Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ... ΤΑ ΚΡΕΑΤΑ

Στις σοφιστείες (!) που ανταλλάσσονται στις Νεφέλες, αναφέρονται οι παχιές οι κίχλες (τσίχλες) και οι φασιανοί που ήταν δυσεύρετο ορνίθι κι εκλεκτή λιχουδιά, όμως οι ήρωες παραπονιούνται, γιατί τις μέρες που γιορτάζονταν τα Παναθήναια, γέμιζαν τις κοιλιές τους με ζωμούς, ενώ θυμούνται και τον πατσά που έψηναν στη θράκα …

Στην Ειρήνη ο «Τρυγαίος Αθμονεύς, αμπελουργός δεξιός» ( απ’ το Μαρούσι δηλαδή ) προσφέρει κρέατα ζώων στον Ερμή ως … μπαχτσίσι στους θεούς, ενώ σε μια από τις στιχομυθίες Τρυγαίου – Ερμή καταγράφεται η πληροφορία ότι στα Ελευσίνια Μυστήρια θυσίαζαν γουρουνάκια, ότι ήταν προτιμητέα αυτά του γάλακτος κι ότι η τιμή της αγοράς τους (γύρω στο 421 π.Χ. που παίχτηκε το έργο ) ήταν τρεις δραχμές. Ακόμη ο ήρωας ζητάει μεταξύ άλλων από τη «Λυσιμάχη Ειρήνη» πάπιες και χήνες και φάσσες και βροχοπούλια … (κοιλιοδουλείας το ανάγνωσμα !).

Ο Πλούτος απεικονίζει με γλαφυρό τρόπο τα διατροφικά έθιμα των αρχαίων Ελλήνων τον 4 ο π.Χ. αι. Σ’ έναν απολαυστικό διάλογο του Χρεμύλου με τον Πλούτο φαίνεται ότι η έλλειψη χρημάτων δεν σήμαινε μόνον στάσιν εμπορίου, αλλά και στάσιν … θυσιών.

Στους Σφήκες αλιεύουμε και μια ωραία λέξη : «κρέαγρα», που ήταν η τσιμπίδα με την οποία έπιαναν και γύριζαν τα κρέατα, που ψήνονταν στη θράκα ή στη σχάρα. Ο Βδελυκλέων εκεί, κάνει λόγο και για κάποιο κυνήγι λαγού ή αγριογούρουνου.

Δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν από μια κωμωδία με τον τίτλο Όρνιθες πληροφορίες για το κυνήγι και το μαγείρεμα πτηνών ! Φαίνεται λοιπόν, πως στα ψημένα πουλιά έριχναν πάνω τριμμένο τυρί, λάδι, σίλφιο, ξύδι και άλλες λιπαρές σάλτσες με μέλι.

Στις Θεσμοφοριάζουσες υπάρχει η αναφορά ότι μια … ταβερνιάρισσα που κλέβει στο ζύγι, προσφέρει σε καλάθι ως θυσία για τη θεά Δήμητρα, ανάμεσα στ’ άλλα, κι ένα γουρουνάκι γάλακτος !

Τέλος, στους Αχαρνής μιλάνε για κάποιους « αλλάντας εξ Απατουρίων » (αλλαντικά από τα Απατούρια), ενώ στο στίχο 1040 μαθαίνουμε ότι έχυναν μέλι πάνω στα λουκάνικα καθώς ψήνονταν.

Και μην ξεχνάμε : στο τέλος όλων των κωμωδιών απαξάπαντες ετοιμάζονταν για να γιορτάσουν σε ένα δείπνο με κλίνες, τράπεζες, στεφάνια, μύρο, τραγήματα, ορχηστρίδες και τραγουδιστές και … ό,τι βάλει ( ή δεν βάλει ) ο νους του ανθρώπου! Όπως...το αρνάκι το συμποσιακό.

Αρνάκι το... Συμποσιακό