Οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟι ΑΓΩΝΕΣ Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης Εργασία Φυσικής Αγωγή ς Υπεύθυνος Καθηγητής: κ Αθανασόπουλος Λ. Στέλλα Τσέκου-Ελένη Τελέογλου-Δανάη Μπίφσα- Ειρήνη Μαγιάφα
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι Αγώνες της Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί, τελούνται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά, με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκόσμιων πολέμων. Το 1924 άρχισαν οι ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί, για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους Θερινούς Ολυμπιακούς. Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων τελούνταν εκεχειρία, δηλαδή σταματούσαν οι Πόλεμοι, αυτό υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Αγώνεσ Δρόμου ο ΑΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ, ΤΟ « ΣΤΑΔΙΟΝ » ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΟΥ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ. μΕΧΡΙ ΤΟΥΣ 15 ΟΥΣ οΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΜΕΡΟΣ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΔΙΑ, ΕΝΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΓΥΜΝΟΙ, ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΡΕΞΙΜΟ. ΤΕΡΜΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ, ΕΝΩ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΕΚΟΝΤΑΝ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ ΑΜΜΩΔΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΗΚΟΣ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ οΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ( ΠΕΡ. 192 ΜΕΤΡΑ ).
Οι αθλητές ανταγωνίζονταν σε ομάδες τεσσάρων. Οι επί μέρους νικητές ανταγωνίζονταν μεταξύ τους, επίσης σε ομάδες τεσσάρων. Στον «δίαυλο» οι αθλητές έτρεχαν την διπλή διαδρομή επιστρέφοντας στο σημείο της αφετηρίας, ενώ στον «δόλιχο» η διαδρομή ήταν δώδεκα «δίαυλοι», δηλαδή 24 «στάδια». Η διαδρομή του «οπλίτη δρόμου» είχε μήκος δύο «σταδίων», και οι πολεμιστές αρχικά φορούσαν τον πλήρη εξοπλισμό (περικεφαλαία, κνημίδες, ασπίδα) και αργότερα ήταν γυμνοί και κρατούσαν μόνο ασπίδα.
οΙ ΕΦΗΒΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΠΛΟ «ΣΤΑΔΙΟ», ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ. ο πΑΥΣΑΝΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΤΩΝ «ηΛΕΙΩΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝ», ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΜΕΡΟΣ ΝΤΥΜΕΝΕΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΝΤΟ ΧΙΤΩΝΑ, ΤΟΝ ΔΕΞΙΟ ΩΜΟ ΓΥΜΝΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΛΥΤΑ.
παγκρατιο Βαγγελησ παναγιωτακησ, παναγιωτης μαγος, αρησ διονυσοπουλοσ, χρηστοσ χρηστακησ, στεφανοσ σαϊνιδησ
Ορισμος του παγκρατιου Το Παγκράτιον ήταν ένα αγώνισμα των αρχαίων Ελλήνων, ένας συνδυασμός πάλης, λακτισμάτων και πυγμαχίας χωρίς ιμάντες. Η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις παν + κρατείν, δηλαδή νικητής γινόταν αυτός που "κατέχει την κυρίαρχη δύναμη", ενώ οι αθλητές ονομάζονταν παγκρατιαστές. Το άθλημα αυτό, εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 648 π.Χ. στην 33η Ολυμπιάδα. Ήταν θεαματικό και δημοφιλές, αλλά και επικίνδυνο, αφού είχε ως αποτέλεσμα πολλές φορές ως και το θάνατο του ενός των αντιπάλων. Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες μετά το 200 π.Χ. εισήγαγαν κι έναν λιγότερο βίαιο διαγωνισμό "Παγκρατίου παίδων" για τα νέα αγόρια.
Ιστορια του παγκρατιου Η μυθολογία θέλει το άθλημα να προέρχεται από το Θησέα, που επιστράτευσε συνδυασμό πάλης και πυγμής για να καταβάλει τον Μινώταυρο. Σύμφωνα με άλλη ανάλογη εκδοχή, ο Ηρακλής κατέβαλε με τον τρόπο αυτό το λιοντάρι της Νεμέας. Με τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου το Παγκράτιο διαδόθηκε στην Ινδία. Πιστεύεται πως από εκεί έφτασε στις χώρες της Άπω Ανατολής και αποτέλεσε τον πρόγονο όλων των ανατολικών πολεμικών τεχνών. Διάσημοι αρχαίοι παγκρατιαστές ήταν ο Θεαγένης ο Θάσιος, ο Λύγδαμης ο Συρακούσιος, ο Δωριεύς ο Ρόδιος, ο Σώστρατος ο Σικυώνιος και ο Πολυδάμας από τη Σκοτούσσα.
Τεχνικα στοιχεια και κανονεσ Το Παγκράτιο συνδύαζε το χτύπημα και την αρπαγή (λαβή) και ήταν αγώνας, που κερδιζόταν με την υποβολή του αντιπάλου. Ένας αγωνιζόμενος θα μπορούσε να επισημάνει την υποβολή του με ανάταση του χεριού ή ενός δακτύλου του, αλλά μερικές φορές η μόνη μορφή υποβολής ήταν ο θάνατος ενός από τους αγωνιζόμενους. Στην πραγματικότητα υπήρχαν μόνο τρεις κανόνες: οι αγωνιζόμενοι δεν είχαν το δικαίωμα να βγάλουν ο ένας τα μάτια του άλλου, να δαγκώσουν ο ένας τον άλλον ή να τον χτυπήσουν στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Υπήρχαν δύο είδη παγκρατίου.
Το παγκρΑτιο σημερα Στη σύγχρονη εποχή το Παγκράτιο αναβίωσε μετά τον τελευταίο πόλεμο και ιδίως γύρω στο 1970, οπότε γίνονται οι πρώτες κινήσεις για την ίδρυση ομοσπονδίας Παγκρατίου, ενώ αργότερα αρχίζουν προσπάθειες ένταξής του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Τελικά η Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος (ΕΟΠΑ) ιδρύεται το 1996.
Νικητες του παγκρατιου στους ολυμπιακους αγωνες (7 ος -5 οσ αιωνασ π.χ.)
Οι ολυμπιακοί Αγώνες Ακόντιο Μέλη: Μπαλάτος Δημήτριος Παπαδοπούλου Ειρήνη Πέππας Μιχαήλ Σταματάκη Πελίνα Φιλλιππούση Καρλιάννα Υπεύθυνος καθηγητής: Αθανασόπουλος Λάμπρος, καθηγητής φυσικής αγωγής
Το ακόντιο στο Πένταθλον Το ακόντιο ήταν ένα από τα πέντε αθλήματα του Πεντάθλου(τα υπόλοιπα: τροχάδην, άλμα, πάλη, δισκοβολία). Το ακόντιο ήταν το δεύτερο άθλημα σε σειρά διεξαγωγής.
Η προέλευση του ακοντίου Το ακόντιο ήταν εμπνευσμένο από το όπλο που χρησιμοποιούταν για κυνήγι. Στην συγκεκριμένη μορφή ήταν σχεδιασμένο ειδικά για αθλητική χρήση.
Ο σκοπός του ακοντίου Οι γνώμες διχάζονται ως προς τον σκοπό του αθλήματος Κατά μία άποψη, είναι άγνωστο το αν το συγκεκριμένο άθλημα είχε ως σκοπό την απόσταση που θα καλυφθεί ή την διάτρηση ενός συγκεκριμένου στόχου. Υπάρχει όμως μία άλλη άποψη πως τα είδη του ακοντισμού ήταν δύο: ο εκήβολος, δηλαδή η βολή του ακοντίου σε μήκος, και ο στοχαστικός, δηλαδή η βολή σε προκαθορισμένο στόχο.
Εικόνες
Πηγές Βικιπαίδεια :
Αρματοδρομιεσ 24/01/2016 Υπεύθυνος καθηγητής: Λάμπρος Αθανασόπουλος Μαρία Φύτρου Μαρία Φεφέ Νάνσυ Σουλτανοπούλου Κατερίνα Φαρμάκη Αγγελική Χαραλαμποπούλου Χριστίνα Σκρέκα Μυρτώ Φαζού
Λίγες π ληροφορίες Τα ιππικά αγωνίσματα στην αρχαία Ελλάδα τελούνταν κατά τους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας καθώς και σε άλλες πανελλήνιες διοργανώσεις όπως τα Πυθία ή τα Νεμέα Τα πρώτο ιππικό αγώνισμα διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 648 π.Χ. Οι αρματοδρομίες είχαν τις ρίζες τους στις στρατιωτικές συνήθειες των Αχαιών.
Σ’αυτό το αγώνισμα οι ηνίοχοι οδηγούσαν τα άρματα που τα έσερναν άλογα. Νικούσε το άρμα που έφτανε πρώτο στο τέλος μίας προκαθορισμένης διαδρομής.Νικητής όμως, δεν ήταν ο ηνίοχος αλλά ο ιδιοκτήτης του άρματος.
ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ Ο ιππόδρομος ήταν ένας πλατύς, επίπεδος, ανοιχτός χώρος όπου η αφετηρία και το τέρμα ορίζονταν με ένα στύλο. Ένας δεύτερος μικρός στύλος, η νύσσα, όριζε το σημείο καμπής, το οποίο ήταν επικίνδυνο για ατυχήματα. Ο ίδιος ο στίβος χωριζόταν κατά μήκος μ' ένα λίθινο ή ξύλινο χώρισμα, που ονομαζόταν έμβολο, δίπλα στο οποίο έτρεχαν τα άλογα και τα άρματα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μείνει στην ιστορία γιατί ένωσαν τον ελληνικό λαό στην Αρχαιότητα και ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικό μέρος της ελληνικής μας ιστορίας και μας κάνουν γνωστούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Επίσης ως και σήμερα ενώνουν ολόκληρο τον κόσμο σε διεθνή κλίμακα. Η αξία των Ολυμπιακών Αγώνων σήμερα