ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ Μέσα από τη ζωγραφική του ήθελε να διδάξει, να εξηγήσει τα πράγματα όπως τα έβλεπε ο ίδιος, να διαπαιδαγωγήσει τους ανθρώπους της εποχής του, και όχι μόνο.Ήταν ένας γνήσιος «άνθρωπος της Αναγέννησης».  Θέματα που τον απασχόλησαν είναι: Η σχέση μητέρας-παιδιού Η γυναίκα Η Θρησκεία

ΣΧΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - ΠΑΙΔΙΟΥ  Κατά τον 16ο αι. η παιδική θνησιμότητα είναι ένα γεγονός που χαρακτηρίζει την εποχή και οφείλεται είτε στις επιδημίες είτε στη χρόνια κακή διατροφή και την έλλειψη καθαριότητας, συνέπεια της έλλειψης παιδείας που χαρακτήριζε τις περισσότερες γυναίκες της εποχής.

ΣΧΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - ΠΑΙΔΙΟΥ Μερίδιο ευθύνης έχει και η συνήθεια πολλών γυναικών της ανώτερης και μεσαίας τάξης να παραδίδουν τα νεογέννητα σε τροφούς, που ζουν συνήθως σε χωριά. Έτσι ο Δομίνικος προσπαθεί μέσα από τους πίνακε΄ς του να επηρεάσει θετικά τις γυναίκες της εποχής.

Βλέπουμε λοιπόν στον πίνακα την γυναίκα σύμβολο καλής ανατροφής των βρεφών της εποχής την Παναγία να κρατά τον μικρό Χριστό κοντά στο στήθος της και να τον θυλάζει. Με αυτό τον τρόπο τονίζει την ανάγκη επικοινωνίας μητέρας και παιδιού κάποιες φορές εκείνη παίζει μαζί του  Με τον τρόπο αυτό, προβάλλοντας τη μητρική πλευρά της Θεοτόκου: συνεισφέρει στην παιδαγωγία των μητέρων της εποχής του μέσα από τα έργα του τονίζει την υψηλή ποιότητα των αισθημάτων, την άμεση επικοινωνία, την αγάπη και αφοσίωση της Παναγίας στο Βρέφος της Γαλακτοτροφούσα Θεοτόκος(16ος αιώνας)

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ Έτρεφε σεβασμό για το γυναικείο φύλλο  Αντίθεση με την απαξιωτική αντιμετώπιση της γυναίκας τότε  Πραγματικός ουμανιστής και φιλόσοφος Ήταν απαλλαγμένος από τα στερεότυπα της εποχής του. Ήθελε τις γυναίκες ισάξιες με τους άντρες.  

Προβάλλει εξαιρετικά τη μορφή της Παναγίας και γυναίκες που αποτελούν διαχρονικά γυναικεία πρότυπα (Παναγία με τις άγιες Μαρτίνα και Αγνή και την αγία Βερονίκη με το άγιο Μανδήλιο)

Ο πολιτισμός της εποχής κατηγορεί τη γυναίκα, την οποία ως «γνήσια θυγατέρα της Εύας» και προσπαθεί να ενδυναμώσει τον έλεγχο πάνω σε αυτό το πλάσμα. Επομένως είναι πολύ διαδεδομένη την εποχή αυτή μια δυϊστική αντίληψη για τη γυναίκα: η άσπιλη αγιότητα η υψηλότατη αρετή από τη μια, η ορμή και το αχαλίνωτο πάθος από την άλλη, και εκφράζεται μέσα από το αντιθετικό ζεύγος «Μαρία - Εύα».  

Χαρακτηριστικά Στις γυναικείες προσωπογραφίες του Θεοτοκόπουλου, τα περιγράμματα είναι σαφή, οι γραμμές δυνατές, οι σκιές ενώνουν, παρά χωρίζουν τις χρωματικές μάζες, το σχήμα απλοποιείται και το εικονιζόμενο πρόσωπο αποδίδεται με καθαρότητα και δύναμη. Επικρατεί η δύναμη της φόρμας και η συνένωση των επιμέρους στοιχείων σε σύνολο  ̇ όλα αυτά συντελούν ώστε να επιτευχθεί ο πρωταρχικός στόχος του καλλιτέχνη, η προβολή δηλαδή της αντίληψης για την αξία του εικονιζόμενου προσώπου και τη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Μετανοούσα Μαρία Μαγδαληνή Επικρατεί ένα σκοτεινό τοπίο και με έναν ταραγμένο συννεφιασμένο ουρανό. Έντονη εκφραστικότητα και πνευματικότητα. Θλιμμένο βλέμμα και στάση του σώματος.

Η μορφή της Γαλακτοτροφούσας Παναγίας αποτελεί για εκείνον ένα από τους τύπους της Ιδανικής Γυναίκας, τον οποίο επεξεργάστηκε και τελειοποίησε στην προσπάθειά του για αναζήτηση της τέλειας ομορφιάς Εξάλλου χαρακτηριστικό της τέχνης του Γκρέκο είναι η κατά κάποιο τρόπο, «αγίωση» των χαρακτήρων που ζωγράφιζε. Σε όλες εκτός του πορτρέτου του Μέγα Ιεροεξεταστή Nino de Guevarass.

ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Μετά από συνεχείς μετακινήσεις (Κρήτη ,Ιταλία ,Ισπανία) ο Γκρέκο εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, πόλη που αποτελούσε τότε θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο της Ισπανίας. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ήταν Καθολικός ή Ορθόδοξος. Όσο ήταν στην Ελλάδα η τέχνη του είχε βυζαντινά στοιχεία, στην Ιταλία καθολικά ενώ στην Ισπανία όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα ξέφυγε από τα συνηθισμένα πρότυπα με πίνακες με μεγαλόμορφους χαρακτήρες.

Ήρθε πολλές φορές αντιμέτωπος με την θρησκεία. Στο Τολέδο: O λαός μαζί με τον Πάπα Πίο Ε’ εναντιώθηκαν στην πρόταση του Γκρέκο να καλύψει κάποιες μορφές από το έργο του Μιχαήλ Αγγέλου τη <<Δευτέρα Παρουσία>> με άλλο σεμνό, κατάλληλο και όχι κατώτερο.

Ανακρίθηκε από την Ιερά Εξέταση από όπου μαθαίνουμε και τις περισσότερες προσωπικές πληροφορίες για τον ζωγράφο. Αθωώθηκε μετά από πολύωρη ανάκριση και πολλαπλές κατηγορίες.

Ο μέγας Ιεροεξεταστής, Nino de Guevarass τον καταδίωξε σε πολλές πτυχές της ζωής του και ήταν αυτός που τον οδήγησε στην Ιερά Εξέταση. Το πορτρέτο του είναι το μόνο έργο του Δομίνικου που δείχνει τον πρόσωπο του εικονιζόμενου θυμωμένο και σκυθρωπό. Κύριο χαρακτηριστικό των έργων του Θεοτοκόπουλου είναι η απόδοση των μορφών με μια πνευματικότητα και θρησκευτικότητα πράγμα που δεν υπάρχει στο πορτρέτο του Guevarass.

Ο χαρακτήρας των έργων του Όσο ήταν στην Ελλάδα η τέχνη του είχε βυζαντινά στοιχεία, στην Ιταλία καθολικά ενώ στην Ισπανία όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα ξέφυγε από τα συνηθισμένα πρότυπα με πίνακες με μεγαλόμορφους χαρακτήρες. Για τον μυημένο άνθρωπο στους πίνακές του οι μορφές φαίνονται ως οπτασίες, ως οράματα της στιγμής, καλείται ο θεατής να τις απομαντεύσει συλλαμβάνοντας τον υπερβατικό τους χαρακτήρα.Οι άγοί του, καθώς και προσωπογραφίες του έχουν βλέμμα πέρα του γίηνων.Στην μυστική σύλληψη εντάσσονται οι θρησκευτικές και κοσμικές μορφές και τα διάφορα γεγονότα. Επιπρόσθετα, ο Γκρέκο αδιαφορεί τελείως για την πραγματικότητα και συγκεντρώνει την προσοχή του αποκλειστικά σε ό,τι είναι απαραίτητο για να μεταδώσει το πνευματικό του μήνυμα.

Ομάδα Σκάλκου Μίνα Σπατούλα Αριάδνη Σταύρου Βούλα Τσαμαδού Έφη Τσαρδάκα Μαρία