Θρησκεία: ένα πανανθρώπινο φαινόμενο σελ. 27 - 34

α) Έννοια της θρησκείας Η Θρησκειολογία εξετάζει: - τη θρησκεία ως αφηρημένη έννοια - τις επιμέρους θρησκείες του κόσμου. Ορισμός της θρησκείας δεν μπορεί να δοθεί, γιατί το κεντρικό αντικείμενο της θρησκείας: 1) Εμφανίζει μια εξαιρετική πολυμορφία καθώς υπάρχει:

- στον ενικό (Θεός, Μπράχμαν) και στον πληθυντικό (θεοί, πνεύματα, πρόγονοι), - ως απρόσωπο και ως προσωπικό, - ως αρσενικό ή θηλυκό και ως ουδέτερο, - ως υπερβατικό και ως εγκόσμιο. 2) Δεν προσδιορίζεται ως προς την ουσία του από κάποιον ορισμό. Θρησκεία, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη είναι η αγάπη προς το συνάνθρωπο και την ενάρετη ζωή.

β) Πηγές της θρησκείας Η πηγή της θρησκείας είναι: 1. Το μακρινό παρελθόν του ανθρώπου. 2. Ο ίδιος ο άνθρωπος. Έτσι έχουμε απαντήσεις: φιλοσοφικές (Πλάτωνας), κοινωνιολογικές (Ντυρκάιμ 1858 – 1917), ψυχολογικές (Σ. Φρόυντ) - υποστήριξε ότι πηγή της θρησκείας είναι η γενετήσια ορμή (libido), του Άντλερ – που απέδιδε την ύπαρξη της θρησκείας στην έφεση του ανθρώπου προς την τελειότητα.

- Συχνά πιστεύεται ότι πηγή της θρησκείας είναι η άγνοια του ανθρώπου ή ο φόβος μπροστά στο άγνωστο. 3. Η έμφυτη τάση του ανθρώπου προς το απόλυτο (Θεό). Άρα: η θρησκεία πηγάζει από την ανάγκη του ανθρώπου να επικοινωνεί με το Θεό, ο οποίος εμφύτεψε στην ψυχή του την ανάγκη της αναζήτησης.

γ) Η καθολικότητα (παγκοσμιότητα) του θρησκευτικού φαινομένου Η επιστήμες της θρησκειολογίας, κοινωνιολογίας και ψυχολογίας μαρτυρούν ότι η θρησκεία είναι φυσικό γνώρισμα (σύμφυτη) της ανθρώπινης παρουσίας στη Γη.

Γι’ αυτό το φαινόμενο θρησκεία είναι παγκόσμιο και καθολικό που επηρέασε την πνευματική ζωή του ανθρώπου και συνέβαλε στη δημιουργία πολιτισμού.

Στη δημιουργία του θρησκευτικού βιώματος συμμετέχουν: Η νόηση Η βούληση Το συναίσθημα Και επηρεάζεται βαθιά η προσωπικότητα του ανθρώπου.

δ) Σκοπός της θρησκείας Σκοπός της θρησκείας είναι: 1. Η δημιουργία σχέσης με εκείνο που κάθε θρησκεία θεωρεί απόλυτο (Θεό).

2. Η απαλλαγή από το πολύμορφο κακό.

Στο Χριστιανισμό ο σκοπός σχετίζεται: Στο Χριστιανισμό ο σκοπός σχετίζεται: Με την αποκατάσταση, μέσω του Χριστού της διαταραγμένης σχέσης του ανθρώπου με το Θεό, το συνάνθρωπο και τη φύση.

Με τη Βασιλεία του Θεού, έναν κόσμο που θα έχει αποκαταστήσει την επικοινωνία με το Θεό.

Και θα έχει απαλλαγή από την ασθένεια,

το κακό, τη φθορά και το θάνατο.

Η παγκόσμια ιστορία του πολιτισμού και οι ανθρωπιστικές επιστήμες συμφωνούν ότι: 1. Η θρησκεία είναι το πρώτο πολιτισμικό επίτευγμα του ανθρώπου και συμβάλλει στην ανάπτυξη όλων των μορφών του πολιτισμού. 2. Δίνει νόημα και σκοπό στη ζωή του ανθρώπου. 3. Προσφέρει λύσεις στις υπαρξιακές του αναζητήσεις.

4. Προσανατολίζει τον άνθρωπο στην επικοινωνία με το απόλυτο. 5. Καθοδηγεί τον άνθρωπο σε άμεση και προσωπική σχέση με το Θεό. 6. Είναι η ελεύθερη απάντηση του ανθρώπου στην πρόσκληση του Θεού για λύτρωση.

ΕΡΓΑΣΙΑ για το σπίτι: Ή την 3η ή την 4η ή την 5η σελίδα 34.

Βοηθητικό υλικό Αθεϊα; Μια άθεη γυναίκα όταν συζητούσε έλεγε συνέχεια: «Θεού θέλοντος...» «Θεέ μου! Μας διάλεξες για να κυβερνήσουμε τον κόσμο», έγραφε ο Ισραηλινός Μεναχέμ Μπέγκιν. «Ο Θεός μαζί σας», έγραφε ο Χόουκ, πρωθυπουργός της Αυστραλίας στον Έλληνα ομόλογό του Α. Παπανδρέου.

Όταν δε λατρεύεται ο Αληθινός Θεός, ο τριαδικός, ο Θεός των χριστιανών, λατρεύεται ο εγωισμός μας, λέει ο Άγγλος φιλόσοφος Τζων Ράσσελ. Άρα η αθεϊα είναι η πίστη ότι ο άνθρωπος είναι Θεός. Ο αθεϊστής Καμύ, όταν διάβασε το βιβλίο του V. Lossky, «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας» είπε: «Αυτό είναι κάτι άλλο. Μ’ αυτό μπορώ και συζητώ. Τώρα μιλάμε για Θεό».

Το υπαρξιακό κενό Ο Καίσαρας Αύγουστος έλεγε στους φίλους του: Και τι δεν έχω; Τιμές, δόξες, ηδονές, πλούτη, διασκεδάσεις, όλα τα έχω! Κι όμως κάτι μου λείπει! Κάτι που δεν μπορώ να το προσδιορίσω. Κι’ αυτό με στενοχωρεί! Μου αφαιρεί την ειρήνη! Τον ίδιο προβληματισμό είχε και ο Βούδδας! (που πέθανε σκαστός από το πολύ φαγητό και κρασί).

Ο περίφημος Τολστόι κοιμόταν σε ξενοδοχείο της Μόσχας Ο περίφημος Τολστόι κοιμόταν σε ξενοδοχείο της Μόσχας. Μεσάνυχτα πετιέται από το κρεβάτι του. Θυμήθηκε τον θάνατο. Αφήνει το ξενοδοχείο και τρέχει μεσάνυχτα μέσα στους δρόμους. Ήθελε να ξεφύγει, να ξεχάσει το φόβο του θανάτου... Ο ίδιος μόνος του στο σπίτι του, μαστιζόμενος αλύπητα από τη μοναξιά, έψαχνε να βρει σχοινί να αυτοκτονήσει.

«Ένας νεαρός φοιτητής μου έλεγε (γράφει ο Βίκτωρ Φράνκλ): Είμαι 22 χρονών. Έχω πτυχίο, αυτοκίνητο, ασφάλεια, και έχω στη διάθεσή μου περισσότερο σεξ και δύναμη απ’ όσα χρειάζομαι. Τώρα το μόνο που μου απομένει είναι να εξηγήσω στον εαυτό μου, τι νόημα έχουν όλα αυτά».

Ένας καρδιολόγος από το Σαν Φρανσίσκο, ο Ράντολφ Μπιρτ, έκανε το ακόλουθο πείραμα το 1988. Ζήτησε από τους Χριστιανούς να προσευχηθούν για 192 ανθρώπους οι οποίοι νοσηλεύονταν με καρδιακά προβλήματα. Στο ίδιο νοσοκομείο νοσηλεύονταν άλλοι 201 ασθενείς με αντίστοιχες παθήσεις, για τους οποίους όμως δεν προσεύχονταν κανένας. Ο Αμερικανός καρδιολόγος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσευχές έπιασαν τόπο επειδή η πρώτη ομάδα ασθενών

χρειαζόταν στη διάρκεια της νοσηλείας λιγότερα φάρμακα και μικρότερη βοήθεια στην αναπνοή. Το 1999, ο Γουίλιαμ Χάρις από το νοσοκομείο St. Luke στο Κάνσας Σίτι των ΗΠΑ δημοσίευσε αντίστοιχα αποτελέσματα,, ύστερα από έρευνα σε δείγμα 1000 καρδιοπαθών. Περίπου οι μισοί – για τους οποίους κάποιοι άλλοι προσεύχονταν εν αγνοία τους – παρουσίασαν συντομότερα βελτίωση. (Τα Νέα, 21/4/2006).

Κάτι που κάνει πολλούς να μη πιστεύουν στο Θεό είναι ότι δεν τον βλέπουν. Αλλ’ αυτό είναι λίγο αφελές. Ένας άθεος λοχαγός έλεγε στους στρατιώτες του: Βλέπετε το δέντρο; Την πέτρα; Τα βλέπουμε απάντησαν οι στρατιώτες. Ότι βλέπετε υπάρχει. Και ξαναρωτά: Τον Θεό τον βλέπετε; Όχι.

Άρα, ο Θεός δεν υπάρχει, κατέληξε ο λοχαγός θριαμβολογώντας. Ζήτησε το λόγο ένας αγράμματος, αλλά πανέξυπνος φαντάρος. Και ρωτά τους συναδέλφους του: Βλέπετε τον κ. λοχαγό; Τον βλέπουμε. Βλέπετε το κεφάλι του; Το βλέπουμε Το μυαλό του (τη σκέψη) το βλέπετε;

Όχι, απάντησαν οι συνάδελφοί του. Άρα, ο λοχαγός μας δεν έχει μυαλό (σκέψη), κατέληξε ο στρατιώτης. Εντοπίζεται η πίστη στο Θεό με καρδιογράφημα; Η σκέψη με εγκεφαλογράφημα; Το μικρόβιο του μίσους με το μικροσκόπιο; Όχι ασφαλώς.

Το υπαρξιακό κενό γεμίζει μόνο με Θεό. Ο Άγιος Αυγουστίνος πριν γίνει άγιος, ζούσε χωρίς Χριστό μέσα στην αμαρτία. Έτσι ένιωθε έντονα το υπαρξιακό κενό. Μετανόησε όμως, αγωνίστηκε, αγιάστηκε. Και με την πείρα του πια ομολογεί: «Συ Κύριε μας έπλασες. Γι’ αυτό μόνο κοντά Σου αναπαυόμαστε. Μακριά Σου η καρδιά μας είναι πάντα ανήσυχη».