Δημιουργός του project: Βασίλης Αναγνωστόπουλος  Θέμα project: Νοημοσύνη των ζώων  Υπόθεμα: Νοημοσύνη των θαλάσσιων ζώων  Τάξη/Τμήμα: Β1 Λυκείου  Κατηγορίες Ανάπτυξης: 1) Δελφίνι 2) Φάλαινα Όρκα 3) Χταπόδι

wVe21Y 1) ΔΕΛΦΙΝΙ

Την νοημοσύνη τους μελετά η Τζον Λίλι. Η ίδια πιστεύει, απ' ό,τι γράφει στα βιβλία της «Άνθρωπος και δελφίνι» και «Επικοινωνία µεταξύ ανθρώπου και δελφινιού», ότι τα δελφίνια είναι µεν όντα µε υψηλή νοηµοσύνη, αλλά εντελώς διαφορετικού τύπου απ' αυτή του ανθρωπίνου είδους. Οι έρευνές της προκάλεσαν και το ενδιαφέρον ειδικών του πολεµικού ναυτικού των ΗΠΑ, που σκέφθηκαν ότι το δελφίνι θα ήταν ο καλύτερος σύµµαχος στους πολέµους του Βιετνάµ και του Περσικού Κόλπου. Η αµερικανική πολεµική µηχανή όντως χρησιµοποίησε δελφίνια αντί για βατραχανθρώπους σε δύσκολες αποστολές στους δύο αυτούς πολέµους. Η νοηµοσύνη των δελφινιών δεν µπορεί να κριθεί µε ανθρώπινα µέτρα. Οπως λέει και η δόκτωρ Λίλι, «τα δελφίνια δεν χτίζουν, δεν γράφουν, δεν κατασκευάζουν αντικείµενα». Με αυτή την έννοια δεν έχουν νοηµοσύνη. Η σύγκριση λοιπόν της ανθρώπινης νοηµοσύνης µε αυτή των δελφινιών δεν έχει κοινό σηµείο αναφοράς. Οπως ίσως δεν έχει κοινά σηµεία αναφοράς µε κάποια εξωγήινη νοηµοσύνη, που, κατά πάσα πιθανότητα, αργά ή γρήγορα θα συναντήσει ο άνθρωπος.

2) ΦΑΛΑΙΝΑ ΟΡΚΑ

Άτομα που έχουν έρθει σε στενή επαφή με τις όρκες αναφέρουν τη διάθεσή τους για παιχνίδι και την ικανότητά τους να λύνουν προβλήματα. Για παράδειγμα, έχουν μάθει όχι μόνο να κλέβουν ψάρια από παραγάδια, αλλά αντιμετώπισαν και ποικίλες τεχνικές σχεδιασμένες για να τις σταματήσουν. Οι ερευνητές περιγράφουν επίσης περιπτώσεις στις οποίες άγριες όρκες προκαλούν παιχνιδιάρικα ανθρώπους μετακινώντας επανειλημμένα αντικείμενα ή ξαφνικά εκτοξεύουν ένα κομμάτι πάγου. Η χρήση διαλέκτων που κάνουν οι όρκες και η μεταβίβαση τεχνικών που έχουν μάθει από γενιά σε γενιά έχουν πειγραφεί ως ένα είδος πολιτισμού. Οι όρκες μιμούνται η μία την άλλη, και φαίνεται πως διδάσκουν εκούσια διάφορες τεχνικές σε άλλους συγγενείς τους. Επίσης, οι όρκες μητέρες σπρώχνουν τα μικρά τους στις ακτες, περιμένοντας, αν χρειαστεί, να τραβήξουν τα μικρά τους πίσω στη θάλασσα.

3) ΧΤΑΠΟΔΙ

Δύο ειδικά όργανα του εγκεφάλου που ονομάζονται στατοκύστες επιτρέπουν στο χταπόδι να αισθανεται τον προσανατολισμό του σώματός του. Παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη θέση του σώματος, σχετικά με τη βαρύτητα και τη γωνιακή επιτάχυνση. Οι στατοκύστες είναι και αισθητήρια ήχου. Το κοινό χταπόδι ακούει ήχους από 400Hz-1000Hz. Τα χταπόδια έχουν και εξαιρετική αίσθηση αφής. Τα πόδια του ζώου δεν συγκολλιούνται μεταξύ τους επειδή οι αισθητήρες αναγνωρίζουν το δέρμα και εμποδίζουν την αυτοκόλληση. Μπορεί να αντιληφθεί τοπικές εναλλαγές στην υφή, αλλά αδυνατεί να συνθέσει τις πληροφορίες σε μια μεγαλύτερη εικόνα. Η νευρολογική αυτονομία των άκρων σημαίνει ότι το χταπόδι δεν καταλαβαίνει εύκολα τα αποτελέσματα των κινήσεων του. Δεν έχει καλή αυτοαντίληψη και για τη γνώση των κινήσεων του βασίζεται σε οπτική παρακολούθηση.