Μαθητής: Ανδρέας Αναδιώτης Τάξη: Β1α ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ Μαθητής: Ανδρέας Αναδιώτης Τάξη: Β1α

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΝΙΚΑ Η Μονή Οσίου Λουκά είναι χτισμένη σε υψόμετρο 430 μ. στη Δυτική πλευρά του όρους Ελικώνα, κοντά στο χωριό Στείρι Βοιωτίας και περιβάλλεται από οροπέδιο που καλύπτεται από ελαιώνα. Είναι αφιερωμένη στον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη (29 Ιουλίου 896 - 7 Φεβρουαρίου 953) Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της μεσοβυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Περιλαμβάνεται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCΟ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Μονή βρίσκεται σε τοποθεσία όπου βρισκόταν άλλοτε ο Ναός της Στειρίτιδας Δήμητρας.  Ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή είναι ο ίδιος ο Όσιος, ο οποίος καταγόταν από τη γειτονική Φωκίδα και ασκήτευσε εκεί τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του (946-953). Ο Όσιος ήταν μορφή αγαπητή στον τοπικό πληθυσμό με πλούσιο φιλανθρωπικό και θεραπευτικό έργο και είχε το χάρισμα να προφητεύει το μέλλον. Η Μονή αρχικά χτίστηκε το 946. Το 1014 ή το 1042 όταν το μοναστήρι άκμαζε επεκτάθηκαν και διακοσμήθηκαν τα κτίρια. Το 1204 στη Φραγκοκρατία εγκαταστάθηκαν Λατίνοι μοναχοί. Στην Τουρκοκρατία επανήλθαν Έλληνες μοναχοί. Το 1938 ξεκίνησαν εργασίες αναστήλωσης από την Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Το συγκρότημα της Μονής αποτελείται κυρίως από: Το ναό της Παναγίας, ο παλιότερος στο συγκρότημα, που χτίστηκε το 10ο αιώνα και ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό τύπο του σύνθετου σταυροειδούςναού με τρούλο με τέσσερις κίονες. Το Καθολικό, που χτίστηκε για να στεγάσει τα λείψανα του οσίου και είναι η μεγαλύτερη εκκλησία του συγκροτήματος και ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς οκταγωνικού ναού, στον οποίο ο τρούλος (διαμέτρου περίπου 9 μ.) στηρίζεται σε οκτώ πεσσούς. Τα παρεκλλήσια και άλλα βοηθητικά κτίρια.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ Η Μονή ήταν ξακουστή σε όλο το Βυζάντιο για την πολυτελή της διακόσμηση, η οποία απλωνόταν σε όλες τις επιφάνειες. Ο Διάκοσμός της περιελάμβανε τα εξής: Συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα που καλύπτουν το δάπεδο του ναού. Λαμπρά ψηφιδωτά του 11ου αιώνα που κοσμούν τις ανώτερες επιφάνειες του καθολικού όπως η Παναγία ένθρονη Βρεφοκρατούσα. Χρυσά και αργυρά πινάκια, τοιχογραφίες, εικόνες, πολυέλαιοι, μεταξωτές κουρτίνες κ.α