Παραδοσιακά Επαγγέλαματα της Κύπρου Από τους μαθητές της Ε’1
Ο καρεκλάς Ο καρεκλάς ήταν ένα από τα σημαντικότερα επαγγέλματα της παλιάς εποχής που δεν υπάρχουν σήμερα.
Στα παλιότερα χρόνια οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν για καθίσματα σκαμνιά από ξύλο. Οι καρέκλες ήταν σπανιότερες και τις χρησιμοποιούσαν οι πλουσιότεροι «νοικοκύρηδες». Έτσι, με το επάγγελμα αυτό δεν ασχολούνταν πολλοί άνθρωποι.
Οι καρέκλες γίνονταν από άγριο ξύλο συνήθως πλάτανο και ήσαν διαφόρων ειδών. Άλλες με κάθισμα και πίσω πλάτη άλλες χωρίς πλάτη. Εκτός από τις καρέκλες για μεγάλους ο καρεκλάς έφτιαχνε και τα καθέγλια (ειδικά καρεκλάκια) για τα μωρά.
Στα ξύλινα μέρη ο καρεκλάς χρησιμοποιούσε άγρια ξύλα, ενώ τις ψάθες του καθίσματος έπλεκε με λεπτά σκοινιά. Τα εργαλεία του καρεκλά ήταν ο σάρακας, το πριόνι, το σκεπάρνι, ο ξυλοφάς, το σκαρπέλο και τα αρίδια.
Ο καρεκλάς , γύριζε τις γειτονιές και τα χωριά και φώναζε με την δυνατή φώνη του «Ο καρεκλάς... ο καρεκλάς... φτιάχνω παλιές και καινούριες καρέκλες!!!!» Βικτώρια Ευαγόρου Ε’1
O τσαγκάρης Γιάννης Ζαβρός Ε΄1
Σήμερα όταν λέμε τσαγκάρης εννοούμε τον τεχνίτη που επιδιορθώνει τα χαλασμένα μας παπούτσια. Παλιά πολλοί τσαγκάρηδες γύριζαν τις γειτονιές και μάζευαν παπούτσια για επιδιόρθωση. Ο χώρος όπου έφτιαχνε τα παπούτσια ονομαζόταν τσαγκαράδικο .
Στις μεγάλες πόλεις υπήρχαν μεγάλα τσαγκαράδικα, όπου δούλευαν πολλοί τσαγκάρηδες , τα τσαγκαράδικα αυτά δέχονταν μεγάλες παραγγελίες και για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πελατών, δούλευαν ασταμάτητα.
Τέλος ο τσαγκάρης είναι ένα παραδοσιακό κυπριακό επάγγελμα που σχεδόν να εξαφανιστεί.
Όνομα: Μαρία Ιωάννου Τάξη: Ε’ 1 Ο Παπλωματάς Όνομα: Μαρία Ιωάννου Τάξη: Ε’ 1
Ο Παπλωματάς αποτελεί ένα από τα παραδοσιακά επαγγέλματα που στις μέρες μας εγκαταλείφθηκαν εντελώς. Έραβε στρώματα, παπλώματα και μαξιλάρια. Στα χωριά που γυρνούσε έκανε πιο αφράτα τα στρώματα. Οι παπλωματάδες ήταν πλανόδιοι εργαζόμενοι που ανοίγανε το πάπλωμα και ξένανε το βαμβάκι με ένα όργανο που κουβαλούσαν.
Λανάρα και Δοξάρι Το όργανο έμοιαζε με τόξο και ήταν ξύλινο. Στην άκρη είχε μια χορδή. Με αυτό χτυπούσαν το βαμβάκι. Η Λανάρα ήταν ένα χειτοκίνητο μηχάνημα που το είχε στο μαγαζί του που έξαινε ευκολότερα τα πατημένα βαμβάκια.
Ταλιαδώρος - Ξυλογλύπτης Τι κάνει ο Ξυλογλύπτης Είναι ο τεχνίτης ο οποίος με τη βοήθεια εργαλείων κόβει, σκαλίζει και διαμορφώνει το ξύλο. Δουλεύει όρθιος μπροστά στον πάγκο μέσα σε ένα καλά φωτισμένο εργαστήριο, χωρίς θόρυβο. Είναι ελαφρά σκυμμένος και κάνει λεπτές και ακριβείς κινήσεις με τα χέρια. Kυριάκος Γιάμπολοβ Ε’1
Ο ΚΑΛΑΘΑΣ Οι καλαθάδες ήταν τεχνίτες που έφτιαχναν τα «κασάκια» ή «καφάσια», καθώς και τα ψάθινα καθίσματα για καρέκλες. Τα «κασάκια» τα χρησιμοποιούσαν για να βάζουν μέσα τις ελιές, τα φρούτα, τα λαχανικά και άλλα προϊόντα προς μεταφορά. Επίσης τα χρησιμοποιούσαν για να «σκεπάζουν» τα μικρά κατσικάκια που προορίζονταν για σφάξιμο για να μη «λιαστούν». Συνήθως οι καλαθάδες δούλευαν με παραγγελίες, αν και κάποιοι απ’ αυτούς γύριζαν με γαϊδούρια σε διάφορα χωριά και πουλούσαν (επί τόπου) τα προϊόντα τους.
Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν το κλαδευτήρι, το σφυρί, η τανάλια και το πριόνι. Το βασικό υλικό ήταν το λεγόμενο «ψαθί» που είναι ένα χόρτο που φυτρώνει κοντά σε λίμνες και έλη.Τα είδη ξύλου που χρησιμοποιούσαν για το πλαίσιο του «ψαθιού», προέρχονταν κυρίως από καστανιά, πεύκο, αγριελιά και λυγαριά. Κυριάκος Γιάμπολοβ Ε’1