ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΑΞΗ Β΄ ΣΧ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΑΞΗ Β΄ ΣΧ. ΕΤΟΣ 2015-16 ΘΕΜΑ:ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΕΤΟΥΣΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΙΟΙ

Ο ΣΥΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: Ουίλιαμ Σαίξπηρ Ο ΣΥΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: Ουίλιαμ Σαίξπηρ Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1564 και πέθανε στις 3 Μάιου 1616. Ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος που έγραψε στην Αγγλική γλώσσα. Συχνά αποκαλείται εθνικός ποιητής της Αγγλίας. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και ερμηνεύονται περισσότερο συχνά από τα έργα οποιουδήποτε άλλου θεατρικού συγγραφέα. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και ερμηνεύονται περισσότερο συχνά από τα έργα οποιουδήποτε άλλου θεατρικού συγγραφέα. Δεν έχουν σωθεί παρά λίγες καταγραφές για την ιδιωτική ζωή του Σαίξπηρ και έχουν σημειωθεί σημαντικές εικασίες για ζητήματα όπως η εξωτερική του εμφάνιση, η σεξουαλικότητά του, οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις και κατά πόσον τα έργα που του αποδίδονται είναι γραμμένα από άλλους.

Η υπόθεση του έργου Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται κατά τον 14ο αιώνα. Ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα είναι μια καταθλιπτική ιστορία που έγραψε στην αρχή της καριέρας του ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το 1595,για δύο νεαρούς κατατρεγμένους εραστές που ο θάνατος τους τελικά συμβιβάζει τις διενέξεις μεταξύ των φεουδαρχικών οικογενειών τους. Ήταν μεταξύ των πιο δημοφιλών του Σαίξπηρ στη διάρκεια της ζωής του και είναι από τα πιο συχνά εκτελούμενα έργα του. Σήμερα, οι χαρακτήρες του τίτλου θεωρούνται ως αρχέτυπο των νέων εραστών. Το έργο ξεκινά σε ένα δρόμο της πόλης Βερόνα της Ιταλίας, με έναν καυγά μεταξύ υποστηρικτών δύο οικογενειών με ορκισμένη έχθρα μεταξύ τους, των Καπουλέτων και Μοντεγόν.Ο Εσκάλους πρίγκιπας της Βερόνας, αναγγέλλει τιμωρία με θάνατο αν συνεχιστεί αυτή η πολύχρονη βεντέτα. Αργότερα, ο κόμης Πάρης ζητά το χέρι της κόρης του Καπουλέτου της Ιουλιέτας, όμως ο Καπουλέτος του ζητά να περιμένει 2 χρόνια.

Έρωτας-γάμος (πως το βιώνουν τα πρόσωπα του έργου) Σύγκριση με την σημερινή εποχή Ο γάμος εκείνη την εποχή γινόταν με προξενιό. Ο πατέρας της κόρης αποφάσιζε χωρίς την γνώμη της ίδιας ή κάποιου άλλου μέλους της οικογένειας, ποιόν θα παντρευτεί, και εκείνη δεν μπορούσε να εκφέρει άποψη και να αρνηθεί. Ο έρωτας εκείνη την εποχή ήταν κάτι σαν απαγορευμένο. Οι νέοι δεν μπορούσαν να συναντηθούν, ακόμα ούτε να κοιταχτούν, καθώς θεωρούταν κάτι κακό και αποτρόπαιο. Η μόνη επιλογή που είχε ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ήταν να συναντιούνται κρυφά, αλλά τις περισσότερες φορές δεν είχε αίσιο τέλος, καθώς εκείνη την εποχή η κοινωνία ήταν μικρή και τα στόματα μεγάλα. Οι συνέπειες αυτού για τα κορίτσια ήταν μεγάλες διότι θεωρούταν ότι έχουν ντροπιάσει το όνομα της οικογένειάς τους και έχει στιγματιστεί η υπόληψη και το όνομά τους.

Ο γάμος σήμερα είναι προσωπική απόφαση των νέων και πάνω από όλα, δική τους επιλογή. Η οικογένεια έχει απλά συμβουλευτικό ρόλο. Στηρίζουν τα παιδιά τους στις αποφάσεις τους, και δεν εκφέρουν απόλυτα την γνώμη τους, στο αν έχουν κάνει τη σωστή επιλογή ή όχι. Ο έρωτας σήμερα θεωρείται κάτι πολύ φυσιολογικό και είναι λογικό για τους νέους να ερωτεύονται χωρίς να δέχονται κριτική για αυτό και να χρειάζεται να κρύβονται.

Ρόλος και στάση των γονέων, τότε και σήμερα. Όπως είναι φανερό, και σύμφωνα με το έργο ο πατέρας ήταν αυτός που αποφάσιζε για το σύζυγο της κόρης και εκείνη δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση καθώς θα υπήρχαν συνέπειες. Η μητέρα ήταν σύμφωνη με τον σύζυγό της και ακόμα και αν δεν το θεωρούσε σωστό για το καλό της κόρης της, ήταν ανήμπορη να αλλάξει κάτι. Αντιθέτως, στη σημερινή εποχή όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τα παιδία είναι ελεύθερα και υπεύθυνα για την επιλογή του συζύγου τους, και οι γονείς δεν αποφασίζουν ποιόν θα παντρευτούν, αλλά στηρίζουν την απόφαση τους και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να εκφράζουν την γνώμη τους και την άποψή τους καθώς επιθυμούν τα παιδία τους να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ 16ο ΑΙΩΝΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ 16ο ΑΙΩΝΑ Η θέση της γυναίκας στη συντηρητική αγροτική κοινωνία είναι χειρότερη από αυτήν της αριστοκρατίας. Εκείνες που έμεναν στην ύπαιθρο συμμετείχαν στις αγροτικές εργασίες κι εκείνες που ζούσαν στην πόλη ασχολούνταν με το μικρεμπόριο ή διατηρούσαν καταστήματα με τους συζύγους τους. Κατά τους χρόνους της φεουδαρχίας η γυναίκα θεωρείτο ως ιδιοκτησία του άντρα. Αντιμετωπίζονταν σαν εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό για τις εργασίες του σπιτιού. Ο άντρας- σύζυγος είχε την απόλυτη διαχείριση και την εξουσία όχι μόνο πάνω στα κοινά αγαθά, αλλά και σε εκείνα που έπαιρνε προίκα με το γάμο. Από νομικής άποψης η γυναίκα βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του άντρα. Αυτό ίσχυε για το γάμο και γενικότερα για τη θέση της γυναίκας από άποψη δημόσιου δικαίου. Ο γάμος, ιδιαίτερα στις ανώτερες τάξεις, αποφασίζονταν από τους γονείς για οικονομικούς ή πολιτικούς λόγους χωρίς καν να λάβουν υπόψη τους την γνώμη της γυναίκας.

Με ολοφάνερα διατυπωμένες απειλές και με βία που είχε νομικά κωδικοποιηθεί αναγκάζονταν οι γυναίκες σε υποταγή. Στη Σαξονία παραδείγματος χάρη κατά τον Michelet, ο ειρηνοδίκης είχε το δικαίωμα να χτυπάει κάθε γυναίκα που θα φερόταν ανάρμοστα ή αθέμιτα, ακόμη έκαναν χρήση του δικαιώματος αυτού για να ταπεινώσουν τις τίμιες γυναίκες και τις συζύγους εμπόρων, οι οποίες ξεχώριζαν για την υπερηφάνεια και την αυτοπεποίθηση.

ΚΟΝΤΑΡΟΜΑΧΙΕΣ (ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ) ΚΟΝΤΑΡΟΜΑΧΙΕΣ  (ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ) Η αρένα για κονταρομαχίες ήταν απαραίτητη σε όλα τα παλάτια της Ελισάβετ, αλλά οι εκδηλώσεις σ’ αυτές ήταν περισσότερο ένας συνδυασμός πανηγυριού και λογοτεχνικών αγώνων παρά μια αναπαράσταση μάχης. Ο υποψήφιος πολεμιστής εμφανιζόταν με συμβολική φορεσιά με την ακολουθία του και παρουσίαζε στην Ελισάβετ μια αλληγορική ζωγραφιά συνοδευόμενη από ένα κομψό λογύδριο που επέτρεπε στο μονομάχο να επιδείξει το πνεύμα του. Αργότερα αναρτούσαν τις ζωγραφιές αυτές στη Σιλντ Γκάλλερυ στο Ουάιτχωλ.

ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ: «ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ» Ο κώδικας τιμής προβάλλεται ως δικαιολογία για βιαιοπραγίες. Ο Ρωμαίος υπό το βάρος της κοινωνικής υποχρέωσης να υπερασπιστεί το όνομα της οικογένειάς του και να εκδικηθεί το θάνατο του Μερκούτιου σκοτώνει τον Τυπάλδο διεκδικώντας την δυνατότητα να φερθεί με ανδρισμό. Ειρωνικά γίνεται ο συνεχιστής της βεντέτας και διαλύει κάθε πιθανότητα ευτυχούς τέλους παραβιάζοντας τους νόμους της πόλης και προκαλώντας την εξορία του.

Στο αγγλικό θέατρο χρησιμοποιούσαν απλά σκηνογραφικά στοιχεία που έμοιαζαν με τις μεσαιωνικές επαύλεις. Από μια συγκεκριμένη μελέτη αποδεικνύεται πως χρησιμοποιούσαν αντικείμενα όπως: έπιπλα, φέρετρα, φορεία, κλαδιά, θάμνους, πτώματα, λουλούδια, υφαντά, κ.ά. Η σημασία της σκηνογραφίας και των θεαματικών εφέ αυξήθηκε μετά το 1603 και τότε προστίθεται και μουσική και μπαλέτο. Τα κουστούμια είναι ελισαβετιανής εποχής και χωρίζονται σε κατηγορίες: Απαρχαιωμένα Με αρχαιοελληνικές πτυχές Κουστούμια για φαντάσματα ή θεότητες Παραδοσιακά κουστούμια

Τρόπος ζωής τον 16ο αι. Η φτώχεια έγινε κυρίαρχη και συνεχής και οδήγησε στην έμφαση του σοβαρού προβλήματος της αλητείας. Σαν συνέπεια οι νόμοι κατά της αλητείας έγιναν πολύ αυστηροί δυσκολεύοντας τους περιπλανώμενους. Οι συνθήκες που ζούσαν ήταν άθλιες, με αποτέλεσμα τα παιδιά να πεθαίνουν από ασιτία και οι φτωχοί να ζουν σε φτωχογειτονιές, όπου τους θέριζαν οι αρρώστιες.

ΑΛΛΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Ο έρωτας ενίοτε είναι καταραμένος, επειδή κάποιες αγάπες είναι καταδικασμένες από την αρχή. Ποιες είναι, όμως, οι πιο τραγικές πτυχές του θεού Έρωτα που άφησαν εποχή για τη δραματική κατάληξή τους; Αν και τα έργα του Σαίξπηρ βρίθουν από καταδικασμένους εραστές, όπου το ανεκπλήρωτο πάθος και ο θάνατος τα καθιστούν πιο ευανάγνωστα, υπάρχουν ζευγάρια τα οποία ισάξια με τους σαιξπηρικούς ήρωες πέρασαν στην αθανασία και μπορούμε να τα απαντήσουμε στα βιβλία της παγκόσμιας ιστορίας. Έτσι, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, σας παραθέτουμε πέντε τραγικές ιστορίες από το βαθύ έως και το πιο πρόσφατο παρελθόν,- παραμύθια… με λυπημένο τέλος, όπως οτιδήποτε άλλο έχει εφευρεθεί στον κόσμο της φαντασίας.

1. Κλεοπάτρα και Μάρκος Αντώνιος Μια υπόθεση ερωτική και τόσο επική που ο Σαίξπηρ θεώρησε σκόπιμο να αποτελέσει αντικείμενο μιας από τις τραγωδίες του. Γνωρίστηκαν το 41 π.Χ. , όταν η αναταραχή στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία βρισκόταν στο ζενίθ της. Εκείνη, βασίλισσα της Αιγύπτου που τον αποπλάνησε με τη μοναδική και σπάνια ομορφιά της, αλλά και την ξεχωριστή προσωπικότητά της. Εκείνος, ένας ισχυρός άντρας και  ήδη παντρεμένος. Και οι δύο μαζί, μια ιστορία αγάπης και καταδικασμένου έρωτα, υπό την «κάλυψη» μιας λεπτής πολιτικής συμμαχίας ανάμεσα στις αυτοκρατορίες τους. Η συμμαχία αυτή, όμως, θα αποδειχθεί «ξινή», όταν ο μελλοντικός αυτοκράτορας Οκταβιανός, αφού έπεισε τη ρωμαϊκή Σύγκλητο ότι ο Μάρκος Αντώνιος ήταν διψασμένος για εξουσία και μαγεμένος, επηρεαζόταν από την Κλεοπάτρα, κήρυξε τον πόλεμο στον πρώην σύντροφό του, το 31 π.Χ.. Τότε, οι παράνομοι και πολύ ερωτευμένοι εραστές επέλεξαν κατά τη διάρκεια του πολέμου να δώσουν τέλος στη ζωή τους, παρά να συλληφθούν και να τους χωρίσουν της φυλακής τα σίδερα.

2. Heloise και Abelard Ο Βρετανός ποιητής  Alexander Pope μετέτρεψε την ιστορία τους σε ένα μοναδικό κομμάτι κλασικής λογοτεχνίας, όμως η Heloise και ο Abelard  ήταν σε τρελό βαθμό ερωτευμένοι και καταδικασμένοι σε ένα τραγικό φινάλε στα μέσα του 12ου αιώνα στη Γαλλία. Η 15χρονη Heloise, γνωστή σε ολόκληρη τη Γαλλία για τη μόρφωσή της ερωτεύτηκε με πάθος τον κατά 20 χρόνια μεγαλύτερό της και εσωτερικό της δάσκαλο, Abelard, τον οποίο είχε προσλάβει ο θείος της αποκλειστικά για την εκπαίδευσή της. Αν και ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά, το ρομάντζο τους εξόργισε τον θείο της και ευνούχισε τον δύστυχο Abelard, λίγο καιρό μετά την ανακάλυψη της σχέσης τους. Σε πολύ ταραγμένη κατάσταση, οι ερωτευμένοι μπήκαν σε μοναστήρι και άρχισαν να γράφουν ο ένας στον άλλο μια σειρά από τις πλέον διάσημες ερωτικές επιστολές, ώσπου πέθαναν, αν και ποτέ δεν ειδώθηκαν ξανά.

3. Shah Jahan και Mumtaz Mahal Έχετε ακουστά το Taj Mahal; Το πασίγνωστο παλάτι στην Ινδία είναι για την ακρίβεια η απόλυτη διακήρυξη της αγάπης. Χτίστηκε τον 17ο αιώνα από τον Shah Jahan ως μία θαυμάσια τελευταία κατοικία για την αγαπημένη του σύζυγό. Η Mumtaz Mahal ή το «στολίδι του παλατιού»- όπως συνήθιζε να την αποκαλεί-, ήταν η τρίτη κατά σειρά σύζυγος του ηγεμόνα, αλλά φανερά η αγαπημένη του. Ο θάνατός της πάνω στον τοκετό γέμισε με θλίψη την καρδιά του Shah Jahan και για το λόγο αυτό άρχισε αμέσως τις εργασίες για το Taj Mahal, το οποίο ολοκληρώθηκε μετά από 23 χρόνια. Αφού βεβαιώθηκε ότι η αγαπημένη του γυναίκα βρήκε πλέον το καταλληλότερο βασιλικό μέρος για να αναπαύεται η ψυχή της, το 1666 άφησε και εκείνος την τελευταία πνοή του με την ελπίδα να ενωθεί ξανά μαζί της.

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΓΡΙΜΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΑΝΤΟΥΛΙΝΑΚΗΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΑΡΓΕΙΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΛΚΑΝΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΓΚΑΡΟΥ ΓΚΟΥΡΠΡΗΤ ΓΚΙΩΝΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ ΔΕΔΟΥΣΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΟΡΜΠΑΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΡΙΒΑΛΑ ΕΛΕΝΗ ΗΛΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ ΗΛΙΑΣ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΠΡΑΪΛΟΒΑ ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΡΑΜΑΝΗ ΜΑΡΙΑ-ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΟΥΡΗ ΑΝΝΑ ΚΑΨΑΛΗ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ