Γενικοί στόχοι του άξονα γνώσης δημιουργίας έκφρασης να διεγείρουν και να διατηρούν το ενδιαφέρον των παιδιών να προωθούν τη δημιουργικότητα και να ερεθίζουν τη φαντασία να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της κριτικής τους ικανότητας και της αναπαραστατικής τους σκέψης να εμπλουτίζουν τις δυνατότητες τους στο να εκφράζουν, με διαφορετικούς τρόπους και μέσα, τη σκέψη και τα συναισθήματά τους να καλλιεργούν την αισθητική τους αντίληψη (“ΟΔΗΓΟΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥ” Υ.Π.Ε.Π.Θ. Σελίδα 289)
Στόχοι της δραματικής τέχνης που εξυπηρετούν την εκπαίδευση να ανακαλύψει και να εκφράσει τις δημιουργικές του ικανότητες να καλλιεργήσει και να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους συμμαθητές του και με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον να αναπτύξει ελευθερία έκφρασης, πρωτοβουλία και αίσθημα ευθύνης να καλλιεργηθεί πολιτιστικά και αισθητικά κατανοώντας το ρόλο της τέχνης του θεάτρου να ενδιαφερθεί δημιουργικά για τα μαθήματα να ενθαρρυνθεί στην παρατήρηση και στην αυτοσυγκέντρωση να εφευρύσκει λύσεις προσωπικές να βελτιώσει το λεξιλόγιό του να εκφράσει ενδόμυχες καταστάσεις και προβλήματα που το απασχολούν να εκτονωθεί με την κίνηση και το λόγο να αποδέχεται όρια και περιορισμούς που του θέτει η ομάδα και να ανακαλύπτει την ανάγκη ύπαρξης και τήρησης κανόνων (Λάκης Κουρετζής Υ.Π.Ε.Π.Θ σελίδα 16)
να αποκτήσει το παιδί ιδιαίτερη σχέση με το ίδιο του το σώμα να μεταλλάσσει τη σχέση του με τους άλλους να μεταλλάσσει τη σχέση του με τον εαυτό του οδηγείται στη βιωματική γνώση και το σώμα του γίνεται ζωντανός τόπος γραφής διευρύνει το πεδίο της γλώσσας του διευρύνει την ενδοχώρα του. Μέσα από τη διαδικασία αυτή γίνεται –η ανεύρεση της ταυτότητας του –η διεύρυνση και ανανέωση των συμβόλων του –η έκδραση από τις συγκρούσεις του –η εκτόνωση από τις φορτίσεις του –η συμβολική πραγμάτωση των επιθυμιών του. ( Άλκηστης “ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ” σελίδα 28 )
Κάποτε ο σπουδαιότερος σκοπός ενός μαθήματος δράματος ήταν η επικοινωνία με τη συμμετοχή ενός ακροατηρίου. Τελευταία, η έμφαση ήταν στην αυτοέκφραση χωρίς να υπάρχει ανάγκη ακροατηρίου και ακόμη ο πειραματισμός, που σπάνια θέλει ακροατήριο. Ακόμη πιο πρόσφατα η έμφαση έχει τοποθετηθεί στη λύση προβλημάτων και στη λήψη αποφάσεων. (Λένα Σεργή “ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ” σελίδα προλόγου )
Συμμετοχή των παιδιών Ενεργή συμμετοχή Ενεργή θέαση Διανοητική, συναισθηματική συμμετοχή Κάθαρση «ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ» ΛΥΚΕΙΟΥ ΥΠΕΥΠΘ Αυτοανάλυση «ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΤΩΧΟ ΘΕΑΤΡΟ»ΓΚΡΟΤΟΦΣΚΙ Ενσυναίσθηση « ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ- ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ » ΑΛΚΗΣΤΙΣ Ταύτιση με την κούκλα (ειδικότερα στο κουκλοθέατρο) «ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ» ΔΑΡΑΚΗ ΠΕΠΗ
Πυραμίδα ποσοστών μάθησης
Η σύμβαση, που υιοθετήθηκε από τη γενική συνέλευση του Ο.Η.Ε. στις 20 Νοεμβρίου 1989 και έχει επικυρωθεί από 191 χώρες (πλην της Σομαλίας και των Η.Π.Α) έως την 2 / 12 / 1992 αποτελείται από 54 άρθρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν για τη δραματική τέχνη στο σχολείο τα παρακάτω Άρθρο 31:δικαίωμα στο παιχνίδι και στην ψυχαγωγία Άρθρο 12: ελευθερία έκφρασης Άρθρο 29: Στόχοι της εκπαίδευσης. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, ο σεβασμός των βασικών δικαιωμάτων και η καλλιέργεια σεβασμού για το περιβάλλον
Ας είμαστε λοιπόν εκτός από παιδαγωγοί και πολιτισμένοι δίνοντας ευκαιρίες για μάθηση με χαρά μέσα από το κουκλοθέατρο και τις άλλες μορφές της δραματικής τέχνης. Ας θυμηθούμε ότι ο Αριστοτέλης όρισε τον άνθρωπο ως το μοναδικό ζώο στη φύση που μπορεί να γελάει. Και ας δίνουμε γνώσεις με χαρά γιατί ότι μαθαίνω με χαρά το θυμάμαι!!!
Καλή επιτυχία στα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που οραματίζεστε!!!