Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ Στην Αρχαία Ελλάδα η φιλοξενία θεωρούνταν πράξη αρετής . Τους ξένους προστάτευαν ο Ξένιος Δίας και η Αθηνά η Ξενία, όπως και οι Διόσκουροι Κάστωρ και Πολυδεύκης. Η φιλοξενία ακολουθούσε μία ιεροτελεστία και παρέχονταν σε κάθε ξένο, ο οποίος ανεξάρτητα από την τάξη που ανήκε.
Η ανάγκη της φιλοξενίας Η ανάγκη της φιλοξενίας προέκυψε από τον τρόπο ζωής των Ελλήνων (ταξίδια, εμπόριο, πόλεμοι) που είχε ως αποτέλεσμα να βρίσκονται στους δρόμους, σε ξένους τόπους, με μεγάλη ανάγκη για στέγη , βοήθεια ή προστασία.
«εστιάν» ή «ξενίζειν» ή «ξενοδοχείν». Στα χρόνια του Ομήρου, σε όποιο σπίτι και αν πήγαινε ένας ξένος, θα έβρισκε φιλοξενία. Ο ξένος βέβαια δεν ήταν τουρίστας, αλλά αγγελιοφόρος, εξόριστος, ταξιδιώτης, κλπ.
«επί ξενία καλείν». Πρόσκληση σε γεύμα «επί ξενία καλείν». Πρόσκληση σε γεύμα Όταν εμφανιζόταν ένας ξένος, ο κύριος του σπιτιού ή στην περίπτωση σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες «ξενοδόχος» ή «στεγανόμος», ή «εστιοπάμμων» ή «ναύκληρος», τον προσκαλούσε στο σπίτι του και παρέθετε γεύμα προς τιμή του.
«επί ξενία καλείν». Πρόσκληση σε γεύμα «επί ξενία καλείν». Πρόσκληση σε γεύμα Στους πρώτους ιστορικούς χρόνους κάθε καλεσμένος μπορούσε να φέρει όποιον ήθελε στο γεύμα . Μόλις οι προσκαλεσμένοι έμπαιναν στο σπίτι οι δούλοι τους έβγαζαν τα υποδήματα γιατί θεωρούνταν αταίριαστο να κυκλοφορεί κανείς μέσα στο σπίτι με τα πέδιλα με τα οποία βάδιζε στο δρόμο.
Το τυπικό της φιλοξενίας Πριν καθίσουν οι καλεσμένοι στο τραπέζι τους έπλεναν και τους αρωμάτιζαν τα πόδια. Μα ούτε κι ύστερα απ΄ αυτή τη διαδικασία ήταν ωραίο να ρίχνεται κανείς στο φαγητό. Προηγούμενα οι καλεσμένοι περιφέρονταν στα δωμάτια θαύμαζαν τα έπιπλα και τα αντικείμενα διακόσμησης και επαινούσαν την καλαισθησία του νοικοκύρη. Οι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στους καλούς τρόπους. Αυτό ζητούσε η εθιμοτυπία.
Βασικοί κανόνες αισθητικής κατά τη φιλοξενία Σε κάθε κρεβάτι κάθονταν δυο άνθρωποι. Ξάπλωναν ακουμπώντας με τον αριστερό αγκώνα σε μαξιλάρι, έτσι που το στήθος τους, ήταν μισοσηκωμένο. Αφού καθόταν όλος ο κόσμος, οι υπηρέτες έχυναν νερό στους καλεσμένους τους για να πλύνουν τα χέρια τους έπειτα έφερναν κάτι τραπεζάκια χαμηλά πάνω στα οποία ήταν ταχτοποιημένα τα φαγητά. Οι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν πιρούνια, μαχαίρια και κουτάλια αλλά προτιμούσαν να τα αντικαθιστούν με μια κόρα ψωμί. Τις μερίδες τις σέρβιραν ψιλοκομμένες για να πιάνονται εύκολα.
Συμπόσιο Ακολουθούσε φαγητό και πιοτό. Στη συζήτηση συμμετείχε και η οικοδέσποινα. Ο ξένος μετά από τα γεύματα έλεγε κάποια ιστορία ή κάποιο ανέκδοτο.
Ευγένεια Οι οικοδεσπότες ήταν υποχρεωμένοι να κρατήσουν τη φιλοξενία όσες μέρες χρειαζόταν. Μετά το τέλος του δείπνου ρωτούσαν τον ξένο για την ταυτότητα του και για το σκοπό του ταξιδιού του.
Το συμπόσιο κλείνει με τον αοιδό Οι αρχοντικές οικογένειες είχαν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν και το τραγούδι των αοιδών ως το ευχάριστο κλείσιμο ενός πλουσιοπάροχου δείπνου.
Αγώνες προς τιμήν του ξένου Αγώνες προς τιμήν του ξένου
Αγώνες πάλης
Πλούσια δώρα κατά την αναχώρηση του ξένου
Η φιλία από τη φιλοξενία κληρονομούνταν στις επόμενες γενιές
Η φιλοξενία από μια σύγχρονη ματιά! Με την πάροδο των αιώνων, την αύξηση του πληθυσμού, την ανάπτυξη του εμπορίου, την βελτίωση των συγκοινωνιών, την πολιτισμική ανάπτυξη, ο όρος φιλοξενία έχει διαφοροποιηθεί και εμποριοποιηθεί. Φιλοξενούμε μόνο τους συγγενείς και τους φίλους τους οποίους υποδεχόμαστε με αγάπη και λαχτάρα. Τους ανοίγουμε το σπίτι μας, τους προσφέρουμε το καλύτερο κρεβάτι να κοιμηθούν. Τους δίνουμε να κάνουν μπάνιο, να ξεκουραστούν. Τους κάνουμε τραπέζι με τα καλύτερα φαγητά. Τους ξεναγούμε στα αξιοθέατα της πόλης μας, τους κερνάμε στις καλύτερες ταβέρνες, τους πάμε στα αρχαιολογικά μέρη. Όταν είναι να φύγουν τους χαρίζουμε δώρα.
Στις μέρες μας όμως… Το άνοιγμα των συνόρων επέτρεψε την είσοδο σε πολλούς μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων κα συχνά σε ανθρώπους τυχοδιώκτες και εγκληματίες. Οι άνθρωποι παρακολουθώντας στην τηλεόραση ληστείες και φόνους φοβούνται να ανοίξουν την πόρτα τους σε ξένους ακόμη και σε Έλληνες .
Για τους Έλληνες όμως πάντοτε η αξία της φιλοξενίας ήταν σημαντική και έτσι παραμένει και σήμερα προσαρμοσμένη στο σύγχρονο τρόπο ζωής.
Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ Η φιλοξενία ως θεσμός συναντάται και σε αλλά έθνη. Σε πολλά από τα χωριά στα νησιά των Φιλιππίνων, η φιλία που προκύπτει από τη φιλοξενία επισφραγίζεται μέσα από το δείπνο που ετοιμάζει ο οικοδεσπότης στον ξένο. Στη Σουμάτρα, ένα νησί στη δυτική Ινδονησία ο ξένος που επιζητά τη φιλοξενία παρουσιάζεται κρατώντας ένα ινδοκάρυδο ως χειρονομία της φιλικότητας. Ο ξένος δέχεται τη θετική ανταπόκριση του οικοδεσπότη, ο οποίος του παρέχει πλουσιοπάροχο γεύμα. Στην Κένυα, οι ξένοι που καταφθάνουν στα χωρία παρουσιάζονται στους γηγενείς κατοίκους με ένα φλιτζάνι νερό σαν ένα τελετουργικό σήμα της φιλοξενίας και εκφέρουν τη φράση χαιρετισμό «Ας είμαστε φίλοι». Οι οικοδεσπότες τους υποδέχονται με θεϊκή διάθεση στα σπίτια τους προσφέροντας φαγητό.
Και μερικά αποφθέγματα , συμβουλές και παροιμίες … Και μερικά αποφθέγματα , συμβουλές και παροιμίες … Ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ’ ἔσῃ μήποτε ξένος γένῃ. (Μένανδρος) Πρέπει ο χριστιανός όταν δεξιώνεται τους αδελφούς του να κάνει δεξίωση αθόρυβη και λιτή. (Μέγ. Βασίλειος) Εκεί που σας αγαπάνε να πηγαίνετε όχι και πολύ συχνά, εκεί που σας μισούν, μην πάτε ποτέ. (κινέζικη παροιμία)
Και μερικά αποφθέγματα , συμβουλές και παροιμίες… Και μερικά αποφθέγματα , συμβουλές και παροιμίες… Για πολλούς μαγείρευε και για λίγους στρώνε. (λαϊκή παροιμία) Τα ψάρι και οι καλεσμένοι βρωμάνε σε τρεις μέρες. (λαϊκή παροιμία) Όταν έχεις μεγάλη καρδιά δε χρειάζεσαι μεγάλο δωμάτιο. (εβραϊκή παροιμία) Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το σπίτι σου αλλά πόσο χωράει η καρδιά σου. (Ε. Ρέτση)
Μια φιλότιμη προσπάθεια των μαθητών του Α2 τμήματος: Μπουντουτσίδου Βασιλικής Μπούρα Δημήτρη Μπούτσκα Μαρίας Μυλωνά Δημήτρη Νεραντζάκη Παναγιώτη Παπαδοπούλου Σελίνας Περιστεράκη Χρήστου Πεταλωτή Κωνσταντίνου Πρίγγα Θανάση Σιουγιούδη Μηνά Σίσκου Ηλιάνας Σύρμαλη Γεωργίας
Μια φιλότιμη προσπάθεια των μαθητών του Α2 τμήματος: Τασιούδη Χριστίνας Τασιούδη Νικολάου Τασιούδη φιλίππου Τερζούδη Κυριάκου Τζογάνη Ευαγγελίας Τιάμαρου Χρήστου Τολοκονίδου Αλεξάνδρας Τοπαλούδη Παναγιώτας Τσιατσιάνα Σταυρούλας Τσιγκουρλά Πασχάλη Τσιουτσιουμάκα Βασιλικής Χαντζή Βασίλη και φυσικά της γιαγιάς Χρυσούλας!!! Υπεύθυνη Καθηγήτρια : Μήτσικα Ολυμπία
Πηγές http://stardust30.wordpress.com www. google. gr (εύρεση εικόνων) el. wikipedia. org/wiki/φιλοξενία Ancient Greek music-Lament (2-3 century,AD)