Η ελια στην αρχαιοτητα
Η ελια στη μινωικη εποχη Στην Κνωσό βρέθηκαν καρποί ελιάς της πρωτομινωικής περιόδου, καθώς και απανθρακωμένα κουκούτσια ελιάς. Επιπλέον, οι λύχνοι που βρίσκονται στις κρητικές ανασκαφές μαρτυρούν την πρώιμη χρήση του ελαιόλαδου για φωτισμό. Τέτοιους λύχνους στο Χαμαίζι Σητείας ο Στ. Ξανθουδίδης, στις αρχές του 20ου αιώνα. Κουκούτσια ελιάς μέσα σε αγγεία βρέθηκαν και στη Ζάκρο και μάλιστα διέσωζαν ακόμη τη σάρκα τους, χάρη στις ευνοϊκές συνθήκες διατήρησης.
Μαρτυριεσ τησ γραμμικησ β για την ελια Από μια ομάδα πινακίδων που βρέθηκαν στην Κνωσό πληροφορούμαστε τι ποσότητες ελαιοκάρπου αποδίδονται στο ανάκτορο (81.261 λίτρα) από τη συγκομιδή διαφόρων περιοχών. Με βάση τις ποσότητες αυτές έγινε απόπειρα να υπολογιστεί όχι μόνο το ύψος της ελαιοπαραγωγής αλλά και ο αριθμός των ελαιοδέντρων (τουλάχιστον 3.315 ρίζες) που θα αντιπροσώπευε ένα μόνο μέρος των ανακτορικών ελαιώνων. Σύμφωνα, τέλος, με την ερμηνεία που δίνουν οι μελετητές Τσάντγουικ και Μελένα, τα συλλαβογράμματα Α και Τ1, τα οποία συνοδεύουν το ιδεόγραμμα του ελαιοκάρπου, προσδιορίζουν τα δυο είδη της ελιάς, την «άγρια» και την «τιθασή» (ήμερη).
Ελια και ολυμπιακοι αγωνεσ Το μοναδικό βραβείο («άθλον») για τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από τον «κότινο», δηλαδή την άγρια ελιά. Ο κότινος καθιερώθηκε, ως έπαθλο, από τον Ίφιτο, ύστερα από χρησμό του Μαντείου των Δελφών, την έκοβε πάντα δε από την «Καλλιστέφανο» ελιά ένα μικρό αγόρι (του οποίου ζούσαν και οι δυο γονείς του). Το παιδί αυτό πήγαινε στην ελιά και έκοβε με χρυσό ψαλίδι τόσα ακριβώς κλαδιά όσα και τα αγωνίσματα των Ολυμπιακών. Έπειτα το πήγαινε στο ναό της θεάς Ήρας, όπου και τα τοποθετούσε πάνω σε χρυσελεφάντινη τράπεζα. Οι ελλανοδίκες έπαιρναν από εκεί τα κλαδιά, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν ως έπαθλο στους αθλητές.
Αθηνα, η δωρητρια τησ ελιασ Ο γνωστός πελασγικός μύθος αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας. Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν "Ερεχθηίδα" θάλασσα. Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.
Αρισταιοσ, ο προστατησ των ελαιοκαλλιεργητων Ο Αρισταίος ήταν γιος του Απόλλωνα, θεού της μουσικής και της αρμονίας, και της Κυρήνης, κόρης του βασιλιά των ΛαπιθώνΥψέα. Οι Νύμφες του έμαθαν την τέχνη της παρασκευής του μελιού, του λαδιού, του τυριού. Ακόμη, του έδειξαν πώς να μπολιάζει τις αγριελιές για να δίνουν καρπό, να αλέθει τον καρπό του ελαιόδεντρου και να παίρνει το πολύτιμο αλλά άγνωστο ως τότε ελαιόλαδο. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι πρώτος ο Αρισταίος ανακάλυψε το ελαιοπιεστήριο.
Αναπαράσταση του Οδυσσέα. Η ελια στα ομηρικα επη Ο Όμηρος αναφέρει πως το ρόπαλο του Κύκλωπα Πολύφημου ήταν από λιόκλαδο. Ένα κοντάρι από ελιά χρησιμοποίησε ο Οδυσσέας κι έβγαλε το μάτι του Κύκλωπα.Το μπρούτζινο πελέκι του Τρωαδίτη Πίσανδρου είχε λαβή από λιόκλαδο. Το άγαλμα της Αθηνάς – το ξόανό της – στην Ακρόπολη, ήταν σκαλισμένο σε κορμό ελιάς.Το καλύτερο όμως από τα σκεύη για τα οποία έχουμε πληροφορίες είναι το περίφημο νυφικό κρεβάτι του Οδυσσέα από ανθεκτικό ξύλο ελιάς. Αναπαράσταση του Οδυσσέα.
Μελη ομαδασ Ευχαριστουμε!!! Αθανάσιος Μάνος Αμαλία Κόμνου Θάλεια Βόρρη Πέγκυ Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα Μαγγίτα Ευχαριστουμε!!!