Η γυναικεία «φύση». Η συζήτηση του 19ου αιώνα. Πηγές Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας Μάθημα «Ιστορία των γυναικών στην Ελλάδα, 19ος-20ός αιώνας» Διδάσκουσα: Λήδα Παπαστεφανάκη Η γυναικεία «φύση». Η συζήτηση του 19ου αιώνα. Πηγές
«Η φύσις της γυναικός εκ δύο μόνον στοιχείων συγκροτείται, αγάπης και αισθήματος, όλος δ’ αυτής ο βίος εστίν αφοσίωσις» Νικ. Σαρίπολος, 1865 «Η γυνή δε ευαισθητοτέρα, υποτελής, αξιέραστος, οφείλει να υποτάσσηται και να μεταβάλλη την αφοσίωσιν εις νόμον, την θυσίαν εις θρίαμβον, την αυταπάρνησιν εις μεγαλείον» Σιμωνίδης Βλαβιανός, 1894
«Ο ανήρ άφοβος και τολμηρός εν τοις κινδύνοις, ικανός προς αντίστασιν, καταβάλλει τας στάσεις και τας εναντιότητας, κρατεί δε αυτών δια της ρώμης του σώματος και δια της ισχύος του νου. Η δε γυνή δια μόνης της χάριτος και της πραότητος βασιλεύει». Γ. Μανούσος, 1884
«Παιδαγωγοί των εθνών είναι βεβαίως οι άρχοντες αυτών, οι συγγραφείς αυτών, οι ιερείς, οι διδάσκαλοι, οι γονείς, και ιδίως αι μητέρες. Εκ τούτων δε αναντιρρήτως η φύσις εις τας μητέρας απένειμεν την πρώτην θέσιν» Λέων Μελάς, 1871 «Τω όντι η γυνή είναι μήτηρ του ανθρώπου, παιδαγωγός, πλάστρια αυτού» Σαπφώ Λεοντιάς, 1870