Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβαση Ο Αρριανός - με πρότυπο τον Ξενοφώντα – σε 7 βιβλία εξιστόρησε την εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου από την αρχή (336 π.Χ) ως το θάνατό του (323 π.Χ)
Ιστοριογραφία – Ιστορία σύντομη ιστορική ανασκόπηση Είναι η καταγραφή των γεγονότων μιας περιόδου με χρονολογική σειρά. Προϋποθέτει κριτική εξέταση και αξιολόγηση των πηγών. Ερμηνεύει τα αίτια και τις συνθήκες των γεγονότων. Αλήθεια – Ακρίβεια – Αντικειμενικότητα.
ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ ΗΡΟΔΟΤΟΣ : Ο «πατέρας της Ιστορίας». Κατέγραψε την ιστορία των Περσικών Πολέμων με ανάμιξη γεωγραφικών και εθνολογικών στοιχείων. Αναζητεί τα αίτια εκφράζοντας τη γνώμη του, αξιολογεί τις πηγές του. ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ : «ο μεγαλύτερος ιστορικός». Κατέγραψε τα γεγονότα του Πελ/κου Πολέμου ( πΧ), αναζητώντας τα αίτια τους. Έκανε έρευνα και δείχνει εξαιρετική ακρίβεια στην καταγραφή των γεγονότων. ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ : Καταγράφει τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου του Πελ/κου Πολέμου ( πΧ), φιλοδοξώντας να συνεχίσει το έργο του Θουκυδίδη, σε 7 βιβλία με τον τίτλο «Ελληνικά». Είχε ποικίλα ενδιαφέροντα και αυτό αποτυπώνεται στα έργα του : Ιστορικά (Ελληνικά, Κύρου Ανάβαση,, Αγησίλαος..), Σωκρατικά (Απολογία Σωκράτους, Συμπόσιον..), Διδακτικά (Πόροι, Περί Ιππικής..). Τον ονόμασαν «αττική μέλιττα» για την απλότητα του ύφους, την ποικιλία των θεμάτων του, την ζωντάνια των περιγραφών και την πίστη σε υψηλές αξίες.
ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΠΟΛΥΒΙΟΣ : (3 ος αι. π.Χ) έγραψε «καθολικήν ιστορία» ΔΙΟΔΩΡΟΣ : (1 ος αι. π.Χ) έγραψε σε 40 βιβλία Παγκόσμια Ιστορία, απ’ το μυθικό παρελθόν ως τις μέρες του.
ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ : ( π.Χ) σημαντικότατος βιογράφος ΑΡΡΙΑΝΟΣ
Ο βίος του Αρριαννού 95 μΧ Νικομήδεια Βιθυνίας Νικόπολη Ηπείρου Επίκτητος * * 120 μΧ Αθήνα Ανδριανός Ρωμαίος πολίτης – Φλάβιος 130 μΧ Καππαδοκία ως διοικητής (legatus) – για επτά χρόνια ηγετικές ικανότητες και νίκες κατά των Αλανών Αθήνα –Αθηναίος πολίτης και το 145 μΧ επώνυμος άρχοντας 180 μΧ Βιθυνία Είχε ως πρότυπο τον Ξενοφώντα.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΡΡΙΑΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΑΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ Αλεξάνδρου Ανάβασις Επικτήτου Διατριβαί Περίπλους Εύξεινου Πόντου Τέχνη Τακτική ΙνδικήΕγχειρίδιον Επικτήτου Έκταξις κατ’ Αλανών
ο Αρριανός ως ιστορικός Διακρίνεται για τον θαυμασμό προς τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό Επέλεξε τις πιο αξιόπιστες – κατά τη γνώμη του – ιστορικές πηγές με πρότυπο τον Ξενοφώντα (Κύρου Ανάβασις) Έχει παραστατικότητα, συνοπτικότητα, αμεροληψία – αντικειμενικότητα, ακρίβεια με την αρχαία αττική διάλεκτο. Στα μειονεκτήματά του είναι το ότι δεν έγραψε για πολιτικά σχέδια του Αλ/νδρου ή για την εκπολιτιστική πολιτική της εκστρατείας του
Ανέχου και απέχου Ο Επίκτητος ανέπτυξε ένα φιλοσοφικό σύστημα που θεμελίωνε σε βάσεις από την ηθική του Σενέκα και το οποίο ήταν κυρίως ένα είδος θρησκευτικής διδασκαλίας που έμοιαζε πολύ με τον χριστιανισμό. Επίκεντρο της φιλοσοφίας του Επίκτητου είναι ο άνθρωπος και η εκπαιδευτική αγωγή του με έμφαση στην ηθική. Η εκπαίδευση για τον φιλόσοφο είναι το μέσο με το οποίο μπορεί να κατοχυρώσει ο άνθρωπος την ελευθερία του. Μέσω της άσκησης της φιλοσοφίας ο άνθρωπος μπορεί να διακρίνει τα πράγματα που βρίσκονται υπό την εξουσία του από εκείνα που δεν βρίσκονται υπό την εξουσία του. Κατά τον Επίκτητο, η έννοια της ευδαιμονίας εδράζεται στη γνώση των «εφ' ημίν» (στα οποία υπάγονται οι # μας πράξεις, οι σκέψεις κλπ.) και των «ουκ εφ' ημίν» (στα οποία υπάγονται ο πλούτος, η δόξα κλπ.).Σενέκαεκπαίδευσηάνθρωποςελευθερία# Τις είναι θέλεις σαυτώ πρώτον ειπέ. Είθ ’ ούτως ποίει ά ποιείς. #
όπως ο Ξενοφών, έτσι και ο Αρριανός μαθήτεψε σε ένα φιλόσοφο και κατάγραψε τις απόψεις του δασκάλου του· όπως ο Ξενοφών, έτσι και ο Αρριανός πολέμησε από ηγετική θέση στη Μικρασία· όπως ο Ξενοφών, έτσι και ο Αρριανός αποσύρθηκε νωρίς από τη δράση και αφοσιώθηκε στη συγγραφή· Η Ἀ λεξάνδρου ἀ νάβασις του Αρριανού αντιστοιχεί ως τίτλος στην Κύρου ἀ νάβασις του Ξενοφώντα και ο Κυνηγετικός στα Κυνηγετικά. Οι ομοιότητες, θεληματικές και αθέλητες, είναι πραγματικά μεγάλες. Αρριανός και Ξενοφώντας
Σύγχρονος σχεδόν με τον Αρριανό ο Λουκιανός είχε διαπιστώσει ότι τα χρόνια εκείνα «δεν έμεινε άνθρωπος να μη συγγράφει ιστορία· όλοι μάς γίναν Θουκυδίδηδες και Ηρόδοτοι και Ξενοφώντες» [ - σωστά! Όμως ας μην αδικήσουμε έναν ιστορικό που ήξερε να διαλέγει τις πηγές του, που διασταύρωνε τις πληροφορίες του και που, ιδιαίτερα στην Ἀ λεξάνδρου ἀ νάβασις, μας έδωσε μιαν αξιόπιστη αφήγηση της εκστρατείας - αντικειμενική, όπου προσπάθησε βέβαια να δικαιολογήσει, όχι όμως και να αποκρύψει τις σκοτεινές πλευρές του Μεγαλέξανδρου. Όσο για τη συνειδητή μίμηση του Ξενοφώντα, αυτή τον βοήθησε να ακολουθήσει τον μέσο δρόμο και να διαμορφώσει έναν αττικό λόγο απλό, στρωτό και ευκολονόητο.
Βασικές ιστορικές πληροφορίες Μετά τον Πελ/κό πόλεμο η νικήτρια Σπάρτη ακολουθεί συντηρητική πολιτική που δυσαρεστεί τις ελληνικές πόλεις Η Αθήνα την ανταγωνίζεται με νέες νίκες Οι Σπαρτιάτες υπογράφουν με τους Πέρσες την «Ανταλκίδειο Ειρήνη», που τους βάζει διαιτητές στις ελληνικές υποθέσεις Γεννιέται η ιδέα μιας συνένωσης όλων των Ελλήνων κατά των Περσών
Οι ελληνικές πόλεις διαδέχονται η μια την άλλη στην κυριαρχία της επικράτειας (Αθήνα, Θήβα) χωρίς όμως καμία να την διατηρεί. Εμφανίζεται τότε η Μακεδονία και ο Φίλιππος Β΄ αναλαμβάνει να υλοποιήσει την συνένωση όλων των Ελλήνων υπό μια διοίκηση με στόχο των αγώνα κατά των Περσών (συνέδριο της Κορίνθου, 337 π.Χ). Μετά την δολοφονία του, την ηγεσία αναλαμβάνει ο γιος του, Αλέξανδρος. Από το 336 π.Χ ο εικοσάχρονος Αλέξανδρος προέλασε νικηφόρα φτάνοντας μέχρι την Ινδία. Το 323 π.Χ πεθαίνει αφήνοντας πίσω του μια τεράστια αυτοκρατορία.
Πηγές : Ιστορία του ελληνικού έθνους Αρχαίοι έλληνες ιστοριογράφοι (Α΄ Λυκείου) Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/i ndex.html Wikipedia Google