Οι Ασθένειες Των Στρατιωτών. Μια Ιστορική Αναδρομή Γεώργιος Ντουνιάς, Βασίλειος Μακρόπουλος Τομέας Επαγγελματικής & Βιομηχανικής Υγιεινής Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας
Άποψη της Αθήνας στα Γιακουμής, Χ., Η Ελλάδα: Φωτογραφικό και λογοτεχνικό ταξίδι στον 19ο αιώνα, Εκδόσεις Μπάστας Πλέσσας, Αθήνα 1998, σ © Χ. Γιακουμής
Ο πολεμικός πυρετός τις παραμονές του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1897 φτάνει στο αποκορύφωμά του. Εικόνα από διαδήλωση που έγινε μπροστά στα βασιλικά ανάκτορα υπέρ της κήρυξης του πολέμου. Rose, K., 1897: Με τους Έλληνες στη Θεσσαλία, Κούριερ Εκδοτική, Αθήνα © Κούριερ Εκδοτική.
Εικόνα γαριβαλδίνων εθελοντών από τη μάχη του Δομοκού το Η συμμετοχή ξένων εθελοντών (κυρίως Ιταλών) κατά τη διάρκεια των ελληνικών εξεγέρσεων υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική. Rose, K., 1897: Με τους Έλληνες στη Θεσσαλία, Κούριερ Εκδοτική, Αθήνα © Κούριερ Εκδοτική.
Ιωάννης Παπαθεοδώρου [περιοδικό «Η Φύσις», 1897] ««««..Παρά πάσας όμως τας περί την εφαρμογήν της αντισηψίας ατελείας της υγειονομικής υπηρεσίας εν τοις πολέμοις τούτοις η μέση γενική θνητότης των τραυματιών κατήλθεν εις 6 και εις 5 επί 100»… ………… «Αν υπάρχη αξίωμα, όπερ πας χειρουργός οφείλει αείποτε εν νω να έχη είναι το του Volkmann εκείνο ότι «εκ του πρώτου επιδέσμου εξαρτάται η πορεία του τραύματος και η τύχη του τραυματίου»
1897.Τα κτίρια της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Φωτογραφικό Αρχείο Πολεμικού Μουσείου αρ © Πολεμικό Μουσείο, Αθήνα
• συνολικός αριθμός των τραυματιών του στρατού στην Θεσσαλία = 1648 • φονευθέντες = 397 • αναλυτικός κατάλογος 516 τραυματιών που νοσηλεύθηκαν τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1987 –με άλλους 2718 πάσχοντες από άλλα νοσήματα. • Από αυτούς οι 510 εξήλθαν υγιείς και αρτιμελείς, • 6 παρέμειναν για νοσηλεία ενώ • 2 απεβίωσαν (ένας από μηνιγγίτιδα και ένας από τέτανο).
Απεικόνιση του Ασκληπιού και της οικογένειάς του σε αναθηματική πλάκα (περί το 300π.χ.). Η σύζυγός του Επιόνη ανακούφιζε τον πόνο, ενώ οι κόρες του Υγεία και Πανάκεια πρωσοποποιούσαν την πρόληψη και τη θεραπεία. Οι γιοι του Μαχάονας και Ποδαλείριος θεωρούνταν οι προστάτες της Χειρουργικής και της αναίμακτης θεραπευτικής
¨Iπποκράτης". ΄Aγαλμα γενειοφόρου ανδρός με ιμάτιο, που αφήνει γυμνό το δεξιό στήθος. Bρέθηκε στις στοές του Ωδείου και ονομάστηκε από τους εργάτες της ανασκαφής ως Iπποκράτης. 4ος αιώνας π.X. (Aρχαιολογικό Μουσείο Κω)