος Διονύσης Φλέγγα Αφροδίτη ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΔΟΥΚΑ Βαλετοπούλου Μελίνα Βαμβακά Κυβέλη Βασιλάκου Βίβιαν Βλαχάκης Μιχάλης Γεωργόπουλος Γιάννης Γιαννακούρης Άγγελος Γκέκοβιτς Ερμιόνη Δαλγιαννάκης Παναγιώτης Ζαφειρίου Κατερίνα Ζέρβα Αναστασία Καραγιάννη Γιώτα Κυλάκου Πορφυρία Λάιος Νικόλαος Μπουντούρης Άρης Νάσσης Ιάσονας Παπαδημητρίου Παύλος Πεσιρίδης Γιώργος Πράσινου Μαρίνα Σαρρής Άντυ Σιαφά Γλαύκη Στάθης Άγγελος Τζαμουράνη Έλενα Η επιμέλεια του βιβλίου έγινε από τη δασκάλα Τσάλλα Δήμητρα Ευχαριστούμε επίσης ολόθερμα την κυρία Μαρίνα Σαγνού για την πολύτιμη βοήθειά της

Κάποτε ήταν ένας πρίγκιπας που είχε μια αδερφή πριγκίπισσα.

Ήταν και τα δύο αδέρφια πανέμορφα Ήταν και τα δύο αδέρφια πανέμορφα. Tο αγόρι έλαμπε σαν τον Ήλιο και το κορίτσι σαν την Πούλια.

Μια μέρα, καθώς ο βασιλιάς και τα παιδιά του ταξίδευαν με την άμαξά τους, φύσηξε ξαφνικά άνεμος δυνατός, κι η πριγκίπισσα εξαφανίστηκε, λες και η γη άνοιξε και την κατάπιε.

Ο βασιλιάς την έψαξε παντού με αγωνία, μα δεν κατάφερε να βρει ούτε ίχνος της. Ο δύσμοιρος πατέρας βάλθηκε να κλαίει με μαύρο δάκρυ….

Ώσπου μια μέρα ο γιος του βασιλιά είπε: -Μην απελπίζεσαι, πατέρα! Θα γυρίσω εγώ ο ίδιος όλο τον κόσμο, για να βρω την αδερφή μου!

Έτσι ο πρίγκιπας ξεκίνησε το ταξίδι Έτσι ο πρίγκιπας ξεκίνησε το ταξίδι. Πέρασε βουνά και κάμπους, ρώτησε για την πριγκίπισσα, αλλά κανένας δεν την είχε δει….

Ο πρίγκιπας στο ταξίδι του πέρασε από πόλεις και χωριά με χαμόσπιτα Ο πρίγκιπας στο ταξίδι του πέρασε από πόλεις και χωριά με χαμόσπιτα. Πέρασε από φρούρια, αλλά ούτε εκεί είχαν ακούσει για την αδελφή του.

Μια μέρα, ο πρίγκιπας έφτασε σε μια λίμνη κι είδε να σηκώνεται ένα σμήνος άγριες πάπιες. Τότε σήκωσε το τουφέκι του και σημάδεψε την πιο μεγάλη. Αλλά η πάπια φώναξε: -Καλέ μου άνθρωπε, μην πυροβολείς! Ίσως μια μέρα να σου φανώ χρήσιμη! Ξέρω για πού τραβάς. Ψάχνεις την αδερφή σου. Η αδερφή σου βρίσκεται στο κάστρο του Βασιλιά Ανέμου!

Σε λίγο έφτασε μπροστά σε μια τεράστια μυρμηγκοφωλιά που του έκοβε το δρόμο. Άρπαξε λοιπόν ένα ξύλο για να τη γκρεμίσει, όταν πρόβαλε ένας μεγάλος φτερωτός μέρμηγκας και του είπε: -Μη χαλάς το σπίτι μας, άνθρωπέ μου, γιατί μπορεί και να σε βοηθήσουμε κάποια στιγμή.

Πολύ γρήγορα έφτασε σ’ ένα δασάκι και σκόνταψε πάνω στον κορμό κάποιου σωριασμένου δέντρου. Τράβηξε το σπαθί κι ήταν έτοιμος να τον κόψει στα δύο, όταν μια βασίλισσα-μέλισσα βγήκε από μια κουφάλα όπου είχε την κυψέλη της και είπε: - Μη χαλάς αυτόν τον κορμό καλέ μου άνθρωπε. Είναι η κυψέλη μας. Άφησέ μας ήσυχες και εμείς αργότερα μπορεί να σε βοηθήσουμε.

Βγαίνοντας από το δασάκι, είδε ένα ψηλό ξερόβραχο να ορθώνεται μπροστά του και στην κορυφή ένα κάστρο. Εκείνο ήταν το κάστρο του Βασιλιά Ανέμου. Τότε προσπάθησε να σκαρφαλώσει στο βράχο, αλλά ο άνεμος φυσούσε τόσο δυνατά, που τον έριχνε κάτω σαν δεντρόφυλλο. Προσπάθησε να σκαρφαλώσει από την άλλη πλευρά, μα πάλι ο άνεμος τον εμπόδισε. Μονάχα με την τρίτη προσπάθεια πέτυχε ν’ ανέβει και να φτάσει στο κάστρο.

Χτύπησε την πόρτα, αλλά κανένας δεν του απάντησε Χτύπησε την πόρτα, αλλά κανένας δεν του απάντησε. Τότε μπήκε μέσα, διέσχισε την αυλή, την πρώτη αίθουσα, ύστερα τη δεύτερη, μα δε συνάντησε ψυχή ζωντανή. Στην τρίτη αίθουσα όμως βρήκε το Βασιλιά Άνεμο, που κοιτούσε έξω από το παράθυρο και φυσούσε. Από εκεί ξεκινούσαν όοοολοι οι άνεμοι.

Καλημέρα ξάδερφε, είπε ο Βασιλιάς Άνεμος χαιρετώντας τον πρίγκιπα Καλημέρα ξάδερφε, είπε ο Βασιλιάς Άνεμος χαιρετώντας τον πρίγκιπα. Τι καλό μού φέρνεις; Δε σου φέρνω τίποτα. Να πάρω ήρθα την αδερφή μου που την άρπαξες. Πάει καλά, είπε γελώντας ο Βασιλιάς Άνεμος, αλλά προηγούμενα πρέπει να αποδείξεις πως είσαι άξιος να την πάρεις πίσω.

Ο Βασιλιάς Άνεμος σήκωσε τον πρίγκιπα στα χέρια του και τον πήγε στην ακρογιαλιά. Έβγαλε απ΄το δάχτυλό του ένα χρυσό δαχτυλίδι και το πέταξε μακριά, μες στη θάλασσα. - Αν ως αύριο το πρωί ψαρέψεις το δαχτυλίδι μου, τότε κουβεντιάζουμε για την αδερφή σου.

Ο πρίγκιπας έμεινε εκεί απαρηγόρητος, γιατί δεν ήξερε τι να κάνει για να ψαρέψει το δαχτυλίδι. Πήγαινε πέρα-δώθε στην άκρη της θάλασσας, καταπικραμένος, όταν μια πάπια φτερούγισε κοντά του και τού είπε: - Μην πικραίνεσαι, φίλε! Υποσχέθηκα να σε βοηθήσω. Πήγαινε κοιμήσου κι εγώ θα σού φέρω το δαχτυλίδι.

Το άλλο πρωί, όταν ξύπνησε, το δαχτυλίδι ήταν περασμένο στο δάχτυλό του. Πολύ νωρίς ο Βασιλιάς Άνεμος όρμησε στο δωμάτιο. Όταν είδε τον πρίγκιπα να τού δίνει το δαχτυλίδι, πετάρισε τα βλέφαρα από έκπληξη και είπε: - Ωραία, είναι φανερό πως είσαι άξιο παλικάρι. Τώρα όμως, πρέπει να περάσεις κι άλλη δοκιμασία: Αν τα καταφέρεις, τότε θα πάρεις την αδερφή σου. Διαφορετικά, θα γυρίσεις πίσω μονάχος.

Οδήγησε τον πρίγκιπα στον ψηλότερο πύργο του κάστρου κι άδειασε ένα σακί γεμάτο σπόρους από παπαρούνες σκορπίζοντάς τους σ΄όλα τα σημεία του ορίζοντα. - Ως αύριο το πρωί, θα πρέπει να μαζέψεις όλους τους παπαρουνόσπορους, χωρίς να λείπει ούτε ένας.

Περπατούσε πέρα-δώθε στον πύργο κι ένιωθε την απογοήτευση να τον πνίγει. Ξαφνικά ένας φτερωτός μέρμηγκας ζύγωσε πετώντας και του είπε: - Μην απελπίζεσαι, φίλε! Υποσχέθηκα να σε βοηθήσω, θυμάσαι; Πήγαινε ήσυχος να κοιμηθείς κι εμείς θα μαζέψουμε τα σπόρια παπαρούνας.

Το άλλο πρωί που ξύπνησε, οι σπόροι ήταν συγκεντρωμένοι και δεν έλειπε ούτε ένας. Εκείνη τη στιγμή έφτασε ο Βασιλιάς Άνεμος, κι όταν ο πρίγκιπας τού έδωσε το σακί με τους σπόρους, ξαναπετάρισε τα βλέφαρα και είπε: - Εντάξει, το αξίζεις. Μπορείς να πάρεις πίσω την αδερφή σου.

Οδήγησε τον πρίγκιπα σε μια μεγάλη σάλα όπου κάθονταν δώδεκα κοπέλες Οδήγησε τον πρίγκιπα σε μια μεγάλη σάλα όπου κάθονταν δώδεκα κοπέλες. Ήταν ολόιδιες κι όλες χαμογελούσαν στον πρίγκιπα, λέγοντας: - Καλώς ήρθες, αδερφέ μου, καλώς ήρθες! Ο πρίγκιπας δεν ήταν σίγουρος ποια απ’ όλες ήταν η αδερφή του.

Αλλά ξάφνου, μια μέλισσα-βασίλισσα ζουζούνισε στ’ αυτιά του μουρμουρίζοντας: -Μη φοβάσαι, φίλε! Θυμήσου πως υποσχέθηκα να σε βοηθήσω. Τώρα πρόσεξε καλά. Σε όποιας το κεφάλι ακουμπήσω, αυτή είναι η αδερφή σου. Ο πρίγκιπας κοίταξε προσεχτικά πού ακούμπησε η μέλισσα, πλησίασε την κοπέλα και είπε στο Βασιλιά Άνεμο: Αυτή είναι η αδερφή μου! Ο Βασιλιάς Άνεμος ξανάπαιξε τα βλέφαρα και συμφώνησε. - Εντάξει, μπορείτε να πηγαίνετε.

Ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα δεν περίμεναν δεύτερη κουβέντα Ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα δεν περίμεναν δεύτερη κουβέντα. Πήραν βιαστικά το δρόμο για το παλάτι, όπου τούς υποδέχτηκε ο βασιλιάς πατέρας τους, τρισευτυχισμένος, αφού είχε πάλι και το γιο του που έλαμπε σαν Ήλιος και την κόρη του που ήταν όμορφη σαν την Πούλια……….

Και ζήσαν αυτοί καλά …… και εμείς καλύτερα………

3ο Δ.Σ.ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΔΟΥΚΑ 2012-2013