Η Πυραμίδα του Χέοπα της Αιγύπτου…! Ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου. Η Πυραμίδα του Χέοπα της Αιγύπτου…! Ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου. ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΑΣΤΕΡΙΔΟΥ

Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Σχεδιάστηκαν συμπαγή και ογκώδη για να προστατεύουν το σώμα του Φαραώ, το πυραμοειδές σχήμα πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για λόγους συμβολισμού. Η πυραμίδα είχε σκοπό να βοηθήσει τον Βασιλιά στην αναληψή του στον παράδεισο, και το σχήμα της συχνά παρομοιάζεται με ένα δρόμο-ράμπα που οδηγεί στον ουρανό. Συνδέεται επίσης με τον αρχέγονο τύμβο ο οποίος αναδύθηκε από τα νερά του χάους στην εποχή της δημιουργίας. Επιπλέον, το πυραμοειδές σχήμα μπορεί να αποτελεί ηλιακό σύμβολο, το οποίο αναπαριστά σε συμπαγή και τρισδιάστατη μορφή τις πλάγιες ακτίνες του ηλιακού φωτός, οι οποίες κάποιες φορές φαίνεται να διαπερνούν τα σύννεφα.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ Οι πρώτες πυραμίδες εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Βασιλείου (3200 – 2300 π.Χ.) ανάμεσα σε αυτές και η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Οι πρώτοι τάφοι των Αιγυπτίων ήταν τύμβοι που φτιάχνονταν όταν κάλυπταν έναν απλό τάφο με χαλίκια.  Ωστόσο η πρώτη πυραμίδα και ο πρώτος πέτρινος τάφος ήταν η Βαθμιδωτή πυραμίδα του Φαραώ Ζονέρ. Σιγά σιγά όμως η μορφή άρχισε αλλάζει. Οι βαθμιδωτές πυραμίδες συμβόλιζαν την σκάλα με την οποία ο νεκρός θα έφτανε στα αστέρια μαζί με τους άλλους θεούς. Κατά την διάρκεια του χρόνου, όμως, ο ήλιος πήρε μεγαλύτερη σημασία από τα αστέρια, κι έτσι χτίστηκαν οι πραγματικές πυραμίδες που οι πλευρές τους συμβόλιζαν τις ακτίνες του ήλιου.

ΠΩΣ ΧΤΙΖΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ Για να χτιστεί η πυραμίδα, πρέπει να απασχόλησε τουλάχιστον 100.000 άτομα για 20 συνεχή χρόνια. Ισοπεδώθηκε πρώτα το έδαφος σε απόλυτο σχεδόν βαθμό. Οι πλευρές της πυραμίδες προσανατολίστηκαν με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. 2.300.000 ογκόλιθοι χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της, με μέσο όρο βάρους 2,5 τόνων ο καθένας τους. Ο κάθε ογκόλιθος σκαλίστηκε, κόπηκε και διαμορφώθηκε με πέτρινα, ξύλινα και χάλκινα εργαλεία. Η κορυφή της πυραμίδας ήταν καλυμμένη με φύλα χρυσού. Τέλος, από πάνω προς τα κάτω, τοποθέτησαν πλάκες προκειμένου να γίνουν οι πλευρές της λείες. Η κάθε πλευρά είχε μήκος 230 μέτρα και κάλυπτε έκταση 53.000 μέτρων, με ύψος 147 μέτρα.

Στο εσωτερικό της πυραμίδας, υπήρχε ακόμη δύο στενά ανοίγματα που κατευθύνονταν προς τα πάνω υπό γωνία. Στην αρχή υπέθεταν πως ήταν σύστημα εξαερισμού αλλά μπορεί να είχαν και συμβολική χρήση. Το βόρειο άνοιγμα έχει γωνία 31 μοιρών και σημαδεύει το βόρειο ουράνιο πόλο που τότε, στην εποχή της πυραμίδας ήταν ο Θουμπάν. Όλα τα άστρα γυρνούσαν γύρω από αυτό, σαν φόρο τιμής στο αντικείμενο που ποτέ δεν έδυε ή ανέτειλε. Το άστρο λοιπόν αυτό είχε σημασία για τους Αιγυπτίους από τη συμβολική αυτή σκοπιά. Το δεύτερο άνοιγμα της νότιας πλευράς της πυραμίδας είχε κλήση 44 μοιρών, σημαδεύοντας το σημείο του ουρανού όπου τα άστρα έφταναν στο ψηλότερο σημείο της αναρρίχησής τους και από εκεί άρχιζαν να κατεβαίνουν προς τη δύση. Την εποχή της κατασκευής της πυραμίδας, το άνοιγμα αυτό σημάδευε το κέντρο του αστερισμού του Ωρίωνα, όπου συμβόλιζε τον Όσιρι. Οι Αιγύπτιοι, μέσα από τον δικό τους τρόπο και συμβολισμό, προσπάθησαν να εξηγήσουν και να φέρουν τον ουρανό στη Γη, μέσα από τις διαδρομές των άστρων που έδειχναν το αιώνιο....

Η πυραμίδα ήταν μόνο ένα τμήμα του συνόλου του τύμβου Η πυραμίδα ήταν μόνο ένα τμήμα του συνόλου του τύμβου. Η κάθε πυραμίδα ήταν τοποθετημένη σε έναν περιφραγμένο χώρο με ένα ναο στην ανατολική πλευρά. Επίσης υπήρχε ακόμα ένας ναός κοντά στο ποτάμι, ο οποίος συνδεόταν με τον άλλο με ένα μακρύ μονοπάτι διακοσμημένο με διάφορα ανάγλυφα.

Εργασίες προετοιμασίας της επιλεγμένης τοποθεσίας Πολύ μεγάλη σημασία είχε και η επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για την κατασκευή του κάθε ναού. Η τοποθεσία της Γκίζας προφανώς επιλέχθηκε λόγω της στρατηγικής θέσης που κατέχει η κοιλάδα του Νήλου (στη δυτική όχθη), όπου η δύση συνδέεται με την δύση του ηλίου και τον θάνατο. Οι Αιγύπτιοι φαίνεται ότι χρησιμοποίησαν απλά εργαλεία, όπως τετράγωνα αλφάδια για την εξομάλυνση του εδάφους και νήματα στάθμης. Με αυτά τα μέσα ήταν ικανοί να επιτύχουν σε πολύ μεγάλο βαθμό ακρίβεια: το επίπεδο του πεζοδρομίου γύρω απο την πυραμίδα του Χέοπα διαφέρει μόνο κατά 2 cm. Όταν το υπόβαθρο ήταν έτοιμο, μπορούσε να ξεκινήσει η κατασκευή ενός ακριβούς τετραγώνου το οποίο θα αποτελούσε την βάση της πυραμίδας. Η κάθε πυραμίδα ήταν προσεκτικά ευθυγραμμισμένη έτσι ώστε οι πλευρές της να "βλέπουν" προς τους τέσσερις κύριους προσανατολισμούς. Αρχικά, η ανατολική όπως και η δυτική πλευρά ήταν ευθυγραμμισμένες στο βορρά με την βοήθεια αστερισμών. Οι Αιγύπτιοι χτίστες κατάφεραν με μεγάλη ακρίβεια, οι πλευρές της μεγάλης πυραμίδας να αποκλίνουν από τον βορρά κατά μέσο όρο τρία λεπτά της μίας μοίρας. Όταν η μία πλευρά ευθυγραμμιζόταν, οι υπόλοιπες κατασκευαζόταν με βάση αυτή γεωμετρικά και τις σημάδευαν στο έδαφος.

Επιλογή, μεταφορά ογκόλιθων και κατασκευή Οι κατασκευαστές θεώρησαν ότι η ποιότητα του ασβεστόλιθου ήταν πολύ φτωχή για το περίβλημα των πυραμίδων και έτσι καλής ποιότητας ασβεστόλιθος βρέθηκε στα λατομεία στην απέναντι όχθη του ποταμού, στην Tura, σε ένα λιμάνι που βρισκόταν στην άκρη της τοποθεσίας. Επιπλέον, κυβόλιθοι από γρανίτη μεταφέρθηκαν από την Aswan, για να τονίσουν εξωτερικά το χώρο της ταφής και για να προσδώσουν την αίσθηση ότι οι εσωτερικοί διάδρομοι είναι αδιαπέραστοι, έτσι ώστε να αποθαρρύνουν τους επίδοξους ληστές. Γρανίτης χρησιμοποιήθηκε στην κατώτατη ζώνη του περιβλήματος της πυραμίδας Μετά την άφιξη των ογκόλιθων στο λιμάνι, έγινε η φόρτωση τους σε ξύλινα έλκυθρα και η ολίσθησή τους έγινε με σχοινιά στην βάση της πυραμίδας. Το μέγεθος της ομάδας που μετέφερε τον κάθε ογκόλιθο καθοριζόταν από το μεγεθός του. Μετά από ανασκαφές βρέθηκε μία από τις κατασκευές μεταφοράς των ογκόλιθων, η οποία αποτελούνταν από σειρές ξύλων τοποθετημένες σε μία βάση από συμπαγή λάσπη, μία τέτοια κατασκευή σίγουρα μείωνε την τριβή και βοηθούσε το πέρασμα του ελκύθρου μεταφοράς. Πώς μεταφέρθηκαν οι ογκόλιθοι στο ύψος των 146,594 μέτρων της πυραμίδας του Χέοπα; Ένα από τα ζητήματα είναι η μέθοδος της ανύψωσης των ογκόλιθων στη κατασκευή της πυραμίδας. Oι περισσότερες απόψεις συγκλίνουν στην εξής άποψη: στην χρήση κάποιου είδους ραμπών  χάρη στις οποίες οι εργάτες μετέφεραν τους ογκόλιθους. Για την πυραμίδα του Χέοπα η πρόταση του διευθυντή της Γκίζας Ζάκι Χαβάς βασίζεται σε πρόσφατες ανακαλύψεις και είναι επεξεργασία μιας προηγούμενης θεωρίας: μια σειρά από 16 ράμπες οι οποίες, σε ελικοειδή διάταξη, φτάνουν σε ύψος 120 μέτρων. Σ’ αυτό το σημείο υπήρχε ένα πλάτωμα όπου έφτανε το απαραίτητο υλικό για την περάτωση της πυραμίδας, ακόμα και το Πυραμίδιον, το καπέλο της πυραμίδας -στην πυραμίδα του Χέοπα ζύγιζε εφτά τόνους. Είναι δυνατόν; Πρόκειται για πολύ δύσκολο έργο, όμως το εν λόγω σύστημα μοιάζει αποτελεσματικό.

 Η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα – ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου και η μεγαλύτερη από τις τρεις πυραμίδες της Γκίζας καθώς είναι 147 μέτρα. Χρονολογείται γύρω στο 2550 π. Χ. Παρόλο το μεγαλείο της πυραμίδας, η μούμια του Φαραώ Χέοπα δεν βρέθηκε ποτέ ενώ μερικοί από τους θησαυρούς του βρέθηκαν εκεί.