ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΙΔΗ Α. ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ = αφηγηματικό είδος στο οποίο ένας άνθρωπος εκθέτει το βίο και το έργο του (εστίαση εσωτερική-μηδενική)

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΕ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Λογοτεχνικό είδος στο οποίο ένα πρόσωπο εκθέτει το βίο και το έργο του. Απομακρύνεται από την ιστορική επιστήμη, γιατί δεν έχει σκοπό την αποκάλυψη της αντικειμενικής αλήθειας.

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Σημείωμα με πληροφοριακό χαρακτήρα σε ύφος συνήθως επίσημο και τυπικό στο οποίο ο ίδιος ο γράφων αναφέρει μέρος των στοιχείων που έχει στη διάθεσή του σχετικά με τη ζωή και το έργο του.

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ Αναμνήσεις, μαρτυρίες, γενικά προσωπικές αφηγήσεις ενός επιφανούς προσώπου, το οποίο έζησε σημαντικά γεγονότα της εποχής του.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Είδος προσωπικής λογοτεχνίας. Μνημόνιο των περαστικών της ζωής του συγγραφέα. Περιέχει γεγονότα απλά ή σπουδαία, ειδήσεις, σκέψεις και παρατηρήσεις, σχόλια για τη ζωή, όπως αυτά βιώνονται μέσα του.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΥΟ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΩΝ Α. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΜΗ Πώς αρχίζει; Είναι διαχωρισμένα σε δυο σπονδύλους (Γέννηση, Καταγωγή, Μόρφωση, Επαγγ. δράση, Έργο) Τί έκταση καταλαμβάνουν οι πληροφορίες σε κάθε σπόνδυλο; Πού δίνεται μεγαλύτερη έκταση, στη ζωή ή το έργο; Πώς τελειώνει (με το πιο πρόσφατο γεγονός της ζωής του ή με σύντομη παρουσίαση του έργου του ή με ανακοίνωση μελλοντικών σχεδίων);

Β. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΦΟΣ είναι λογοτεχνικό ή επιστημονικό/επίσημο-τυπικό; ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ εμβαθύνει στο χαρακτήρα; δίνει έμφαση στην εποχή του, ώστε να δείξει τις επιδράσεις από αυτήν; κάνει και τα δύο; είναι τεκμηριωμένες οι αξιολογικές κρίσεις; ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ποια γεγονότα σχετίζονται με τη ζωή του;

ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ Α. ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ διάλεκτος (π.χ. Κυπριακή), ιδίωμα (π.χ. Επτανησίων), ιδιωματισμός (π.χ. με λέγει), ιδιωτισμός (π.χ. δε μου καίγεται καρφί) Β. ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ανάλογα με την ηλικία, το φύλο τη μόρφωση, την κοιν. τάξη, την καταγωγή, το επάγγελμα, την ιδεολογία, την περίσταση. Γ. ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ανάλογα με το αν είναι προφορικού ή γραπτού λόγου, ποιητικού ή πεζού, λόγιο ή λαϊκό, επιστημονικό κτλ.

ΥΦΟΣ Α. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ λιτό, γλαφυρό, υψηλό, μικτό Β. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΟΧΟ διδακτικό, σαρκαστικό, εξομολογητικό, προτρεπτικό Γ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ χαλαρό, πυκνό, σκοτεινό, επιστημονικό

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ Α. ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 1. Ύπαρξη ημεροδείκτη (βιωματικός χρόνος) 2. Αποσπασματική αφήγηση 3. Ομοδιηγητικός αφηγητής (αυτοδιηγητικός)-πρωτοπρόσωπη αφήγηση, εσωτερική εστίαση, 4. Κείμενο αφηγητή (αφήγηση γεγονότων) 5. Ύπαρξη τοπικών προσδιορισμών Β. ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ 1. Προσωπικό κείμενο, εξομολογητικός τόνος 2. Μονόλογος χωρίς αποδέκτη 3. Κάλυψη προσωπικών γεγονότων-προβλημάτων εποχής

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ Α. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 1. “stricto sensu”= περιστατικά της ζωής του συγγραφέα 2. “lato sensu”= περιστατικά της ζωής, αλλά και των έργων του συγγραφέα Β. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΚΤΗ 1. ΑΥΤΟΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ 2. ΨΕΥΔΟ-ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ 3. ΟΙΚΕΙΟΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ-ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ 4. ΟΙΚΕΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ-ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ 5. ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 6. ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ (ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)