ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ADIPOR1, APPL1 ΚΑΙ RAB5 ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΠΟΝΕΚΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΕ ΛΕΠΤΟΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΠΑΙΔΙΑ Αλίκη Παππά1, Αλεξία.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Καλοήθης Υπερπλασία Προστάτη Βιβλιογραφική αναφορά
Advertisements

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ GRAM ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΚΟΚΚΩΝ
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ ΣΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ. ΙΔΙΑ Ή ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ; Κ.Κίτσιος, Μ.Παπαδοπούλου¹, Ν.Καδόγλου, Σ.Καραμπά²,
«ΕΛΕΓΧΟΣ ΒΑΡΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΒΑΡΟΥΣ»
Σύνδρομο Prader-Willi
Γιατί πάχυναν τα Ελληνόπουλα; Τ. Μπακάλη Υπεύθ. Αγωγής Υγείας Β/θμια Διεύθυνση Δ΄Αθήνας.
ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ.
7ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Είναι τα ζώα στα οποία έχει τροποποιηθεί το γενετικό τους υλικό με την προσθήκη γονιδίων συνήθως από κάποιο άλλο είδος.
Μεταβολικός ρυθμός ηρεμίας (RMR)
Ανδρογόνα και αντίσταση στην ινσουλίνη
Διατροφική πρόσληψη Να σε θήλυ πληθυσμό με ή χωρίς Σακχαρώδη Διαβήτη Αποστόλου Α, Ραγιόγλου Α, Γκαϊδατζή Θ, Γουμενάκη Θ, Καραγιάνη Δ, Μανές Χ Τμήμα Διατροφής.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ.
Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1
Κ.Κίτσιος, Μ.Παπαδοπούλου¹, Ν.Καδόγλου, Σ.Καραμπά², Κ.Κώστα¹, Ν.Σάιλερ
Ο άξονας οστού-εντέρου-ΚΝΣ Ο ρόλος της σεροτονίνης
ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ ΣΤΟ ΝΕΦΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
ΔΙΑΒΗΤΗΣ.
ΟΡΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙΕΣ ΑΔΕΝΕΣ
Διατροφή & Υγεία Μαθητών Λυκείου
Η ανάπτυξη και η διατροφή στην εμβρυϊκή, νεογνική και βρεφική ηλικία
ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΡΙΣΗ ΕΝΤΕΡΙΚΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ.
Αναγνώριση ασθενών σε διατροφικό κίνδυνο Αναγνώριση αιτιών και συνεπειών του υποσιτισμού Αναγνώριση διαφορετικών μορφών υποσιτισμού Κατανόηση των αλλαγών.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΙΠΙΔΙΩΝ Σύνθεση ινσουλίνης Τα νησίδια του παγκρέατος αποτελούνται.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. 1. Ποιες τιμές θεωρούνται παθολογικές για το σάκχαρο αίματος 2-ώρες μετά φαγητού σε έναν ενήλικα; a.100mg/dl b.140 mg/dl c.50 mg/dl d.a + b.
10. ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΦΥΔΑΤΩΣΗΣ
Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΚΙΡΚΑΔΙΑΝΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗ: 5258 ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΜΟΡΙΑΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ.
ΑΥΞΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ microRNA-34a ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΝΕΥΡΩΝΩΝ.
ΕΡΓΑΣΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Διαταραχές στη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων
Ορμόνες μητρικού γάλακτος και παιδική παχυσαρκία Κατσαφάδου Αλεξάνδρα.
ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΙΝΩΝ Ιωάννης.Γ. Χαμπαίος Aν. Καθ. Πανεπιστημίου Πατρών (Παθολογία-Ενδοκρινολογία και Μεταβολικά νοσήματα)
ΜΑΘΗΜΑ 6. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΟΡΙΟΥ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΛΙΠΟΥΣ ΣΤΟΝ ΛΙΠΩΔΗ.
ΜΑΘΗΜΑ 4. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΛΙΠΟΥΣ ΟΡΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΖΥΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΕΛΕΤΕΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ ΓΛΥΚΟΚΟΡΤΙΚΟΕΙΔΩΝ ΣΤΟΝ.
Δ. ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Ισοζύγιο Ενέργειας Και Έλεγχος Βάρους θεωρεία & Άσκηση Πράξης ΕΞΑΜΗΝΟ Γ’
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΙΙΙ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
Σύγκριση Λιποκινών μεταξύ παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με παχυσαρκία και φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος Κ.Κώστα, Κ.Τσιρουκίδου, Μ.Παπαγιάννη,
ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ  Βαρείς καπνιστές, παχύσαρκοι, άσθμα, Χ.Α.Π., περιοριστικές νόσοι (κύφωση, πνευμονική.
ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΣΗ Έλενα Σολωμού Αιματολόγος Λέκτορας Παθολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Ιωάννου Αντ. Χρύσα Πολιτικός Μηχανικός MSc Υποψήφια Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Βασικές.
ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΒΆΡΟΥΣ Παπαηλιού Άννα -Διαιτολόγος.
ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ Η Βιοχημεία περιγράφει βιολογικές δομές και λειτουργίες με χημικούς όρους. Τα βιομόρια είναι ενώσεις του άνθρακα με ποικίλες λειτουργικές ομάδες.
Δασκαλάκη Δ. Δέσποινα Διαιτολόγος – Διατροφολόγος Επ. συνεργάτιδα Medtronic Ηράκλειο, 10/9/2016 Διατροφικές συστάσεις & άσκηση σε ασθενείς με Διαβήτη.
Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής «Μποδοσάκειο» Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας
Σύγκριση παραγόντων κινδύνου για ανάπτυξη καρδιαγγειακών νοσημάτων μεταξύ HIV-οροθετικών και του γενικού πληθυσμού στην Ελλάδα Αναστασία Καλπουρτζή1, Αθανάσιος.
Μέθοδος του Εσωτερικού Συντελεστή Απόδοσης. (Ε.Σ.Α.)
Μεταβολισμός Πρωτεϊνών και Άσκηση
Βιοτεχνολογία Χρίστος Κόρτας
Διατροφή και Ειδικές Δίαιτες
8. ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
«Διατροφή και Εφηβεία: Τι πρέπει να γνωρίζουμε;»
Παγκρεατικές Ορμόνες και Άσκηση
ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ
Μέθοδος της Καθαράς Παρούσας Αξίας. (Κ.Π.Α.)
9.5. ΛΙΠΩΜΑ ΣΤΟ Σ Μ. Σαριδομιχελάκης
31o ΕΤΗΣΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΠΑΤΡΑ 2009 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΣΤΟ ΓΛΥΚΟΓΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ.
Βασιλική Ε. Γκρέκα-Σπηλιώτη1.
Διατροφή και Ασθένειες
ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΪΝΗΣ NUCKS ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΜΒΡΥÏΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΟΥΡΑΙΟΥ Παύλου Μ1, Δρόσος Γ1, Γεωργούλης Αν2, Χαβάκη Σ2, Østvold AC3, Παταργιάς.
Έκφραση και ρόλος της α5 ιντεγκρίνης στο πρώιμο έμβρυο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, Αλέξανδρος Δημηρόπουλος, Μαρία Χριστοπούλου, Νικόλας Ζάγκρης.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΘΛΗΤΩΝ Συνέντευξη από τους γυμναστές: Δ.Τάκο και Δ.Μαρκάκη
Ρετρομεταθετά στοιχεία
ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΩΝ
Ασκηση 1: Εισαγωγή στην Γενετική Ανάλυση
Κεφάλαιο 1ο Από το κύτταρο στον οργανισμό Να δούμε τι θυμόμαστε…
Οδός των Φωσφορικών Πεντοζών
Μεταγράφημα παρουσίασης:

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ADIPOR1, APPL1 ΚΑΙ RAB5 ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΠΟΝΕΚΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΕ ΛΕΠΤΟΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΑ ΠΑΙΔΙΑ Αλίκη Παππά1, Αλεξία Καρβέλα1, Ανδρέα-Παόλα Ρόχας-Χίλ1, Ευστρατία Σαμκινίδου2, Γεώργιος Γεωργίου2, Βασιλική Γκρέκα-Σπηλιώτη1 Ερευνητικό Εργαστήριο Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, Μονάδα Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας και Διαβήτη1, Τμήμα Παιδιατρικής Κλινικής, Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών, και Τμήμα Παιδιατρικής Χειρουργικής2, Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων, Πάτρα Εισαγωγή Η παιδική παχυσαρκία σχετίζεται: με την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη Η αδιπονεκτίνη και ο υποδοχέας της AdipoR1 ρυθμίζουν: την ευαισθησία στην ινσουλίνη μέσω των μορίων APPL1 και Rab5, που σηματοδοτούν την πρόσληψη της γλυκόζης. Σκοπός Να μελετήσουμε τα επίπεδα έκφρασης των AdipoR1, APPL1 και Rab5 σε παχύσαρκα και λεπτόσωμα παιδιά σε σχέση με τα επίπεδα HMW αδιπονεκτίνης και ινσουλίνης.

Υλικά και Μέθοδοι Πρωτογενείς καλλιέργειες προ- και ώριμων λιποκυττάρων υποδόριου κοιλιακού λιπώδους ιστού από βιοψίες χειρουργείων 17 παχύσαρκων (ΒΜΙ≥95%) και 36 λεπτόσωμων (ΒΜΙ<85%) προεφηβικών παιδιών: ομάδα A: 2 μηνών-7 ετών και ομάδα B: 9-12 ετών RT-PCR: μελετήθηκε η έκφραση του AdipoR1, APPL1 και Rab5 σε επίπεδο mRNA. Western Immunoblotting: μελετήθηκε η έκφραση του AdipoR1 και APPL1 σε πρωτεϊνικό επίπεδο. Elisa: Η ινσουλίνη και HMW αδιπονεκτίνη μετρήθηκαν στον ορό αίματος των παιδιών.

Αποτελέσματα Ι Ομάδα B Λεπτά Παχύσαρκα Ομάδα A p=0.012 p<0.0001 p=0.0029 p<0.0001 p=0.0075 p=0.005 p=0.0007 p=0.0012 mRNA: Το AdipoR1 βρέθηκε μειωμένο στα προ-λιποκύτταρα των μικρότερων λεπτών σε σύγκριση με τα αντίστοιχα παχύσαρκα και μειωμένο στα προ και ώριμα λιποκύτταρα των μεγαλύτερων παχύσαρκων παιδιών σε σχέση με τα λεπτά τους. Πρωτεΐνη: Το AdipoR1 παρατηρήθηκε σημαντικά μειωμένο στα προ και ώριμα λιποκύτταρα των παχύσαρκων παιδιών της ομάδας Α και στα ώριμα λιποκύτταρα των παχύσαρκων παιδιών της ομάδας Β. mRNA και πρωτεϊνικό επίπεδο: το APPL1 βρέθηκε σημαντικά αυξημένο στα ώριμα λιποκύτταρα των μικρότερων παχύσαρκων παιδιών σε σύγκριση με τα λεπτά.

Αποτελέσματα ΙΙ Ομάδα B Λεπτά Παχύσαρκα Ομάδα A P<0.05 P=0.005 mRNA: το Rab5 βρέθηκε σημαντικά μειωμένο στα ώριμα λιποκύτταρα των παχύσαρκων παιδιών και των δύο ηλικιακών ομάδων. HMW αδιπονεκτίνη: ήταν μειωμένη στα μεγαλύτερα λεπτόσωμα και παχύσαρκα παιδιά σε σύγκριση με τα μικρότερα και αυξημένη στα μικρότερα παχύσαρκα παιδιά σε σύγκριση με τα λεπτά τους. Ινσουλίνη: ήταν αυξημένη στα μεγαλύτερα λεπτόσωμα και παχύσαρκα παιδιά σε σχέση με τα μικρότερα

Συμπεράσματα Η μειωμένη HMW αδιπονεκτίνη και η αυξημένη ινσουλίνη στα μεγαλύτερα προεφηβικά παιδιά, πιθανόν να αντικατοπτρίζουν την προετοιμασία του οργανισμού για τη «φυσιολογική» αντίσταση στην ινσουλίνη της εφηβείας. Η μείωση του AdipoR1 και του Rab5 μαζί με την μειωμένη HMW αδιπονεκτίνη στα μεγαλύτερα παχύσαρκα προεφηβικά παιδιά, ενδεχομένως να αυξάνει την εφηβική αντίσταση στην ινσουλίνη. Η ινσουλινοευαισθησία των μικρών παχύσαρκων παιδιών, ίσως οφείλεται στην προστατευτική αύξηση της HMW αδιπονεκτίνη και του APPL1, σε αντιπαράθεση με τα μειωμένα AdipoR1 και Rab5.