Ο κινηματογράφος ή αλλιώς σινεμά αποτελεί σήμερα την αποκαλούμενη και έβδομη τέχνη.
Αρχικά εμφανίστηκε περισσότερο ως μια νέα τεχνική καταγραφής της κίνησης και οπτικοποίησής της, όπως δηλώνει και ο ίδιος ο όρος.
H πρώτη απόπειρα για 3D στον κινηματογράφο έγινε προ δεκαετιών με περίπλοκα συστήματα τριπλών κινηματογραφικών μηχανών φιλμ. Το κόστος μιας τέτοιας εγκατάστασης ήταν απαγορευτικό.
Έτσι στην αναλογική εποχή το 3D στον κινηματογράφο δεν λειτούργησε. Με την έλευση όμως της ψηφιακής προβολής η κατάσταση άλλαξε ριζικά.
Οι ψηφιακοί κινηματογραφικοί προβολείς έχουν μηδενικά προβλήματα. Στο σύγχρονο 3D κινηματογράφο, το φιλμ δεν έχει καμιά θέση. Τα πάντα από τη λήψη και την επεξεργασία, μέχρι την προβολή, έχουν την ανάγκη του ψηφιακού μοντέλου.
Μετά την εποχή του 3D, έρχεται η εποχή του 4D κινηματογράφου εταιρεία CJ 4DPlex, αφού δοκίμασε την τεχνική στους κινηματογράφους της Κορέας επεκτείνεται και στο Χόλιγουντ. Η καινοτομία έγκειται στην προσθήκη μιας διάστασης στην κινηματογραφική εμπειρία.
Οι ταινίες 4D περιλαμβάνου ν εφέ με δονήσεις και παλμούς στα καθίσματα, εξομοιωτές ανέμου και μυρωδιών καθώς και διάφορες αλλαγές στο περιβάλλον της αίθουσας.
Ο κινηματογράφος εξελίσσεται συνεχώς Η μαγεία της στερεοσκοπικής προβολής περνά από το κινηματογράφο στους θεατές φέρνοντας επιτέλους νέα διάσταση στις κινηματογραφικές απολαύσεις.
ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ oomla15/media/Cinema2012_13.pdf