Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση Εφήβων

Λίγα λόγια για την έρευνα μας Λίγα λόγια για την έρευνα μας   Σκοπός της έρευνας που έγινε μέσω ερωτηματολογίου ήταν να διαπιστώσουμε τον βαθμό ενημέρωσης των νέων σε θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Το ερωτηματολόγιο μοιράστηκε σε 80 μαθητές της Α΄ και Γ΄ Λυκείου Γαζίου.

Τα κυριότερα συμπεράσματα είναι τα εξής: Για την έναρξη της σεξουαλικής ζωής τα αγόρια προτιμούν πριν την ενηλικίωση ενώ τα κορίτσια μετά . Κύρια πηγή πληροφόρησης για θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης αποτελούν οι φίλοι και το διαδίκτυο. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν στερεότυπα που θέλουν το αγόρι να δικαιούται μεγάλο βαθμό σχέσεων σε σχέση με το κορίτσι μέχρι την ενηλικίωση τους. Οι νέοι πιστεύουν ότι όταν μια έφηβος μείνει έγκυος πρέπει να κρατήσει το παιδί και να το μεγαλώσουν από κοινού με τον πατέρα. Η πιο διαδεδομένη μέθοδος αντισύλληψης στους νέους είναι το προφυλακτικό και για τη σωστή χρήση του προφυλακτικού είναι αρκετά ενημερωμένοι . Όσο αναφορά τα Σ.Μ.Ν η πλειοψηφία είναι αρκετά ενημερωμένη αλλά υπάρχει και ένα ποσοστό που θα χρειαστεί ενημέρωση. Τα 2/3 των μαθητών δεν επηρεάζονται ούτε αλλάζουν τη στάση τους απέναντι σε κάποιο φίλο που έχει διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις. Σε νομικά θέματα (π.χ. παρένθετη μητέρα) οι περισσότεροι μαθητές έχουν άγνοια και δεν έχουν ενημερωθεί σωστά.

Υπεύθυνος Διδάσκοντα:Κα Ζιούζια,Κα Σαλούστρου Γενικό Λύκειο Γαζίου Σχολικό Έτος 2012-2013 Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση Α1 1η ομάδα :Ανδουλάκης Γιάννης :Γιακουμάκης Μιχάλης :Αμπουχάνης Αντώνης :Ζαμπουλάκης Μιχάλης :Βεκράκης Μιχάλης :Δασκαλάκης Ζαχαρίας Υπεύθυνος Διδάσκοντα:Κα Ζιούζια,Κα Σαλούστρου Γάζι,10/2012

Θέματα Εφηβεία Σεξουαλική ανάπτυξη Προσχολική ηλικία Σχολική ηλικία Σεξουαλικός προσανατολισμός Αντιλήψεις στον πληθυσμό

Σεξουαλική ανάπτυξη Νηπιακή ηλικία Το βρέφος νιώθει ευχάριστα συναισθήματα όταν η μητέρα του αγγίζει τα γεννητικά του όργανα για να τα πλύνει. Στα αγόρια παρατηρούνται συχνά στύσεις του πέους, οι οποίες μπορεί να είναι είτε αποτέλεσμα της ευχαρίστησης είτε αντανακλαστικές. Κατά το 2ο έτος της ζωής του το παιδί ενδιαφέρεται να γνωρίσει το σώμα του. Σε αυτή την ηλικία παρουσιάζεται το ΄ στάδιο του καθρέφτη ΄ ,δηλαδή το παιδί αναγνωρίζει στον καθρέφτη τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, ενώ η εξερεύνηση του σώματος του το οδηγεί αναπόφευκτα στα γεννητικά του όργανα. Το αγόρι μπορεί να έχει στύση όταν περιεργάζεται τα γεννητικά του όργανα ή την ώρα που βρίσκεται στο κρεβάτι του για να κοιμηθεί. Έτσι ανακαλύπτει τον αυνανισμό και την ευχαρίστηση που προκαλεί. Μετά από λίγο καιρό ο αυνανισμός μπορεί να ενταχθεί και να προκαλέσει σε οργασμό. Ζαμπουλάκης Μιχάλης

Σεξουαλική ανάπτυξη Παιδική ηλικία Στην παιδική ηλικία μπορεί να υπάρξουν και σεξουαλικές εκδηλώσεις του παιδιού με συνομήλικους του, του άλλου φίλου αλλά ακόμη και του ίδιου φίλου. Συνήθως παίρνουν την μορφή παιχνιδιών στα οποία ένα παιδί γδύνει κάποιο άλλο και εξερευνά με περιέργεια το σώμα του, παίζοντας, π.χ., το γιατρό. Αυτά τα παιχνίδια είναι πολύ συχνά μεταξύ αδελφών. Η συχνότητα αυτών των συμπεριφορών είναι μεγαλύτερη στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια , αλλά και στα δεύτερα αυξάνει ανάλογα με την ηλικία. Ζαμπουλάκης Μιχάλης

Σεξουαλική ανάπτυξη Εφηβεία Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από αυξημένη σεξουαλική επιθυμία και δραστηριότητα.Αυτό οφείλεται στην μεγαλύτερη παραγωγή ανδρογόνων στα αγόρια και οιστρογόνων στα κορίτσια.Η επαφή με το σώμα αυξάνεται και επικεντρώνεται στα γεννητικά όργανα.Ο μεσήλικας γονιός μπορέι να βλέπει με ευχαρίστηση αλλά και με φθόνο στην άνθηση του γιού του ή της κόρης του,με αποτέλεσμα να φέρονται αντιφατικά απέναντι στον έφηβο.Ο αυνανισμός ή η αυτοϊκανοποίηση είναι ποιο διαδεδομένη μέθοδος έκφρασης του σεξουαλικού ενστίκτου.Γίνεται από το 95% των αγοριών και από το 25% των κοριτσιών Ανδρουλάκης Γιάννης Πηγή:Λίγκας εκδοτική

Αντιλήψεις στους πληθυσμούς Η κοινωνία,η θρησκεία, ο πολιτισμός είναι παράγοντες που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το σεξ σήμερα όπως και στο παρελθόν. Οι παράγοντες αυτοί διαμορφώνουν στερεότυπα, ταμπού, προσδοκίες και κριτήρια για το πώς πρέπει να είναι μια <<ηθική>> ή <<φυσιολογική>> σεξουαλική πράξη. Ωστόσο, το ηθικό και το φυσιολογικό θα πρέπει κυρίως να προσδιορίζετε από το πώς νιώθουν και από τι επιθυμούν οι δύο σύντροφοι μέσα στην σεξουαλική επαφή .Η Ελληνική κοινωνία αντιμετώπιζε, για πολλά χρόνια, την συζήτηση για το σεξ και την σεξουαλική υγεία μέσα από μια έντονη συντηρητική νοοτροπία. Αυτή η πραγματικότητα ήταν προφανής σε πολλά στοιχεία της σύγχρονης κοινωνίας: έλλειψη σεξουαλικής αγωγής σε σχολεία, απουσία ενημέρωσης για το σεξ από το γονεϊκό περιβάλλον, διαστρεβλωμένη ενημέρωση γύρω από θέματα σεξουαλικής υγείας και σεξουαλικός μεταδιδόμενων νοσημάτων. Ευτυχώς, στις μέρες μας, έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα στο θέμα αυτό και ο διάλογος για το σεξ αντιμετωπίζεται με πολύ λιγότερη επιφύλαξη Δασκαλάκης Ζαχαρίας

Σεξουαλικός προσανατολισμός Η ομοφυλοφιλία, η αμφιφυλοφιλία, η ετεροφυλοφιλία, και η ασεξουαλικότητα είναι λέξεις που προσδιορίζουν το σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου,δηλαδή ποιο από τα φύλα τον ελκύει ερωτικά. Η έλξη από συντρόφους του ίδιου φύλου είναι ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός, και η έλξη από συντρόφουςτου άλλου φύλου είναι ετεροφυλοφιλικός προσανατολισμός–που συχνά αναφέρεται και ως στρέιτ (straight). Η αμφιφυλοφιλία αναφέρεται στην έλξη από συντρόφους και του ίδιου και του άλλου φύλου και η ασεξουαλικότητα όταν δεν έλκεται από κανένα φύλο. Ο όρος «σεξουαλική προτίμηση» επικαλύπτεται σε μεγάλο βαθμό με το σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά διαφοροποιείται κατά την επιστημονική έρευνα της ψυχολογίας.Ένα πρόσωπο που αυτοπροσδιορίζεται ως αμφιφυλόφιλο, για παράδειγμα, ίσως σεξουαλικά προτιμά το ένα φύλο από το άλλο.Η «σεξουαλική προτίμηση» ίσως επίσης υπονοεί ένα βαθμό εκούσιας επιλογής.Αυτό αμφισβητείται υπό το πρίσμα της σεξουαλικής διαμόρφωσης,καθώς η τρέχουσα συμφωνία ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα είναι πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν αποτελεί επιλογή. Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει σε κάποιον απλό και μοναδικό παράγοντα βάσει του οποίου προκύπτει ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ατόμου, ωστόσο η έρευνα καταδεικνύει πως πηγάζει από συνδυασμό γενετικών,ορμονικών και περιβαλλοντικών παραγόντων,με τους βιολογικούς να συμπεριλαμβάνουν μια περίπλοκη αλληλεπίδραση των γενετικών παραγόντων και του πρώιμου περιβάλλοντος της μήτρας.Έρευνες δεκαετιών έχουν αποδείξει πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός κυμαίνεται σε οποιοδήποτε σημείο ενός συνεχούς διαστήματος από την αποκλειστική έλξη για άτομα του άλλου φύλου μέχρι την αποκλειστική έλξη για άτομα του ίδιου φύλου. Συνήθως μελετάται υπό το οπτικό πρίσμα της ετεροφυλοφιλίας, της ομοφυλοφιλίας και της αμφιφυλοφιλίας,αν και η ασεξουαλικότητα τείνει όλο και περισσότερο να αναγνωριστεί ως τέταρτη κατηγορία.Οι κατηγορίες αυτές είναι πτυχές της περισσότερο διαφοροποιούμενης φύσης της σεξουαλικής ταυτότητας. Source: http://el.wikipedia.org/wiki/Σεξουαλικός_προσανατολισμός http://www.sex-therapy.gr/

Ομοφοβία Η ομοφοβία (ή ομοφυλοφοβία ή ομοερωτοφοβία) είναι ο φόβος (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), η αποστροφή ή οι διακρίσεις κατά της ομοφυλοφιλίας ή σε βάρος των ομοφυλόφιλων. η λεξη αφορά το σύνολο των ΛΟΑΤ ατόμων και όχι απαραίτητα αποκλειστικά τους ομοφυλόφιλους.Η ομοφοβία μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη μίσος, εχθρότητα ή αποδοκιμασία των ομοφυλόφιλων ανθρώπων, της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς, που οδηγεί στην εκδήλωση μισαλλοδοξίας. Συχνά φτάνει ως το σημείο να εκδηλώνεται πολύ επικίνδυνα, όπως μέσω λεκτικής βίας και με ομοφοβικά εγκλήματα μίσους όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και φόνους. Τα άτομα που ενεργούν με τέτοιους τρόπους περιγράφονται ως ομοφοβικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ομοφοβία μπορεί να προέρχεται από θρησκευτική προκατάληψη —μάλιστα, οι απόψεις που έχουν θρησκευτική βάση είναι οι πιο δύσκολες για να αλλάξουν—, αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας ή ως αυτοεπιβεβαίωση του σεξουαλικού προσανατολισμού. Κάποιοι από τους παράγοντες που επιτείνουν την ομοφοβία είναι ακόμη το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και κοινωνικό στάτους, η έλλειψη επαφής με ομοφυλόφιλους και η έλλειψη παιδείας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να παρατηρηθούν φαινόμενα ομοφοβίας προερχόμενα από τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους. Σύμφωνα με ορισμένους θεωρητικούς, θα πρέπει να υπάρξει ένας διαχωρισμός της έννοιας ομοφοβία με την έννοιαομοαρνητισμός, καθώς με τη δεύτερη νοούνται οι περιπτώσεις όπου κάποιος αντιτίθεται στην ομοφυλοφιλία, δίχως όμως να προβαίνει σε καμία απολύτως αρνητική ενέργεια σε βάρος των ομοφυλόφιλων.  Η 17η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας. Ο λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, οφείλεται στο γεγονός ότι στις 17 Μαΐου 1990, η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στις 19 Ιανουαρίου 2006 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία αναγνώρισε το συμβολισμό της ημέρας αυτής και με ψήφισμά του κάλεσε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβουν δράσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω ομοερωτικού προσανατολισμού.

Εσωτερικευμένη ομοφοβία Εσωτερικευμένη ομοφοβία  Η εσωτερικευμένη ομοφοβία (ή εγωδυστονική ομοφοβία) είναι τα αρνητικά συναισθήματα που τρέφει κάποιος για τον ίδιο του τον εαυτό επειδή είναι ομοφυλόφιλος.Ο συγκεκριμένος όρος έχει δεχτεί επικρίσεις επειδή η ύπαρξη αρνητικής στάσης δεν συνεπάγεται απαραίτητα φοβία· για τον λόγο αυτό, προτιμάται ο όρος «εσωτερικευμένος στιγματισμός».Η εσωτερικευμένη ομοφοβία προκαλεί σοβαρή σύγκρουση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ατόμου ή αποδοκιμασία του. H εσωτερικευμένη ομοφοβία μπορεί να οδηγήσει σε ακραία απώθηση (καταπίεση) της ομοφυλοφιλικής επιθυμίας.Σε άλλες περιπτώσεις, παρατηρείται μια εσωτερική σύγκρουση, που διαρκεί κάποια περίοδο κατά την οποία οι βαθιά ριζωμένες θρησκευτικές ή κοινωνικές πεποιθήσεις αντιπαρατίθενται με τις ισχυρές ερωτικές και συναισθηματικές επιθυμίες. Η εν λόγω αναντιστοιχία συχνά προκαλεί κλινική κατάθλιψη, ενώ, μεταξύ άλλων, σε αυτό το φαινόμενο αποδίδεται τα ασυνήθιστα υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών στους γκέι εφήβους (έως και 30% των μη ετεροφυλόφιλων εφήβων κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας).Η ψυχοθεραπεία, όπως η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για γκέι, λεσβίες και αμφισεξουαλικούς, καθώς και η συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης και αυτογνωσίας με άλλα γκέι άτομα μπορεί να συμβάλει στη μείωση ή εξάλειψη της εσωτερικής σύγκρουσης ανάμεσα στη θρησκευτική και τη σεξουαλική ταυτότητα του ατόμου.

Ομοφοβία Ο όρος εσωτερικευμένη ομοφοβία ορισμένες φορές χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τις ενσυνείδητες ή ασυνείδητες συμπεριφορές που έχει ένα άτομο επειδή αισθάνεται την ανάγκη να προωθήσει ή να συμμορφωθεί τις προσδοκίες και τις επιταγές της ετεροκανονικότητας και του ετεροσεξισμού. Σε τέτοιες περιπτώσεις ενίοτε εμφανίζεται ακραία απώθηση και άρνηση της ερωτικής επιθυμίας σε συνδυασμό με εξωτερική επίδειξη ετεροκανονικής συμπεριφοράς, η οποία αποσκοπεί αφενός μεν στο να δείχνει το άτομο «φυσιολογικό» και «αποδεκτό», αφετέρου δε στο να νιώσει το ίδιο έτσι. Η εσωτερικευμένη ομοφοβία μπορεί επίσης να συμπεριλαμβάνει λιγότερο εμφανείς συμπεριφορές, όπως το να προβαίνει κάποιος σε εικασίες όσον αφορά το φύλο του ερωτικού συντρόφου των άλλων ή όσον αφορά τους ρόλους των φύλων. Ορισμένοι αποδίδουν αυτόν τον όρο και σε άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας, τα οποία υποστηρίζουν «συμβιβαστικές» στάσεις, όπως λόγου χάρη εκείνους που θεωρούν το σύμφωνο συμβίωσης αποδεκτή εναλλακτική λύση στους γάμους μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι ορισμένοι ή οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι ομοφοβικοί έχουν στην πραγματικότητα καταπιέσει τη δική τους ομοφυλοφιλία. Το 1996, σε μια ελεγχόμενη μελέτη του Πανεπιστημίου της Γεωργίας των ΗΠΑ, σε 64 ετεροφυλόφιλου άντρες (οι μισοί εκ των οποίων αυτοπροσδιορίστηκαν ως ετεροφυλόφιλοι και δήλωσαν ότι ήταν ομοφοβικοί βάσει της εμπειρίας τους), διαπιστώθηκε ότι οι άντρες που αξιολογήθηκαν ως πιο ομοφοβικοί (με βάση την Κλίμακα Ομοφοβίας) ήταν πολύ πιθανότερο να διεγερθούν σεξουαλικά (με μέτρηση της στυτικής διέγερσης), όταν έβλεπαν ομοερωτικές εικόνες σε σύγκριση με τους μη-ομοφοβικούς άντρες. Source: http://el.wikipedia.org/wiki/Ομοφοβία Βεκράκης Μιχάλης