ΜΑΘΗΜΑ ΙΙΙ. Τα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας και οι πρόγονοι. Οργανολογία ΙΙ ΜΑΘΗΜΑ ΙΙΙ. Τα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας και οι πρόγονοι.

Τα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. Το βιολί (μέγεθος 60 εκ.). Εξέλιξη από το ρεμπέκ , την βιέλλα και την λύρα ντα μπράτσιο. Αρχικά τρίχορδο. Έπειτα τετράχορδο. Κατασκευαστές: Amati, Gasparo de Salo, Stradivari, Guarneri. Κούρδισμα σε πέμπτες (μι-λα-ρε-σολ).

Τα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. Βιόλα (μέγεθος 70 εκ). Κούρδισμα 5ης καθαρής χαμηλότερα από το βιολί. Έχει πιο σκοτεινό και θερμό ηχόχρωμα σε σχέση με το βιολί. Βιολοντσέλο Το μπάσο της οικογένειας του βιολιού Κούρδισμα οκτάβα και 5η καθαρή χαμηλότερα από το βιολί. Εκφραστικό ήχο.

Τα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας. Το κόντρα μπάσο (βιολόνε) Ανήκε στην οικογένεια της βιόλα ντα γκάμπα. Κούρδισμα σε τέταρτες (σολ-ρε-λα-μι). Ίσια πλάτη, λοξοί ώμοι.

Πρόγονοι της οικογένειας του βιολιού Ρέμπεκ (13ος αιώνας). Προέρχεται από την βυζαντινή λύρα και το αραβικό ραμπάμπ Η ταστιέρα δεν ξεχωρίζει από το υπόλοιπο σώμα Δεν υπάρχει πάντοτε ψυχή Η κοιλιά σκάβεται σε ένα ενιαίο ξύλο Χορδές συνήθως τρεις κουρδισμένες σε 5ες Παιζόταν κρατημένο κάθετα ή και στον ώμο

Πρόγονοι της οικογένειας του βιολιού Βιέλλα Οκτάσχημο όργανο Παιζόταν κάθετα και στον ώμο Είχε ροζέτα και αργότερα ζεύγος οπών σε σχήμα c Είχε χορδές για ισοκράτες Ο καβαλάρης ήταν ίσιος.

Η οικογένεια της βιόλα ντα γκάμπα Παίζονται ανάμεσα στα πόδια του οργανοπαίχτη. Επίπεδη πλάτη. Επάνω μέρος ηχείου επικλινές Φέρουν δεσμούς (συνήθως 7). Έξι χορδές κουρδισμένες σε τέταρτες και τρίτες. Εντέρινες χορδές. Βάθος ηχείου μεγαλύτερο από το βιολί. Ημικυκλικές σχισμές στο καπάκι. Έχει ψυχή και τραβέρσο. Το δοξάρι το κρατούσαν ανάποδα και με τα δάχτυλα καθοριζόταν η τάση

Η οικογένεια της βιόλα ντα γκάμπα Pardessus de viole (υψίφωνη γκάμπα) με πέντε χορδές (Σολ-Ρε-Λα-Ρε-Σολ). Χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά στη Γαλλία του 18ου αιώνα για το ρεπερτόριο του βιολιού, το οποίο την εποχή θεωρείτο υποδεέστερο και "χυδαίο". Dessus de viole (ιτ. Soprano, αγγλ. Treble - επίσης υψίφωνη γκάμπα) με έξι χορδές (Ρε-Σολ-Ντο-Μι- Λα-Ρε). Alto (αγγλ. Mean - μεσόφωνος γκάμπα) με έξι χορδές (ιστορικό χόρδισμα Ντο-Φα-Σι♭-Σολ-Ντο). Tenor (χαμηλή μεσόφωνος γκάμπα) με έξι χορδές (Σολ-Ντο-Φα-Λα-Ρε-Σολ).

Η οικογένεια της βιόλα ντα γκάμπα Basse de viole (αγγλ. Bass, ιτ. Bassa - βαθύφωνος γκάμπα) με έξι χορδές (Ρε-Σολ-Ντο- Μι-Λα-Ρε). Είναι η πιο συνηθισμένη γκάμπα, η οποία και χρησιμοποιείται στο συνεχές βάσιμο. Μια έβδομη χορδή προστέθηκε στη Γαλλία (χαμηλό Λα) για την εξυπηρέτηση της σολιστικής μουσικής, ενώ μια μικρότερη εξάχορδη εκδοχή της εμφανίζεται στην Αγγλία με το όνομα Division Viol για τη χρήση της σε σύνολα.

Η οικογένεια της βιόλα ντα γκάμπα Violone (ιτ. Contrabassa - υπερβαθύφωνος γκάμπα) με έξι χορδές (Σολ-Ντο-Φα-Λα-Ρε- Σολ), το οποίο χρησιμοποιούνταν για τον διπλασιασμό της χαμηλότερης φωνής και εμφανίζεται σε διάφορα μεγέθη (απ' αυτό μιας μικρής μπάσας έως αυτό ενός μεγάλου κοντραμπάσου), με ανάλογο σε κάθε περίπτωση χόρδισμα.

Άλλα χορδόφωνα Βιόλα ντ’ αμόρε Παίζεται στον ώμο Έχει 7 συμπαθητικές χορδές (κάτω από τον καβαλάρη. Οι τρύπες στο καπάκι έχουν σχήμα φλόγας Ίσια πλάτη, κυρτοί ώμοι Μπάρυτον 6-7 κανονικές και 8-22 συμπαθητικές χορδές Οι συμπαθητικές παίζονταν και με νύξη του αντίχειρα

Άλλα χορδόφωνα Τενόρο βιολί Μεγάλη βιόλα ή μικρό βιολοβντσέλλο. Λύρα ντα μπράτσιο Παίζεται στον ώμο Επτά χορδές (2 ελεύθερες) Κούρδισμα όπως του βιολιού Το τόξο αρκετά καμπυλωτό και έπαιζε συγχορδίες

Άλλα χορδόφωνα Τρόμπα μαρίνα Μονόχορδο με παλλόμενο καβαλάρη που έπαιζε αρμονικές συχνότητες Hurdy – Gurdy Δύο χορδές μελωδίας Ισοκράτες Είχε τροχό, μανιβέλα και πλήκτρα Βιολοντσέλο πίκολο