Ο μελοποιημένος Ερωτόκριτος ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΥΧΕΡΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β΄ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ, Α΄ΛΥΚΕΙΟΥ Ο μελοποιημένος Ερωτόκριτος Τυχερό, Απρίλιος 2013
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος…………………………………………………..….από την Π. Τόλγου ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ιστορικό πλαίσιο ……………………………..…….από τον Δ.Τζελέπη Βιογραφικό ποιητή……………………….……..από τον Σ. Καβανόζη ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ Τα στερεότυπα του έργου……………………..………..της Π.Τόλγου Οι συμβολισμοί των αντιπάλων…………………. του Σ.Καβανόζη Χαρίδημος: το alter ego του Ερωτόκριτου…….. της Π. Τόλγου Το προξενιό…………………………….…………………………του Β.Μελά Ονοματολογία χαρακτήρων………….…των Λ.Λίτσκα, Π.Τόγλου ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Παράλληλες εργασίες Βιβλιογραφία-πηγές ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Δήμος Τσελέπης, Γιώργος Καζάκης, Γιάννης Βουρδόγλου, Στέλιος Καβανόζης, Μαρία Δραγάνη, Μαρία Γκίρτζαλη, Λουκία Λίτσκα, Πασχαλίνα Τόλγου ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ Τρυφωνίδου Στέλλα, ΠΕ19
Editorial από την Πασχαλίνα Τόλγου από την Πασχαλίνα Τόλγου Μαγευτικό το ταξίδι που μας πρόσφερε ο Βιντσέτζος Κορνάρος, μέσα από το έργο του: Ερωτόκριτος. Ένα έργο που συνδυάζει την αγάπη και τον έρωτα με την περιπέτεια και την αγωνία. Καθώς μελετούσαμε το έργο αυτό, πολλά συναισθήματα δημιουργήθηκαν τα οποία εναλλάσσονταν ανάλογα με τις εξελίξεις της ιστορίας. Παρακολουθώντας με αγωνία τις δοκιμασίες των πρωταγωνιστών, σχεδόν σε κάθε ενότητα και σε κάθε στίχο της προσπαθούσαμε να συμμετέχουμε ενεργά στην ιστορία. Νιώθαμε την ευτυχία και την χαρά των πρωταγωνιστών αλλά και τον πόνο και τη θλίψη τους. Αναλύοντας προσεκτικά την συμπεριφορά και τις κινήσεις των ηρώων αλλά και του ποιητή ανακαλύψαμε ακόμη και τις πιο κρυφές και μυστικές τους σκέψεις. Ο Ερωτόκριτος λοιπόν, είναι σίγουρα ένα εκπληκτικό λογοτεχνικό δημιούργημα, το οποίο μέσα από την αγάπη που μας διηγείται αλλά και μέσα από το σκηνικό στο οποίο συμβαίνουν τα γεγονότα μας μεταφέρει αμέσως σε ένα κόσμο ιπποτικό, γεμάτο αισθήματα και ιδεώδη.
Το ιστορικό πλαίσιο από τον Δήμο Τζελέπη Η Βυζαντινή περίοδος έλαβε οριστικά τέλος το 1204, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στις ορδές των Σταυροφόρων. Αρχικά την Κρήτη κατέλαβαν Γενουάτες, αλλά μετά από πόλεμο που διήρκεσε ως το 1211 το νησί περιέρχεται στους Ενετούς. Τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο γίνονται ορμητήρια των Ενετών, οι οποίοι χτίζουν οχυρωματικά έργα που διασώζονται μέχρι σήμερα. επαφές διευκολύνθηκαν από την παραμονή Ελλήνων στην Ιταλία: πολλοί Κρήτες σπούδαζαν σε ιταλικές πόλεις, Η παρουσία στις πόλεις της Κρήτης Ελλήνων που είχαν σπουδάσει στην Ιταλία και Βενετών λογίων οδήγησε στην ανάπτυξη έντονης πνευματικής ζωής, που μαρτυρείται από την ύπαρξη λογοτεχνικών ακαδημιών . Η περίοδος της ακμής της Κρητικής λογοτεχνίας τοποθετείται στα τέλη του 16ου αι. μέχρι την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, το 1669. Η πλούσια λογοτεχνική παραγωγή σχετίζεται άμεσα με την κοινωνική, οικονομική και πνευματική άνθηση που σημειώθηκε στο νησί κατά τα τέλη του 16ου αι., όταν έπαψαν οι Οθωμανικές εισβολές και τα επαναστατικά κινήματα των κατοίκων. Τους πρώτους αιώνες της βενετικής κυριαρχίας οι ενδείξεις για πνευματικές ανταλλαγές μεταξύ Κρητών και Βενετών είναι περιορισμένες. Υπάρχουν όμως τεκμήρια ότι οι Κρήτες μελετούσαν την αρχαία ελληνική και βυζαντινή γραμματεία και αντέγραφαν χειρόγραφα. Οι πολιτισμικές
Αντιπροσωπευτικά έργα: Τραγωδία: Ερωφίλη, Πανόργια Το ιστορικό πλαίσιο συνέχεια Παράλληλα, η σταδιακή παρακμή του φεουδαρχικού συστήματος και η οικονομική ανάπτυξη της αστικής τάξης διευκόλυναν την πνευματική εξέλιξη και την δημιουργία αξιόλογης πνευματικής κίνησης. Οι συγγραφείς, τα έργα των οποίων σώζονται, ήταν μέλη ανώτερων τάξεων, είχαν μεγάλη μόρφωση και παρακολουθούσαν τις λογοτεχνικές εξελίξεις της Ιταλίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου της ακμής είναι η ανάπτυξη του θεατρικού λόγου: τα περισσότερα έργα είναι δραματικά, με εξαίρεση τον Ερωτόκριτο, που είναι έμμετρη μυθιστορία, και την Βοσκοπούλα, που είναι ποιμενικό ειδύλλιο. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι το κρητικό ιδίωμα, που καλλιεργείται και εξυψώνεται σε λογοτεχνική γλώσσα. Πολλά από τα έργα της περιόδου της προετοιμασίας και της περιόδου της ακμής γνώρισαν μεγάλη διάδοση στο ελληνικό κοινό ως λαϊκά λογοτεχνικά βιβλία μέσω των έντυπων εκδόσεων και συγκαταλέγονται στα δημοφιλέστερα αναγνώσματα των Ελλήνων κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας Αντιπροσωπευτικά έργα: Τραγωδία: Ερωφίλη, Πανόργια Κωμωδία: Κατσούρμπος, Ποιμαντικά έργα: Πειστικός Βοσκός Θρησκευτικό θέατρο: Η θυσία του Αβραάμ Ερωτικό μυθιστόρημα: ο Ερωτόκριτος ΠΗΓΗ: Ελληνική Βικιπέδια
Για τον ποιητή, Βιντζέζο Κορνάρο από τον Στέλιο Καβανόζη Οι πιο ασφαλείς πληροφορίες για την καταγωγή του Κορνάρου είναι αυτές που δίνει ο ποιητής στο τέλος του έργου του : αναφέρει το όνομα Βιτσέντζος, το οικογενειακό όνομα Κορνάρος, τόπο γέννησης τη Σητεία και το Κάστρο (Ηράκλειο), όπου παντρεύτηκε. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στην Τραπεζόντα της Σητείας, γιος του Ιάκωβου Έργα του: Ερωτόκριτος Η θυσία του Αβραάμ Κορνάρου και της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Πηγή: Ελληνική Βικιπαίδεια
Το πρότυπο της γυναίκας: Τα στερεότυπα του έργου από την Πασχαλίνα Τόλγου Το πρότυπο της γυναίκας: σαφώς πιο ευνοϊκά. Ένας άνδρας εκείνη την εποχή έπρεπε να είναι καλλιεργημένος, όμορφος ,γενναίος και ικανός πολεμιστής. Στο έργο ο Ερωτόκριτος πετυχαίνει την καταξίωση στα μάτια της αγαπημένης του και έρχεται ένα βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση της καρδιάς της. Η νεαρή γυναίκα έπρεπε ως κόρη να είναι όμορφη, τακτική, υποταγμένη στον πατέρα, ως σύζυγος ανέγγιχτη και εξίσου υποταγμένη . Θα ήταν παράλειψη να μην επισημάνουμε την τρανταχτή απουσία της «μάνας» στο έργο. Η μητέρα του Ερωτόκριτου έχει ελάχιστη παρουσία , -δεν αναφέρεται καν το όνομά της- η δε μητέρα της Αρετούσας με ελάχιστη συμμετοχή στα γεγονότα, φέρεται όχι μόνο να μην αντιδρά στην άδικη και σκληρή στάση του πατέρα, αλλά να την υποστηρίζει σε σημείο που ακόμη και ο ποιητής την καυτηριάζει. Το πρότυπο του άνδρα: Για αυτόν τα πράγματα είναι Εικόνα: Η Αρετούσα
Τα στερεότυπα του έργου συνέχεια Η γονεϊκή εξουσία. οιωνούς καλών ή άσχημων εξελίξεων στις ζωές των ανθρώπων (π.χ. τα πουλάκια αναλαμβάνουν προφητικό ρόλο στην ενότητα Ε΄ ) Ο πατέρας της Αρετούσας αποφασίζει εκείνος ποιόν θα παντρευτεί η κόρη του. Εκείνος κρατά τη ζωή της στα χέρια του. Αμέσως μετά την άρνηση της στις αποφάσεις του επιβάλλει σκληρή τιμωρία και ξεχνάει την κόρη του. Αντίθετα η σχέση του Ερωτόκριτου με τον πατέρα του είναι πιο ελεύθερη, ο γιος μπορεί να εκφέρει άνετα την γνώμη του μπροστά στον πατέρα χωρίς να υπάρξουν τιμωρίες. Εικόνα: Η Αρετούσα στη φυλακή, σκληρά τιμωρημένη από τον πατέρα της. Η κοινωνική ανισότητα ως αιτία χωρισμού. Η μοίρα , τα όνειρα και τα άλλα μεταφυσικά. Πρόκειται για ένα από τα κλασικότερα και διαχρονικότερα μοτίβα . Στην περίπτωσή μας ο Ερωτόκριτος θεωρείται κοινωνικά κατώτερος και απαγορεύεται να παντρευτεί την Αρετούσα . Η μοίρα μοιράζει την ευτυχία και την δυστυχία και φέρνει τα πάνω κάτω. Τα δύο παιδία αποφασίζουν να αλλάξουν την μοίρα τους και ιδίως η Αρετούσα που κάνει τα πάντα για να το πετύχει. Τα όνειρα και τα άλλα σημάδια της φύσης αποτελούν
Τα στερεότυπα του έργου συνέχεια Πώς επιτυγχάνεται αυτή η ανατροπή; Με την ανατρεπτική δύναμη της αγάπης . Ανατροπή των στερεοτύπων: Τελικά τα στερεότυπα αυτά ανατρέπονται: Η Αρετή δεν είναι μόνο τακτική και όμορφη, αλλά αγαπά και τα γράμματα. Β) Η Αρετή δεν είναι έρμαιο της μοίρας , εναντιώνεται στον πατέρα , παίρνει πρωτοβουλίες ( για να συναντηθούν κρυφά, να αρραβωνιαστούν κτλ.) γ) Ο Ερωτόκριτος, επίσης δεν « αποδέχεται τη μοίρα του», αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις και την αλλάζει (καταξιώνεται ως στρατιώτης και ήρωας), μέχρις που αποκτά όχι μόνο την Αρετούσα αλλά και τον θρόνο.
Οι συμβολισμοί των αντιπάλων, στην γκιόστρα από τον Στέλιο Καβανόζη κόκκινο άλογο. Λόγω της αντρειάς, της δύναμης και της ομορφιάς του τον φώναζαν Φιλάρετο. Η φορεσιά του ήταν χρουσοκόκκινη και του την είχε κάνει δώρο μία ευκατάστατη κοπέλα. Για την αγάπη και την ομορφιά της μαραινόταν κάθε μέρα και πιο πολύ. Αυτό συμβολίζει την α’ φάση του Ερωτόκριτου που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερωτική του απογοήτευση, μιας και πιστεύει ότι ο έρωτάς του για την Αρετούσα είναι ανέλπιδος και αδιέξοδος. Στην ενότητα Β΄του ποιήματος, ο ποιητής «επιλέγει» να φέρει αντιμέτωπο τον Ερωτόκριτο με τρία αρχοντόπουλα , κατά τη διάρκεια της κονταρομαχίας. Πρόκειται για το αρχοντόπουλο της Εγρίπου, της Μοθώνης και της Πάτρας. Η επιλογή αυτή κρύβει έναν βαθύτερο συμβολισμό: O ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΜΟΘΩΝΗΣ Ο Αφέντης της Μοθώνης περιγράφεται σύμφωνα με το κείμενο, ως ένας όμορφος καβαλάρης με ένα ψήλο Εικόνα: Σκηνή από τη γκιόστρα, επάνω η βασιλική οικογένεια και κάτω οι διαγωνιζόμενοι Ερωτόκριτος και Κυπρίδημος.
Οι συμβολισμοί των αντιπάλων, στην γκιόστρα συνέχεια Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΕΓΡΙΠΟΥ Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ Ο Αφέντης της Εγρίπου περιγράφεται σύμφωνα με το κείμενο, ότι φορούσε μία ολοπράσινη φορεσιά με αϊτούς χρυσούς στη μέση. Το όνομά του ήταν Ηρακλής, όπου ταίρι δεν είχε. Επίσης υπήρχε ένα δέντρο ψημένο, μαραμένο, χωρίς άνθους, χωρίς καρπούς, χωρίς κλώνους και φύλλα. Αυτό δηλώνει την β’ φάση του Ερωτόκριτου, που αυτοεξορίζεται στην Έγριπο για να ξεχάσει την όμορφη κοπέλα που αγαπάει. Συμβολίζει τον πραγματικό εχθρό που θα αντιμετωπίσει ο Ερωτόκριτος στην Ενότητα Δ, όπου μεταμφιεσμένος σε Σαρακηνό θα κληθεί να μονομαχήσει με τον ατρόμητο Αρίστο και να σώσει την πόλη του. Εικόνα: Σκηνή από τη γκιόστρα, όπου ο Ερωτόκριτος νικητής, παίρνει τη τζόγια (έπαθλο) από την Αρετούσα .
Χαρίδημος: Το alter ego του Ερωτόκριτου από την Πασχαλίνα Τόλγου Στην ενότητα 2η του ποιήματος (το κονταροχτύπημα) διακρίνουμε και παρατηρούμε την αγάπη του ποιητή προς το αρχοντόπουλο της Κρήτης (Χαρίδημο). Η λογική εξήγηση που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι η καταγωγή του ποιητή. Αφιερώνει γι’ αυτόν υπερβολικό χώρο αλλά και Χαρίδημου μέσα στην ιστορία, ας συγκρίνουμε τους δύο χαρισματικούς άνδρες : α) ως προς το παρουσιαστικό τους: Ο Ερωτόκριτος καθώς μπήκε στην αρένα φώτισε όλο το χώρο. Ήταν ντυμένος στα άσπρα και ξεχώριζε από τους υπόλοιπους. Η φορεσιά του είχε χρυσά και αργυρά σχέδια για λεπτομέρειες. Όσον αναφορά τώρα τον Χαρίδημο, μπήκε στην αρένα με πολλούς στρατιώτες. Ντυμένος στα μαύρα άρματα και μαύρο κοντάρι. Έχουμε λοιπόν δύο αντίθετα παρουσιαστικά. Το χρώμα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν υποδηλώνει το χαρακτήρα αλλά το συναισθήματα των δύο ανδρών. χρόνο στο ποίημα του. Παρουσιάζει την ιστορία, τον χαρακτήρα αλλά και τον ψυχικό του κόσμο. Στο σημείο αυτό, δημιουργείται το ερώτημα : Ποια η σχέση του Χαρίδημου με τον Ερωτόκριτο και ποιος ο βαθύτερος σκοπός της αναφοράς της ιστορίας του; Αρχικά για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τον ρόλο του
Χαρίδημος: Το alter ego του Ερωτόκριτου συνέχεια β) ως προς το την ιστορία τους: Η ιστορία αγάπης του Χαρίδημου προφανώς είναι το αντίθετο της ιστορία του Ερωτόκριτου. Ο Χαρίδημος έζησε μια δυνατή αγάπη με μία κοπέλα κατώτερης κοινωνικής τάξης (Αρετούσα – Ερωτόκριτος), κατάφερε να ξεπεράσει όλα τα έμποδια και να την παντρευτεί. Ωστόσο η ζήλια της γυναίκας του ήταν η αιτία για το τραγικό τέλος αυτής της αγάπης και την αρχή του μεγάλου πόνου του Χαρίδημου. Ήθελε να υποδηλώσει κάτι σημαντικό στην ιστορία. Εικόνα: Ο έφιππος Χαρίδημος Η ιστορία αγάπης του Χαρίδημου λειτουργεί αντισταθμιστικά με την κεντρική ιστορία (θέμα) του έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετής. Με την αναφορά της λυπητερής ιστορίας του Χαρίδημου προβληματίζει τους ακροατές του. (Δεν υπάρχουν μόνο τα ευτυχισμένα τέλη). Ο ποιητής λοιπόν, είχε βαθύτερο σκοπό.
Χαρίδημος: Το alter ego του Ερωτόκριτου συνέχεια Υπάρχει όμως μια βαθύτερη σχέση ανάμεσα στους δυο άνδρες. γ) ως προς τα ονόματά τους: Η λέξη έρωτας αποτελεί το πρώτο συνθετικό του ονόματος του Ερωτόκριτου ενώ η λέξη Χάρος συμπεριλαμβάνεται στο όνομα του Χαρίδημου. Βλέπουμε λοιπόν, ότι ακόμη και τα όνοματά τους βρίσκονται σε αντίθεση. Τίποτα δεν είναι τυχαίο λοιπόν στην ιστορία αυτή. Η ιστορία του κρητικού προσφέρει μια αντίθεση στην κυρίως πλοκή του έργου, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που υπάρχουν όταν θεωρείται πως η αληθινή αγάπη έχει πάντα ευτυχισμένο τέλος. Τα χαρακτηριστικά των δύο ανδρών σε μια τέλεια αντίθεση, οι φορεσιές, τα εμβλήματα τους αλλά και ο έρωτας των δυο ανδρών για κοπέλες άλλης κοινωνικής τάξης δεν μπορεί παρά, να υποδηλώνει κάτι πιο βαθύ. Ο Χαρίδημος δεν είναι κάτι άλλο από το Alter Ego του Ερωτόκριτου. Δεν είναι το άλλο του μισό, αλλά το άλλο του εγώ. Ο χαρακτήρας και το παρουσιαστικό που θα μπορούσε να είναι σε κάποια άλλη ζώη. Ο Χαρίδημος μπορεί να θεωρηθεί ως η αντίθετη μορφή του Ερωτόκριτού. Ο έρωτας ήταν η αρχή και για τους δύο με διαφορά το τέλος των ιστοριών τους.
Το προξενιό από τον Βαγγέλη Μελά Στην Ενότητα Γ΄ του ποιήματος, ο Ερωτόκριτος καθοδηγούμενος από την Αρετούσα, ζητά από τον πατέρα του Πεζόστρατο, να ζητήσει από τον βασιλιά το χέρι της Αρετούσας. Ο Πεζόστρατος αν και είναι διστακτικός, τολμά για χατίρι του γιού του και παρουσιάζεται στον βασιλιά για να κάνει το προξενιό. Αναφέρεται στο παρελθόν- χρονικά απροσδιόριστο- όπου οι άνθρωποι, δεν έδιναν σημασία τόσο στον πλούτο αλλά σε άλλες αρετές όπως η γνώση, η ανδρεία και το ήθος. Γι΄αυτό και οι βασιλιάδες δέχονταν να παντρέψουν τις κόρες τους με ανθρώπους από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, οι οποίοι μπορεί να ήταν φτωχοί αλλά είχαν καλή καρδιά, υποστηρίζει ο Πεζόστρατος. Εικόνα: Η οργισμένη αντίδραση του Ρήγα Τα επιχειρήματα του Πεζόστρατου Η αντίδραση του Ρήγα Ο βασιλιάς αντιδρά αρνητικά από τους πρώτους κιόλας στίχους , ενώ έπειτα διατάζει να εξοριστεί ο Ερωτόκριτος. Η συμπεριφορά του είναι αυταρχική, αλαζονική και εγωιστική, προασπίζοντας την αυθεντία της μοναρχίας αλλά και τα συμφέροντα της κόρης του, σύμφωνα με τον ίδιο.
Το προξενιό συνέχεια Σε αυτήν την εκ των προτέρων άνιση αντιπαράθεση των δύο ανδρών, υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: Η πατρική αγάπη που οδηγεί τον κάθε πατέρα να ενεργήσει με σκοπό την οικογενειακή του ευτυχία. Έτσι στην πρώτη περίπτωση ο Πεζόστρατος εξαιτίας της αγάπης που τρέφει για τον Ερωτόκριτο και μην αντέχοντας να τον βλέπει να υποφέρει και να βασανίζεται παρουσιάζεται μπροστά στον βασιλιά ώστε να ζητήσει το χέρι της Αρετούσας, εκ μέρους του. Από την άλλη ο βασιλιάς Ηρακλής που και αυτός ενδιαφέρεται για την ευτυχία της κόρης του πιστεύει πως το καλύτερο για την Αρετούσα θα είναι να παντρευτεί κάποιον πλούσιο. Ο κοινός παρανομαστής Εξιδανικευμένο παρελθόν Ο Πεζόστρατος εξιδανικεύει το παρελθόν, υποστηρίζοντας ότι στους παλιούς καιρούς δεν ίσχυαν κοινωνικές διακρίσεις. Είναι αληθής ο ισχυρισμός του; Δεν υπάρχει μία ιστορική περίοδος που να μπορούσε να δικαιολογήσει έναν τέτοιο ισχυρισμό. Προφανώς ο Πεζόστρατος δεν ψεύδεται , αλλά ο λόγος του αντικατοπτρίζει την πεποίθηση που θέλουν να έχουν διαχρονικά οι άνθρωποι, «ότι κάποτε τα πράγματα ήταν καλύτερα» και η δομή και οργάνωση του κόσμου ήταν δικαιότερη και ιδανική, πιθανώς ως μία ανάμνηση του Παραδείσου.
από τις Λ.Λίτσκα και την Π.Τόλγου Ετυμολογία ονομάτων από τις Λ.Λίτσκα και την Π.Τόλγου ΑΡΕΤΟΥΣΑ «Στο σημείο τούτο μια παρένθεση. Δεν είμαι βέβαιος ότι λέγοντας και ξαναλέγοντας Αρετή σημαίνει ικανότητα να αρμόζει, να ωφελεί, να συνδέει, να αρέσει, να είναι κάτι κατάλληλο, ανώτερο, ηθικότερο, άριστο. Η επιλογή του ονόματος της ηρωίδας δεν είναι τυχαία. Υποδηλώνει όλα τα ιδανικά, τις αρετές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Η Αρετούσα λοιπόν συμβολίζει το νέο τύπο ανθρώπου που εμφανίζεται στο νέο κόσμο που δημιουργείται, στον κόσμο της Αναγέννησης. το όνομα Eρωτόκριτος (στο κείμενο Pωτόκριτος) κατανοούμε την ετυμολογική του σημασία. Θυμίζω λοιπόν ότι ανάλογα σύνθετα ανθρωπωνύμια βοηθούν να αποφασίσουμε πως στη συγκεκριμένη περίπτωση το όνομα του ήρωα δηλώνει αυτόν διακρίνεται στον έρωτα, (αναλογικώς λ.χ. προς τα αρχαία όνόματα Aγοράκριτος, Δημόκριτος κτλ.).» Συμβολίζει τον καθολικό άνθρωπο (homo universalis), με καλλιεργημένο νου και σώμα. ΠΗΓΗ: Μεταφορικός κόσμος και λόγος στον "Ερωτόκριτο"Δ. Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ,Ανώγεια ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Κρήτη, 2-3 Ιουλίου 2000 Κατά μία εκδοχή, Ερωτόκριτος σημαίνει ερωτο-κριμένος, δηλαδή αρρωστημένος από πόθο. Η άποψη του Δ.Ν.Μαρωνίτη διαφέρει:
οποίο τοποθετείται χρονικά το έργο. Ετυμολογία ονομάτων συνέχεια ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ οποίο τοποθετείται χρονικά το έργο. Για τον Κρητικό Χαρίδημο, ο «Χάρος» ήταν το τέλος της αγάπης του, και για πάντοτε συνδεδεμένος με το όνομά του, όπως η πληγή που του άφησε ο άδικος χαμός της αγαπημένης του. ΚΡΗΤΙΔΗΣ Κρητίδης =Κριτίδης (το όνομα που δανείστηκε ο Ερωτόκριτος μεταμφιεσμένος σε Σαρακηνό, στην Ε΄Ενότητα). Προφανώς η επιλογή του ονόματος δεν είναι τυχαία, αλλά αποσκοπεί στην άμεση σύνδεση του Ερωτόκριτου με τον Κρητικό Χαρίδημο, τεκμηριώνοντας έτσι την θεωρία του alter Ego. Εικόνα: Ο Ερωτόκριτος μεταμφιεσμένος σε Σαρακηνό Κρητίδη, πολεμά τους Βλάχους. Πηγή: Οι αναγνώσεις του Ερωτόκριτου, Professor David Holton University of Cambridge ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΕΜΗ Αρχαιοελληνικά ονόματα που ενισχύουν το σκηνικό στο
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ από την συντονίστρια, Σ. Τρυφωνίδου Για τα τελικά παραδοτέα του Project-την παρουσίαση σε Power Point και το ποτ-πουρί σε Vegas , εργάστηκαν και οι υπόλοιποι μαθητές του τμήματος, που η δουλειά τους δεν φαίνεται στο παρόν , είτε γιατί δεν υποστηρίζεται από το λογισμικό, είτε γιατί ενσωματώθηκαν σε αυτά. Πρόκειται για τους : Γιάννης Βουρδόγλου, Υλοποίηση του ποτ πουρί σε Vegas Sony Pro. Γιώργος Καζάκης, Υπεύθυνος για την σταδιακή συμπλήρωση της περίληψης του έργου και τη συλλογή εικόνων. Μαρία Δραγάνη & Μαρία Γκίρτζαλη Περίληψη και απόδοση στα Νεοελληνικά των μουσικών χωρίων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ Β. Κορνάρος , Ερωτόκριτος, επεξεργασία του Γ.Π. Σαββίδη στην πρώτη έκδοση [1713] της Βενετίας, Ερμής 1998 Πρακτικά του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Ο κόσμος του Ερωτόκριτου και ο Ερωτόκριτος στον κόσμο», Σητεία, Αύγουστος 2009. Δ.Ν. Μαρωνίτης, Μεταφορικός κόσμος και λόγος στον «Ερωτόκριτο», Ανώγεια Κρήτη , 2-3 Ιουλίου 2000 Αφιέρωμα «Ερωτόκριτος, ο ποιητής και η εποχή του», Η Καθημερινή , Επτά Ημέρες , 11 Ιουνίου 2000 Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Α΄Λυκείου Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Γ΄ Γυμνασίου Ελληνική Βικιπέδια