Οι θεοί των Ελλήνων 12 ήταν οι σημαντικότεροι θεοί των αρχαίων Ελλήνων και κατοικούσαν στην κορυφή του Ολύμπου. Πήραν την εξουσία στα χέρια τους, αφού νίκησαν τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία.

Δίας Ήρα Ποσειδώνας Δήμητρα Εστία Αφροδίτη Απόλλων Άρης Άρτεμις Αθηνά Ήφαιστος Ερμής

Σύντομη γνωριμία με τους θεούς Δίας ή Ζευς Ήταν πατέρας Θεών και ανθρώπων και ο σπουδαιότερος από όλους τους θεούς. Θεός των καιρικών φαινομένων, προστάτης των ξένων, της οικογένειας και της γονιμότητας. Λατρευόταν ως ο σοφός θεός που καθόριζε τις τύχες των ανθρώπων και ρύθμιζε την ηθική τάξη του κόσμου. Ήρα Αδελφή και σύζυγος του Δία. Ήταν προστάτιδα του γάμου και της συζυγικής πίστης.

Ποσειδώνας Ήταν θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών των πόσιμων νερών και γενικά του υγρού στοιχείου. Δήμητρα Θεά της γης, της γεωργίας , της χλωρίδας, της τροφής, του γάμου και προστάτιδα των γεωργών.

Θεά της οικογένειας, της οικίας, της φωτιάς και των υφαντικών τεχνών. Εστία Θεά της οικογένειας, της οικίας, της φωτιάς και των υφαντικών τεχνών. Αφροδίτη Θεά της ομορφιάς και του έρωτα.

Θεός της μάχης και του πολέμου Απόλλων Θεός της μαντικής τέχνης, της μουσικής και του χορού, της ηθικής τάξης και της λογικής. Ήταν ακόμα θεραπευτής θεός. Άρης Θεός της μάχης και του πολέμου

Θεά της άγριας φύσης, του κυνηγιού, των ζώων και της γονιμότητας. Άρτεμις Θεά της άγριας φύσης, του κυνηγιού, των ζώων και της γονιμότητας. Αθηνά Θεά της Σοφίας, των τεχνών και του σώφρονος πολέμου

Ήφαιστος Θεός της φωτιάς, των ηφαιστείων, της μεταλλουργίας και προστάτης των τεχνιτών. Ήταν ακόμα ο κατασκευαστής των όπλων των θεών. Ερμής Ήταν ο αγγελιαφόρος των θεών, κήρυκας και ψυχοπομπός, προστάτης του εμπορίου, των ταξιδιωτών αλλά και των ληστών.

Θεϊκά σύμβολα. Δες σε ποιον ανήκει.

Πίσω στα σύμβολα Ο κεραυνός σαν σκήπτρο εξουσίας στα χέρια του Δία και όπλο που χρησιμοποίησε για να εξουδετερώσει πολυάριθμους εχθρούς, είναι δώρο των Κυκλώπων. Οι Κύκλωπες χάρισαν αυτό το υπέρτατο όπλο στο Δία ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την απελευθέρωση τους από τα Τάρταρα και για να μπορέσει εκείνος να πολεμήσει με επιτυχία τους Τιτάνες που τους είχαν φυλακίσει.

πίσω στα σύμβολα Το πουλί παγώνι, υπήρξε από παλιά σύμβολο της αθανασίας, ίσως από το γεγονός ότι ήταν το ιερό πτηνό της θεάς Ήρας, της αθάνατης βασίλισσας των ουρανών. Κατά την ελληνική μυθολογία, αρχικά, το πτηνό ήταν ο Άργος, ο μυθικός ναυπηγός του πλοίου «Αργώ», που μεταμορφώθηκε από την Ήρα σε παγώνι όταν το πλοίο του μεταφέρθηκε στον ουρανό. Κατά τον στίχο του Οβίδιου, είναι το «πετούμενο της Ήρας που μετέφερε την ουρά του στ' άστρα…»

πίσω στα σύμβολα Η δύναμη του Ποσειδώνα ήταν εξαιρετική. Χρησιμοποιούσε την τρίαινά του για να δημιουργήσει υδάτινες πηγές και να προκαλέσει σεισμούς. Είναι γνωστό από τη ελληνική μυθολογία πως, όποτε ο θεός των νερών και της θάλασσας εκνευριζόταν, χτυπούσε την τρίαινά του στο βυθό της θάλασσας με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ισχυροί σεισμοί –για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται και ως ο θεός των σεισμών- όπως επίσης με τη χρήση της συνήθιζε να δημιουργεί παλιρροιακά κύματα, τσουνάμι και θαλάσσιες καταιγίδες.

πίσω στα σύμβολα Η Δήμητρα είναι η μητέρα της Περσεφόνης, που είναι καρπός του έρωτά της με το Δία. Την Περσεφόνη έκλεψε ο Πλούτωνας τη στιγμή που μάζευε λουλούδια και τη μετέφερε στο βασίλειο του Άδη (κάτω κόσμο). Η Δήμητρα απελπισμένη, χωρίς να γνωρίζει ποιος έκλεψε την κόρη της, παρακαλεί τον Ήλιο να της το μαρτυρήσει. Πράγματι, ο Ήλιος την πληροφορεί τα σχετικά με την αρπαγή της Περσεφόνης. Η Δήμητρα οργισμένη εγκαταλείπει τον Όλυμπο, απειλώντας ότι θα μείνει για πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους, αν δεν της επιστραφεί η κόρη της. Η οργή της αυτή οδήγησε τη γη σε αφορία και ο Δίας έστειλε τον Ερμή να ζητήσει από τον Πλούτωνα την Περσεφόνη. Επειδή όμως η Περσεφόνη είχε ήδη δεθεί με τη χώρα των νεκρών, συμφωνήθηκε το μισό χρόνο να μένει στον επάνω κόσμο με τη μητέρα της και τον άλλο μισό με τον σύζυγό της στον Άδη. Συμβολικά αυτό σημαίνει τη βλάστηση της γης το μισό χρόνο και την προετοιμασία του θαμμένου στη γη σπόρου, μέχρι να έρθει η ώρα να βλαστήσει και το άλλο μισό. Μετά τη συμφωνία αυτή η Δήμητρα ανέβηκε πάλι στον Όλυμπο, αφού προηγουμένως δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια της γης, δίνοντάς τους έτσι τις αρχές της πολιτισμένης ζωής.

Πίσω στα σύμβολα Η Εστία είναι η Θεά της Οικίας, του σπιτιού, ή η ίδια η ιδέα του Άσβεστου Πυρός. Κατά τον Όμηρο η Εστία, «ιστίη» όπως αναφέρεται στην Οδύσσεια, είναι αντικείμενο θρησκευτικού σεβασμού, την οποία επικαλούνται ως μάρτυρα των όρκων μαζί με τον Δία, όσοι δε, τίθενται υπό την προστασία της είναι απαραβίαστοι. Η ιερή σημασία της λέξης Εστία είναι συνυφασμένη με το Ιερό Πυρ που ανάβει για τις θυσίες.

Πίσω στα σύμβολα Ο Ησίοδος στη "Θεογονία" του διηγείται ότι ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του πατέρα του Ουρανού με σιδερένιο δρεπάνι και τα έριξε στη θάλασσα. Τα λείψανα αυτά του θεού έπλεαν για πολύ καιρό πάνω στα κύματα και γύρω τους μαζεύτηκε ένας λευκός αφρός, από όπου γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μια κόρη.  Αυτή είναι η εικόνα της "Αναδυόμενης Αφροδίτης", που τόσο αρέσει στους ποιητές και τους καλλιτέχνες να την παριστάνουν, να βγαίνει από την αγκαλιά της θάλασσας σ' όλη τη λαμπρότητα της παρθενικής της αθωότητας, με μοναδικό της στόλισμα την ευγενική της γυμνότητα.

Πίσω στα σύμβολα Ο Ερμής για να εξευμενίσει τον αδελφό του, πήρε τη λύρα του και έπαιξε μ’ αυτή. Ο Απόλλωνας σαν άκουσε τον ήχο της λύρας γέμισε χαρά και η μουσική πλημμύρισε τόσο την ψυχή του, που ασυγκράτητη λαχτάρα του γεννήθηκε ν’ αποκτήσει το γλυκό αυτό όργανο του Ερμή. Ο Ερμής παράδωσε ευχαρίστως τη λύρα στον Απόλλωνα, λέγοντάς του: “Πάρε τη λύρα, αδελφέ μου, από τα χέρια μου και κάνε ό,τι σου αρέσει μ’ αυτή, χάρισε τη χαρά στα πανηγύρια, τους χορούς, τα πλούσια τα συμπόσια, γέμισε με διασκέδαση τις μέρες και τις νύχτες…” Κάποτε ο Απόλλωνας μάλωσε με τον αδερφό του τον Ερμή, γιατί του έκλεψε τα βόδια που φύλαγε. Ο Ερμής βλέποντας έξω από ένα σπήλαιο μια χελώνα, αφαίρεσε το όστρακό της, στερέωσε πάνω του χορδές από έντερο βοδιού και έτσι κατασκεύασε την πρώτη λύρα. Ο Απόλλωνας παραπονέθηκε στο Δία γι’ αυτή την πράξη του αδερφού του.

Πίσω στα σύμβολα Ο Άρης εμφανίζεται συνήθως με οπλισμό ηρώων της επικής εποχής. Τα όπλα του, αμυντικά και επιθετικά, είναι χάλκινα. Καθώς βαδίζει πάλλει στα χέρια του την ασπίδα και το δόρυ. Συνήθως μάχεται πεζός, μερικές φορές όμως από το άρμα του, που το σέρνουν φοβερά άλογα, ο Φόβος, ο Αίθωνας, ο Φλόγιος και ο Κόναβος. Η εμφάνισή του γενικά είναι τρομερή την ώρα της μάχης. Τα μαλλιά του ανεμίζουν, τα μάτια του βγάζουν φλόγες και η φωνή του τραντάζει τον τόπο.

Πίσω στα σύμβολα Η Άρτεμις ήταν κόρη του Δία και της Λητώς, αδερφή του Απόλλωνα, θεά του κυνηγιού. Γεννήθηκε την ίδια στιγμή με τον Απόλλωνα στη Δήλο. Όπως ο αδερφός της, έτσι και αυτή είναι οπλισμένη με τόξο και φαρέτρα, είναι "ιοχέαιρα" θεά, ευχαριστιέται δηλ. να ρίχνει τα βέλη της. Για σύμβολά της έχει το τόξο, την ημισέληνο, το κυπαρίσσι και όλα τα άγρια ζώα, μα ιδιαίτερα το ελάφι, προς το οποίο έτρεφε πάντοτε μεγάλη στοργή.

Η Αθηνά, θεά της σοφίας, λατρεύτηκε πολύ από τους αρχαίους Έλληνες Η Αθηνά, θεά της σοφίας, λατρεύτηκε πολύ από τους αρχαίους Έλληνες. Στα χρόνια της βασιλείας του Κέκροπα, οι Θεοί που θέλησαν να δώσουν το όνομά τους στην πόλη ήταν δύο, ο Ποσειδώνας και η Αθηνά. Ο Κέκροπας σκέφτηκε πως πρέπει να είναι πολύ προσεχτικός ποιον θα διαλέξει για να μην τσακωθούν οι Θεοί μεταξύ τους. Η μια ήταν η θεά Αθηνά, η θεά των τεχνών και των επιστημών και ο άλλος ο θεός Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας. Ποιον έπρεπε να προτιμήσουν; Για να γίνει δίκαια η επιλογή κάλεσε όλο το λαό της πόλης του για να αποφασίσουν όλοι μαζί. Κάλεσαν λοιπόν τους δύο θεούς και ο λαός συγκεντρώθηκε για να κρίνει ποιανού το όνομα θα πάρει η πόλη. Ο Ποσειδώνας πρόσφερε στην πόλη ένα άλογο, για να οργώνουν τα χωράφια τους και να μεταφέρουν τα εμπορεύματα τους σε καιρό ειρήνης, αλλά και στον καιρό του πολέμου με τα άλογα μπροστά να είναι οι πιο δυνατοί. Η Αθηνά πρόσφερε στην πόλη το δέντρο της ελιάς για να τρέφονται με τον καρπό του και να φωτίζουν τα σπίτια τους με το λάδι της και το κλωνάρι του να είναι το σύμβολο της ειρήνης για να γίνει η πόλη τους το κέντρο των τεχνών και των επιστημών. Όλος ο λαός φώναξε τότε: «Θέλουμε την ελιά!!» Και το όνομα που πήρε η πόλη για να τιμήσουν τη θεά Αθηνά ήταν ‘Αθήνα’. Πίσω στα σύμβολα

Πίσω στα σύμβολα Ο μύθος για το πώς προήλθε το κηρύκειο αναφέρει ότι κάποτε ο Ερμής διαχώρισε με το ραβδί του δύο φίδια που πάλευαν άγρια μεταξύ τους. Από τότε λοιπόν το ραβδί με τα δυο φίδια, στολισμένο και με τις φτερούγες του «φτεροπόδαρου» θεού Ερμή, έγινε σύμβολο της ομόνοιας και της κατάπαυσης της διχόνοιας. Στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν ως διακριτικό έμβλημα οι πρέσβεις και οι κήρυκες, ώστε να προστατεύονται από εχθρικές προς αυτούς ενέργειες της εξουσίας.

Ο θεός της φωτιά, Ήφαιστοςς, γεννήθηκε άσχημος και παραμορφωμένος, τόσο που η ίδια η μητέρα του, η Ήρα, τον πέταξε από τον Όλυμπο από τη ντροπή της. Ο θεός-βρέφος έπεσε στη θάλασσα, όπου τον περισυνέλεξαν η Θέτις και η Ευρυνόμη, οι οποίες τον ανέθρεψαν για εννέα χρόνια. Μόλις μεγάλωσε, ο θεός έστησε αμέσως το πρώτο του σιδηρουργείο στο βυθό του Αιγαίου, σφυρηλατώντας εκεί όμορφα αντικείμενα για τις δύο αυτές θεότητες. Μια μέρα, η Ήρα, ζηλεύοντας τα κοσμήματα της Θέτιδας, ρώτησε επίμονα τη Νηρηίδα για την προέλευσή τους και, όταν ανακάλυψε ότι τα είχε φιλοτεχνήσει ο γιος που η ίδια είχε περιφρονήσει, πήγε, τον πήρε μαζί της και τον ξανάφερε στο βουνό των θεών. Εκεί, του προσέφερε ένα σιδηρουργείο με 20 φυσερά και του έδωσε για σύζυγο την πανέμορφη Αφροδίτη. Πίσω στα σύμβολα

Κύκλωπες Οι Κύκλωπες είναι τα πρώτα παιδιά του Ουρανού και της Γης (μετά τους Εκατόγχειρες). Αν και έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τους Κύκλωπες του Ομήρου, διαφοροποιούνται από αυτούς. Τα ονόματά τους, Άργης, Στερόπης, Βρόντης, μαρτυρούν θεότητες της φύσης: Βρόντης είναι η βροντή, Στερόπης από τη λέξη στεροπή (αστεροπή, αστραπή) που σημαίνει αστραπή, Άργης σημαίνει λευκός (<αργός, αργήεις, αργής, αργινόεις) και υποδηλώνει τον κεραυνό από τη λευκή του λάμψη. Ο Ουρανός τους έδεσε και τους έριξε στον Τάρταρο, τόπο σκοτεινός στον Άδη, που απέχει από την επιφάνεια της γης τόσο όσο η γη από τον ουρανό και όπου οι διάφορες θεϊκές γενιές φυλάκισαν διαδοχικά τους αντιπάλους τους. Στον αγώνα του εναντίον του Κρόνου, η Γη προφήτεψε στον Δία ότι θα νικήσει, αν έχει μαζί του συμμάχους αυτούς που ήταν φυλακισμένοι στον Τάρταρο. Αυτός τους ελευθέρωσε και οι Κύκλωπες χάρισαν τα δώρα τους στους νέους θεούς, με τα οποία νίκησαν. Πίσω στο Δία Πίσω στα σύμβολα

Πίσω στι Δία Πίσω στα σύμβολα Οι Τιτάνες ήταν, έξι άντρες και πέντε γυναίκες, σύνολο 11, για τους οποίους άλλοι μυθολογούν πως ήταν παιδιά του Ουρανού και της Γης, και άλλοι λένε πως πατέρας τους ήταν ένας Κουρήτας και μητέρα τους η Τιταία, από την οποίαν πήραν και τ’ όνομά τους. Αγόρια ήταν ο Κρόνος, ο Υπερίωνας και ο Κοίος, στη συνέχεια ο Ιαπετός και ο Κριός και τελευταίος ο Ωκεανός, ενώ οι αδελφές τους ήταν η Ρέα, η Θέμις και η Μνημοσύνη, καθώς και η Φοίβη και η Τηθύς. Όλοι τους έγιναν εφευρέτες κάποιων αγαθών για την ανθρωπότητα και, λόγω της ευεργεσίας που έκαναν προς όλους, δέχτηκαν τιμές και η μνήμη τους παρέμεινε αιώνια. Ο Κρόνος, που ήταν ο μεγαλύτερος απ’ όλους, έγινε βασιλιάς και τους ανθρώπους, που τους είχε υπηκόους, τους έβγαλε από την αγριότητα και τους έκανε να ζουν πολιτισμένα, γι’ αυτό και η αποδοχή που έτυχε από τους ανθρώπους ήταν μεγάλη καθώς επισκέφθηκε πολλά μέρη της οικουμένης. Από αυτούς γεννήθηκαν οι μετέπειτα γνωστοί Ολύμπιοι θεοί.

Η Δήμητρα, κόρη της Ρέας και του Κρόνου, ήτανε Θεά της γεωργίας Η Δήμητρα, κόρη της Ρέας και του Κρόνου, ήτανε Θεά της γεωργίας. Η τόσο σημαντική αυτή θεά είχε μια μοναχοκόρη, την Περσεφόνη, που τη λάτρευε. Η Δήμητρα, εξ αιτίας της δουλειάς της, άφηνε με μεγάλη της λύπη συχνά μόνη την Περσεφόνη. Μια μέρα η θεά έφυγε για τη χώρα των Αιθιόπων, που γινόταν θερισμός. Η Περσεφόνη αφού υποσχέθηκε στη μητέρα της ότι θα είναι φρόνιμη, έτρεξε στο λιβάδι να μαζέψει λουλούδια. Ξαφνικά άνοιξε η γη και παρουσιάστηκε ο Πλούτωνας, ο βασιλιάς του κάτω κόσμου. Άρπαξε την Περσεφόνη στο άρμα του και την πήρε μαζί του στον Άδη… Πίσω στη Δήμητρα Πίσω στα σύμβολα

Πίσω στην Περσεφόνη Πίσω στα σύμβολα Ανάμεσα στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου συγκαταλεγόταν και ο θεός-βασιλιάς του Κάτω Κόσμου, ο Πλούτωνας, γνωστός κυρίως ως Άδης (Αΐδης=αόρατος). Ο Πλούτωνας ήταν ένας από τους τρεις γιους του Κρόνου και της Ρέας, μαζί με το Δία και τον Ποσειδώνα. Ο Πλούτωνας έμενε πάντοτε κλεισμένος στον υπόγειο κόσμο του, τον οποίο σκέπαζαν ακίνητα νέφη και αιώνια ομίχλη.