AS FUNCIÓNS DOS SERES VIVOS I: A NUTRICIÓN

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Biomoléculas orgánicas
Advertisements

METABOLISMO ENERGÉTICO EN LA CÉLULA
RUTAS IMPLICADAS EN LA OBTENCIÓN DE ENERGÍA A PARTIR DE GLUCOSA
Traductores EDT con ANTLR Ejemplo=(2-(4+5)). Ejemplo: a e ; a t e1 λ ft1 λ (e) λ t e1 f t1- te1 nº λ f t1 λ 2 ( e ) λ t e1 f t1+ t e1 nº λ f t1 λ 4nº
Concepto y clasificación
FIGURA 18.9Papel do surfactante na prevenção de atelectasia.
PRONOMBRES-ADJETIVOS DEMOSTRATIVOS
Ἀθῆναι, Σπάρτη, θῆβαι. Ἀθῆναι< Ἀττική Σπάρτη < Λακωνική Exposición de nenos Non se autorizaba ao seu proxenitor a criar ao recén nado senón que o debía.
O ARTIGO GREGO... ¿En que fallamos? ¿Como podemos mellorar? …DESPOIS DO CONTROL.
Funciones adjetivas Adyacente a un sintagma nominal Atributo
Biopolímeros.
TEMA 14: ANABOLISMO.
EL INFINITIVO ISRAEL HURTADO MARTÍNEZ.
MORFOLOGÍA VERBAL EL TEMA DE AORISTO.
Ou como Penélope decidiu acompañar a Ulises. Unidade didáctica para Ensino Secundario e Bacharelato Marta Dacosta Alonso.
EL AORISTO. DOS TIPOS: Aoristo sigmático:  Lleva aumento (sólo en indicativo) y σα, pero no vocal temática. (ε) + Raíz + σα + desinencia secundaria. Φύω.
Miscelánea II.   - y, aún, también  Pues, esto también yo digo.  Aún los niños conocen la ley. 
MORFOLOGÍA VERBAL VOZ MEDIA Y PASIVA. DESINENCIAS DE LA VOZ MEDIA SINGULA R 1ª(ο) μαιΛύομαι 2ª(ε) σαι > ειΛύει 3ª(ε) ταιΛύεται PLURAL 1ª(ο) μεθαΛυόμεθα.
ORACIONES SUBORDINADAS ADJETIVAS O DE RELATIVO.  Son las oraciones subordinadas que funcionan como un adjetivo, es decir, que complementan a un sustantivo.
EL IMPERFECTO.  Todas las formas verbales que indican tiempo pasado están caracterizadas por el aumento, que precede a la raíz.  El aumento puede ser.
Terceira declinação. Informações gerais: Contém palavras dos três géneros. Identifica-se pelo genitivo em - ος ou – ως. Engloba palavras de tema em consoante.
VERBOS CONTRACTOS UNIDAD 3 DEFINICIÓN 1. ποιεῖτε ¿Qué traduce? 2. ετε es la terminación de la segunda persona del plural, pero εῖτε no es igual. 3. ¿Cómo.
Voz passiva. As formas de voz média são iguais às da voz passiva, exceto no aoristo e no futuro. que nos leva a distinguir uma voz da outra é a presença.
Pronomes. Pessoais Singular 1ª pessoa2ª pessoa3ª p. reflexa Nom.ἐγώσύ῞ Acus.ἐμέ, μεσέ, σεοὗ Gen.ἐμοῦ, μουσοῦ, σουοἷ Dat.ἐμοί, μοισοί, σοιἕ Plural 1ª.
Exercícios relativos ao texto “Τὰ ἱερά” (RESOLUÇÃO)
Κύκλος Κιτρικού Οξέος Tρούγκος Κ. Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας Ιατρική Σχολή Παν/ου Αθηνών Βιολογική Χημεία Ι Ι. Χημικές Αντιδράσεις ΙΙ. Μεταβολικές Λειτουργίες.
Σκοτεινές αντιδράσεις
Γεωργική Χημεία Ενότητα 8: Χημικές αντιδράσεις, θερμοδυναμική/κινητική
METABOLISMO DE NUCLEÓTIDOS
1RA PARTE: -Introducción a la biología molecular -Dogma central -Del cromosoma al ADN -Estructura del ADN -Organización del genoma humano -Panorama de.
Επιχειρηματικός Προσομοιωτής της PRAXIS MMT
Esquema para principiantes no iniciados
TEMA 11: ANABOLISMO.
ΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ-ΜΠΑΣΚΕΤ
PRONOMBRES-ADJETIVOS DEMOSTRATIVOS
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Efesios 11/26/2016.
Βιολογία Β’ Λυκείου Γενικής Παιδείας
Μεταβολισμός 1.
Οι φυσικές καταστάσεις.
Οξυγόνο.
Φυσιολογικοί ρόλοι των λιπαρών οξέων
Μερικά πράγματα της Νέας Ελληνικής.
SEMINARIO DE MATEMÁTICAS
Nunha reacción do tipo aA + bB  productos, estudiada experimentalmente no laboratorio, obtivéronse os dados da táboa. Con eles calcula: 1.- A orde da.
5 Estática Física e Química 4 º ESO Exercicios: 1
EPÍLOGO. DECÁLOGO DE LA REDACCIÓN AUTOR: DANIEL CASSANY (1995)
EL INFINITIVO ISRAEL HURTADO MARTÍNEZ.
Técnicas Instrumentáis
TEMA 10 METAIS NON FERROSOS.
NUCLEÓSIDOS y NUCLEÓTIDOS
1.-Das seguintes substancias indica cales poden actuar só como ácidos, cales só como bases, e cales como ambos, segundo a teoría de Brönsted e Lowry: H2O.
9 As ondas, luz e son Exercicios
H2 (g) + ½ O2 (g) H2O(l) H =-286 kJ.mol-1
FONÉTICA E FONOLOXÍA A fonética galega.
10 A corrente eléctrica Física e química 3º ESO Exercicios
Átomos, moléculas, iones
NUCLEÓSIDOS y NUCLEÓTIDOS
BIOQUÍMICA.
¿Qué é a diabetes? Trastorno endocrino-metabólico complexo no que predomina unha alteración do metabolismo dos HC pola diminución da produción pancreática.
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Transferencia de enerxía: traballo
EL INFINITIVO.
ATP το ενεργειακό νόμισμα του κυττάρου
CURSO ABALAR – IES DE AMES
9 As cargas eléctricas Exercicios
METABOLISMO DE NUCLEÓTIDOS
Transferencia de enerxía: calor
9 As cargas eléctricas Exercicios
Онтологи ба сайэнс “Сайэнсийн тэори” Проф. С. Молор-Эрдэнэ Лэкц 4
Μεταγράφημα παρουσίασης:

AS FUNCIÓNS DOS SERES VIVOS I: A NUTRICIÓN

FUNCIÓNS DOS SERES VIVOS: NUTRICIÓN: función que lles permite intercambiar materia e enerxía co medio que os rodea RELACIÓN: función pola que poden detectar os cambios do ambiente e reaccionar ante eles. REPRODUCCIÓN: función que os fai capaces de xerar copias de sí mesmos e así perpetuarse. Como unidade fisiolóxica dos seres vivos, TODA CÉLULA é capaz de levar a cabo estas 3 funcións vitais.

TIPOS DE NUTRICIÓN CELULAR: Segundo a súa nutrición, poden distinguirse 2 tipos de células: Autótrofas: células que sintetizan materia orgánica sinxela a partir de materia inorgánica (auga, sales minerais e CO2), utilizando para iso a enerxía da luz (fotoautótrofas) ou química (quimioautótrofas) Exemplos: bacterias, algas, plantas verdes. Heterótrofas: células que obteñen a materia orgánica do medio ou mediante a inxestión + dixestión de alimentos. Exemplos: animais, fungos, algunhas bacterias.

AS FUNCIÓNS DE NUTRICIÓN: A nutrición é o conxunto de procesos polo que os organismos intercambian materia e enerxía co seu entorno para realizar as súas funcións vitais. Os procesos de nutrición celular implican 3 fases: Entrada de materiais á célula Utilización da materia e da enerxía Excreción dos produtos de refugallo

Entrada de materiais á célula Os nutrintes entran nas células a través de mecanismos de transporte controlados pola membrana plasmática Utilización da materia e enerxía As células utilizan a materia que incorporan nun enorme conxunto de reaccións químicas.Toda esta actividade química constitúe o chamado metabolismo celular e ten 2 obxetivos: Síntese de substancias da propia célula (permite o crecemento) Obtención de enerxía (imprescindible para levar a cabo as funcións da célula) Excreción dos productos de refugallo As células deben eliminar do seu interior os produtos de refugallo (tóxicos) do metabolismo celular. Esta saída de substancias tamén se realiza a través da mb plasmática por medio de mecanismos similares aos de entrada de substancias.

Moléculas pequenas Moléculas grandes Entrada de materiais á célula (e expulsión de subst. de refugallo) TIPOS DE TRANSPORTE A TRAVÉS DA MEMBRANA Difusión simple: substancias simples (auga, O2, CO2) e moléculas hidrófobas atravesan a bicapa lipídica Difusión facilitada: por medio de prot de mb (carriers ou transportadores) transportan moléculas polares (glicosa ou aa). T. pasivo: Sen consumo de enerxía A favor de gradiente de concentración: + [ ]  - [ ] Moléculas pequenas T. activo: Necesita enerxía (ATP) Realízase mediante proteínas transp chamadas bombas (Na+/k+) En contra de gradiente de concentración: [ ]  + [ ] Exocitose: proceso de expulsión de produtos de refugallo ou secreción (hormonas) Moléculas grandes Fagocitose: célula introduce partículas sólidas Pinocitose: célula introduce líquidos Endocitose: proceso de incorporación de grandes partículas ao interior

Transporte pasivo e activo

Transporte Pasivo e Activo

Exocitose e Endocitose As substancias atópanse no citoplasma dentro de vesículas A vesícula acada a mb celular e se fusionan O contido se libera ao exterior Endocitose: O material que se vai incorporar á célula fíxase á mb  invaxinación Fórmase 1 vesícula que encerra a substancia A vesícula queda no citoplasma celular

Endocitose + lisosoma Exocitose

Tipos de Endocitose: fagocitose e pinocitose

Utilización da materia e enerxía: O METABOLISMO Concepto: o metabolismo é o conxunto de reaccións químicas, catalizadas por enzimas, que se producen no interior das células, co obxecto de crear e manter as estruturas celulares e de proporcionar enerxía necesaria para as actividades vitais da célula. Características comúns ás reaccións metabólicas: Están catalizadas por enzimas específicos Están encadeadas en rutas metabólicas, de maneira que o produto dunha reacción é o substrato da seguinte: ABCD Son procesos de oxidación-reducción (redox): Oxidación: proceso químico mediante o cal unha substancia (doador de electróns) perde electróns (que habitualmente van acompañados de protóns, é dicir, átomos de H) Reducción: proceso químico mediante o cal unha substancia (aceptor de e-) gaña electróns (que habitualmente van acompañados de protóns, é dicir, átomos de H)

TIPOS DE METABOLISMO Catabolismo Fase destrutiva do metabolismo. A partir de moléculas complexas e enerxéticamente ricas, vanse obter moléculas moi sinxelas e despréndese enerxía. No catabolismo predominan as oxidacións (perden e- e H+) O transporte dos e- realízase grazas a unhas coenzimas transportadoras (p.ex.NAD) Parte da enerxía obtida no catabolismo a empregamos nas nosas funcións vitais (contracción muscular, conducción do impulso nervioso, transporte activo, etc) e o resto é almacenado en forma de ATP. Exemplos: glicólise, respiración celular, fermentación, ciclo de krebs, β-oxidación, etc Anabolismo Fase construtiva do metabolismo. A partir de moléculas moi sinxelas e enerxéticamente pobres, cun aporte de enerxía (ATP), obtemos moléculas complexas e ricas enerxéticamente. No anabolismo predominan as reduccións (gañan e- e H+) Exemplos: fotosíntese, quimiosíntese, síntese de proteínas.

Enerxía (funcións vitais) CATABOLISMO: ESQUEMA DA OXIDACIÓN COMPLETA DA GLICOSA GLICÓLISE: oxidación (ruptura) dunha molécula de glicosa para producir enerxía 1 glicosa  2 ácido pirúvico + 2ATP + 2NADH Enerxía (funcións vitais) O2 O2 O2 O2 Fermentación Respiración cel (Ciclo de Krebs!) Respiración cel (cadea respiratoria!) Fermentación RESPIRACIÓN CELULAR : oxidación dos produtos procedentes da glicólise en presencia de osíxeno, para seguir producindo enerxía. Constituida por 3 procesos Ciclo de Krebs Cadea respiratoria Fosforilación oxidativa

CATABOLISMO: A GLICÓLISE E A RESPIRACIÓN CELULAR A oxidación da glicosa con fins enerxéticos pode resumirse en 2 etapas: a glicólise e a oxidación do ácido pirúvico: Glicólise: a molécula de glicosa (de 6 átomos de C) convértese en 2 moléculas de ácido pirúvico (de 3C). O proceso libera enerxía, utilizada para formar ATP e coenzimas reducidas (NADH) (transportará e- e H). Esta etapa ocorre no citoplasma celular. 1 glicosa (6C)  2 ácido pirúvico (3C) + 2ATP + 2NADH Oxidación do ácido pirúvico: (procedente da glicólise) pode ocorrer de 2 formas: En ausencia de O2 (vía anaerobia)  fermentacións  forma moléculas máis simples (ocorre no citoplasma) O seu rendemento enerxético = 2 ATP (+2 glicólise)  TOTAL= 4 ATP En presenza de O2 (vía aerobia)  respiración celular (ocorre na mitocondria) rendemento enerxético = 36 ATP!!! (+2 glicólise)  TOTAL = 38 ATP

Glicólise: ocorre no citoplasma (diapositiva anterior) A RESPIRACIÓN CELULAR É a oxidación completa dunha molécula de glicosa, que se transforma (en presenza de O2) en varias moléculas inorgánicas (CO2 e H2O). No proceso se libera enerxía (38 ATP!!!!). Trátase dun proceso redox no que a molécula de glicosa continúa a súa oxidación (perde e- e H+) e o O2 actúa de aceptor final dos e- (formando H2O) Todo esto ocorre nunha sucesión de etapas nas que se van transferindo os e- e liberándose enerxía: Glicólise: ocorre no citoplasma (diapositiva anterior) Transformación do ácido pirúvico en acetil coenzima A (acetil CoA): na mitocondria (matriz mitocondrial) (etapa previa á respiración) Respiración celular: inclúe as seguintes etapas: (todas na mitocondria) Ciclo de Krebs Cadea respiratoria e fosforilación oxidativa Repaso etapas anteriores

ANABOLISMO: A FOTOSÍNTESE É o proceso anabólico no que as células fotoautótrofas sintetizan materia orgánica (como a glicosa) a partir de materia inorgánica (CO2 e H2O) utilizando a enerxía da luz. Este proceso é posible porque estas células conteñen clorofila e outros pigmentos auxiliares, que se excitan coa luz e transforman a enerxía luminosa en enerxía química (ATP e NADH). Reacción global da fotosíntese: 6CO2 + 6H2O C6H12O6 (glicosa) + 6O2 reducción LUZ oxidación A fotosíntese é un proceso redox no que a molécula de auga se oxida e cede os H+ ao CO2, que se reduce para formar glicosa. Todo isto ten lugar nunha serie de reaccións complexas que teñen lugar en 2 etapas: fase luminosa e fase escura.

Fase luminosa: Prodúcese só en presenza de luz Realízase na memebrana dos tilacoides dos cloroplastos, onde se localiza a clorofila. Obténse enerxía química: ATP e NADPH Fase escura: Non depende directamente da luz Realízase a través dunha ruta metabólica chamada ciclo de Calvin As moléculas de ATP e NADPH producidas na fase luminosa úsanse para reducir moléculas de CO2 a glicosa A glicosa que se obtén utilízase para a producción de enerxía e como material de partida para a síntese de compostos orgánicos necesarios para as células da planta.