Το ενδιαφέρον των παιδιών για εκείνο το οποίο "καλούνται" να λάβουν ως νέα πληροφορία είναι αυτό που αποτελεί το ισχυρότερο κίνητρό τους στην ανακάλυψη της γνώσης! Δείτε πώς εργάστηκαν για να βοηθήσουν το φίλο τους να ξαναβρεί τον ήχο "α"...

Από τα Νηπιαγωγάκια του 3ου (όχι ορόφου!)

Ανακαλύπτοντας τη φωνούλα «α» Ανακαλύπτοντας τη φωνούλα «α»

Ο Παχούμιος, ένας μικρούλης βατραχάκος (γαντόκουκλα) και αγαπημένος φίλος των παιδιών,έστειλε ένα γράμμα στο σχολείο…

«Καλοί μου φίλοι,βοηθήστε με «Καλοί μου φίλοι,βοηθήστε με! Ο σκανδαλιάρης φίλος μου, ο Τζακ, ο ποντικούλης, μου έκανε ένα αστείο!Συχνά κάνει σκανδαλιές και με πειράζει!Αυτή τη φορά όμως το παράκανε! Χτες το βράδυ που κοιμόμουν…

… και καθώς είχα το στόμα μου ανοιχτό γιατί ροχάλιζα, έβαλε αργά αργά την ουρίτσα του μέσα στο λαιμό μου και τσαφ! Μου πήρε τη φωνούλα «α»!!! Το ανακάλυψα το πρωί που θέλησα να καλημερήσω το φίλο μου τον Αντώνη!

Φαντάζεστε πώς τον φώναξα,ε; Σκέφτηκα να σας στείλω αυτό το γράμμα, μήπως μπορέσετε να με βοηθήσετε να ξαναβρώ τη φωνούλα «α». Με πολλή αγάπη, ο φίλος σας ο Παχούμιος!»

Τα παιδιά,ενθουσιασμένα που ο Παχούμιος σκέφτηκε να ζητήσει βοήθεια από εκείνα, βάλθηκαν να βρουν τρόπο για να τον βοηθήσουν!

Είπαν αρκετές λεξούλες που αρχίζουν με τη φωνούλα «α» (και μάλιστα χαμηλόφωνα, φοβούμενοι μην είναι κάπου ο Τζακ και ακούει!),στη συνέχεια απεικόνισαν κάποιες απ’ αυτές και έφτιαξαν την ιστορία που ακολουθεί.

Το σκεπτικό ήταν να διαβάσει ο Παχούμιος την ιστορία και να θυμηθεί ξανά τη φωνούλα «α»!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα άγαλμα

πάνω σε ένα άλογο

Όμως μια νύχτα το άλογο χάθηκε! Έτσι η φίλη του, η μικρή αράχνη,

πήγε να το βρει. Μαζί της πήγε και η μεγάλη αράχνη, που φοβόταν μη χαθεί η μικρή!

Στο δρόμο συνάντησαν την Αντωνία

που έτρωγε ένα αχλάδι

και τη ρώτησαν: «πού πας;» Της ζήτησαν να τις βοηθήσει να βρουν το άλογο!

Εκείνη την ώρα περνούσε ένα αμάξι.

Το οδηγούσε μια κοπέλα, η Αγγέλα που έτρωγε ένα αβγό

Πιο κάτω συνάντησαν τον Αλέκο που είχε ένα μεγάάάάλο αφτί και τον ρώτησαν αν είδε το άλογο

«Το άλογο είναι μαζί με την αγελάδα

και την αλεπού

και ένα ανθρωπάκι…

τους μαθαίνει την αλφαβήτα!»

Αυτό τους είπε ο Αλέκος κι όλοι σταμάτησαν να ανησυχούν για το φίλο τους!

Τα παιδιά τοποθέτησαν την ιστοριούλα σε περίοπτη θέση στην τάξη, «κάπου που να μπορεί εύκολα να τη διαβάσει ο Παχούμιος!», όπως χαρακτηριστικά είπαν…

Δεν ξέρουν βέβαια ότι, αργότερα, όταν ο Παχούμιος θα ταλαιπωρείται από μια ίωση, ένα δυνατό φτέρνισμα ίσως αποβεί μοιραίο για την «εκτόξευση» κάποιας άλλης φωνούλας από το λαιμό του…

και πάει λέγοντας…

Τέλος παρουσίασης

Γιωργία Καλύβα