ΔΙΑΝΟΜΗ ΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΕΝΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ Ιωάννης Σταυρόπουλος ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Λ. Κηφισίας 58, 151 25 Μαρούσι, Αθήνα Τηλ.: 210-3634262, Fax: 210-3633204 Ioannis Stavropoulos STAVROPOULOS & PARTNERS LAW OFFICE 58, Kifisias Ave., 151 25 Marousi, Athens Tel.: 210-3634262, Fax: 210-3633204 www.stplaw.com, e-mail: info@stplaw.com

ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1992 Ν.Δ. 3323/1955, Α 29 & Ν.Δ. 3843/1958, Α 10 Split system Ν.Δ. 3323/1955, Α 29 & Ν.Δ. 3843/1958, Α 10 Split system Αδιανέμητα κέρδη – 35-46% Διανεμόμενα – 42-50%

1992-2014 Ν. 2065/1992, Α 8α & Ν. 2238/1994 (ΚΦΕ), Α 106 Φορολόγηση στη διανομή με φόρο ν.π. και παρακρατούμενο φόρο φ.π. Έσοδα χρήσης: φορολόγηση αναλογικά με τα διανεμόμενα, αποθεματικά: φορολόγηση αυτοτελώς – Μη συμψηφισμός με ζημιές ΔΕΕ, C-294/99 σκ. 29: Μη δυνατότητα συμψηφισμού με μεταφερόμενες ζημιές = Απόδειξη ότι δεν πρόκειται περί φόρου ν.π. Αποθεματικά από υπεραξία χρεογράφων και τεχνικών επιχειρήσεων, υποχρεωτική/δυνητική φορολόγηση, ΣτΕ Ολ. 1912/2009, ΣτΕ 1700/2017

2014 ΚΑΙ ΜΕΤΑ Ν. 4172/2013 (νέος ΚΦΕ) Α 47 – Ν. 4223/2013: Διανομή/κεφαλαιοποίηση μη φορολογηθέντων = επιχειρηματικό κέρδος Α 72 παρ. 11&12: δυνητική(?) φορολόγηση με 15%-19% Ν. 4446/2016, Α 99: Φορολόγηση ανεξάρτητα από την ύπαρξη ζημιών Εγκύκλιος Πολ. 1014/18 Κέρδη τρέχοντος έτους Αποθεματικά παρελθουσών χρήσεων

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ NILS WAHL της 30ής Ιανουαρίου 2018 (1) Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C‑660/16 και C‑661/16 Finanzamt Dachau κατά Achim Kollroß (C‑660/16) και Finanzamt Göppingen κατά Erich Wirtl (C‑661/16) [αιτήσεις του Bundesfinanzhof (ομοσπονδιακού φορολογικού δικαστηρίου, Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] «Φορολογία – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 65 – Προκαταβολή – Έκπτωση – Αβεβαιότητα ως προς την επέλευση της γενεσιουργού αιτίας του φόρου – Άρθρα 184 έως 186 – Διακανονισμός των εκπτώσεων – Επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ΦΠΑ – Εθνικές διαδικασίες» 1. Όπως έγραψε, ως γνωστόν, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος σε επιστολή του προς τον Jean Baptiste Leroy το 1789, «τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο στον κόσμο αυτόν, εκτός από τον θάνατο και τους φόρους». 2. Στις παρούσες διαδικασίες, το αιτούν δικαστήριο –δύο διαφορετικά τμήματα του Bundesfinanzhof (ομοσπονδιακού φορολογικού δικαστηρίου, Γερμανία)– ζητεί, κατ’ ουσίαν, από το Δικαστήριο να διευκρινίσει τις περιστάσεις υπό τις οποίες θα πρέπει μια μελλοντική παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών να θεωρείται αρκούντως βέβαιη, κατά την έννοια των κανόνων που διέπουν τον φόρο προστιθέμενης αξίας (στο εξής: ΦΠΑ) και περιλαμβάνονται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ (2), ούτως ώστε να επιτρέπεται η έκπτωση του προκαταβληθέντος από τον αποδέκτη ΦΠΑ, ακόμη και αν τελικώς δεν πραγματοποιηθεί η παράδοση ή η παροχή λόγω απάτης που διέπραξε ο προμηθευτής ή ο παρέχων την υπηρεσία. Το αιτούν δικαστήριο ζητεί επίσης από το Δικαστήριο να διευκρινίσει τις συνακόλουθες έννομες συνέπειες όσον αφορά τα ζητήματα του διακανονισμού της εκπτώσεως και της επιστροφής φόρου από τις φορολογικές αρχές.