Η ελληνική μαθηματική παιδεία στη μεταβυζαντινή περίοδο Ν. Καστάνη Η ελληνική μαθηματική παιδεία στη μεταβυζαντινή περίοδο Ν. Καστάνη Η ελληνική μαθηματική παιδεία στα τέλη του Βυζαντίου. Η πρώτη ανανέωση της μεταβυζαντινής μαθηματικής παιδείας. Προκλήσεις, αναλαμπές και αναδιπλώσεις της ελληνικής παιδείας τον 17ο αιώνα. Ανάπτυξη της ελληνικής μαθηματικής παιδείας το 18ο αιώνα. Εκσυγχρονισμός της ελληνικής μαθηματικής παιδείας τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα.

Η ελληνική μαθηματική παιδεία στα τέλη του Βυζαντίου Η ελληνική μαθηματική παιδεία στα τέλη του Βυζαντίου Στα μέσα του 14ου επικράτησε στην Ορθόδοξη Εκκλησία η θεολογία του ησυχασμού, με εισηγητή τον Γρηγόριο Παλαμά (1296-1360). Σύμφωνα με τον ησυχασμό “η θεία ουσία…δεν έχει σχέση με το κτιστό και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αποδειχθεί με συλλογιστικά επιχειρήματα, ούτε με γεωμετρικές αποδείξεις”.

Ο H. Hungrer επισήμανε στο βιβλίο του Βυζαντινή Λογοτεχνία ότι οι ησυχαστές “αναθεμάτιζαν τους Λογικούς (δηλ. αυτούς που χρησιμοποιούσαν τους συλλογισμούς) και κήρυτταν ότι ο συλλογισμός είναι όργανο ψεύδους…”. Υποστηριχτές του ησυχασμού, που ασχολήθηκαν με μαθηματικά και αστρονομία, ήταν ο Ιωσήφ Βρυέννιος (περ. 1340-1430/1) και ο Νικόλαος Καβάσιλας (1322/3-περ. 1380). Αντίπαλοι του ησυχασμού ήταν ο Βαρλαάμ ο Καλαβρός (περ. 1290-περ. 1350), ο Νικηφόρος Γρηγοράς (1293/4-1358/61), ο Ισαάκ Αργυρός (περ. 1310-περ. 1371) και ο Δημήτριος Κυδώνης (περ. 1324-1397/8). Herbert Hunger (1914 -2000)

Η πρώτη ανανέωση της μεταβυζαντινής μαθηματικής παιδείας. Η πρώτη ανανέωση της μεταβυζαντινής μαθηματικής παιδείας. Με τη πτώση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, πατριάρχης διορίστηκε ο Γεώργιος Σχολάριος-Γεννάδιος, ο οποίος ήταν ανθενωτικός και οπαδός του ησυχασμού. Από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι βυζαντινοί λόγιοι, που διέφυγαν στην Ιταλία, ήταν φιλενωτικοί με την Καθολική Εκκλησία. Μεταξύ αυτών ήταν κι ο Ιανός Λάσκαρις (1445-1535).

Το πρώτο τυπωμένο ελληνικό βιβλίο μαθηματικών Το 1569 εκδόθηκε το Βιβλίον Πρόχειρον τοις Πάσι…, γνωστό ως Λογαριαστική. Αυτό είναι το σημαντικότερο μαθηματικό έργο της νεοελληνικής μαθηματικής παιδείας.

87854:468 κάνει 187 με υπολ. 338

Κάποιες νύξεις δεκαδικών αριθμών (δηλ. δεκαδικών κλασμάτων)

Τα κύρια χαρακτηριστικά του πρώτου τυπωμένου βιβλίου Μαθηματικών στη μεταβυζαντινή ελληνική παιδεία Το βιβλίο αυτό είναι μια Αριθμητική τύπου abbaci, δηλ. με συνοπτική περιγραφή των αριθμητικών πράξεων και μεθόδων και με πολλά παραδείγματα από την εμπορική και καθημερινή ζωή. Για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται τα σημερινά σύμβολα των αριθμητικών ψηφίων, όπως οι γραπτές τεχνικές των αριθμητικών πράξεων, του λογισμού των κλασμάτων (των τζακισμάτων) και της μεθόδου των τριών ή των πέντε. Περιείχε και κάποια στοιχεία δεκαδικών αριθμών. Ήταν μια επίκαιρη Αριθμητική, δηλ. ήταν του ίδιου είδους με τα αντίστοιχα βιβλία της Ευρώπης, την εποχή έκδοσής της.

Το πλαίσιο της Νεοελληνικής Μαθηματικής Παιδείας

Η παρέμβαση των Ιησουϊτών στη νεοελληνική παιδεία από τα τέλη του 16ου αιώνα

Κύριλλος Λούκαρις (1572- 1638) Κορυδαλεύς Θεόφιλος (1563/1574 - 1646)

1695

Μεγάλος Πέτρος και οι μεταρρυθμίσεις του στις αρχές του 18ου αιώνα Μεγάλος Πέτρος και οι μεταρρυθμίσεις του στις αρχές του 18ου αιώνα Leonhard Euler (1707-1783)

Μεθόδιος Ανθρακίτης (1650/60 – περ. 1736) Μεθόδιος Ανθρακίτης (1650/60 – περ. 1736)