Αγαπημένα Αθλήματα Υπάρχουν πολλά είδη αθλημάτων όπου θα σας τα δείξουμε τώρα…

Ποιά Ομαδικά Αθλήματα Υπάρχουν Ποδόσφαιρο Πόλο Ξιφασκία Καλαθοσφαίριση Χειροσφαίριση Βόλεϊ

Ποια Ατομικά Αθλήματα Υπάρχουν Στίβο Τένις Ποδηλασία Κολύμπι

Πληροφορίες για το Ποδόσφαιρο Το ποδόσφαιρο είναι ένα ομαδικό άθλημα που παίζεται ανάμεσα σε δύο ομάδες των έντεκα παικτών με μία σφαιρική μπάλα. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας διεξάγεται σε ένα ορθογώνιο γήπεδο με φυσικό ή τεχνητό χλοοτάπητα πράσινου χρώματος και ένα «τέρμα» στο μέσο κάθε μιας από τις στενές πλευρές. Σκοπός κάθε ομάδας είναι να οδηγήσει τη μπάλα στο αντίπαλο τέρμα, δηλαδή «να βάλει γκολ ή «να σκοράρει», όπως λέγεται στην ειδική ποδοσφαιρική γλώσσα. Οι παίκτες χειρίζονται τη μπάλα κυρίως με τα πόδια, αλλά και με τον κορμό ή το κεφάλι. Η ομάδα που θα επιτύχει τα περισσότερα γκολ ως το τέλος του παιχνιδιού κερδίζει.

Πληροφορίες για το πόλο Το πρωτάθλημα Ελλάδας υδατοσφαίρισης ανδρών, διεξήχθη για πρώτη φορά υπό την εποπτεία της Ε.Κ.Ο.Φ. το Διεξαγόταν για πολλές δεκαετίες παράλληλα με τουςπανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες. Το πρωτάθλημα δεν είχε σταθερό τρόπο διεξαγωγής ως το 1948, και η ΕΚΟΦ αποφάσιζε κάθε χρόνο το σύστημα των αγώνων με βάση τον αριθμό των ομάδων που δήλωναν συμμετοχή.Ε.Κ.Ο.Φ.1928πανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες1948 Η Α' κατηγορία διεξαγόταν από το 1949 ως το 1961 με έξι ομάδες που αγωνιζόταν μεταξύ τους σε έναν γύρο. Εξαίρεση αποτέλεσαν τα έτη 1956 ως 1959, συγκεκριμένα το 1956 και το 1959 έγινε με τη συμμετοχή επτά ομάδων που αγωνίστηκαν σε έναν γύρο, το 1957 έγινε με τη συμμετοχή οκτώ ομάδων με σύστημα διπλού αποκλεισμού, και το 1958 έγινε με τη συμμετοχή οκτώ ομάδων που χωρίστηκαν αρχικά σε δύο ομίλους και στη συνέχεια αγωνίστηκαν σε νοκ-άουτ αγώνες για τα ημιτελικά και τον τελικό. Από το 1962 ως το 1966 η Α' κατηγορία διεξαγόταν με τη συμμετοχή έξι ομάδων, που αγωνίζονταν σε δύο γύρους. Ο α' γύρος διεξαγόταν παράλληλα με τους πανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες νέων τον μήνα Αύγουστο ενώ ο β' γύρος διεξαγόταν τον Σεπτέμβριο παράλληλα με τους κολυμβητικούς αγώνες ανδρών-γυναικών.

Πόλο

Πληροφορίες για την ξιφασκία Ο αγώνας γίνεται σε δύο φάσεις: στη φάση των ομίλων και σε αυτή των αγώνων άμεσου αποκλεισμού. Αρχικά οι ξιφομάχοι χωρίζονται σε ομίλους μέχρι το πολύ επτά ατόμων και αγωνίζονται με όλους τους αθλητές του ομίλου που μετέχουν. Οι ξιφομάχοι έχουν τρία λεπτά για να πετύχουν πέντε κτυπήματα που απαιτούνται για να κερδίσουν τον αγώνα. Αν τελειώσει ο αγώνας και κανένας αθλητής δεν έχει πετύχει τα πέντε κτυπήματα κερδίζει ο αθλητής που έχει πετύχει τα περισσότερα. Αν το σκορ είναι ισόπαλο ο αγώνας παρατείνεται για ένα λεπτό, μέχρι ο ένας αθλητής να χτυπήσει πρώτος τον άλλο. Αν και πάλι δεν υπάρξει νικηφόρο χτύπημα, νικητής αναδεικνύεται αυτός που κέρδισε το σχετικό πλεονέκτημα, σε κλήρωση πριν τη διαδικασία της παράτασης. Από την παραπάνω διαδικασία προκύπτει η αρχική κατάταξη των αθλητών, σύμφωνα με την αναλογία νικών/ήττων και τη συνολική διαφορά των πόντων που έδωσε και δέχτηκε ο κάθε αθλητής. Με βάση την κατάταξη, ακολουθούν αγώνες άμεσου αποκλεισμού, ώστε οι αθλητές να μειώνονται σταδιακά από 128 σε 64,32, 16, 8 κλπ. Οι αγώνες αυτοί απαιτούν 15 κτυπήματα, σε χρόνο 9 λεπτών (3 γύροι των 3 λεπτών με 1 λεπτού ενδιάμεσα διαλείμματα). Σε περίπτωση ισοπαλίας, επαναλαμβάνεται η διαδικασία της παράτασης.

Ξιφασκία

Καλαθοσφαίριση Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1891, ο Καναδός Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Εκπαιδευτήριο της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων (YMCA) (σημερινό Κολέγιο Σπρίνγκφιλντ) Μασαχουσέτη στην, Η.Π.Α.), προσπαθούσε να κρατήσει την τάξη με την οποία έκανε μάθημα δραστήρια μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου για να κρατήσει τους μαθητές απασχολημένους και στα κατάλληλα επίπεδα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Αφού απέρριψε άλλες ιδέες είτε ως υπερβολικά τραχιές ή ακατάλληλες για κλειστά γυμναστήρια, έγραψε τους βασικούς κανόνες και κάρφωσε ένα καλάθι ροδακίνων σε ύψος 3,55 μέτρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδακίνων διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν. Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό. Έτσι το κάτω μέρος του καλαθιού απομακρύνθηκε, πράγμα που επέτρεπε την ώθηση της μπάλας με ένα μεγάλο πείρο κάθε φορά.Τζέιμς ΝάισμιθΚολέγιο ΣπρίνγκφιλντΝέας Αγγλίαςγυμναστήριακανόνεςροδακίνωνπείρο

Χειροσφαίριση Η χειροσφαίριση έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Με κάποιες διαφορές από τη σημερινή του μορφή εμφανίστηκε στη Δανία, τη Γερμανία και την Τσεχοσλοβακία στα τέλη του 19ου αιώνα[1]. Τότε παιζόταν με ομάδες απαρτιζόμενες από 11 παίκτες. Το 1910 διατυπώθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί για τη χειροσφαίριση, στη Σουηδία. Το 1922 έγιναν ανάλογοι αγώνες και στον ελληνικό χώρο. Η Διεθνής Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης (IHF) ιδρύθηκε το 1946 στην Κοπεγχάγη. Σήμερα η έδρα της είναι στηΓενεύη και υπό την αιγίδα της διεξάγονται σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις του χάντμπολ. Η πρώτη εμφάνιση του αθλήματος σε Ολυμπιακούς Αγώνες έγινε επίσημα το 1972, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το 1979 ιδρύθηκε η Ελληνική Ομοσπονδία (Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης Ελλάδος), γνωστότερη με το αρκτικόλεξο ΟΧΕ. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1977 διεξήχθη στο Αμύνταιο ο πρώτος επίσημος αγώνας.ΕλλάδαΔανίαΓερμανίαΤσεχοσλοβακία[1]1910Σουηδία1922Διεθνής Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης1946ΚοπεγχάγηΓενεύη1972Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου1979Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης Ελλάδος1977Αμύνταιο

Βόλεϊ Η ποδοσφαίριση επινοήθηκε το 1895 από τον Αμερικανό καθηγητή Γουίλιαμ Μόργκαν, που εργαζόταν στο παράρτημα της ΧΑΝ (YMCA) του Χόουλιοκ, στην πολιτεία Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ομαδικό παιχνίδι κλειστού χώρου, χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμών, επινόησε το βόλεϊ. Αρχικά ονόμασε το παιχνίδι "μιντονέτ". Το όνομα βόλεϊ δόθηκε λίγο αργότερα, έπειτα από έναν αγώνα επίδειξης, μάλλον από τον Άλφρεντ Χάλστιντ.1895ΑμερικανόΓουίλιαμ Μόργκαν ΧόουλιοκΜασαχουσέτηΗΠΑμιντονέτ Το νέο άθλημα διαδόθηκε πολύ γρήγορα, κυρίως μέσω των παραρτημάτων της Χ.Α.Ν. στις πολιτείες των ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου από τους Αμερικανούς στρατιώτες.ΕυρώπηΑ΄ παγκοσμίου πολέμου

Στίβο Γενικά ο στίβος δεν μπορεί να έχει συνολικό μήκος μεγαλύτερο των 440 γυάρδων ή 402,34 μέτρων. Η διαμόρφωσή του περιλαμβάνει, κατ΄ έναντι μεταξύ τους, δύο ευθύγραμμα τμήματα και δύο καμπύλα καλούμενα "πέταλα" (βιράζ). Αυτός χωρίζεται σε διαδρόμους, (κουλουάρ), που σημαίνονται με λευκές διαγραμμίσεις, πλάτους έκαστος 1,22 μ. - 1,25μ. Στη σύγχρονη εποχή ο στίβος φέρει επίστρωση από ειδικό βιομηχανικό ελαστομερές κεραμόχρωο υλικό (τάπητα).

Τένις Η Αντισφαίριση, γνωστή με την ξενόγλωσση ονομασία τένις είναι ένα σύγχρονο αθλητικόπαιχνίδι.αθλητικόπαιχνίδι Οι παίκτες χρησιμοποιούν ρακέτες για να χτυπήσουν μια κοίλη λαστιχένια σφαίρα που καλύπτεται με χνουδωτό ύφασμα πέρα από ένα δίχτυ στο γήπεδο του αντιπάλου. Με προέλευση την Ευρώπη, προς το τέλος του 19ου αιώνα, η αντισφαίριση διαδόθηκε πρώτα σε όλο τον αγγλόφωνο κόσμο, ιδιαίτερα μεταξύ των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων.σφαίραΕυρώπη Η αντισφαίριση είναι για μια ακόμη φορά ολυμπιακό άθλημα και παίζεται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, από όλες τις ηλικίες, και σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ποδηλασία Στην Ελλάδα, η ποδηλασία ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα. Μάλιστα, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες (1896), η Ελλάδα κατέκτησε μεταξύ άλλων χρυσό μετάλλιο στην Ποδηλασία Δρόμου, με τον Αριστείδη Κωνσταντινίδη.Αριστείδη Κωνσταντινίδη Σημαντικότερος, σύγχρονος έλληνας ποδηλάτης είναι ο Κανέλλος Κανελλόπουλος. Επίσης, μεγάλος ποδηλάτης ο οποίος υπήρξε και αναμορφωτής του αθλήματος στην Ελλάδα ήταν ο Ηλίας Κελεσίδης. Στην σύγχρονη εποχή οι σημαντικότεροι Έλληνες αθλητές της Ποδηλασίας είναι οι Χρήστος Βολικάκης, Γιάννης Ταμουρίδης και Περικλής Ηλίας αμφότεροι με μετάλλια σε Παγκόσμια ΠρωταθλήματαΚανέλλος ΚανελλόπουλοςΗλίας ΚελεσίδηςΧρήστος ΒολικάκηςΓιάννης ΤαμουρίδηςΠερικλής Ηλίας

Κολύμπι Η Κολύμβηση είναι άθλημα κίνησης μέσα στο νερό. Ως άθλημα, το κολύμπι, είναι από τα πιο παλιά και συνηθέστερα. Οι αρχαίοι Έλληνες του έδιναν πολλή προσοχή και θεωρούσαν άσχημο πράγμα το να μην μπορεί κάποιος να κολυμπά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 περιλήφθηκε ως ιδιαίτερο άθλημα και το κολύμπι κι από τότε έγινε ένα από τα πιο αγαπητά αγωνίσματα.νερόάθλημαΟλυμπιακούς Αγώνες του 1896 Ισχύουν, όπως για όλα τα αθλήματα, διατάξεις και κανόνες της κολύμβησης. Τα αγωνίσματα που διεξάγονται είναι: Για τους άνδρες, 100 μ., 200 μ., 400 μ., 1500 μ. ελεύθερης κολύμβησης, 4Χ200 μ. ομαδικό και 4Χ100 ατομικό, 200 μ. πεταλούδα και 100 μ. ύπτιο κ.ά. Για τις γυναίκες είναι τα ίδια εκτός από τα 1500 μ. που τα έχουν 800 μ.