ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ  Η ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ, ΤΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.  ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΥΡΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ( ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ Α. Ε. Π )

 Η ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ Α. Ε. Π ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΠΕΔΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΟΠΩΣ : - Προσδόκιμο επιβίωσης - Δημόσιες δαπάνες για υγεία - Δημόσιες δαπάνες για εκπαίδευση

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ  ΠΡΩΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ : Adam Smith(1776), David Ricardo(1817)  ΑΡΓΟΤΕΡΑ : Franc Ramsey(1928), Allyn Young(1928),Joseph Schumpeter(1934)  ΚΥΡΙΕΣ ΙΔΕΕΣ : Ρόλος φθίνουσων αποδόσεων, τεχνολογική πρόοδος, νέοι μέθοδοι παραγωγής

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΛΟΓΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ - ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ - ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΜΟΙΒΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1973 : ΥΨΗΛΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ, ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1974: ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, ΑΥΞΗΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ, ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ  ΑΠΟ ΤΟΝ 18 ΑΙΩΝΑ : ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΜΠΟΡΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ( ΜΕΡΚΑΝΤΙΛΙΣΜΟΣ ), ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ  ΜΕΤΑ ΤΟΝ 2 Π. Π. : ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΝΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ  ΜΕΤΑ ΤΟ ‘80 ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ( ΑΣΤΟΧΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ )

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΦΕΣΗΣ :- ΑΥΞΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ - ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ - ΜΕΤΡΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ  ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ ΖΗΤΗΤΗΣ : - ΑΥΞΗΣΗ ΦΟΡΩΝ - ΑΥΞΗΣΗ ΤΑΜΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΙΜΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ : ΚΥΡΙΟ ΜΕΤΡΟ ΑΥΤΟ ΤΗΣ >. ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ :  ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΩΝ  ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ( ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ):  ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ  ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ  ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ. 1)Κοινωνικη ασφαλιση : Καλυπτει το συνολο του πληθυσμου 2)Κοινωνικη προνοια : Η κρατικη μεριμνα για ατομα που εχουν αναγκη βοηθειας.

ΜΕΣΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ  ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ  ΦΟΡΟΙ  ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ  ΜΕΣΑ ΑΜΕΣΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΣΑ

ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ  ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ : ( ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ, ΤΑΚΤΙΚΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΕΚΤΑΤΟΣ )  ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ 1.Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΝΩ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ. 2.Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 3.ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΑΡΑΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ

ΦΑΣΕΙΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 1.ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2.ΨΗΦΙΣΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 3.ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ Ο. Ν. Ε. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ 1992 ( ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ )

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΕ 3 ΣΤΑΔΙΑ : 1.1 η ΙΟΥΛΙΟΥ η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΑΠΟ 1 η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1999

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε. Ε., ΣΕ ΔΥΟ ΠΥΛΩΝΕΣ :  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ( ΕΚ ) 1103/97 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ( ΕΚ ) 974/98 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ( Ε. Σ. Κ. Τ ): ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ( Ε. Κ. Τ.) ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

Βιβλιογραφία 1. Αγγελίδης, Μ., Φιλελευθερισμός : Κλασσικός και Νέος, Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, Αθήνα. 2. Βαβούρας, Σ. Ι., Καραβίτης, Η. Κ., Τσούχλου, Κ. Α., Η παραγωγική διαδικασία στο δημόσιο τομέα και η αύξηση των δημοσίων δαπανών : η περίπτωση της Ελλάδας, εκδ. Κριτική, Αθήνα. 3. Γεωργακόπουλος, Θ. (2005), Εισαγωγή στη Δημόσια Οικονομική, Αθήνα : Εκδόσεις Μπένου. 4. Δαλαμάγκας, Β. (2003), Εισαγωγή στη Δημόσια Οικονομική, Αθήνα : Εκδόσεις Κριτική 5. Δράκος, Γ. Ε. (1986), Εισαγωγή στη Δημόσια Οικονομική, Αθήνα : Εκδόσεις Σταμούλης. 6.. Καραγιάννη, Σ. (2008), Αρχές Δημοσίων Οικονομικών, Δ EO 34/ Γ΄, Πάτρα : ΕΑΠ. 7.. K αράγιωργας, Δ. Π. (1981), Οι Οικονομικές Λειτουργίες του Κράτους, Αθήνα : Εκδόσεις Παπαζήση 8. Λοϊζίδης Ι. και Πατσουράτης Β. (2008), Οικονομικά Δημοσίων Επιχειρήσεων και Προϋπολογισμός Δημοσίων Φορέων και Οργανισμών, Πάτρα : Εκδόσεις ΕΑΠ. 9. Νικολάου, Α. (2003), Δημοσιονομική Θεωρία ΙΙ : Πανεπιστημιακές Παραδόσεις, Θεσσαλονίκη. 10. Υπουργείο Οικονομικών, Εισηγητικές εκθέσεις Προϋπολογισμών, διάφορα τεύχη. 11. Rosen, Η. and Τ. Gayer (2011), Δημόσια Οικονομική, Α΄ Έκδοση, Αθήνα : Εκδόσεις Κριτική. 12.Stiglitz, J. (1992), Οικονομική του Δημόσιου Τομέα, Αθήνα : Εκδόσεις Κριτική. 13.Bertrand, H “Accumulation, régulation, crise : un modèle selectionnel théorique et applique”, Revue économique, vol. 34, No Bonefeld, W “Reformulation of state theory”, Capital and Class, No,33 15.Drugman, B Etat, capital et salariat, Thèse pour le Doctorat d’Etat, Université de Grenoble. 16.Engels, F.,1945, L’origine de la famille, de la propriete privee et de l’ Etat, ed. Sociale, Paris, Foley, D.K “State expenditure from a Marxist perspective”, Journal of Public Economics 9,