The Vampire

Πώς παρουσιάζεται ο βρυκόλακας στη δυτική λογοτεχνία ; Τα έργα θεμέλιο για την διάδοση του μύθου των βρυκολάκων. Οι οπτικές του κάθε συγγραφέα για τον βρυκόλακα και τα χαρακτηριστικά του. Κατά πόσο τελικά συγκλίνουν τα πρότυπα των συγγραφέων με την επιστημονική εξήγηση; Ιατρικές εξηγήσεις

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΡΙΚΟΛΑΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “DRACULA” ΤΟΥ BRAμ STOCKER

Ο βρικόλακας στο βιβλίο του BRAM STOCKER Έχει ανθρώπινη μορφή αλλά και μια περίεργη και τρομαχτική όψη ( ψήλος με ασυνήθιστα μεγάλο άσπρο μουστάκι και με λευκό δέρμα) Επίσης ο συγγραφέας αναφέρει ότι τα χέρια του βρικόλακα ήταν κρύα και σκληρά σαν ατσάλι στην αφή Επιπλέον ο βρικόλακας μιλούσε άπιαστα αγγλικά αλλά με πολύ περίεργη προφορά Eίχε μια ιδιαίτερη καλή συμπεριφορά σε μερικούς ανθρώπους και είχε ανάγκη από αγάπη

ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Πετάει χρησιμοποιώντας την κάπα του Σκαρφαλώνει τους τοίχους σαν σαύρα Ελέγχει τους λύκους Είναι αθάνατος Eίχε απίστευτη σωματική δύναμη

O Lord Byron και το έργο του ΄΄A Fragment of a Novel΄΄

Το "The Burial:A fragment" είναι μια ανολοκλήρωτη ιστορία τρόμου από τον Lord Byron,πάνω στην οποία βασίστηκε ο John William Polidori ,για να γράψει τη δικιά του νουβέλα "The Vampire".Η αφορμή για την ιστορία αυτή ήταν ένας διαγωνισμός συγγραφής με θέμα τα φαντάσματα. Το απόσπασμα αυτό συντάχθηκε στις 17 Ιουνίου 1816, και αποτέλεσε βάση για την εξέλιξη των βαμπίρ στην Αγγλική λογοτεχνία.

Η ΠΛΟΚΗ Το απόσπασμα έχει μορφή επιστολής, όπου ο πρωταγωνιστής Augustus Darvell καταγράφει γεγονότα και καταστάσεις. =>Ο πρωταγωνιστής ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι με συνοδοιπόρο τον Lord Ruthven, έναν αρκετά μεγαλύτερο σε ηλικία και πολυταξιδεμένο άνθρωπο. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, ο Ruthven σιγά σιγά αποδυναμώνεται και χάνει τις αντοχές του, ώσπου σε ένα νεκροταφείο στην Τουρκία ξεψυχά. Λίγο πριν πεθάνει, ζητά από τον πρωταγωνιστή να παρευρεθεί σε μια τοποθεσία, καθορίζοντας του την ημερομηνία, χωρίς να του εξηγεί τι θα συναντήσει εκεί .Καθώς ξεψυχά, ένας πελαργός ,έχοντας στο στόμα του ένα φίδι πλησιάζει, και ο ίδιος ο Ruthven δείχνοντας τον πελαργό, υποδεικνύει την ακριβή τοποθεσία ταφής του. Ο κεντρικός ήρωας (Darvell) μένει άφωνος με όλα αυτά που συνέβησαν, και εκπλήσσεται ακόμα περισσότερο όταν βλέπει το σώμα του πεθαμένου να αποσυντίθεται και να σαπίζει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Τι απαντήσεις δίνει η επιστήμη;

ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΠΟΡΦΥΡΙΑ(ΕΙΔΙΚΑ PELAGRA, ΤΥΠΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΑΣ) Σε προχωρημένες περιπτώσεις αναπτύσσονται στοματίτιδα και γλωσσίτιδα, διάρροια, δερματίτιδα και προσβολή του νευρικού συστήματος. . Η Δερματίτιδα έπαιρνε ανησυχητικές διαστάσεις αφού το ηλιακό φώς προκαλούσες έντονους ερεθισμούς, πρήξιμο καθώς και αλλοιώσεις στο χρώμα και την υφή του δέρματος. Διογκώνονταν η γλώσσα και τα χείλη και παρατηρήθηκε και ανωμαλία στον σχηματισμό των δοντιών και μάτωμα.

Τα συμπτώματα των διαφόρων τύπων πορφυρίας περιλαμβάνουν: Τα συμπτώματα των διαφόρων τύπων πορφυρίας περιλαμβάνουν:  Επιθετική συμπεριφορά Κατάθλιψη Ψευδαισθήσεις Παράνοια Φωτοφοβία - εάν επηρεαστούν τα μάτια Φωτοευαισθησίας του δέρματος Εξέλκωση και απώλεια ιστού - ειδικά στη μύτη, τα αυτιά και τα χείλη Ο D.Dolphin, ένας αναγνωρισμένος βιοχημικός μελετώντας τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο κόμης Δράκουλας στο βιβλίο του Μ. Στόκερ, έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο μύθος του βαμπιρισμού δεν είναι και τόσο μύθος, μιας και τα συμπτώματα της πορφυρίας ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στους θρύλους των βρικολάκων. Έτσι, δικαιολογείται γιατί οι βρικόλακες δεν βγαίνουν έξω αν δεν είναι νύχτα, γιατί πίνουν αίμα και γιατί αποφεύγουν - σαν το διάολο το λιβάνι - να φάνε σκόρδο.

Πιστεύεται ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι έπασχαν από πορφυρία, εκατοντάδες χρόνια πριν, ήταν υπεύθυνοι για τους θρύλους του βαμπίρ.Οι θρύλοι για βρικόλακες, τη καύση στο φως του ήλιου, με μια αποστροφή προς το σκόρδο, το αίμα που έπιναν μπορεί να έχουν προέλθει από τα συμπτώματα τους.  Αν συμβεί διάβρωση ιστού γύρω από το στόμα, θα μπορούσε να μοιάζει ένα άτομο να έχει κυνόδοντες. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τις porphyrias μπορεί επίσης να υποφέρουν περισσότερο όταν αυτά είναι εκτεθειμένα σε σκόρδο. Είναι κατανοητό το πώς οι άνθρωποι εκατοντάδες χρόνια πριν, θα μπορούσαν να φοβούνται. Έτσι , με σχετικές γλυκανάλατες ταινίες που βγήκαν με την οκά πλουτίζοντας τους συγγραφείς τους, και μπόλικες ιστορίες για κόμηδες αιμοδιψείς που όλοι τις ξέρουν και αποτελούν πλέον “παγκόσμια κληρονομιά“.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι οι μύθοι των βρικολάκων δημιουργήθηκαν αρχικά λόγω άγνοιας των ανθρώπων σε ιατρικές γνώσεις. Όσον αναφορά την λογοτεχνία, ο βρικόλακας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς συγγραφείς, ενώ η απήχησή του στο κοινό είναι ακόμα και σήμερα μεγάλη.

The End Δολιώτης Αντώνης Τζωρτζίνα Δούβου Ρεντόν Ντουντούμι Σπηλιόπουλος Άγγελος Σακαδάκης Νίκος