Ο Παιδοκτόνος Ελληνικός Αθλητισμός Ευάγγελος Μπεμπέτσος Σ.Ε.Φ.Α.Α.-Δ.Π.Θ.

Διαχωρισμός Αθλητισμού από Πρωταθλητισμό

Περίπου 35 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 6 – 18 ετών, συμμετέχουν σε αθλητικά προγράμματα για νέους με ιδιωτική επιχορήγηση κάθε χρόνο και άλλα 10 εκατομμύρια ηλικίας 14 – 18 ετών, συμμετέχουν σε προγράμματα με σχολική επιχορήγηση.

ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ Κίνητρο ψυχαγωγίας & απόλαυσης της συμμετοχής στα σπορ. Κίνητρο εκμάθησης νέων δεξιοτήτων & βελτίωσης των υπαρχουσών αθλητικών δεξιοτήτων. Κίνητρο απόκτησης καλής φυσικής κατάστασης & καλής υγείας. Κίνητρο πρόκλησης και ενθουσιασμού από την συμμετοχή στα σπορ & τον συναγωνισμό. Κίνητρο ομαδικής ατμόσφαιρας & συνύπαρξης με φίλους.

ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Συναγωνισμός & Έμφαση στην Νίκη Ικανοποιεί γιατί είναι προκλητικός & συναρπαστικός. Ευκαιρία δοκιμής αποτελεσμάτων προπόνησης & σκληρής δουλειάς. Η ήττα δεν εκλαμβάνεται ως αποτέλεσμα χαμηλής ικανότητας. Αυτοπεποίθηση.

Ο αθλητής υποφέρει από απώλεια αντιλαμβανόμενης ικανότητας & καταλήγει να φοβάται το συναγωνισμό λόγω φόβου της αποτυχίας. Η υπερβολική έμφαση στην σημασία της νίκης, καταστρέφει την εμπειρία πολλών.

Δυσφορία & Άγχος Η υπερβολική έμφαση στον ανταγωνισμό και τη νίκη οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα δυσφορίας και άγχους. Εμφάνιση μυϊκής αδυναμίας, κόπωσης, βράχυνσης της αναπνοής, ζάλη, ναυτία, ταχυκαρδίες.

Επίπεδα πανικού με αποτέλεσμα την τάση αποφυγής της συμμετοχής Επίπεδα πανικού με αποτέλεσμα την τάση αποφυγής της συμμετοχής. Ανάπτυξη συναισθήματος ηττοπάθειας, τρόμος για επιτυχία !!!! Αίσθημα ντροπής. «Η επιτυχία φέρνει μοναξιά».

Αθλητές με ανώριμη προσωπικότητα & χαμηλή αυτοεκτίμηση, κινδυνεύουν εντός συνθηκών αυξημένης πίεσης, να παρουσιάσουν ψυχώσεις. Μια από αυτές, η απειλή κατακερματισμού του ιδίου του εαυτού τους, λειτουργεί και ως εξήγηση της εξαφάνισης τόσων αθλητών μετά από μια μεγάλη επιτυχία. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει αποδιοργανωθεί η σκέψη τους.

Βία & Επιθετικότητα μεταξύ των Ενηλίκων

Τύποι «Δύσκολων Γονέων» Αδιάφορος Υπερβολικά κριτικός Ουρλιάζει πίσω από τον πάγκο Συμπληρώνει τον προπονητή Υπερπροστατευτικός Υβριστικός

«Σύνδρομο του Ματαιωμένου Αθλητή» Το παιδί γίνεται μια προέκταση του γονέα στον αθλητισμό. Ο γονέας καταλήγει να ορίζει την προσωπική του αξία βάσει της επιτυχίας και της αποτυχίας του παιδιού του.

«Τα παιδιά θέλουν και χρειάζονται εμπειρίες στα σπορ «Τα παιδιά θέλουν και χρειάζονται εμπειρίες στα σπορ. Θέλουν να παίξουν, όχι να παρακολουθούν άλλους να παίζουν. Θέλουν να πετύχουν τους δικούς τους στόχους, όχι τους στόχους των ενηλίκων. Θέλουν να δίνεται μικρότερη έμφαση στη νίκη και να έχουν περισσότερη ελευθερία για να ψυχαγωγούνται. Δυστυχώς, αυτό που θέλουν τα παιδιά συχνά επισκιάζεται από αυτά που κάποιοι ενήλικοι έχουν επιβάλει στα σπορ των παιδιών» (Orlick & Zitzelsberger, 1996)