ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΜΥΚΗΤΕΣ ΒΑΚΤΗΡΙΑ ΙΟΙ Είναι τα μεγαλύτερα από όλα τα μικρόβια. Βρίσκονται στον αέρα, στα φυτά ή στο νερό. Η μούχλα, που αναπτύσσεται πάνω στο ψωμί, είναι ένα είδος μύκητα. ΒΑΚΤΗΡΙΑ Είναι τόσο μικρά, ώστε μπορεί να υπάρχουν χιλιάδες βακτήρια στην τελεία στο τέλος αυτής της πρότασης. Κάποια είναι χρήσιμα όπως για την παρασκευή γιαουρτιού και τυριού. Κάποια είναι βλαβερά και προκαλούν λοιμώξεις. ΙΟΙ Οι ιοί είναι τα μικρότερα από τα μικρόβια και μπορούν να ζουν ακόμα και μέσα σε άλλα μικρόβια. Οι ιοί μας αρρωσταίνουν όπως με ασθένειες σαν τη ΑΝΕΜΟΒΛΟΓΙΑ και τη ΓΡΙΠΗ. Μπορούν να μεταδοθούν από ένα άτομο σε ένα άλλο.

ΜΥΚΗΤΕΣ Οι μύκητες αποτελούν ένα από τα πέντε βασίλεια των έμβιων όντων είναι μονοκύτταροι και πολυκύτταροι οργανισμοί. Οι περισσότεροι βρίσκονται στο έδαφος και στα φυτά και διατρέφονται από οργανικά συστατικά ζώντων ή νεκρών οργανισμών γι' αυτό και θεωρούνται το "βιολογικό εργαστήριο αποδόμησης των οργανικών ουσιών".

ΒΑΚΤΗΡΙΑ Τα βακτηριόφυτα γνωστά ως βακτήρια είναι μικροσκοπικοί, μονοκύτταροι (σπάνια πολυκύτταροι), προκαρυωτικοί οργανισμοί, που συναντούνται σε κάθε είδους βιότοπο και σε πολύ μεγάλους αριθμούς, όπως σε δισεκατομμύρια ανά γραμμάριο γόνιμου κηποχώματος ή σε εκατομμύρια σε μια σταγόνα σάλιου

ΙΟΙ Ο ιός δρα μολύνοντας τα κύτταρα ενός οργανισμού, ενσωματώνοντας το γενετικό του υλικό στο γονιδίωμα αυτών και χρησιμοποιώντας για τον πολλαπλασιασμό του. Οι ιοί χαρακτηρίζονται, κατά συνέπεια, ως υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα με πολύ μικρό μέγεθος. Παρατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κατά τον 20ό αιώνα.

ΙΟΙ Καταστροφή κύτταρου από ιό.

Κύτταρο Με τη βοήθεια των μικροσκοπίων σήμερα γνωρίζουμε ότι κύτταρο είναι η μικρότερη ζωντανή μονάδα που μπορεί να τρέφεται , να αναπαράγεται να αναπνέει Ευκαρυωτικα είναι τα κύτταρα που έχουν πλήρες σχηματισμένο πυρήνα και μπορούμε να τα βρούμε μόνα τους ή σε ομάδες. Προκαριοτικα είναι τα κύτταρα που δεν έχουν σχηματισμένο πυρήνα

Ευκαρυωτικά κύτταρα Μονοκύτταροι οργανισμοί Πολυκύτταροι οργανισμοί

Ευκαρυωτικά κύτταρα Ζωικο κυτταρο Φυτικο κυτταρο

Λουί Παστέρ. Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), ήταν Γάλλος χημικός. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός)

Anthony Van Leewenhoek Από τα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με το μικροσκόπιο. Πειραματίστηκε με τους αμφίκυρτους φακούς μικρής εστιακής απόστασης και κατόρθωσε να πετύχει μεγεθύνσεις και διαύγεια εικόνων πολύ καλύτερες από αυτές των σύνθετων μικροσκοπίων, χάρη σε μια υψηλής ποιότητας μέθοδο κοπής των φακών, το μυστικό της οποίας δεν αποκάλυψε.

Έντουαρντ Τζέννερ Ο Έντουαρντ Τζέννερ (Edward Jenner, 17 Μαΐου 1749 – 26 Ιανουαρίου 1823) ήταν Άγγλος γιατρός, ο επινοητής του εμβολιασμού και θεωρούμενος ως ο "πατέρας της Ανοσολογίας". Η ανακάλυψή του θεωρείται ότι έσωσε περισσότερες ζωές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ανακάλυψη.

Ignaz Semmelweis Περιγράφεται ως «σωτήρας των μητέρων», Semmelweis ανακάλυψε ότι η συχνότητα εμφάνισης της επιλόχειο πυρετό (επίσης γνωστή ως «πυρετός λοχεία») θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά με τη χρήση του αντισηψία των χεριών σε μαιευτικές κλινικές. Επιλόχειο πυρετό ήταν κοινή σε νοσοκομεία μέσα του 19ου αιώνα και συχνά θανατηφόρα. Semmelweis πρότεινε την πρακτική της πλύσιμο των χεριών με χλωριωμένο λύσεις ασβέστη το 1847 ενώ εργαζόταν στη Βιέννη Γενικό Νοσοκομείο «Πρώτη Μαιευτική Κλινική s, όπου οι γιατροί» πτέρυγες είχαν τρεις φορές την θνησιμότητα των μαιών θαλάμους.

Joseph Lister Το έργο Lister οδήγησε σε μείωση των μετεγχειρητικών λοιμώξεων και έκανε χειρουργική επέμβαση ασφαλέστερη για τους ασθενείς, διακρίνοντας τον εαυτό του ως ο «πατέρας της σύγχρονης χειρουργικής».

Robert Koch Ο Ρόμπερτ Κοχ (11 Δεκεμβρίου 1843 - 27 Μαΐου 1910), γεννημένος στο χωριό Κλάουσταλ του Αννόβερου, ήταν διάσημος ιατρός και ο θεμελιωτής της μικροβιολογίας και της βακτηριολογίας. Ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε το 1882 τον βάκιλο της φυματίωσης του ανθρώπου (Mycobacterium tuberculosis, Μυκοβακτήριον της φυματίωσης), τον γνωστό από τότε «Βάκιλο του Κοχ», καθώς επίσης και το μικρόβιο της χολέρας (Vibrio cholerae, Δονάκιον της χολέρας). Ασχολήθηκε ακόμα συστηματικά με τις λοιμώδεις ασθένειες και συστηματοποίησε την έρευνα μέσω του μικροσκοπίου

Alexander Fleming Ο Σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ ήταν Σκωτσέζος βιολόγος και φαρμακολόγος, που ασχολήθηκε ερευνητικά με τη βακτηριολογία, την ανοσολογία και τη χημειοθεραπεία. Είναι πολύ γνωστός για την ανακάλυψη του πρώτου αντιβιοτικού, της πενικιλλίνης, το 1928, για την οποία και πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1945 μαζί με τους Φλόρεϋ και Τσέιν. Μια άλλη σημαντική ανακάλυψή του είναι αυτή του ενζύμου λυσοζύμης, το 1922.