ΕΙΝΑΙ απίστευτοι οι τύποι!

Άλλαξαν το νόμο, και

αν σε κλέψουν, ληστέψουν,

αρπάξουν τσάντα, μπουκάρουν στο σπίτι,

σου κλέψουν το αυτοκίνητο, μηχανάκι, κλπ,

για να πας στην αστυνομία

και να καταγγείλεις το περιστατικό,

(δηλαδή να υποβάλλεις μήνυση)

θα πρέπει να ακουμπήσεις

παράβολο € 100!

Αλλιώς δεν κάνεις μήνυση!

Αν ΔΕΝ πληρώσεις 100 ευρώ,

ΔΕΝ μπορείς να πεις ότι σε κλέψανε!

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ!

Πρέπει να φύγουν!

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ! Πρέπει να φύγουν! Και γρήγορα μάλιστα!

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ

Πρέπει να κάνουμε κάτι για να τους σταματήσουμε (επί τέλους!)

Κάθε μέρα, λίγο-λίγο, διαλύουν τη χώρα. Και το λέω ξέροντας ΜΟΝΟ όσα όλοι μας ξέρουμε. Σκεφτείτε τι κάνουν που ΔΕΝ τα ξέρουμε! Το «Όσο είναι καιρός» (να τους σταματήσουμε), δεν έχει εφαρμογή εδώ. Το «Επί τέλους» μόνο έχει. Θα σας πω μόνο δυο τελευταία παραδείγματα, που με έκαναν να αποφασίσω να γράψω αυτό το κείμενο. Σαν αυτά τα 2 παραδείγματα που θα διαβάσετε υπάρχουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ. Μας έχουν πιπιλίσει το μυαλό με την οικονομική κρίση, την άσχημη κατάσταση της χώρας, την προσπάθεια να τη φέρουμε στα ίσια. Και συνεχώς ζητάνε, επιβάλλουν, φορολογούν, αυξάνουν, νομοθετούν επιβαρυντικά, με μια κουβέντα ΔΙΑΛΥΟΥΝ ό,τι έχει καταφέρει αυτή η έρημη χώρα να χτίσει μέσα στα χρόνια της πολυτάραχης ιστορίας της. Αυτό που ΔΕ μαθαίνουμε, φοβάμαι πως είναι το τι πουλάνε. Γιατί όπως φαίνεται πουλάνε τα πάντα.

Και επίσης φοβάμαι ότι τα πουλάνε έναντι πινακίου φακής. Γιατί Ο ΜΟΝΟΣ στόχος τους (άσχετα με το τι λένε) είναι να μαζέψουν λεφτά. Θα αναλύσω στο τέλος (στο συμπέρασμα) το γιατί Παράδειγμα πρώτο: Το παράβολο που πρέπει να καταθέσει κάποιος (στην αστυνομία ή τον εισαγγελέα) αν αποφασίσει να κάνει μήνυση σε κάποιον άλλο, ήταν 10 ευρώ (3.408 παλιές δραχμές δηλαδή). Τόσο ήταν τα τελευταία 5 ή 10 χρόνια, νωρίτερα ήταν εντελώς τσάμπα. Το άλλαξαν αυτό (μετά την ) και το έκαναν 100 ευρώ (δηλαδή δραχμές). Εξ αφορμής ενός περιστατικού που το έζησα, κατάλαβα ότι μέσα στην έννοια «μήνυση» είναι και η περίπτωση του εκτός εαυτού μεθυσμένου συζύγου ο οποίος πάει σπίτι του και πλακώνει στις μπουνιές τη σύζυγο. Ή (ακόμα χειρότερο) τα παιδιά του.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, χωράει μήνυση κατά του βιαιοπραγούντος (που υποβάλλεται στην αστυνομία), και η υπόθεση παίρνει το δρόμο της για το δικαστήριο, και (κάποτε) δικάζεται. Ο (σωστός στην περίπτωση αυτή) νομοθέτης έχει προβλέψει και ορίσει ότι ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΜΗΝΥΣΗΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΚΤΗ. Αυτό είναι σωστό, γιατί η φουκαριάρα που τις άρπαξε και (έστω μετά από αναστολές, φόβο, τρόμο, κλπ) τόλμησε να πάει στην Αστυνομία να καταγγείλει την περίπτωση, συνήθως μετά από αυτά όλα ξαναγυρίζει στο σπίτι και είτε υπό το κράτος φόβου, είτε από (φρούδες) ελπίδες και παραμύθια του δράστη πείθεται να ανακαλέσει τη μήνυση, για να μη μπλέξει ο καλός της. Βεβαίως ο καλός της δε θα αλλάξει, και την επόμενη φορά που θα έχει πάρει ανάποδες και θα είναι πάλι τύφλα θα την ξανασαπίσει στο ξύλο, αλλά αυτό δε μετράει.

Ο σοφός νομοθέτης λοιπόν την πρόβλεψε αυτή την περίπτωση, και έγραψε στο νόμο «Η μήνυση δεν μπορεί να ανακληθεί. Θα φτάσει στο δικαστήριο». Συνήθως, η κάθε τέτοια φουκαριάρα φεύγει από το σπίτι της δαρμένη, κακοντυμένη, και σε κακή κατάσταση για να πάει μέχρι την αστυνομία. Μερικές φορές, ένας από τους λόγους «εκνευρισμού» του συζύγου είναι και το ότι δεν έχει μία (και όσο βαθαίνει η κρίση, δεν θα έχει μεροκάματο, δε θα δουλεύει και η δικιά του, δε θα δουλεύουν τα παιδιά του κλπ, και τόσο αυτά τα φαινόμενα «εκνευρισμού» θα αυξάνονται). Συνήθως δηλαδή, η φουκαριάρα που βροντάει την πόρτα για να πάει δαρμένη στην αστυνομία όχι 100 ευρώ δεν έχει, στην τσέπη, αλλά ούτε παλτό. Με τη νέα αυτή απόφαση, αν δεν έχει τα 100 ευρώ να τα καταθέσει στην αστυνομία, «η μήνυση δε μπορεί να γίνει δεκτή». Στερούν δηλαδή αυτοί οι εγκληματίες τη δυνατότητα από τον κάθε φουκαρά να πάει και να καταγγείλει αυτόν που τον έχει βλάψει, αν δεν έχει τα

100 ευρώ στην τσέπη του. Αντίλογος σε αυτό υπάρχει: Οι Έλληνες είναι δικομανείς και τρέχουν να κάνουν καταγγελίες και μηνύσεις για ψύλλου πήδημα. Τα δικαστήρια έχουν φρακάρει και οι υποθέσεις περιμένουν χρόνια για να εκδικαστούν γιατί είναι πάρα πολλές. Δε μπορεί να απασχολεί κανείς το δημόσιο τομέα χωρίς λόγο, επειδή δεν έχει τι άλλο να κάνει, κλπ κλπ.. Όλα αυτά είναι σωστά, αποδεκτά, και πρέπει να «φτιαχτούν». Όμως ο τρόπος για να φτιαχτούν, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να στερήσεις από τον κάθε φουκαρά (που δεν έχει περίσσευμα δρχ.) τη δυνατότητα να προσφύγει στη δικαιοσύνη.

Οι εγκληματίες λοιπόν αυτοί, αυτό έκαναν. Στέρησαν από τον κάθε φουκαρά αυτή τη δυνατότητα. Αναρωτιέμαι λοιπόν: ΓΙΑΤΙ το έκαναν? Μπορώ να δώσω μόνο τις εξής εξηγήσεις: 1) Για να μαζέψουν λεφτά, 2) Για να αποσυμφορήσουν τα δικαστήρια. Ζητώντας 100 (αντί για 10) ευρώ για τη μήνυση, πολλοί είναι αυτοί που θα «κολώσουν» και δε θα την κάνουν. Ο ένας στόχος επετεύχθη. Το ότι για να επιτευχθεί ο στόχος στερήθηκαν οι δαρμένοι φουκαράδες τη δυνατότητα να πάνε στο δικαστήριο αυτόν που τους ξυλοκόπησε, αυτό δεν απασχολεί τους άρχοντές μας. (Κοινώς, στα τέτοια τους). Μα, για αυτή και μόνο την ενέργειά τους, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ.

Παράδειγμα δεύτερο: Άλλαξαν το νόμο (εργασιακές σχέσεις – εργατικό δίκαιο) που έλεγε ότι όταν κάποιος πιάσει κάπου δουλειά, ο εργοδότης του έχει δικαίωμα να τον απολύσει μέσα σε ένα δίμηνο, και μέσα στο δίμηνο δεν του οφείλει αποζημίωση. Το δίμηνο το έκαναν 1 χρόνο (12μηνο). Αντίλογος: Ο θεσμός της αποζημίωσης είναι επιβαρυντικός για την επιχείρηση, γιατί αν θέλει να διώξει τον εργαζόμενμο – (για Ρωτάω: ΓΙΑΤΙ την έκαναν αυτή την αλλαγή? Κατά πως θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας, η παραγωγικότητα του ιδιωτικού τομέα, η ανταγωνιστικότητα με τέτοιου είδους αλλαγές? Γιατί πρέπει να αλλάξει μια επί δεκαετίες (πολλές δεκαετίες) υφιστάμενη νομοθεσία έτσι, στο άψε-σβήσε, σε μια νύχτα, που καταργεί ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ (δεν εξοικονομεί λεφτά) από ανθρώπους που δουλεύουν για να βγάλουν ένα μεροκάματο?

οποιοδήποτε λόγο – είναι κακός εργαζόμενος, δεν πάει καλά η επιχείρηση, βρήκε άλλον καλύτερο ή φτηνότερο, θα επιβαρυνθεί και με την αποζημίωση, επομένως το κόστος αυτό της αποζημίωσης θα πέσει στο προϊόν της επιχείρησης, επομένως το προϊόν δε θα είναι όσο ανταγωνιστικό είναι το ίδιο (της άλλης χώρας δίπλα) που δεν έχει αποζημιώσεις απολύσεων. Λέω λοιπόν εγώ: Υπάρχει θέμα ανταγωνιστικότητας? (Προφανώς υπάρχει: Μας το λένε από χίλιες μεριές άλλωστε). Ε, λοιπόν, ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ. Μην ξηλώνετε όλο το θεσμικό πλαίσιο που έχει κάνει χρόνια να στηθεί, έτσι, άκριτα, χωρίς σκέψη, χωρίς προβληματισμό, ΧΩΡΙΣ ΜΠΕΣΑ τελικά. Αναρωτιέμαι λοιπόν: Γιατί κάνουν αυτό, και δεν κάνουν τη μείωση των αμοιβών? (Δεν αρνούμαι ότι ΚΑΤΙ πρέπει να κάνουν – πρόσκαιρα (λένε), σε 1-2 χρόνια (λένε) θα ξαναφτιάξουν τα πράματα). Μια απάντηση μόνο μπορώ να δώσω σε αυτό το ερώτημα, για αυτό το συγκεκριμένο μέτρο: Το κάνουν, γιατί έχοντας στο μυαλό τους να ξεπουλήσουν ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ (όχι μόνο τη Δημόσια περιουσία, αλλά και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις), με τέτοιους κανόνες (αποζημίωση στο δίμηνο) κανείς αγοραστής δε θα ενδιαφερθεί να αγοράσει. Πρέπει να τους αλλάξουν τους κανόνες. Για να πουλήσουν. Γι αυτό το κάνουν, και όλα τα υπόλοιπα που λένε είναι μπαρμπούτσαλα με σάλτσα παραμυθιού. Το ότι το κράτος είναι έτοιμο να χρεωκοπήσει δεν είναι (πια) μυστικό. Και όσο και αν βγαίνει (χτες 4 Ιαν 2011 πάλι βγήκε) αυτός των οικονομικών και ντελαλίζει «Δεν θα γίνει

αναδιαπραγμάτευση του χρέους», αυτή θα γίνει. Δε βγαίνουν τα νούμερα, αυτό είναι σίγουρο, άρα προς τα εκεί πάμε. Νομίζω λοιπόν ότι προσπαθούν να το αναβάλουν αυτό, γιατί όταν αυτό συμβεί, αυτοί όλοι θα πάνε περίπατο. Δε θα τολμούν όχι να βγουν από το σπίτι τους, αλλά ούτε να πάνε στον απόπατο. Θα φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους. Και μάλλον θα φύγουν από τη χώρα. Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Προσπαθούν λοιπόν να μαζέψουν λεφτά για το καταδικασμένο Ελληνικό Δημόσιο, όσο περισσότερα λεφτά μπορούν, για να αναβάλλουν αυτή την εξέλιξη.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα για τα λεφτά, και για το πως προσπαθούν να τα μαζέψουν. Όλα από την ΠΡΟΣΦΑΤΗ επικαιρότητα που την γνωρίζετε όλοι. Για τον ΦΠΑ που δεν επιστρέφουν (και δε συμψηφίζουν), για τα χρέη του δημοσίου προς τον κόσμο (εφ’ άπαξ, προμήθειες, αμοιβές κλπ), για τις ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ αποφάσεις πληρωμής κατά του δημοσίου που δεν εκτελούνται, πάρα πολλά, αλλά η παρουσίαση αυτή θα γινόταν κουραστική. Ξανασκεφτείτε αυτά τα δυο παραδείγματα. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ. Και πρέπει να φύγουν με ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ. Έστω και με τη βία.

Η εξέλιξη της πτώχευσης (που θα έρθει ούτως ή άλλως) θα είναι το τέλος τους.

Μήπως πρέπει να κάνουμε ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ για να έρθει αυτό το τέλος μια ώρα αρχύτερα?

Και θα δούμε τι θα κάνουμε μετά.

Αυτοί οι εγκληματίες όμως πρέπει να φύγουν.

Αν ΔΕΝ πληρώσεις 100 ευρώ, ΔΕΝ μπορείς να πεις ότι σε κλέψανε!

ΕΙΝΑΙ απίστευτοι οι τύποι!

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ!

Άλλαξαν το νόμο!

Αν ΔΕΝ πληρώσεις 100 ευρώ, ΔΕΝ μπορείς να πεις ότι σε κλέψανε!

Αν ΔΕΝ πληρώσεις 100 ευρώ, ΔΕΝ μπορείς να πεις ότι σε κλέψανε!

ΕΙΝΑΙ απίστευτοι οι τύποι!

(Να και ένας βλάκας!)

Ξουτ ρε !