Μερικά πράγματα της Νέας Ελληνικής

A κοινή, que era a variante de lingua que se estendeu por todo o mundo de fala grega na Antigüidade, converteuse na lingua oficial do Imperio Bizantino e desembocou no grego medieval, que daría lugar, co paso dos séculos, ó que chamamos Grego Moderno. Durante moito tempo conviviron dúas formas do idioma: a δημοτικί (“popular”) e a καθαρέυουσα (“pura”). Desde o s. XIX a primeira converteuse no único medio de expresión literaria, e a presenza da segunda é hoxe case inexistente. En 1976 levouse a cabo unha reforma ortográfica que suprimiu varios símbolos herdados do grego clásico, como os espíritos ou a multiplicidade de tiles.

Διαβάστε! Η κάμαρα έχει δυο παράθυρα και μια πόρτα. Ο ήλιος μπαίνει στην κάμαρα. Στη βιβλιοθήκη βάζεις τα βιβλία. Κλειδώνετε την πόρτα. Τα παιδιά γράφουν στο τράπεζι. Διαβάζουμε το βιβλίο. Βλέπετε το σπιτί. Έχετε δυο βιβλία και τρία τετράδια. Έχουν πολλά βιβλία. Αυτή η κάμαρα έχει δυο κρεβάτια και ένα τράπεζι. Ανοίγουμε το παράθυρο και κλείνουμε την πόρτα.

Διαβάστε! -Πώς είναι το σπίτι σας; -Το σπίτι μου δεν είναι μεγάλο. Έχει μόνο τέσσερα δωμάτια, κουζίνα, λουτρό, τραπεζαρία και σαλόνι. Το σπίτι μου έχει υπόγειο, ισόγειο και δυο πατώματα. Στο ισόγειο υπάρχει ένα χολ και σε κάθε πάτωμα ένας διάδρομος και ένα μπαλκόνι. Στο ισόγειο μένουν ο πατέρας και η μητέρα μου, στο πρώτο πάτωμα η αδελφή, ο αδελφός μου και εγώ. Στο σαλόνι υπάρχουν η τηλεόρασε και το ραδιόφωνο. Στην τραπεζαρία υπάρχουν δυο τραπέζια και πολλές καρέκλες. Ο ζεστός ήλιος και ο καθαρός αέρας μπαίνουν στο σπίτι σας. -Πώς είναι η στέγη του σπιτιού σας; -Είναι καμωμένη με κεραμίδια κόκκινα.

καλημέρα καλησπέρα καλό βράδυ καληνύχτα γειά (σου / σας)

τι κάνεις / κάνετε; είσαι / είστε καλά; γειά (σου / σας) καλά είμαι / μια χαρά λοιπόν τα λέμε γειά

πόσων χρόνων είσαι / είστε; πώς σε / σας λένε; είμαι ο/η... / μέ λένε... πόσων χρόνων είσαι / είστε; είμαι... από πού είσαι / είστε; (είμαι) από...

εγώ εσύ αυτός, -ή, -ό εμείς εσείς αυτοί, -ές, -ά τί; ποίος, -η, -ο; πώς; πού; πότε; πόσος, -η, -ο; γιατί;

ναι; όχι; ίσως δεν ξέρω συγνόμη ώπα! δεν καταλαβαίνω πώ πώ! έλα!

παρακαλώ ευχαριστώ (πολύ) δεν πειράζει εντάξει;

και ή / είτε αλλά / μα

πολύς, πολλή, πολύ (-οί, -ές, -ά) λίγος, -η, -ο (-οί, -ές, -ά) τόσος, -η, -ο (-οί, -ές, -ά) αρκετός, -η, -ο (-οί, -ές, -ά) όλος, -η, -ο (-οί, -ές, -ά) τίποτα

μηδέν 1 ένα 2 δύο 3 τρία 4 τέσσερα 5 πέντε 6 έξι 7 εφτά 8 οχτό 9 εννέα 10 δέκα 11 ένδεκα 12 δώδεκα 13 δεκατρία 14 δεκατέσσερα ... 20 είκοσι 30 τριάντα 40 σαράντα 50 πενήντα 60 εξήντα 70 εβδομήντα 80 ογδόντα 90 ενενήντα 100 εκατόν 200 διακόσια 300 τριακόσια 400 τετρακόσια ... 1.000 χίλια 2.000 δυοχιλιάδες ... 106 εκατομμύριο, -α

το σώμα (τα μέρη του σώματος)

κεφάλι ώμος πλάτη μβράτσο χέρι καρπός μέση κοιλιά δάχτυλο γόνατο πόδι αστράγαλος

μέτωπο μαλλιά φρύδι μάτι βλεφαρίδες μύτι αυτί δόντι / δόντια γλώσσα πρόσωπο στόμα

η εβδομάδα έχει εφτά ημέρες χθές σήμερα άυριο Δευτερά Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο Κυριακή Σαββατοκύριακο

ο χρόνος έχει δώδεκα μήνες ο χρόνος έχει τέσσερα εποχές Ιανουάριος / Γενάρης Φεβρουάριος / Φλεβάρης Μάρτιος / Μάρτης Απρίλιος / Απρίλης Μαίος / Μάης Ιούνιος / Ιούνης Ιούλιος / Ιούλης Άυγουστος Σεπτέμβριος / Σεπτέμβρης Οκτώβριος / Οχτώβρης Νοέμβριος / Νοέμβρης Δεκέμβριος / Δεκέμβρης η Άνοιξη το Καλοκαίρι το Φθινοπώρο ο Χειμόνας ο χρόνος έχει τέσσερα εποχές