ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΒΕΛΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗ ΦΕΝΙΑ ΚΑΛΙΑΚΑΤΣΟΥ =] ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΤΑΞΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Η εξάπλωση των ναρκωτικών ουσιών είναι σήμερα ραγδαία. Δεν φτάνει ευτυχώς, τα επίπεδα του αλκοολισμού ή του καπνίσματος, που είναι πολύ διαδεδομένες μορφές εξάρτησης. Όμως, είναι γεγονός ότι η χρήση ουσιών έχει πάρει κοινωνικές διαστάσεις και ταυτίζεται ή συνδέεται με άλλα κοινωνικά φαινόμενα που θεωρούνται εξίσου αρνητικά και επικίνδυνα για το σύνολο της κοινωνίας, όπως είναι η ανεργία, η βία στην οικογένεια, η εγκληματικότητα κ.α. Τα αίτια για την καταφυγή και τη χρήση ουσιών εξάρτησης, πέρα από τις συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και προβλήματα, βρίσκονται και στην ανεπαρκή, προβληματική ή άστοχη λειτουργία κοινωνικοπολιτικών παραγόντων όπως είναι η οικογένεια, το σχολείο, η παρέα κλπ.. Εκεί όπου υπάρχουν οικογενειακά προβλήματα, εκεί όπου υπάρχουν εκπαιδευτικές δυσκολίες ή έλλειψη επιλογών σωστής και δημιουργικής ψυχαγωγίας και κυριαρχεί το αίσθημα της απόρριψης από το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, συναντούμε τα προβλήματα με τη χρήση ουσιών εξάρτησης. Συνήθως, η χρήση τέτοιων ουσιών είναι κα ι μια μορφή αμφισβήτησης της κοινωνίας ή ένας τρόπος φυγής του ατόμου από την κοινωνική πραγματικότητα και πλήττει, κυρίως έφηβους.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Μια έγκυρη πολιτική ενάντια στα ναρκωτικά δεν πρέπει να στοχεύει στη σύλληψη και την καταδίκη του χρήστη, αλλά στην προστασία του νέου με τη διαμόρφωση των κατάλληλων ηθικών και αξιακών αντιστάσεων, με τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο να μεγαλώνει, να μορφώνεται και να ψυχαγωγείται έτσι ώστε να χαίρεται και να αγαπά τη ζωή και όχι να τη μισεί, μισώντας μαζί και τον εαυτό του. Το θέμα των ναρκωτικών είναι πολυδιάστατο και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, πλαισιωμένους με μια στρατηγική η οποία θα έχει ως απώτερο στόχο την κοινωνική επανένταξη των χρηστών. Η συνεργασία της Πολιτείας, με τις τοπικές κοινωνίες, η περαιτέρω στελέχωση και χρηματοδότηση των ήδη υπαρχόντων δομών σε συνδυασμό με την δημιουργία νέων και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα ναρκωτικών αποτελούν σταθερές βάσεις για ένα πιο “καθαρό” μέλλον
ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Τα πρόδρομα συμπτώματα στην περίπτωση της προβληματική χρήσης του διαδικτύου είναι ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης, η μονομανία, η παραμέληση των υποχρεώσεων και άλλων ασχολιών, η απότομη πτώση της σχολικής επίδοσης, η απομόνωση και η μείωση του χρόνου που αφιερώνεται σε δραστηριότητες και σε φίλους, η επιθετικότητα, η μεταβολή της συμπεριφοράς,, η αδιαφορία για πράγματα που παλιά προκαλούσαν ευχαρίστηση, οι πονοκέφαλοι, η ξηρότητα οφθαλμών κ.ά. Όταν η προβληματική χρήση εξελίσσεται σε εθισμό οι έφηβοι τείνουν να γίνονται βίαιοι με τους γονείς ή τους φίλους τους, να μένουν χωρίς ύπνο, νερό ή φαγητό, να λείπουν για ημέρες από το σπίτι (π.χ. σε internet cafe), να διακόπτουν το σχολείο, να απομονώνονται και να μελαγχολούν, να μη φροντίζουν σωστά τον εαυτό τους, να μη μπορούν να περιορίσουν τη χρήση, αν και γνωρίζουν τα προβλήματα που τους δημιουργεί, να μη συνειδητοποιούν την κατάσταση, ώστε να αναζητήσουν ή να δεχθούν βοήθεια.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Η αναζήτηση εξειδικευμένης υποστήριξης από ειδικούς είναι το πρώτο και καθοριστικό βήμα για την αντιμετώπιση της εξαρτητικής συμπεριφοράς. Τα προγράμματα ΚΕΘΕΑ ΠΛΕΥΣΗ και ΚΕΘΕΑ ΕΞΑΝΤΑΣ προσφέρουν από το 2008 υπηρεσίες σε νέους εθισμένους στο Διαδίκτυο και στα video games. Στόχοι των προγραμμάτων αυτών είναι να περιοριστεί ο χρόνος που καταναλώνεται μπροστά στον υπολογιστή και στα video games και να μπορέσει ο νέος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις δυσκολίες της ηλικίας του. Παράλληλα, υποστήριξη προσφέρεται και στο οικογενειακό περιβάλλον, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά προς τέτοιες συμπεριφορές. Μέσα από το πρόγραμμα επιδιώκεται η ενίσχυση των παραγόντων εκείνων που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, πάντα με την υποστήριξη του παιδιού από την οικογένειά του
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους από μια μελλοντική εξάρτηση από το διαδίκτυο ; Από νωρίς οι γονείς χρειάζεται να θέτουν όρια στη χρήση του διαδικτύου. Τα όρια αυτά, όσο μεγαλώνει ο έφηβος, είναι καλό να συζητούνται και μαζί του. Πιο συγκεκριμένα οι γονείς μπορούν να: ορίσουν ένα πλαίσιο χρήσης του υπολογιστή ανάλογα με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα του παιδιού ενημερώσουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα «εθισμού» και παρενόχλησης αφιερώνουν χρόνο και να απασχολούνται μαζί με τα παιδιά τους στο διαδίκτυο τοποθετούν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο, ώστε το παιδί να μην απομονώνεται και οι ίδιοι να μπορούν να το ελέγχουν να κάνουν χρήση εργαλείων και φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες μάθουν στα παιδιά τους πώς να προστατεύουν την ιδιωτική τους ζωή στο Διαδίκτυο, όπως κάνουν και στον πραγματικό κόσμο ζητήσουν αμέσως βοήθεια, αν παρατηρήσουν υπερβολική χρήση ή/και συμπεριφορές εθισμού