ΘΥΜΑΡΙ ΚΑΙ ΡΙΓΑΝΗ ΤΑ ΦΥΤΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

Το θυμάρι ή θύμιο (Θύμος ο κοινός, λατ Το θυμάρι ή θύμιο (Θύμος ο κοινός, λατ. Thymus vulgaris) είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη των Σωληνανθών (Tubiflorae) και στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Είναι θάμνος μικρού ύψους (έως 30 εκατοστά), με όρθιους βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα. Απαντάται στις νότιες και μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές της Ασίας και καλλιεργείται στη βόρεια Αμερική. Η διάρκεια της ζωής τους είναι περίπου 7 έτη. Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. Μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών σε ψάρια, κρέατα, σε διάφορες σάλτσες, σούπες κ.λ.π. Είναι ένα από τα βασικά συστατικά του λικέρ βενεδικτίνη.

Κλίμα –έδαφος: Ευδοκιμεί σε περιοχές θερμές και ψυχρές Κλίμα –έδαφος: Ευδοκιμεί σε περιοχές θερμές και ψυχρές. Αναπτύσσεται καλά σε ξηρικές εκτάσεις, ενώ σε ποτιστικές δίνει μεγαλύτερη παραγωγή. Αναπτύσσεται σε περιοχές ηλιόλουστες έως μερικά σκιαζόμενες .Καλύτερη ανάπτυξη σε περιοχές 400-500 m. Αιθέριο έλαιο: Η περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο κυμαίνεται από 1-3%. Η ποιότητα και η ποσότητα του αιθερίου ελαίου εξαρτάται από το αρχικό φυτικό υλικό, το στάδιο ωριμότητας στο οποίο γίνεται η συλλογή, το περιβάλλον και τη διαδικασία απόσταξης. Το αιθέριο έλαιο διακρίνεται σε τρεις κύριες ομάδες: το thymol oil που έχει 42-60% φαινόλες με κύριο συστατικό τη θυμόλη, το origanum oil το οποίο περιέχει 63-74% φαινόλες με κύριο συστατικό την καρβακρόλη και το Lemon thyme oil το οποίο περιέχει την κιτράλη.

Ιδιότητες-χρήσεις: Είναι πολύ καλό μελισσοτροφικό φυτό Ιδιότητες-χρήσεις: Είναι πολύ καλό μελισσοτροφικό φυτό. Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων τόσο η ξηρή δρόγη όσο και το αιθέριο έλαιο για καλύτερο άρωμα, γεύση και εμφάνιση. Χρησιμοποιείται επίσης ως ισχυρό αντιοξειδωτικό στα τρόφιμα, στην φαρμακευτική. Tο αιθέριο έλαιό του χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμικροβιακή, αντιμηκιτιακή καθώς και την καρδιοτονοτική του δράση. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για αναπνευστιτκά προβλήματα, γαστρίτιδα, βρογχίτιδα, άσθμα λαρυγγίτιδα. στην αρωματοποιία,στην παρασκευή οδοντόπαστας (θεωρείται το καλύτερο για την υγιεινή του στόματος)στην ομοιοπαθητική, στην αρωματοθεραπεία και φυσικά ως ρόφημα.

ΡΙΓΑΝΗ Η ρίγανη (Ορίγανον το κοινόν, Origanum vulgare) είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Ανήκει στο γένος Ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών. Το φυτό έχει ύψος 20-80 εκ., έχει φύλλα αντίθετα μήκους 1-4 εκ. Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη με PH 6-9(ισχυρά αλκαλικά)και μπορεί να εκμεταλλευτεί , όταν καλλιεργείται, ακόμα και πολύ φτωχά , ξηρικά και πετρώδη εδάφη. Τα άνθη της έχουν χρώμα άσπρο- μωβ και ανθίζει από Ιούνιο κυρίως μέχρι Αύγουστο αναλόγως της περιοχής. Η Ελληνική ρίγανη (Greek Oregano) είναι φυτό πολυετές και ποώδες η ποιότητα της θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Η ρίγανη πέρα από το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που αφήνει στο φαγητό έχει και πάρα πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Είναι αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, αποχρεμπτικό για το βήχα, βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση

Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης (οριγανέλαιο) χρησιμοποιείται για τον πονόδοντο. Η ρίγανη έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο. Επίσης με λίγο ρίγανη στην τροφή των πτηνών σας κρατάτε τις αρρώστιες μακριά τους. Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής και βρίσκεται σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές. Η συλλογή της ρίγανης γίνεται κατά την ανθοφορία του φυτού, τα άνθη αυτά ξεραίνονται σε ειδικά υπόστεγα ή ξηραντήρια και στη συνέχεια τρίβονται και κοσκινίζονται. Είναι το βασικό καρύκευμα των χωρών της Μεσογείου και βασικό συστατικό της Ελληνικής, αλλά και της Ιταλικής κουζίνας. Η γνωστή πάντως ρίγανη που προέρχεται από το φυτό Origanum Vulgare χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα κυρίως ως φάρμακο για δηλητηριάσεις, σπασμούς, πρηξίματα κ.ά. Σε κάποια μέρη οι κυνηγοί συνηθίζουν όταν σκοτώσουν ένα θήραμα (π.χ. λαγό) να βάζουν στην κοιλιά του μερικά κλωνάρια ρίγανη για να μη μυρίσει μέχρι να φθάσουν σπίτι. Συλλέγεται τους μήνες της ανθοφορίας και διατηρείται σε κλειστά γυάλινα βάζα αφού αποξηρανθεί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B9 http://gerakonasfarm.blogspot.gr/2011/07/blog-post_9205.html?m=1 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B7 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22733&subid=2&pubid=2036861

ΘΕΟΦΙΛΑΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΚΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ