Eργαλεία Web 2.0 H θεωρία του εποικοδομητισμού (constructivism)

Μάθημα 2 Eποικοδομητισμός

Προβληματική: Ανεπαρκείς μαθησιακές θεωρίες; συμπεριφορισμός γνωσιακή θεωρία εποικοδομητισμός

εποικοδομισμός (constructivism) Η γνώση δεν είναι κάτι που υπάρχει «έξω» από το άτομο, αλλά κάτι που το άτομο κατασκευάζει, καθώς προσπαθεί να κατανοήσει τις εμπειρίες του. O καθένας μας, προσπαθώντας να κατανοήσει τις εμπειρίες του, κατασκευάζει δικούς του «κανόνες» και «νοητικά μοντέλα»... ...άρα η μάθηση είναι απλά η διαδικασία προσαρμογής αυτών των σχημάτων, ώστε να «φιλοξενήσουν» νέες εμπειρίες. Constructivism is a philosophy of learning founded on the premise that, by reflecting on our experiences, we construct our own understanding of the world we live in. Each of us generates our own “rules” and “mental models,” which we use to make sense of our experiences. Learning, therefore, is simply the process of adjusting our mental models to accommodate new experiences. There are several guiding principles of constructivism: Learning is a search for meaning. Therefore, learning must start with the issues around which students are actively trying to construct meaning. Meaning requires understanding wholes as well as parts. And parts must be understood in the context of wholes. Therefore, the learning process focuses on primary concepts, not isolated facts. In order to teach well, we must understand the mental models that students use to perceive the world and the assumptions they make to support those models. The purpose of learning is for an individual to construct his or her own meaning, not just memorize the “right” answers and regurgitate someone else’s meaning. Since education is inherently interdisciplinary, the only valuable way to measure learning is to make the assessment part of the learning process, ensuring it provides students with information on the quality of their learning. How Constructivism Impacts Learning Curriculum–Constructivism calls for the elimination of a standardized curriculum. Instead, it promotes using curricula customized to the students’ prior knowledge. Also, it emphasizes hands-on problem solving. Instruction–Under the theory of constructivism, educators focus on making connections between facts and fostering new understanding in students. Instructors tailor their teaching strategies to student responses and encourage students to analyze, interpret, and predict information. Teachers also rely heavily on open-ended questions and promote extensive dialogue among students. Assessment–Constructivism calls for the elimination of grades and standardized testing. Instead, assessment becomes part of the learning process so that students play a larger role in judging their own progress. Reading Jacqueline and Martin Brooks, The Case for Constructivist Classrooms. http://www.funderstanding.com/content/constructivism Η πραγματική «γνώση ζωής» είναι «ασυμμάζευτη» (messy) και χαοτική. Για να προετοιμαστεί κάποιος γι’ αυτή, πρέπει να «προπονηθεί» σε ανάλογα μαθησιακά περιβάλλοντα.

Αρχές του εποικοδομητισμού H νέα γνώση επικάθεται πάνω στο υπόβαθρο της παλιάς Σημασία του «μαθησιακού περικειμένου» (context) Τα λάθη και οι αντιφάσεις είναι μαθησιακά αξιοποιήσιμα και χρήσιμα Η μάθηση είναι ενεργός, και όχι παθητική διαδικασία Σημασία της γλώσσας και άλλων κοινωνικών διαδικασιών Έμφαση στη μετα-γνώση και την αξιολόγηση, στο «μαθαίνω πώς να μαθαίνω» Σημασία των πολλαπλών προοπτικών – ομάδες Ανάγκη η γνώση να υπόκειται σε κοινωνική συζήτηση, επικύρωση, και εφαρμογή σε πραγματικά περιβάλλοντα (application in real world contexts) (from Honebein, 1996; Jonassen, 1991; Kanuka & Anderson, 1999)

Η γνώση ... ...κατασκευάζεται κοινωνικά Επιτυγχάνεται μέσα από το διάλογο (Bakhtin, 1975) “θεώρηση της εκπαίδευσης ως διαλογικής κατασκευής της κοινής γνώσης” (Wegerif, R., 2009) “η μάθηση βρίσκεται στα περικείμενα και τις σχέσεις, και όχι στο μυαλό ξεχωριστά του κάθε ατόμου” Greenhow, Robelia, & Hughes, (2009)

Η αξιολόγηση βάσει του εποικοδομητισμού “αυτό που έχει σημασία είναι η διαδικασία της απόκτησης της γνώσης, και όχι το προϊόν κάποιας παρατηρήσιμης συμπεριφοράς” Jonassen, 1991

Εποικοδομη(σ) τική (?) αξιολόγηση Δείκτες αποτελεσματικών πρακτικών Επίπεδο ακαδημαϊκής πρόκλησης (Level of academic challenge) Ενεργός και συνεργατική μάθηση Διάδραση εκπαιδευτικών μαθητών Εμπλουτισμός μαθησιακών εμπειριών Υποστήριξη της κοινωνικής διάδρασης (National Survey of Student Engagement, 2003)

Εποικοδομητισμός και ομάδες Κινητοποίηση Ανατροφοδότηση Διαφορετικές προοπτικές

Μοντέλο Dron and Anderson, 2007 Ομάδα Συνειδητή συμμετοχή Ηγεσία και οργάνωση Δομή και ρυθμός Κανόνες Επίπεδα πρόσβασης Εστίαση και συχνά χρονικά περιορισμένη Μικτή ή και διά ζώσης Μεταφορά: Εικονική τάξη

Γιατί; Μεγάλη ιστορία μελέτης και έρευνας Εγκαθιδρυμένα εργαλεία Μεγάλη ιστορία μελέτης και έρευνας Εγκαθιδρυμένα εργαλεία τάξεις Συστήματα διαχείρισης μαθημάτων Email face to face - blended group learning skills Garrison, R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical thinking in text-based environment: Computer conferencing in higher education. The Internet and Higher Education, 2(2), 87-105.

Κοινότητες πρακτικής Οι ιδέες του Wenger για τις κοινότητες πρακτικής: Αμοιβαία εμπλοκή (mutual engagement) – εργαλεία σύγχρονης και ασύγχρονης επικοινωνίας Κοινός στόχος ή κατασκεύασμα (ομαδικά projects) Κοινό ρεπερτόριο (εικονική τάξη (LMS), διαμοιρασμός πηγών και κειμένων)

Προβλήματα με τις ομάδες Περιορισμοί: χρόνου, χώρου, ρυθμού, & σχέσεων- (όχι αρκετά ανοικτές) Συχνά μεγάλες προσδοκίες της εκπ/κής ηγεσίας και περιορισμοί από το τοπικό ΑΠ Συνήθως απομόνωση από τον πραγματικό κόσμο της πράξης “χαμηλή ανεκτικότητα στις ατομικές διαφορές, υψηλές προσδοκίες «υπακοής» σε νόρμες οργανισμών” Cousin & Deepwell 2005 “παθολογική ευγένεια” και φόβος του αντιλόγου Ομαδική σκέψη ως τροχοπέδη πρωτοβουλίας (Baron, 2005) Μικρή πρόβλεψη για διά βίου συνέχεια της πρακτική, μετά το πέρας συγκεκριμένου προγράμματος Relationships Paulsen (1993) Law of Cooperative Freedom

Εργαλεία LMS Google docs Σύγχρονη επικοινωνία (Skype)

Παράδειγμα κόστους-απόδοσης

Social software approach vs. LMS /groupware approach Προβληματική (1) Social software approach vs. LMS /groupware approach groupware social s/w χωρισμός σε «ομάδες εργασίας» by default προαιρετικός χωρισμός σε ομάδες, ανάλογα με τα προσωπικά ενδιαφέροντα διαβαθμισμένη πρόσβαση όχι απόλυτα, δυνατότητα πολλαπλών συγγραφέων παραγωγικότητα «ψηφιακή φήμη» κλειστά περιβάλλοντα ανοικτά σε αλλαγές / προσαρμογή http://en.wikipedia.org/wiki/Social_software Social software # collaborative, organization oriented software Δύο εμφανώς διαφοροποιούμενες προσεγγίσεις στην εισαγωγή εργαλείων επικοινωνίας κ συνεργασίας σε ΠΜΣ είναι του λεγόμενου «κοινωνικού λογισμικού», κι αυτή του δομημένου λογισμικού επιχειρησιακού χαρακτήρα Βoyd, 2003, Bartlett-Bragg, 2003, wikipedia

Αναστοχαστική έναντι γραφειοκρατικής προσέγγισης Τύπος Κόστος Υπέρ Κατά Learning Management Systems (LMS) Kυρίως εμπορικά προϊόντα, απαιτούν Licence fees Πιθανότατα ήδη σε χρήση μέσα στον οργανισμό Λίγη ή καθόλου υποστήριξη κοινωνικής μάθησης (social learning) «Καθ’ εαυτού» social media tools Κυρίως δωρεάν Μεγάλη ποικιλία εργαλείων διαθέσιμων για χρήση Οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν ποια Εύκολη εγκατάσταση κ χρήση Υποστηρίζουν επίσημη κ ανεπίσημη μάθηση, ατομική κ ομαδική Μεγάλη ποικιλία: μπορεί να καταλήξει σε τεράστιο αριθμό διαφορετικών εργαλείων Πολλές φορές χρειάζεται η χρήση διαφορετικών εργαλείων για διαφορετικές χρήσεις Ανησυχίες για privacy / security Ανασφάλεια βιωσιμότητας free providers Προβληματική (1) Αναστοχαστική έναντι γραφειοκρατικής προσέγγισης Αναστοχαστική Γραφειοκρατική Δραστηριότητες που προκαλούν τις νοητικές συνήθειες κ τον αναστοχασμό δραστηριότητες γρήγορης εκμάθησης Δύσκολη ή ανέφικτη αξιολόγηση Μετρήσιμα αποτελέσματα Ομαδική διάδραση Ατομική εργασία Διάρκεια Σεμιναριακός χαρακτήρας Olson, 1989, Hoyles, 1992, Κynigos, 2003, Kynigos & Argyris, 2004

Ανεπάρκεια; Οι εργασία σε ομάδες είναι αναγκαίος, αλλά όχι επαρκής όρος για την επίτευξη υψηλού επιπέδου μαθησιακών αποτελεσμάτων

Μεταφορά: δίκτυο Δίκτυο Ομάδα Κοινό ενδιαφέρον / στόχος «ρευστή» ταυτότητα μέλους Φίλοι φίλων Ψηφιακή φήμη και αλτρουισμός Αναδυόμενες νόρμες και δομές δραστηριότητα καθορίζεται από τους χρήστες Σπάνια διά ζώσης Ομάδα Συνειδητή συμμετοχή Ηγεσία και οργάνωση Δομή και ρυθμός Κανόνες Επίπεδα πρόσβασης Εστίαση και συχνά χρονικά περιορισμένη Μικτή ή και διά ζώσης Μεταφορά: Ψηφιακή κοινότητα πρακτικής Dron and Anderson, 2007

Networked Learning Connectivist Pedagogy Η μεταφορά του δικτύου υποστηρίζεται από τη θεωρία του συνδετισμού (connectivism)

Η «ανεπίσημη» πτυχή της μάθησης Η «ανεπίσημη μάθηση» (Informal learning) είναι μία σημαντική πτυχή της μαθησιακής μας εμπειρίας. Η επίσημη εκπαίδευση δεν περικλείει πλέον τον κύριο όγκο της μάθησής μας. Αυτή λαμβάνει χώρα με ποικίλους τρόπους –μέσω κοινοτήτων δράσης, προσωπικά ή επαγγελματικά δίκτυα, και μέσω περαίωσης εργασιών μέσα από τον πραγματικό κόσμο της εργασίας.

Αρχές της θεωρίας της «διασυνδεσιμότητας» (connectivism) (1) H μάθηση και η γνώση υπάρχουν μέσα στη διάσταση των απόψεων. Η μάθηση είναι μία διαδικασία σύνδεσης εξειδικευμένων «κόμβων» (nodes) πληροφοριακών πηγών Η δεξιότητα εμπλουτισμού της γνώσης είναι πιο σημαντική από την (κατακτηθείσα) υπάρχουσα γνώση.

Αρχές της θεωρίας της «διασυνδεσιμότητας» (connectivism) (2) Η καλλιέργεια και η διατήρηση επαφών είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της συνέχειας της μάθησης. Η ικανότητα διάκρισης συνδέσεων μεταξύ πεδίων, ιδεών και εννοιών αποτελεί κεντρική δεξιότητα. Η ακριβής, επίκαιρη γνώση (Currency) είναι ο στόχος όλων των μαθησιακών δραστηριοτήτων.

Αρχές της θεωρίας της «διασυνδεσιμότητας» (connectivism) (3) Η λήψη αποφάσεων είναι από μόνη της μία μαθησιακή διαδικασία. Η επιλογή του τι θα μάθει κανείς και η σημασία της επιλεγόμενης γνώσης θεάται μέσα από το πρίσμα μίας ρευστής και μεταβαλλόμενης πραγματικότητας. Παρόλο που υπάρχει μία σωστή απάντηση σήμερα, ίσως αύριο να είναι λανθασμένη, λόγω των μεταβολών στο πληροφοριακό «κλίμα» (information climate) που επηρεάζει την απόφαση.

Συνοπτικά: George Siemens, 2004 Η μάθηση είναι μία διαδικασία δημιουργίας συνδέσεων μεταξύ εξειδικευμένων κόμβων πληροφορίας, ή μεταξύ πηγών πληροφοριών και ανθρώπων. Η ικανότητα να ξέρει κανείς πώς να μαθαίνει είναι πιο σημαντικό από τις γνώσεις που ήδη κατέχει. Η θρέψη και η διατήρηση των συνδέσεων είναι απαραίτητη για να είναι η μάθηση συνεχής και αδιάλειπτη. Κεντρική δεξιότητα είναι η ικανότητα να βλέπει κανείς συνδέσεις μεταξύ πεδίων, ιδεών και εννοιών. Το “Currency” (ακριβής, επίκαιρη γνώση) είναι ο στόχος όλων των μαθησιακών δραστηριοτήτων .

Η «διασυνδεδεμένη» γνώση είναι: αναδυόμενη διανεμημένη χαοτική κατατεμαχισμένη μη γραμμική τοποθετημένη σε συγκεκριμένα περικείμενα (contextualized)

Eστίαση σε δίκτυα, όχι σε ομάδες Ομάδα Δίκτυο Κοινό ενδιαφέρον / πρακτική Ρευστή ταυτότητα μέλους «φίλοι φίλων» Ψηφιακή φήμη και αλτρουϊσμός Αναδυόμενες νόρμες και δομές Σπάνια περιέχει φυσική παρουσία Metaphor: Virtual Community of Practice Dron and Anderson, 2007

Τα δίκτυα προωθούν το εύρος και τηδιαφορετικότητα στη μάθηση « Οι άνθρωποι που ζουν σε μεταίχμια διαφορετικών κοινωνικών κόσμων κινδυνεύουν να έχουν καλές ιδέες» (Burt, 2005, p. 90)

Communities πρακτικής Δίκτυα Communities πρακτικής Διανεμημένα (distributed) Μοιράζονται κάποιο κοινό ενδιαφέρον Κυρίως αυτο-οργανώνονται Ανοιχτή μάθηση, πέραν των χρονικών ορίων ενός μαθήματος Μικρή ή καμία προσδοκία γνωριμίας των υπόλοιπων μελών του δικτύου Μικρή προσδοκία άμεσης αμοιβαιότητας (direct reciprocity) Συνεισφορά για τη δόμηση κοινωνικού κεφαλαίου μέσω του αλτρουϊσμού και της αίσθησης βελτίωσης του κόσμου ή της πρακτικής μέσω της συνεισφοράς. (Brown and Duguid, 2001)

Για περισσότερο διάβασμα: Participatory Pedagogy (Bruns, A. (2008). Blogs, Wikipedia, Second Life, and Beyond: From Production to Produsage. ) Students as content co-creators Complexity Davis, B., & Sumara, D. (2006). Complexity and Education the unfinished course Learning in environments in which activities and outcomes emerge in response to authentic needs creates powerful learning opportunities Learning at the “edge of chaos” Complicity: An International Journal of Complexity and Education Transparency Dalsgaard, C., & Paulsen, M. (2009). Transparency in Cooperative Online Education. International Review of Research in Open and Distance Learning, 10(3) See the Networked Student by Wendy Drexler

How do we Build Networks of Practice ? Motivation – marks, rewards, self and net efficacy, net- presence Structural support Exposure and training Transparent systems Wireless access, mobile computing Cognitive skills – content + procedural, disclosure control Social connections, reciprocity Creating and sustaining a spiral of social capital building Nahapiet & Ghoshal (1998)

Collective Network Group ‘Aggregated other’ Unconscious ‘wisdom of crowds’ Stigmergic aggregation Algorithmic rules Augmentation and annotation More used, more useful Data Mining Never F2F Metaphor: Wisdom of Crowds

“a kind of cyber-organism, formed from people linked algorithmically…it grows through the aggregation of Individual, Group and Networked activities” Dron & Anderson, 2007 We leave traces as we learn and use the Net How can we use these traces to improve learning? Can the crowd learn to teach? (Dron & Anderson, 2009)

Connectivist Tools http://www.go2web20.net/

Connectivist Technologies From Siemens and Tittenberger, 2009

Connectivist Technology Examples from Athabasca Elgg – Landing.athabascau.ca – Social networking Easy M-Cast (Podcast, videocasts, screen casts) Tutor “office hours” & recorded via Elluminate Athabasca presence in immersive worlds ie Second Life AU on FaceBook & RateMyProfessor Media Lab at AU – Communication tool chests New Pedagogical Model for AU self-paced courses Research on student use of course archives Mining of LMS activities

Challenges to Connectivist Learning Models Privacy Control Dealing with disruptive change Institutional Support Sustaining motivation and commitment

Network Tool Set (example) Text Text Stepanyan, Mather & Payne, 2007