Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών ΓΕΛ ΞΥΛΑΓΑΝΗΣ, 2014 ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ: ΚΟΥΤΑΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΠΕ06 ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕ19

Η 26 Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών στις 6 Δεκεμβρίου 2001, στο τέλος του Ευρωπαϊκού Έτους της Ευρώπης, με την υποστήρΓλωσσών, από το Συμβούλιο ιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών είναι μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία για την προώθηση της εκμάθησης γλωσσών και εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προώθηση της πολυγλωσσίας στην Ευρώπη.

Οι γενικοί στόχοι της ημέρας είναι: να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τη σημασία της εκμάθησης γλωσσών και της διαφοροποίησης των γλωσσών που μαθαίνονται με σκοπό την αύξηση της πολυγλωσσίας και της διαπολιτισμικής κατανόησης· να προωθήσει την πλούσια γλωσσική και πολιτιστική ποικιλία της Ευρώπης· να ενθαρρύνει τη δια βίου εκμάθηση γλωσσών μέσα και έξω από το σχολείο.

Γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υπάρχουν περίπου 225 ιθαγενείς γλώσσες στην Ευρώπη -περίπου το 3% των γλωσσών του κόσμου. Οι περισσότερες είναι ινδοευρωπαϊκής καταγωγής. Με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες η Ευρώπη έχει γίνει πιο πολύγλωσση.

Οι γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Οι γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι γλώσσες που χρησιμοποιούνται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιλαμβάνουν τις 24 επίσημες γλώσσες της Ένωσης δίπλα σε μια σειρά από άλλες γλώσσες Όλες οι επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επίσης και γλώσσες εργασίας της

Οι επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αγγλική Βουλγαρική Γαλλική Γερμανική Δανική Ελληνική Εσθονική Ιρλανδική Ισπανική Ιταλική Κροατική Λεττονική Λιθουανική Μαλτεζική Ολλανδική Ουγγρική Πολωνική Πορτογαλική Ρουμανική Σλοβακική Σλοβενική Σουηδική Τσεχική Φινλανδική

ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑ ΟΡΙΣΜΟΙ – ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΗ ΕΝΝΟΙΩΝ α) multilingualism (πληθογλωσσία ή πολλαπλογλωσσία): συνύπαρξη πολλών γλωσσών σε µια κοινωνία β) plurilingualism (πολυγλωσσία): ικανότητα του ατόµου να χρησιµοποιεί πολλές γλώσσες για επικοινωνιακούς σκοπούς. γ) διγλωσσία: μπορεί να αναφέρεται είτε στο άτομο που κατέχει και χρησιμοποιεί δύο γλώσσες (bilingualism) είτε σε μια κοινωνία στην οποία χρησιμοποιούνται δύο γλώσσες (diglossia).

Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διάδοση των γλωσσών Ο γεωγραφικός παράγοντας: η διάδοση μιας γλώσσας μέσω φυσικών οδών. Ο δημογραφικός παράγοντας: ο αριθμός των ομιλητών μιας γλώσσας Ο αστικός παράγοντας: οι πόλεις, τα μεγάλα αστικά κέντρα επιταχύνουν το ρυθμό διάδοσης μιας γλώσσας. Ο οικονομικός παράγοντας: οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ κρατών απαιτούν μια lingua franca. Ο θρησκευτικός παράγοντας: ο ρόλος των ιερών κειμένων. Ο ιστορικός παράγοντας: ιστορικό και πολιτισμικό κύρος διαφόρων γλωσσών. Ο στρατιωτικός παράγοντας: επιβολή της γλώσσας του κατακτητή Ο πολιτικός παράγοντας: συνειδητές πολιτικές επιλογές μιας ηγεσίας.

Η ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Η πολυγλωσσία µέσα στο σχολείο εκφράζεται µε την συνύπαρξη µαθητών από διαφορετικές χώρες και κατ’επέκταση µε διαφορετικές µητρικές γλώσσες. Ωστόσο η διδασκαλία στα σχολεία γίνεται συνήθως στην κοινή γλώσσα ενός κράτους και όχι στις διάφορες κοινωνικές ποικιλίες και διαλέκτους της. Αναφορικά με τη γλωσσική διαφοροποίηση μέσα στα σχολεία, κατά μέσο όρο ένα ποσοστό 7% των μαθητών ηλικίας δέκα πέντε ετών χρησιμοποιεί στο σπίτι του γλώσσα διαφορετική από αυτήν που χρησιμοποιείται στη διδασκαλία των μαθημάτων του. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 3,9%. Το μικρότερο ποσοστό αυτών των παιδιών συναντάται στη Πολωνία (0,4%) και το μεγαλύτερο στο Λουξεμβούργο (25%)

Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Η υποχρεωτική διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας ξεκινά σε ολοένα και μικρότερη βαθμίδα της εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα οι μαθητές από το 2007 - 08 ξεκινούν να μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα από την ηλικία των οχτώ ετών. Στο μεγαλύτερο αριθμό προγραμμάτων διδασκαλίας της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης περιλαμβάνονται τουλάχιστο δύο ξένες γλώσσες. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα όπου η διδασκαλία δύο ξένων γλωσσών είναι υποχρεωτική. Η Ελλάδα, για την κατώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσιο), συγκαταλέγεται στις χώρες όπου τουλάχιστον το 50% των μαθητών διδάσκεται δύο ή περισσότερες ξένες γλώσσες Στις περισσότερες χώρες οι μαθητές αποκτούν πιστοποίηση επάρκειας μιας ξένης γλώσσας μέχρι την ολοκλήρωση της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Η πιστοποίηση σε πολλές χώρες συνδέεται με τη διαβάθμιση επάρκειας της γνώσης μιας ξένης γλώσσας του CEFR (the Common European Framework of Reference Languages). Τα στοιχεία αυτά ισχύουν και στην Ελλάδα.

ΤΟ ΚOINO ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ PORTFOLIO ΓΛΩΣΣΩΝ Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς είναι ένα έγκυρο έγγραφο που περιέχει τη βασική φιλοσοφία σχετικά με τη διδασκαλία των γλωσσών και αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών συστημάτων της Ευρώπης. Αποτελεί ένα εργαλείο που θέτει συγκεκριμένες κατευθυντήριες αρχές για τη διδασκαλία, την εκμάθηση και την αξιολόγηση των γλωσσών. Σημαντική είναι η συμβολή του στην εναρμόνιση των κριτηρίων αξιολόγησης των γλωσσικών δεξιοτήτων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές διακρίνοντας τρεις μεγάλους τύπους χρήστη: τον έμπειρο, που χαρακτηρίζεται από την πολύ καλή και την άριστη γνώση της γλώσσας, τον ανεξάρτητο, που χαρακτηρίζεται από την καλή και μέτρια γνώση της γλώσσας και το χρήστη βασικών γνώσεων, που κατέχει τη στοιχειώδη γνώση. Η συνθετική αυτή περιγραφή των επιπέδων επιτρέπει την αποτίμηση της προόδου της πορείας του μαθητή και την τοποθέτηση του σε ένα από τα επίπεδα αυτά.

Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς υιοθετεί έξι επίπεδα γνώσης της γλώσσας: Α1 = στοιχειώδες, Α2 = εισαγωγικό, Β1 = βασικό, Β2 = μεσαίο, Γ1 = ανώτερο και Γ2 = ανώτατο. Τα επίπεδα Α1 και Α2 συνδέονται με τον χρήστη βασικών γνώσεων, τα επίπεδα Β1 και Β2 συνδέονται με τον ανεξάρτητο χρήστη και τα επίπεδα Γ1 και Γ2 με τον έμπειρο χρήστη της γλώσσας. Η κλίμακα αυτή των έξι επιπέδων καθορίζει τα επίπεδα πιστοποίησης γλωσσών πανευρωπαϊκά, καθορίζει δηλαδή ένα ενιαίο σύστημα αξιολόγησης και πιστοποίησης των γλωσσών. Το Ευρωπαϊκό Portfolio Γλωσσών αποτελεί ένα εργαλείο αυτοαξιολόγησης του μαθητή, το οποίο αναδεικνύει καινοτομικές διαστάσεις όπως είναι η αυτοαξιολόγηση, η διαμορφωτική αξιολόγηση και η συστηματική χαρτογράφηση των δεξιοτήτων, ανάμεσα στις οποίες είναι και η γλωσσική ποικιλότητα.

ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 1993: εισάχθηκε για πρώτη φορά η διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας στο Δημοτικό Σχολείο και η διδασκαλία της Γαλλικής και της Γερμανικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Π.Δ. 447/93 ΦΕΚ 185/7-10-93) 1997-1998: εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά σχολεία η πειραματική λειτουργία παράλληλων τμημάτων διδασκαλίας Γαλλικής και Γερμανικής γλώσσας στο Γυμνάσιο, (εγκύκλιος Γ2/4430/30-7-1997) 2003 : εισάχθηκε η διδασκαλία της Αγγλικής στη Γ’ τάξη του Δημοτικού 2005 : εφαρμόστηκε πιλοτικά η εισαγωγή της δεύτερης ξένης γλώσσας στις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, καθώς και η εισαγωγή της Ιταλικής (ΦΕΚ, τ. Β΄, 1154/28-8-2006) και της Ισπανικής γλώσσας (ΦΕΚ, τα, Β΄, 1115/16-8-2006) στο Γυμνάσιο. 2008: στο πλαίσιο πιλοτικού προγράμματος, σε ορισμένα σχολεία της Θράκης ως δεύτερη ξένη γλώσσα διδάσκεται η Τουρκική και σε 15 Γυμνάσια της χώρας η Ρωσική (Φ.Ε.Κ 1743/29-8-2008 τεύχος Β και ΦΕΚ, τ. Β΄, 1351/10-7-2008, αντίστοιχα).

ΤΟ STATUS ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ Δεν έχουν όλες οι γλώσσες το ίδιο κύρος. Υπάρχουν γλώσσες ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΣΑΙΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΕΣ

ΘΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ + Συνταγματική ισοτιμία με άλλες γλώσσες + ψηφίδες του μωσαϊκού αυτόνομων ευρωπαϊκών πολιτισμών + αναγέννηση από το ’60 και μετά μικρών γλωσσών και πολιτισμών + δημιουργείται από το ’80 και μετά μια νέα τοπική συνείδηση που ξεπερνά τα σύνορα - ενοποιητικές τάσεις δια μέσου των ΜΜΕ - βραχύβιες κοινωνικές εξελίξεις και τεχνικές εξελίξεις δεν υπεισέρχονται ως όροι στις πολύ μικρές γλώσσες - είναι κυρίως γλώσσες οικιακές και κοινωνικά δεύτερης τάξης γλώσσες. - η διγλωσσία είναι γεγονός για τους ομιλητές των πολύ μικρών γλωσσών.

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ + Συχνή νομοθετική νομιμοποίηση με τον καθορισμό γλωσσικών συνόρων ή/και η βασική αρχή της εδαφικότητας. + αυξανόμενη αποδοχή της ιδιαίτερης γλωσσικής και πολιτισμικής ταυτότητας + δυνατότητα επικράτησης μικρών και μεσαίων που έχουν οικονομική ευρωστία (καταλανικά) + δυνατότητα διαφύλαξης των μεσαίων γλωσσών που βρίσκονται σε ασφαλή και περιθωριακή θέση (ελληνικά) - συνήθως απουσιάζουν από το πρόγραμμα διδασκαλίας ξένων γλωσσών στην Ευρώπη. - η πολλαπλή ταυτότητα μπορεί (ως διπλή ταυτότητα), στην πορεία της γλωσσικής και πολιτισμικής επαφής, να οδηγήσει σε ταύτιση με την ισχυρότερη συν-κυρίαρχη γλώσσα.

ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ + Η διεθνοποίηση και ο εξευρωπαϊσμός συντελούνται ταχύτερα με τις ισχυρές επίσημες γλώσσες. + η πληροφορική και τα ΜΜΕ κάνουν πιο προσιτή την ενημέρωση για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. + ο υψηλός βαθμός εξειδίκευσης και μια επικέντρωση στον μοναδικό παραγωγό / προμηθευτή ενός προϊόντος κάνουν απαραίτητη τη γνώση μεγάλων γλωσσών, + διδάσκονται και μαθαίνονται ως ξένες γλώσσες και εκτός χωρών προέλευσης. + οι 3 μεγάλες γλώσσες της Ευρώπης ομιλούνται σε αρκετές χώρες ως μητρικές. + η μεταφορά πολιτισμού και τεχνολογίας συντελείται σε μεγάλο βαθμό σε αυτές τις γλώσσες. - ανταγωνισμός ισχυρών γλωσσών μεταξύ τους

Greeklish Τα Greeklish (Γκρίκλις), από τις λέξεις greek (ελληνικά) και english (αγγλικά), γνωστά και ως Greenglish, Λατινοελληνικά ή Φραγκολεβαντίνικα, είναι η ελληνική γλώσσα γραμμένη με το λατινικό αλφάβητο. Είναι ένα είδος μεταγραφής. Στο παρελθόν ήταν δύσκολη η αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων από υπολογιστές, γιατί δεν παρείχαν ανάλογη υποστήριξη όλα τα υπολογιστικά συστήματα. Για να μπορέσουν να επικοινωνήσουν οι Έλληνες χρήστες, είχαν να επιλέξουν μεταξύ δύο λύσεων: ή να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα του Internet, τα αγγλικά, ή να πλάσουν μια δική τους γλώσσα. Αυτό το δεύτερο έκαναν όσοι άρχισαν να γράφουν με τα greeklish.

ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ Θετικά: - Γλιτώνεις χρόνο. - Δεν μπορείς να κάνεις ορθογραφικά και συντακτικά λάθη γιατί απλά δεν υπάρχουν ανάλογοι κανόνες. - Μπορείς να συνεννοηθείς άνετα με τους φίλους σου και οι γονείς σου να μην καταλαβαίνουν απολύτως τίποτα. - Είσαι “in” και “cool”. - Γράφεις σε οποιαδήποτε συσκευή χωρίς καμία δυσκολία και περιορισμούς π.χ. υπολογιστή, κινητό, ipad κ.λπ.

Αρνητικά: - Ξεχνάς πώς να γράφεις στα απλά ελληνικά, δηλαδή, κάνεις ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανατρέχεις κάθε λίγο και λιγάκι στο Google ή απλά στο κινητό σου –στο T9– για να δεις τη σωστή ορθογραφία μιας λέξης. Επιπλέον, με τα greeklish κινδυνεύουμε να κάνουμε λάθη σε επίσημα κείμενα, όπως λόγου χάριν σε εργασίες ή σε βιογραφικά σημειώματα). - «Πτωχεύει» και υπεραπλουστεύεται το λεξιλόγιο καθώς πολλές ελληνικές λέξεις δεν χρησιμοποιούνται λόγω «συντόμευσης» του λεξιλογίου των greeklish. t kns? (τι κάνεις;), tespa (τέλος πάντων), kl (καλά) - Αλλάζουν η μορφή και τα χαρακτηριστικά της γλώσσας. - Η εκτεταμένη χρήση των greeklish εκτός από ανορθογραφία μπορεί να προκαλέσει και δυσλεξία - Εξασθενεί, έστω και έμμεσα, η εθνική μας ταυτότητα. - Στη γραφή τους τα greeklish είναι αρκετά εύκολα, στην ανάγνωσή τους, όμως, είναι δυσανάγνωστα και κουραστικά –πολλές φορές– ακόμα και για τους πιο φανατικούς υποστηρικτές τους.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ GREEKLISH Γνωστό σε όλους πια είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας (1904-2004), θέλοντας το 1957 να δηλώσει τη δύναμη και τη ζωντάνια της ελληνικής γλώσσας, εκφώνησε έναν ευφυέστατο λόγο σε οικονομικό συνέδριο στην Ουάσιγκτον που ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων και έγινε πρωτοσέλιδο στους Times και την Washington Post. Όλος ο λόγος ήταν γραμμένος στα αγγλικά, αλλά στην πραγματικότητα, αν αφαιρούσε κανείς τα άρθρα και τους συνδέσμους, όλες οι υπόλοιπες λέξεις ήταν ελληνικές!

Ο Ζολώτας, στην εισαγωγή του στα αγγλικά, είπε χαρακτηριστικά: «Πάντα ήθελα να σας μιλήσω Ελληνικά, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι για σας θα ακούγονται …ελληνικά (όπως εμείς χρησιμοποιούμε το «κινέζικα»). «Βρήκa όμως έναν τρόπο να σας απευθυνθώ στα ελληνικά και ο λόγος μου να παραμείνει αγγλικός ώστε να με καταλάβετε! Με την άδειά σας κ. Πρόεδρε, θα το κάνω τώρα, χρησιμοποιώντας – με εξαίρεση τα άρθρα και τις προθέσεις – μόνο ελληνικές λέξεις!» Το ακροατήριό του αποτελούσε το ΔΝΤ της εποχής και κανείς δεν δυσκολεύτηκε να κατανοήσει τα ελληνικά του –τότε- Διευθυντή της Τραπέζης Ελλάδος. Ας τον ξαναθυμηθούμε:

Λόγος της 6/9/1957 "Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".

Τόση ήταν η εντύπωση, που προξένησε παγκοσμίως η «ελληνική» αυτή ομιλία, ώστε ο τότε Πρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας, Γιουτζίν Μπλάκ, τον παρακάλεσε και στην επόμενη συνεδρίαση του ΔΝΤ να μιλήσει πάλι αγγλικά με ελληνικές λέξεις, όπως και έγινε δύο χρόνια αργότερα

2 Οκτωβρίου 1959 Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.

Αυτοί οι δυο λόγοι του Ξενοφώντα Ζολώτα σε …greeklish, έμειναν στην ιστορία σαν απόδειξη ότι τα ελληνικά είναι μια παγκόσμια γλώσσα και κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι πρόκειται για γλώσσα που τη μιλούν πολύ λίγοι ή ακόμα χειρότερα για μια νεκρή γλώσσα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ