TΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

To τέλος της ευρωπαϊκής κυριαρχίας στην Ασία 1946: Φιλιππίνες 1947: Ινδία 1948: Μπούρμα (Μύαν Μαρ) – Κεϋλάνη 1949: Ινδονησία 1954: αποχώρηση Γάλλων από Βιετνάμ 1957: Μαλαισία 1959: Kύπρος

Τα αίτια της κρίσης της αποικιοκρατίας οι αποικιοκρατικές δυνάμεις βγήκαν αποδυναμωμένες από τον πόλεμο ο Β΄ ΠΠ που έγινε στο όνομα της ελευθερίας έδωσε ώθηση στο αίτημα για ελεύθερο βίο και το τέλος της αποικιοκρατίας η Ιαπωνία κατακτώντας τις χώρες της Ασίας είχε υπονομεύσει της ευρωπαϊκή αποικιοκρατία και είχε καλλιεργήσει την ιδέα «η Ασία στους Ασιάτες» μεγάλο ρόλο έπαιξε η δυσπιστία των ΗΠΑ απέναντι στο μοντέλο της αποικιοκρατίας

Φάσεις της αποαποικιοποίησης Η πρώτη περίοδος (1947-1954) έχει επίκεντρο την περιοχή της νότιας Ασίας, με αφετηρία της βρετανική αποχώρηση από την Ινδία και τέλος τη γαλλική ήττα στην Ινδοκίνα Η δεύτερη περίοδος (1954-1962) επικεντρώθηκε για τη μεν Αγγλία στη Μέση Ανατολή και για την Γαλλία στην Αλγερία Η τρίτη περίοδος, μετά το 1960, διακρίνεται από την πρόθυμη και εσπευσμένη αποχώρηση της Αγγλίας και της Γαλλίας από τις αποικιακές κτήσεις.

Ερμηνείες για την αποαποικιοποίηση Οικειοθελής αποχώρηση Αγώνες για ανεξαρτησία το μεταπολεμικό μοντέλο κυριαρχίας υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ δεν επικεντρώθηκε στον άμεσο πολιτικό έλεγχο των αποικιών αλλά στη δημιουργία ισχυρών δεσμών οικονομικής εξάρτησης, οι οποίοι παράλληλα δημιουργούσαν και πολιτική εξάρτηση.

Η γαλλική Ινδοκίνα

Ο πόλεμος της Ινδοκίνας

Τέλος του πρώτου πολέμου του Βιετνάμ

Ινδονησία

Μαλαισία

Η βρετανική Ινδία

Η δημιουργία κρατών στην ινδική χερσόνησο

Οι ευρωπαϊκές αποικίες στην Αφρική

Παράγοντες που καθόρισαν το μέλλον των πρώην αποικιών επαναστατική διαδικασία σταδιακή εξέλιξη μετάβασης τα περισσότερα κράτη δεν ήταν προϊόντα ενός εθνοτικού εθνικισμού αλλά ενός εδαφικού εθνικισμού οι περιοχές αυτές έγιναν πεδία σύγκρουσης στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου και συνοδεύτηκαν από βίαιες συγκρούσεις

Νεοαποικιοκρατία Kwame Nkrumah, Neocolonialism: The Last Stage of Imperialism (1965) "η ουσία της νεοαποικιοκρατίας είναι ότι το κράτος που την υφίσταται είναι, στη θεωρία, ανεξάρτητο και έχει όλα τα εξωτερικά στολίδια της εθνικής κυριαρχίας. Στην πραγματικότητα, το οικονομικό του σύστημα και κατά συνέπεια το πολιτικό του πρόγραμμα διευθύνονται από έξω". η νεοαποικιοκρατία αντιπροσώπευε το αμερικανικό στάδιο της αποικιοκρατίας, δηλαδή μια αυτοκρατορία χωρίς αποικίες "το αποτέλεσμα της νεοαποικιοκρατίας είναι ότι το ξένο κεφάλαιο χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση μάλλον παρά για την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων μερών του κόσμου. Οι επενδύσεις στη νεο-αποικιοκρατία διευρύνουν μάλλον παρά γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και φτωχών χωρών του κόσμου".