Σχολική Σύμβουλος 1ης εκπαιδευτικής περιφέρειας Π.Ε. Λευκάδας Η οριοθέτηση των παιδιών ως βοηθός του σχολείου και των οικογενειών τους Κιτσάκη Βασιλική Σχολική Σύμβουλος 1ης εκπαιδευτικής περιφέρειας Π.Ε. Λευκάδας

ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ Η προσπάθεια από μέρους του σχολείου και της οικογένειας να θέσουν κανόνες που να είναι αποδεκτοί και να εφαρμόζονται από τα μέλη τους. Τα όρια λειτουργούν «θεραπευτικά» για τα παιδιά που έχουν ανάγκη να αισθάνονται ότι υπάρχει κάποιος πιο μεγάλος και πιο δυνατός από τα ίδια.

Τι συνιστά οριοθέτηση Συνεργασία Σταθερότητα στην αντιμετώπιση της συμπεριφοράς του παιδιού Αποδοχή Ενσυναίσθηση Σεβασμός

Τι δε συνιστά οριοθέτηση Φωνές Φόβος Τιμωρίες Συχνές εναλλαγές στη συμπεριφορά και στα συναισθήματα Υποχωρητικότητα Καβγάδες

Οριοθέτηση ναι αλλά που; Φαγητό Ύπνος Κοινωνική συμπεριφορά Παρουσία του μαθητή στο σχολείο και συμμετοχή στα σχολικά δρώμενα

Το περιβάλλον της οικογένειας (πρωτογενής κοινωνικοποίηση). Η οικογένεια Το περιβάλλον της οικογένειας (πρωτογενής κοινωνικοποίηση). Η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού: κληρονομικότητα & περιβάλλον. Η οικογένεια και ο κόσμος (όλα αλλάζουν). Η μητέρα εργάζεται. Η απουσία του πατέρα. Τα Μ.Μ.Ε. Το περιβάλλον της οικογένειας (πρωτογενής κοινωνικοποίηση). Η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού: κληρονομικότητα ή περιβάλλον. Η οικογένεια και ο κόσμος (όλα αλλάζουν). Η μητέρα εργάζεται. Η απουσία του πατέρα. Τα Μ.Μ.Ε. Το περιβάλλον του σχολείου. Η αμφισβήτηση της αυθεντίας του δασκάλου & της οικογένειας.

Η οικογένεια Συνήθη προβλήματα των παιδιών που δημιουργούν συγκρούσεις: Ανυπακοή - Απειθαρχία Μειωμένη σχολική επίδοση - άρνηση Προσκόλληση στην τηλεόραση Απαιτήσεις για υλικά αγαθά (παιχνίδια, ρούχα κ.λ.π.). Αυθάδεια & έλεγχος Παραβίαση κανόνων

Παραδείγματα: Το παιδί παραμελεί ή αρνείται να εκτελέσει τις σχολικές εργασίες. Γονείς: ανησυχούν, αγωνιούν, αγχώνονται. Παρέμβαση: Παρατηρήσεις-παρότρυνση-κήρυγμα-τιμωρία-σύγκρουση. Αντιμετώπιση: 1ο Ερώτημα: Γιατί το παιδί αρνείται; 2ο Ερώτημα: Ποιες υποθέσεις μπορεί να συνδέονται με το πρόβλημα αυτό;

3ο Ερώτημα: Τι μπορώ να κάνω για να προλάβω το πρόβλημα και να βοηθήσω το παιδί να αλλάξει συμπεριφορά; Οι απαντήσεις στο τρίτο ερώτημα συνδέονται άμεσα με τα δύο προηγούμενα ερωτήματα (δυσκολίες μάθησης, κόπωση του παιδιού, ενδιαφέρον ελάχιστο για τις εργασίες, διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον, συναισθηματικά ψυχολογικά προβλήματα παιδιού).

Τύποι γονέων Οι αποστασιοποιημένοι γονείς (Gottman). Οι επικριτικοί – αποδοκιμαστικοί γονείς. Οι επιτρεπτικοί – παραχωρητικοί γονείς. Οι συναισθηματικοί γονείς.

Ο ρόλος του πατέρα Τύποι πατέρων Ο ρόλος του πατέρα Τύποι πατέρων Ο αυταρχικός πατέρας. Ο αδύνατος πατέρας. Ο ορθολογικός πατέρας. Ο συναισθηματικός πατέρας. Ο δημοκρατικός πατέρας.

Ο ρόλος της μητέρας Τύποι μητέρων Η ιδανική μητέρα. Η φιλόδοξη μητέρα (σχολαστική-δογματική- περιορίζει τις παιδικές πρωτοβουλίες…). Η αβέβαιη μητέρα (προτάσσει τις βιολογικές ανάγκες του παιδιού & όχι την πνευματική του ανάπτυξη, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει). Η υστερική μητέρα (δημιουργεί αβεβαιότητα & ανασφάλεια με τον ευέξαπτο χαρακτήρα της).

Μια συγκροτημένη οικογένεια Αποτελεσματική στη διαχείριση οικογενειακών θεμάτων. Ξεκάθαροι γονεϊκοί ρόλοι. Συνεπείς κανόνες συμπεριφοράς. Αποφυγή της ακαμψίας. Εκδήλωση ενδιαφέροντος για τις ανάγκες όλων των μελών της. Εμπιστοσύνη & ενότητα, επικοινωνία & διάλογος, ενθάρρυνση & συνεργασία.

Συναισθηματική διαπαιδαγώγηση στην οικογένεια Επίγνωση των συναισθημάτων των παιδιών. Αναγνώριση. Ακρόαση με ενσυναίσθηση. Βοήθεια στο παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του. Καθορισμός ορίων και παροχή βοήθειας για την επίλυση των προβλημάτων.

Στρατηγικές Συναισθηματικής Αγωγής Αποφεύγετε τις υπερβολικές επικρίσεις, τα ταπεινωτικά σχόλια ή το χλευασμό. Χρησιμοποιήστε την κλιμάκωση και τον έπαινο. Σκεφθείτε τις εμπειρίες των παιδιών σας σε σύγκριση με παρόμοιες των ενηλίκων. Μην προσπαθήσετε να επιβάλετε τις δικές σας λύσεις στα προβλήματά τους.

Στρατηγικές Συναισθηματικής Αγωγής Ενδυναμώστε το παιδί σας προσφέροντάς του επιλογές & σεβόμενοι τις επιθυμίες του. Συμμεριστείτε τα όνειρα & τη φαντασία του. Να είστε ειλικρινείς με το παιδί σας. Διαβάστε μαζί του παιδική λογοτεχνία. Να είστε υπομονετικοί μαζί του. Πιστέψτε στη θετική φύση της ανάπτυξης του ατόμου.

Συμπερασματικά 1. Συστηματική παρατήρηση, έλεγχος, ανάλυση και ερμηνεία της συμπεριφοράς των παιδιών με βάση ερωτήματα όπως: Γιατί συμπεριφέρεται το παιδί έτσι; Πότε εκδηλώνει αυτή τη συμπεριφορά; Ποιοι παράγοντες το επηρεάζουν στην κατεύθυνση αυτή; Μήπως πρέπει να αλλάξουμε κάτι στη στάση μας απέναντί του;

Συμπερασματικά 2. Καλή σχέση με τα παιδιά: - Ικανοποίηση αναγκών – επιθυμιών με μέτρο - Αποφεύγουμε να κάνουμε πράγματα που τα ενοχλούν και προκαλούν εντάσεις και ανεπιθύμητες συμπεριφορές 3. Διατηρούμε ενδοοικογενειακή γαλήνη: - Κλίμα ισοτιμίας, δημοκρατίας, κατανόησης & ασφάλειας - Ενθαρρύνουμε «θετικές» δραστηριότητες (αθλητισμό, θέατρο, χορωδία…).

Το σχολείο Η επιτυχία του παιδιού στο σχολείο (παράγοντες): Α) Υποκειμενικοί (νοημοσύνη – συγκέντρωση προσοχής – τρόπος εργασίας – αυτοεκτίμηση – μαθησιακές δυσκολίες). Β) Κοινωνικοί (οικογένεια –τρόπος αγωγής- πολιτισμικό περιβάλλον – ομάδες φιλίας – διγλωσσία).

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Tο σχολείο στο σπίτι Από την πρώτη κιόλας μέρα της σχολικής χρονιάς το σχολείο «εισβάλλει» στην καθημερινή ζωή της οικογένειας και την επηρεάζει. Ο ρόλος μας ως γονείς είναι να παρακινούμε, να περιφρουρούμε, να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες του παιδιού και να ενθαρρύνουμε και την πιο μικρή του προσπάθεια. Το σπουδαιότερο είναι να του δείχνουμε παράλληλους δρόμους, όπως εγκυκλοπαίδειες, λεξικά κ.ά. να το βοηθούμε να ξεκαθαρίζει πιο είναι το ζητούμενο σε μια εργασία και όχι να του ετοιμάζουμε την εργασία.

Tο σχολείο στο σπίτι Οι γονείς διαμορφώνουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μάθησης στο σπίτι και δεν αναπαράγουν την μάθηση (άλλος ένας δάσκαλος…) Δεν παίζει ρόλο αν είναι μικρό, η δουλειά που κάνει είναι πνευματική και έχει τις ίδιες απαιτήσεις με έναν ενήλικα. Όταν υπάρχει οποιαδήποτε μορφή άρνησης για εργασία ή επιπόλαιο διάβασμα …(?)

Tο σχολείο στο σπίτι Μέσα από τις αποκλειστικά δικές του προσπάθειες το παιδί κερδίζει εσωτερική πειθαρχία. Οι γονείς πολλές φορές αισθάνονται ότι μέσα από το πόσο καλά διαβασμένο θα πάει την άλλη μέρα στο σχολείο κρίνονται και αξιολογούνται οι ίδιοι. Για τους λόγους αυτούς οδηγούνται σε άστοχες κινήσεις…

Με τη συνεχή παρουσία μας δίπλα του-διορθώνοντας, συμπληρώνοντας, υποδεικνύοντας- πετυχαίνουμε ακριβώς το αντίθετο απ΄αυτό που θέλουμε: του διδάσκουμε την ΑΠΟΤΥΧΙΑ.

Προβλήματα στη συνεργασία γονέων- σχολείου Οι γονείς πολλές φορές αδιαφορούν ή αντιδρούν σε οποιαδήποτε προσπάθεια εμπλοκής τους. Η έλλειψη χρόνου, η έλλειψη γνώσεων και ικανοτήτων, προσωπικές αρνητικές εμπειρίες από την επαφή τους με το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς αποτελούν αιτίες που δικαιολογούν τη στάση τους(Greenwood & Hickman 1991) Οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές θεωρούν απούσα τη συμμετοχή των γονιών. Άλλες φορές αισθάνονται την παρουσία των γονιών ως έλεγχο και όχι ως βοήθεια στο έργο τους.

Προβλήματα στη συνεργασία γονέων- σχολείου Η προσωπικότητα και η ευαισθησία του εκπαιδευτικού παράγοντες της επιτυχία του σχολείου για συνεργασία και αποτελεσματικότητα (Epstein 1986) Τα βασικότερα προβλήματα συνεργασίας που βλέπουν οι γονείς εντοπίζονται: Στον τρόπο επικοινωνίας του σχολείου με την οικογένεια Στη στάση των εκπαιδευτικών Μη παραγωγική ενημέρωση

Εμπλοκή των γονέων στη μελέτη στο σπίτι Η εμπλοκή των γονέων επηρεάζει θετικά το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μελέτη, αυξάνει την πιθανότητα ολοκλήρωσης των εργασιών και βελτιώνει την ποιότητά τους (Hoover-Dempsey, et al., 2001). Ο τύπος της υποστήριξης που παρέχουν οι γονείς αλλάζει καθώς μεγαλώνει το παιδί, αλλά η παρουσία του γονέα είναι σημαντική σε όλες τις ηλικίες. Η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τους μαθητές με Μ.Δ., κυρίως επειδή έχουν λιγότερο αναπτυγμένες τις δεξιότητες μελέτης και αυτοδιαχείρισης (Cooper & Nye, 1994).

Παράγοντες που καθορίζουν το βαθμό εμπλοκής Κοινωνικοοικονομικό επίπεδο γονέων Επίπεδο μόρφωσης των γονέων Σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας Στάσεις και απόψεις των γονέων σε σχέση με τη μάθηση Σχέσεις εκπαιδευτικών και οικογένειας Η στάση του εκπαιδευτικού και ο τρόπος αντιμετώπισης των γονέων

Οφέλη από την εμπλοκή των γονέων στη διαδικασία της μάθησης Έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι η συνεργασία γονιών- σχολείου επιδρά θετικά στην ακαδημαϊκή επίδοση των μαθητών (Secada 1989, Epstein 2001) , στη συμπεριφορά του μαθητή στο σχολείο, στην αλλαγή στις απόψεις των μαθητών σχετικά με το κλίμα στην τάξη, στην αύξηση των κινήτρων για μάθηση (Secada 1989) στη θετική στάση και συμπεριφορά των μαθητών (Greenwood & Hickman 1991) στη βελτίωση της σχέσης γονιών- μαθητή (Oakw & Lipton 1990).

…αλλά και προβλήματα Έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν προβλήματα στην επικοινωνία ανάμεσα στο σχολείο και τους γονείς των παιδιών. Εκπαιδευτικοί και γονείς «κατηγορούν» ο ένας τον άλλο ότι: α) δεν ξεκινούν και δε συνεχίζουν την επικοινωνία σχετικά με τις κατ’ οίκον εργασίες, β) δεν τηρούν αυτά που συμφωνήθηκαν, γ) δεν εκφράζουν καθαρά τις απόψεις τους.

Πρακτικές για την ενίσχυση της εμπλοκής των γονέων Ενημέρωση των γονέων για τη φιλοσοφία των κατ’ οίκον εργασιών, τους στόχους που εξυπηρετούν, το είδος και την έκταση της υποστήριξης που θα θέλαμε να προσφέρουν οι γονείς (Foster & Campus, 2000). Παρέχουμε οδηγίες για το πώς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους (ανατροφοδότηση, θετική ενίσχυση, οργάνωση χρόνου, εξασφάλιση ενός κατάλληλου και ελεύθερου από διασπάσεις περιβάλλοντος). Είναι σημαντικό να υπάρχει άμεση επικοινωνία όταν εκδηλωθούν προβλήματα και να επιδιώκουμε την από κοινού επίλυσή τους.

Οι γονείς εμπλέκονται στη μελέτη των παιδιών τους όταν θεωρούν ότι η υποστήριξή τους μπορεί να έχει αποτέλεσμα και όταν πιστεύουν ότι αυτή είναι επιθυμητή από τα παιδιά τους και τους δασκάλους τους. Είναι σημαντικό επίσης το πού αποδίδουν οι γονείς την επιτυχία στο σχολείο. Αν την αποδίδουν στην προσπάθεια και λιγότερο στην ικανότητα ή την τύχη, τότε θα εμπλακούν περισσότερο στην εκπαίδευση των παιδιών τους (Deslandes et al., 1999). Το σχολείο μπορεί να ενισχύσει αυτά τα κίνητρα. Για παράδειγμα μπορεί να εξηγήσει στους γονείς γιατί και πως η εμπλοκή τους είναι σημαντική για τη μάθηση των παιδιών τους. (Hoover-Dempsey, et al., 2001).

Η μελέτη (το διάβασμα)… Η μελέτη διαφέρει από τις άλλες μορφές εργασίας. Και αυτό γιατί ο μαθητής έχει καθημερινά να μάθει κάτι καινούργιο… πράγμα που δεν συμβαίνει με κανέναν άλλο εργαζόμενο… όλοι στις εργασίες μας χρησιμοποιούμε γνώσεις και τεχνικές που ήδη γνωρίζουμε

Κατ’ οίκον εργασίες Ως κατ’ οίκον εργασίες (homework) ορίζονται «τα καθήκοντα που ανατίθενται στους μαθητές από τους εκπαιδευτικούς, για να πραγματοποιηθούν εκτός του σχολικού ωραρίου» (Cooper, 2001). Οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα και έχουν προκαλέσει από παλιά αρκετές συζητήσεις σχετικά με τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα της ανάθεσής τους. Η συζήτηση αναφέρονταν περισσότερο σε προσωπικές απόψεις και λιγότερο σε ερευνητικά δεδομένα.

Οι κατ’ οίκον εργασίες έχει βρεθεί ότι έχουν θετική επίπτωση στη σχολική επίδοση, ιδιαίτερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Bonyun 1992, Trammel et al., 1994, Gajria & Salend, 1995, Beville 1998, Forster 2000, Tonglet 2000, Sharp, Keys & Benefield 2001). Αρκετοί ερευνητές επισημαίνουν σήμερα ότι οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που ανάλογα με το πώς θα χρησιμοποιηθεί, μπορεί να έχει πολύ θετικές αλλά και πολύ αρνητικές συνέπειες. Το τι αποτέλεσμα θα έχουν εξαρτάται από το πώς θα εφαρμοστούν* (Cooper 2001, Foster 2000, Hong & Milgram, 2000)

Κατ’ οίκον εργασίες και αυτορρύθμιση. Οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα από τα κύρια μέσα για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων για αυτορυθμιζόμενη μάθηση. Ο Zimmerman (1998) αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Αν και η μάθηση των μαθητών στο πλαίσιο του σχολείου κατευθύνεται σε μεγάλο βαθμό από τους δασκάλους, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για αυτορρύθμιση κατά τη διάρκεια των κατ’ οίκον εργασιών, τις οποίες οι μαθητές πρέπει να προγραμματίσουν, οργανώσουν και ολοκληρώσουν χωρίς την παρουσία του δασκάλου. Οι κατ’ οίκον εργασίες είναι ανεκτίμητες επειδή εξασφαλίζουν στους μαθητές την απαραίτητη εξάσκηση για να κατακτήσουν μια δεξιότητα μελέτης».

Γιατί πρέπει το παιδί να διαβάζει μόνο του Αναπτύσσει την κριτική σκέψη (σ.ν.λ. ενεργοποιείται με την αυτενέργεια, τη δοκιμή και το λάθος) Οικοδομεί τη γνώση σταδιακά και με προσωπικά μέσα (ενεργοποιώντας την προσοχή, μνήμη, κρίση, συνειρμική ικανότητα, αυτοαξιολόγηση, αυτοβελτίωση) Ενεργοποιείται η νοητική δυναμική (σ.γ.δ.) τού ανθρώπου (με στρατηγικό και όχι τυχαίο τρόπο) Αναπτύσσει τα προσωπικά του σύμβολα και εντοπίζει τον τύπο του (αυτογνωσία)

Αγαπώ το παιδί μου-βοηθώ το παιδί μου Με λίγη προσπάθεια και έξυπνους τρόπους ο γονιός μπορεί να μετατρέπει σε ευχάριστες εμπειρίες τις καθημερινές εργασίες που πρέπει το παιδί να κάνει στο σπίτι. Παράλληλα έχει την ευκαιρία να δείξει την αγάπη του στο παιδί του, να ενδυναμώσει τις σχέσεις του μαζί του και να το βοηθά να πλοηγεί και να κατακτά στον συναρπαστικό κόσμο της μάθησης, της γνώσης και της έρευνας. Βλέποντας την εργασία που πρέπει να κάνει το παιδί στο σπίτι και βοηθώντας το, έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τη μόρφωσή του και ταυτόχρονα να το καθοδηγούν με τέτοιο τρόπο που να επωφελείται όσο το δυνατόν περισσότερο από τις προσπάθειες που καταβάλλει. Ο χρόνος πρέπει να είναι προτεραιότητα. Είναι απαραίτητο να έχει τουλάχιστον την ίδια σημασία όπως ο χρόνος για την άθληση, τα μαθήματα μουσικής ή το παιχνίδι. Μάλιστα αν υπάρχει πρόβλημα χρόνου, σίγουρα αυτό που δεν πρέπει να θυσιάζεται είναι ο χρόνος για τη μελέτη των μαθημάτων στο σπίτι. Σεβασμός της ιδιοσυγκρασίας του παιδιού (αφαιρείται εύκολα-επίβλεψη, αυτόνομη εργασία-ανασκόπηση ή έλεγχος στο τέλος) Αποφεύγουμε να δίνουμε απαντήσεις στα ερωτήματα, αλλά προσφέρουμε καθοδήγηση για αναζήτηση της απάντησης Ποτέ δεν κάνουμε την εργασία στη θέση του παιδιού μας. Αναγκαία η παρεμβολή μικρών διαλειμμάτων.

Δέκα τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας με το διάβασμα στο σπίτι 1. Δημιουργήστε ένα τετράδιο καθηκόντων, στο οποίο το παιδί σας θα καταγράφει τι έχει να κάνει κάθε μέρα (για το σχολείο και το φροντιστήριο). 2. Δείξτε του πώς να χρησιμοποιεί ένα ημερολόγιο, για να σημειώνει τις εργασίες ή την ύλη που πρέπει να διαβάσει . 3. Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει τη συνήθεια να ετοιμάζει μια λίστα με ό,τι έχει να κάνει, ξεκινώντας από τα δυσκολότερα και καταλήγοντας στα ευκολότερα. Το να σβήνει από τη λίστα ό,τι ολοκληρώνει, θα του δώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης και επιτυχίας. 4. Δείξτε στο παιδί σας πώς να ελέγχει τη δουλειά του και πώς να ψάχνει για λάθη που πρέπει να διορθωθούν. 5. Δημιουργήστε μια μικρή βιβλιοθήκη γι΄αυτό…

6. Δημιουργήστε τη γωνιά διαβάσματος (είτε στο γραφείο του είτε στην κουζίνα ή …) και επιτρέψτε του να διαβάζει τα μαθήματά του εκεί, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ησυχία. 7. Σβήστε την τηλεόραση και χαμηλώστε το τηλέφωνο. 8. Καθιερώστε μια συγκεκριμένη ώρα για να διαβάζει τα μαθήματά του (καλύτερα λίγο μετά την επιστροφή του από το σχολείο) ή… 9. Αν το παιδί σας θέλει παρέα, προσφερθείτε να καθίσετε κοντά του διαβάζοντας ή ασχολούμενοι με κάτι που δεν αποσπά την προσοχή του. 10. Δώστε του το κίνητρο να τελειώσει τα μαθήματά του γρήγορα, ώστε στη συνέχεια να έχει ελεύθερο χρόνο για να παίξει.

Ανάπτυξη «συμμαχίας» με το παιδί Βοήθεια την οποία τα παιδιά αντιλαμβάνονται ως εξαναγκασμό ή πίεση έχει αρνητικά αποτελέσματα στα κίνητρα και τη σχέση τους με τους γονείς. Καθιέρωση μιας οικογενειακής ρουτίνας για τη συζήτηση για το σχολείο και τη σημασία της μάθησης. Προγραμματισμός της μελέτης. Βοηθάμε τα παιδιά να οργανώνουν, να σχεδιάζουν, να θέτουν προτεραιότητες Εξασφαλίζουμε χρόνο που θα αφιερώνεται στην επικοινωνία με τα παιδιά πέρα από το τη βοήθεια στα μαθήματα. Εξασφαλίζουμε χρόνο στα παιδιά για αθλητισμό και ψυχαγωγία, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους στη μελέτη.

Ανάπτυξη συμμαχίας με το παιδί Παρέχουμε την κατάλληλη υποστήριξη, ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητή. Δεν κάνουμε τις εργασίες για το παιδί μας! Μαθαίνουμε καλύτερα όταν διδάξουμε αυτό που μάθαμε σε κάποιον άλλο. Αποφεύγουμε τις υπερβολικές διορθώσεις γιατί μειώνουν τα κίνητρα και την αυτοεκτίμηση. Έμφαση στην επιτυχία και στην καλή προσπάθεια. Ενθαρρύνουμε τη σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά του παιδιού και όχι με την δουλειά των άλλων.

Ανάπτυξη συμμαχίας με το παιδί Ακούμε τα παράπονα και τις απογοητεύσεις του παιδιού. Εάν θυμώσουμε και νευριάσουμε αυτό θα αυξήσει τη ματαίωση του παιδιού και το δικό μας άγχος. Μια καλή αρχική ερώτηση θα ήταν «με ποιο τρόπο μπορώ να σε βοηθήσω;». Αποφυγή αντιπαραγωγικών σχολίων. Βοηθάμε το παιδί μας να αναπτύξει ανεξαρτησία. Αν κρίνουμε ότι δε μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας ή η εμπλοκή με τη μελέτη διαταράσσει τη σχέση μας μαζί του η βοήθεια από άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι η λύση.

Αντιμετώπιση συνηθισμένων προβλημάτων Αντιμετώπιση συνηθισμένων προβλημάτων

Το παιδί δεν κάνει εργασίες χωρίς εσάς Πόση εμπλοκή χρειάζεται; Τα παιδιά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να εργαστούν αυτόνομα χρειάζονται υποστήριξη Όταν ελέγχουμε τις εργασίες δίνουμε έμφαση σ’ αυτές που έγιναν σωστά. Αν ανατίθενται στο παιδί εργασίες πιο δύσκολες ή περισσότερες απ’ όσες μπορεί να κάνει συζητάμε με τον εκπαιδευτικό το πρόβλημα.

Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη. Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη. Θα πρέπει να διαπιστώσουμε την αιτία της αποφυγής. Κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί για τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με τη μελέτη. Το παιδί να αναλάβει την ευθύνη για τη διεκπεραίωση των εργασιών του. Βοηθάμε το παιδί να θέτει μικρούς βραχυπρόθεσμους στόχους οι οποίοι σταδιακά θα επεκτείνονται. Διάλειμμα και ενθάρρυνση μετά την επίτευξη του στόχου. Ενισχύουμε και επιβραβεύουμε την κατάλληλη συμπεριφορά κατά τη μελέτη και αποφεύγουμε την εμπλοκή σε συγκρούσεις, γκρίνιες και απειλές …

Όταν το παιδί δεν καταλαβαίνει τις εργασίες Αναγκαία η ανάπτυξη ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον εκπαιδευτικό. Εάν το παιδί συναντά δυσκολίες στην κατανόηση της γραπτής έκφρασης, προσπαθήστε άλλο τρόπο επικοινωνίας (π.χ. γραφικό ή ακουστικό). Μειώνουμε τις πληροφορίες υπογραμμίζοντας τα σημαντικά σημεία. Ζητάμε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις οδηγίες ή να μας τις εξηγήσει πριν προχωρήσει.

Το παιδί αναβάλλει μέχρι την τελευταία στιγμή να ξεκινήσει τη μελέτη του Επιλέγουμε μαζί με το παιδί ένα ευχάριστο μέρος για μελέτη. Συμφωνούμε ένα πρόγραμμα και μια ρουτίνα για τη μελέτη. Ζητάμε από το παιδί να κάνει μια λίστα με τα καθήκοντα που έχει να κάνει. Θέτει προτεραιότητες. Παρέχουμε την κατάλληλη επίβλεψη. Μπορούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των ευχάριστων για το παιδί δραστηριοτήτων μέχρι ένα μέρος ή όλες οι εργασίες να ολοκληρωθούν…

Όταν το παιδί χρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσει τη μελέτη του Μπορεί να οφείλεται στη διάσπαση προσοχής, στη δυσκολία ή μη κατανόηση της εργασίας, στην ανία. Σ’ αυτή την περίπτωση οι γονείς συνήθως καταφεύγουν στο στενό έλεγχο του παιδιού.

Όταν το παιδί βιάζεται και κάνει λάθη απροσεξίας Ζητάμε από το παιδί να υπογραμμίζει σημαντικές λέξεις ή φράσεις στις οδηγίες. Τονίζουμε ότι πρέπει να κάνει τις εργασίες του όσο καλύτερα μπορεί και όχι όσο πιο γρήγορα μπορεί. Εκπαιδεύουμε το παιδί να ελέγχει μόνο του τις εργασίες του ελέγχοντας για λάθη στην ακρίβεια, την τάξη, την ορθογραφία, τους υπολογισμούς, κτλ. Παρέχουμε προνόμια όταν έχει κάνει ικανοποιητική δουλειά. Όταν τα λάθη οφείλονται σε ανεπαρκή κατανόηση ή ικανότητα προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια.

Γενικότερα ή συμπληρωματικά Λογοτεχνικό βιβλίο κατάλληλο για την ηλικία του Βιβλία γνώσεων Εγκυκλοπαίδεια Εφημερίδα και περιοδικό Διαδίκτυο

Ευχαριστώ !!!