ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Στον αθλητισμό και στον ελεύθερο χρόνο 3ο Γενικό Λύκειο Υμηττού Τάξη Ά 2013-14 Σπυροπούλου Ροζαλία

Οι αθλήτριες… Κολοκυθά Κατερίνα Στραβάκου Μαρία Μπουγιάρη Κωνσταντίνα

Περιεχόμενα Εισαγωγή Πρόλογος Η Συνθήκη για τα Δικαιώματα των Παιδιών Billy Elliot Παιδί και αθλητισμός Ο ελεύθερος χρόνος των παιδιών και των νέων Βιβλιογραφία

Εισαγωγή Ο λόγος που επιλέξαμε αυτό το θέμα είναι ότι μας κέντρισε το ενδιαφέρον διότι είναι ένα θέμα που απασχολεί όλους τους νέους του σημερινού κόσμου.

Το εκ των προτέρων αποτέλεσμα της ερευνάς μας αναμένουμε να είναι μία πρωτότυπη, εργασία που θα ενημερώσει τους συμμαθητές μας σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών πάνω στον αθλητισμό και στον ελεύθερο χρόνο. Πρώτον, θα μας δυναμώσει στις σχέσεις μας με τους συμμαθητές μας και δεύτερον, θα μας γνωστοποιήσει τα δικαιώματά μας. Τρίτον, πιστεύουμε ότι θα μας ευαισθητοποιήσει και Θα μας παρακινήσει για την υπεράσπισή τους.

Πώς εργαστήκαμε; Στην αρχή δουλέψαμε ατομικά, χωρίζοντας τις ενότητες και στο τέλος ενώσαμε τις εργασίες. Επικοινωνώντας με την καθηγήτριά μας μέσω e-mail αλλά και τηλεφωνικώς Συλλέγοντας πληροφορίες από το διαδίκτυο αλλά και από εγκυκλοπαίδειες

Η Συνθήκη για τα Δικαιώματα των Παιδιών Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κώδικας για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν. Θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους και αποτελείται από 54 άρθρα. Η Σύμβαση ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Πολωνικής κυβέρνησης και της UNICEF, υιοθετήθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989 τέθηκε σε ισχύ το 1990. Μέχρι σήμερα έχει επικυρωθεί σχεδόν από όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ στην Ελλάδα επικυρώθηκε το 1992.

Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού Τα Συμβαλλόμενα στην παρούσα Σύμβαση Κράτη: Επειδή, σύμφωνα με τις αρχές που διακηρύσσονται στον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η αναγνώριση της εγγενούς αξιοπρέπειας και των ίσων και αναφαίρετων δικαιωμάτων όλων των μελών της ανθρώπινης οικογένειας, αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο, Έχοντας υπόψη ότι οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών έχουν διακηρύξει εκ νέου, στον Καταστατικό Χάρτη, την πίστη τους στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπου, και έχουν αποφασίσει να προαγάγουν την κοινωνική πρόοδο και να καθορίσουν καλύτερες συνθήκες ζωής μέσα στα πλαίσια μιας μεγαλύτερης ελευθερίας, Αναγνωρίζοντας ότι τα Ηνωμένα Έθνη, στην Παγκόσμια Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και στις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα διακήρυξαν και συμφώνησαν ότι καθένας δικαιούται να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που αναφέρονται σε αυτές, χωρίς καμία απολύτως διάκριση ιδίως εξαιτίας της φυλής, του χρώματος, του φύλου, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών του ή άλλων πεποιθήσεων, της εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, της περιουσίας, της γέννησης ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης, Υπενθυμίζοντας ότι, στην παγκόσμια Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τα Ηνωμένα Έθνη διακήρυξαν ότι τα παιδιά δικαιούνται ειδική βοήθεια και υποστήριξη, Έχοντας πεισθεί ότι η οικογένεια όντας η θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και το φυσικό περιβάλλον για την ανάπτυξη και την ευημερία όλων των μελών της, και ιδιαίτερα των παιδιών, πρέπει να έχει την προστασία και την υποστήριξη που χρειάζεται για να μπορέσει να διαδραματίσει πληρέστατα το ρόλο της στην κοινότητα,

Billy Elliot 1984 και οι ανθρακoρύχoi του Ηνωμένου Βασιλείου απεργούν. Γνωρίζουμε τον Μπίλι, ένα 11χρονο παιδί με μεγάλη αγάπη για το χορό και τη φιλοδοξία του να γίνει επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου. Ο Μπίλι ζει με το χήρο πατέρα του, Τζάκι, τον μεγαλύτερο αδερφό του Τόνι και τη γιαγιά του, Ναν, που κάποτε ήθελε και αυτή να γίνει χορεύτρια. Ο Τζάκι και ο Τόνι είναι και οι δυο ανθρακωρύχοι και συμμετέχουν ενεργά στην απεργία. Ο Τζάκι γράφει τον Μπίλι σε μαθήματα μποξ, ο Μπίλι όμως σιχαίνεται τα αθλήματα. Μια ομάδα μπαλέτου που χρησιμοποιεί το γυμναστήριο προσωρινά για τις πρόβες του, τραβάει την προσοχή του Μπίλι. Χωρίς να το ξέρει ο πατέρας του, παίρνει μέρος στην τάξη μπαλέτου. Όταν ο Τζάκι το ανακαλύπτει, του το απαγορεύει. Ο Μπίλι, όμως, παθιασμένος με το χορό, συνεχίζει κρυφά να κάνει μαθήματα με τη βοήθεια της καθηγήτριάς του, Τζόρτζια Γουίλκινσον.

Η Τζόρτζια πιστεύει ότι ο Μπίλι είναι αρκετά ταλαντούχος για να φοιτήσει στον Βασιλική Σχολή Μπαλέτου στο Λονδίνο, αλλά εξαιτίας της σύλληψης του Τόνι, ο Μπίλι χάνει την οντισιόν. Η Τζόρτζια πηγαίνει στο σπίτι του Μπίλι να πει στον Τζάκι για τη χαμένη ευκαιρία που του δόθηκε. Ο Τζάκι και ο Τόνι, φοβούμενοι οτι ο Μπίλι θα χαρακτηριστεί "γυναικωτός", εξαγριώνονται στην προοπτική να γίνει χορευτής μπαλέτου. Όταν ο Τζάκι όμως, τυχαία βλέπει τον Μπίλι να χορεύει, συνειδητοποιεί ότι έχει πραγματικό χάρισμα και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να βοηθήσει τον Μπίλι να εκπληρώσει το όνειρό του. Ο Τζάκι επιχειρεί να γίνει απεργοσπάστης και πιάνει δουλειά ώστε να πληρώσει την προπόνηση του Μπίλι, αλλά ο Τόνι τον εμποδίζει λέγοντας ότι θα βρουν άλλο τρόπο. Έτσι οι συνάδελφοι, φίλοι και γείτονες συγκεντρώνουν τα χρήματα και ο Τζάκι πηγαίνει τον Μπίλι για οντισιόν στη Βασιλική Σχολή Μπαλέτου. Αν και πολύ αγχωμένος, ο Μπίλι τα πάει περίφημα στην οντισιόν, αλλά αργότερα θα χτυπήσει ένα άλλο μαθητή και αποδοκιμάζεται από την επιτροπή. Ενώ νομίζει ότι απέτυχε, επιστρέφει σπίτι. Λίγες μέρες μετά, ο Μπίλι λαμβάνει ένα γράμμα που του ανακοινώνει ότι η Βασιλική Σχολή τον δέχτηκε. Στην τελευταία σκηνή, 14 χρόνια μετά, βλέπουμε τον Μπίλι να πρωταγωνιστεί στη Λίμνη των Κύκνων και τους Τζάκι και Τόνι να παρακολουθούν την παράσταση.

Παιδί και αθλητισμός Κάθε άθλημα και κάθε παιδί διαφέρει, κάποια ταλέντα αναπτύσσονται και κάποια πρέπει να ωριμάσουν για να εξασκηθούν. Ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός για την ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς συνήθως δυσκολεύονται να επιλέξουν το κατάλληλο άθλημα για τα παιδιά τους. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει; Ποιο άθλημα; Πόσο κοστίζουν τα μαθήματα; Ο εξοπλισμός; Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας πως ο σκοπός δεν είναι να πιέσετε το παιδί να συμμετάσχει ή να νικήσει ή να ξεπεράσει τον εαυτό του. Αντιθέτως, ο αθλητισμός είναι μια ευκαιρία για κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση. Μιλήστε με το παιδί σας για τα αθλήματα και φέρτε το σε επαφή ώστε να μπορεί να διαλέξει μόνο του, αυτό που σας αρέσει.

Οφέλη •Είναι αποδεδειγμένο πως η άσκηση βοηθά την εκτόνωση του άγχους. •Τα παιδιά μαθαίνουν τεχνικές και με την επανάληψη εξασκούν την υπομονή, την επιμονή και την φαντασία τους ως προς το πώς θα καταφέρουν να πετύχουν το στόχο τους. •Αποκτούν υγιείς συνήθειες. •Εκτιμάται η προετοιμασία. Το παιδί αθλητής μαθαίνει την διαφορά μεταξύ προσπάθειας και ικανότητας. Αναπτύσσεται η αυτοπειθαρχία και η επίγνωση της σημασίας της καλή προετοιμασίας, διότι βλέπουν την διαφορά στην απόδοσή τους. Μαθαίνουν από τα λάθη τους και δέχονται πιο εύκολα εποικοδομητική κριτική, ως εργαλείο προόδου. Αναπτύσσουν μια αίσθηση δικαίου και μια αυτοπεποίθηση που δεν βασίζεται στο δεκανίκι του εγωισμού. •Είναι μια ευκαιρία να αναπτύξουν τα παιδιά ηγετικές δεξιότητες. Τους δίνεται η δυνατότητα να δοκιμάσουν τον εαυτό τους και να μετρήσουν τα δυνατά τους σημεία αλλά και να εντοπίσουν τις αδυναμίες και τα δυνατά σημεία των συμπαικτών τους. •Ταυτότητα και ισορροπίες. Το να είσαι μέρος του συνόλου είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά, το να ανήκεις. Το να λες «‘Είμαι κολυμβητής» έχει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ταυτότητα και την εικόνα του εαυτού μας από το να λέμε απλά «κολυμπάω» •Διαχείριση χρόνου. Οι νεαροί αθλητές ξέρουν ότι έχουν να κάνουν τα μαθήματά τους, να κοιμηθούν καλά και να διασκεδάσουν, οπότε δεν χάνουν άσκοπα τον καιρό τους. Προγραμματίζουν.

Ο ελεύθερος χρόνος των παιδιών και των νέων Όλοι οι άνθρωποι, από την είσοδό τους στο σχολείο μέχρι να γίνουν υπερήλικες και ως μαθητές και ως επαγγελματίες αναγκάζονται να επιμηκύνουν τον εργασιακό τους χρόνο. Μόνο έτσι κατορθώνουν να ανταποκρίνονται οι μαθητές στις αυξημένες σχολικές και μαθησιακές τους υποχρεώσεις και οι επαγγελματίες στις αυξημένες ανάγκες της ζωής. Αναπόφευκτη συνέπεια της ανταγωνιστικής κοινωνίας και των αυξημένων βιοτικών και κοινωνικών αναγκών είναι το καθημερινό άγχος και στρες, το οποίο χαρακτηρίζει τον σημερινό άνθρωπο όλων των ηλικιών. Τον ελεύθερο χρόνο συνήθως καθένας αξιοποιεί με εντελώς προσωπικό τρόπο, επιλέγοντας δραστηριότητες τέτοιες, ώστε να προσφέρει στον εαυτό του εσωτερική πληρότητα και κοινωνική και ψυχική ολοκλήρωση. Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι μηχανάκι. Πέρα από τις βιολογικές ανάγκες, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, εθνικότητα, καταγωγή, πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο, γραμματικές γνώσεις κτλ συναπαρτίζεται και από άλλες ανάγκες: ανάγκες κοινωνικές, συναισθηματικές, πνευματικές κ.ά. Τις ανάγκες αυτές πρέπει να ικανοποιεί με μέτρο, για να υπάρχει ισορροπία με τον εαυτόν του και με το περιβάλλον του. Για την ικανοποίηση των αναγκών αυτών, οι οποίες διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα με την ηλικία και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα που έχει καθένας, είναι ανάγκη να έχει ένα χρόνο διαθέσιμο για τον εαυτόν του, ένα προσωπικό χρόνο, τον οποίο να μπορεί να διαχειρίζεται ελεύθερα, όπως εκείνος θέλει.

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Η σωστά οργανωμένη και φιλελεύθερη εκπαίδευση καλύπτει ευρύ φάσμα κοινωνικών, φυσικών και ανθρωπιστικών σπουδών, τέχνης, μουσικής, σωματικής αγωγής, αγωγής υγείας, καθώς και πνευματικής και κοινωνικής ζωής. Άτομα που δρουν σε τέτοια περιβάλλοντα μαθαίνουν και μπορούν να χρησιμοποιούν με σύνεση τον ελεύθερο χρόνο. Μερικά μαθήματα του σχολείου συντελούν στην ενεργό συμμετοχή των μαθητών σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όπως είναι η μουσική, η σωματική αγωγή, η υπαίθρια ζωή, οι καλές τέχνες, η γλώσσα κτλ. Στο χώρο του σχολείου μπορούν να αναπτυχθούν δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τα εκπαιδευτικά προγράμματα αλλά και κοινωνικές δραστηριότητες, οι οποίες εξυπηρετούν κοινωνικούς σκοπούς του σχολείου. Η πολιτεία έχει κατανοήσει την αναγκαιότητα αυτή και γι' αυτό επιχειρεί τελευταία να κάμει τις αναγκαίες προσαρμογές στα προγράμματα με την καθιέρωση της λεγόμενης "ευέλικτης ζώνης" του προγράμματος. Εμπειρίες όπως αυτές που αποκτώνται έξω από τη σχολική αίθουσα πρέπει να θεωρούνται αναπόσπαστο τμήμα των εκπαιδευτικών διαδράσεων του σχολείου. Είναι ανάγκη να δίδεται έμφαση στις αυθόρμητες και απολαυστικές μορφές παιγνιδιού και ψυχαγωγίας που θα μπορούσαν να αποτελέσουν για το παιδί και τον νέο "δια βίου χόμπι". Λόγω της αναγκαιότητας του ελεύθερου χρόνου και δεδομένου του φαινομένου της ελαχιστοποίησης του στις μέρες μας για τους μαθητές όλων των βαθμίδων, το σχολείο προγραμματίζει και πραγματοποιεί δραστηριότητες, όπως επισκέψεις σε μουσεία, θέατρα, εκθέσεις κτλ, οι οποίες υποκαθιστούν μέρος των δραστηριοτήτων του ελεύθερου χρόνου.

Ευχαριστούμε!

Βιβλιογραφία https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=618989794791166&id=495789080444572 http://www.jenny.gr/paidi-kai-athlitismos/ http://el.wikipedia.org/wiki/Billy_Elliot_%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A7%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AE%CF%82