1 ΗΓΕΣΙΑ
2 Θέματα που αναλύονται Η έννοια της ηγεσίας Τονίζεται η διαφορά μεταξύ διευθυντή και ηγέτη. Αναφέρεται στη θεωρία που έχει ως βάση τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ηγέτη. Αναφέρεται στη θεωρία που έχει ως βάση τη συμπεριφορά του ηγέτη. Παρουσιάζει τη διοικητική σχάρα των R. Blake και J. Mouton. Αναφέρεται στην προσαρμογή της ηγετικής συμπεριφοράς σύμφωνα με κάθε περίπτωση. Δείχνει ποια προσόντα πρέπει να έχει ο ηγέτης. Αναλύει την ηγεσία με όραμα.
3 Τι είναι ηγεσία; Ηγεσία ορίζεται ως η ικανότητα κάποιου να επηρεάζει άλλους ανθρώπους για την επίτευξη στόχων. Επιρροή σημαίνει ότι η σχέση ανάμεσα στους ανθρώπους δεν είναι παθητική. Επιπλέον η επιρροή ασκείται για να επιτευχθεί κάποιος σκοπός ή στόχος.
4 Ηγεσία Η ηγεσία περιλαμβάνει τρεις μεταβλητές: 1.Τον ηγέτη. 2.Εκείνους που καθοδηγούνται. 3.Τις περιστάσεις ή τις συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζουν. Και οι τρεις μεταβλητές αλλάζουν συνεχώς.
5 Ποια προσόντα πρέπει να έχει ένας ηγέτης; Να είναι παίκτης με σημαντική επιρροή. Να είναι καθοδηγητής και να είναι εξαιρετικά ευέλικτος. Να είναι ευφυής. Να έχει τακτική και στρατηγική. Να μπορεί να χειρίζεται πολλές πληροφορίες και να παίρνει γρήγορες αποφάσεις. Να παρακινεί άλλους, και Να κυνηγάει ένα μεταβαλλόμενο στόχο.
6 Διαφορές μεταξύ διευθυντή και ηγέτη
7 Βασικές θεωρίες για την ηγεσία Η θεωρία που έχει ως βάση τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ηγέτη. Η θεωρία που βασίζεται στη συμπεριφορά του ηγέτη.
8 Η θεωρία που έχει ως βάση τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ηγέτη. Η θεωρία αυτή βασίστηκε σε έρευνες που έγιναν προκειμένου να εντοπιστούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που διέθεταν ηγέτες όπως: ο Μέγας Αλέξανδρος ο Ναπολέων, ο Γκάντι Καθώς και εκείνοι που είχαν αναδειχθεί ως ηγετικά στελέχη σε διάφορες επιτυχημένες επιχειρήσεις.
9 Η θεωρία που βασίζεται στη συμπεριφορά του ηγέτη Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή ο ηγέτης χρησιμοποιεί ένα ειδικό τύπο συμπεριφοράς που κάνει τους άλλους να τον ακολουθούν. Η θεωρία αυτή βασίζεται στην ύπαρξη δύο βασικών τύπων ηγεσίας: I.Την ηγεσία που είναι προσανατολισμένη προς το καθήκον και II.Την ηγεσία που είναι προσανατολισμένη προς τα άτομα και τις διαπροσωπικές σχέσεις.
10 Η διοικητική σχάρα των Blake και Mouton Η διοικητική σχάρα δείχνει πέντε βασικά σημεία μεταξύ των οποίων κινείται η ηγετική συμπεριφορά ενός διοικητικού στελέχους. Κάθε σημείο έχει δύο ψηφία: Το πρώτο αναφέρεται στο ενδιαφέρον του διοικητικού στελέχους για την παραγωγή και Το δεύτερο στο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο.
11 Η διοικητική σχάρα: Οι πέντε τρόποι ηγετικής συμπεριφοράς
12 Ηγετική συμπεριφορά του διοικητικού στελέχους 1.1 Ή «αποδυναμωμένη διοίκηση». Το στέλεχος αυτής της κατηγορίας έχει εγκαταλείψει κυριολεκτικά την εργασία του, και το μόνο που κάνει είναι να μεταφέρει τις πληροφορίες από τους ανωτέρους του στους υφισταμένους του.
13 Ηγετική συμπεριφορά του διοικητικού στελέχους 1.9 Ή «διοίκηση της λέσχης». Η ηγετική συμπεριφορά σ’ αυτό το σημείο χαρακτηρίζεται από το μεγάλο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους «υφισταμένους» και το σχεδόν ελάχιστο ενδιαφέρον για την παραγωγή. Το διοικητικό στέλεχος δημιουργεί ένα περιβάλλον στο οποίο όλοι είναι χαλαροί, φιλικοί, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται για την άσκηση μιας συντονισμένης προσπάθειας προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι της επιχείρησης.
14 Ηγετική συμπεριφορά του διοικητικού στελέχους 9.9 Ή «συνεργατική διοίκηση» Αυτός ο τύπος ηγετικής συμπεριφοράς δείχνεις πως το διοικητικό στέλεχος επιδεικνύει το μεγαλύτερο δυνατό ενδιαφέρον του και την ίδια επιμέλεια τόσο για τους υφισταμένους του όσο και για την υλοποίηση του στόχου ή των στόχων της επιχείρησης.
15 Ηγετική συμπεριφορά του διοικητικού στελέχους 9.1 Ή «αυταρχική διοίκηση ή διοίκηση του καθήκοντος». Σ’ αυτό το σημείο της διοικητικής σχάρας βρίσκεται το στέλεχος που ενδιαφέρεται σχεδόν αποκλειστικά για την επιτυχία του στόχου της επιχείρησης και ελάχιστα για τις ανάγκες των υφισταμένων του. Με άλλα λόγια το διοικητικό στέλεχος ενδιαφέρεται βασικά για το αποτέλεσμα και αισθάνεται πως η βασική ευθύνη είναι η επιτυχία του στόχου.
16 Ηγετική συμπεριφορά του διοικητικού στελέχους 5.5 Ή «διοίκηση των ισορροπιών». Αυτός ο τύπος ηγετικής συμπεριφοράς βρίσκεται στο μέσον της διοικητικής σχάρας. Τα διοικητικά στελέχη αυτής της κατηγορίας, έχουν ένα μέτριο ενδιαφέρον τόσο για τους υφισταμένους τους όσο και για την επιτυχία των στόχων της επιχείρησης. Ισορροπούν και προσανατολίζονται μεταξύ καθήκοντος και ικανοποίησης των αναγκών των υφισταμένων τους. Τα περισσότερα από τα διοικητικά στελέχη αυτής της κατηγορίας είναι στελέχη του καθήκοντος, αλλά έχουν μάθει ότι δεν μπορεί κανείς να παραμελεί τα αισθήματά και τις ανάγκες των εργαζομένων, εάν θέλει να πετύχει το στόχο του.
17 Προσαρμογή της διοικητικής συμπεριφοράς μέσα από τέσσερις διαφορετικές συνιστώσες
18 Προσαρμογή της διοικητικής συμπεριφοράς μέσα από τέσσερις διαφορετικές συνιστώσες Α) Τα προσωπικά χαρακτηριστικά του διοικητικού στελέχους. Τη διοικητική ικανότητα την προσδιορίζουν: Οι προσωπικές ανάγκες. Το κίνητρο για επιτυχία. Η πείρα στο αντικείμενο εργασίας. Η τεχνική επιδεξιότητα καθώς και Τα οφέλη που προσφέρει η επιχείρηση.
19 Προσαρμογή της διοικητικής συμπεριφοράς μέσα από τέσσερις διαφορετικές συνιστώσες Β) Η φύση της ίδιας της εργασίας. Εάν δεν αναφέρεται επακριβώς το είδος της εργασίας που θα εκτελεστεί, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αποτελεσματική ηγεσία αφού δεν υπάρχει σαφής προσανατολισμός. Επίσης έχουμε καλύτερα αποτελέσματα εάν η εργασία που αναθέσαμε στους εργαζόμενους απαιτεί δημιουργική προσπάθεια, παρά αν είναι εργασία ρουτίνας.
20 Προσαρμογή της διοικητικής συμπεριφοράς μέσα από τέσσερις διαφορετικές συνιστώσες Γ) Τα χαρακτηριστικά των εργαζομένων. Η προσωπικότητα, οι αξίες και η πείρα των εργαζομένων θα επηρεάσουν την επιλογή του τρόπου συμπεριφοράς του διοικητικού στελέχους. Το διοικητικό στέλεχος θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε εργαζομένου.
21 Προσαρμογή της διοικητικής συμπεριφοράς μέσα από τέσσερις διαφορετικές συνιστώσες Δ) Το είδος της επιχείρησης ή του οργανισμού Οι διάφορες πολιτικές και κανόνες περιορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί ένα διοικητικό στέλεχος. Εάν υπάρχει π.χ. στην επιχείρηση σύλλογος εργαζομένων, στις ομαδικές συμφωνίες πιθανόν να καθορίζονται επακριβώς τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν οι εργαζόμενοι και οι ποινές που θα τους επιβληθούν.
22 Ποιος διευθύνει την επιχείρησή σας; Ένα ηγετικό στέλεχος ή ένα απλό διοικητικό στέλεχος;
23 Ποιος διευθύνει την επιχείρησή σας; Ένα ηγετικό στέλεχος ή ένα απλό διοικητικό στέλεχος;
24 Τα προσόντα ενός επιτυχημένου ηγέτη
25 Τα προσόντα ενός επιτυχημένου ηγέτη
26 Ηγεσία με όραμα Δημιουργεί μια θετική εικόνα για το μέλλον που παρακινεί τα μέλη της εταιρείας και παρέχει κατεύθυνση για το μελλοντικό προγραμματισμό και τον καθορισμό στόχων. Υπάρχουν δύο ειδών ηγεσίες με όραμα: 1. Η χαρισματική ηγεσία και 2. Η ηγεσία που επιδιώκει μετασχηματισμούς.
27 Ηγεσία με όραμα Η χαρισματική ηγεσία αναφέρεται στις συμπεριφορές και τα προσωπικά χαρακτηριστικά των ηγετών που δημιουργούν εξαιρετικά ισχυρή σχέση ανάμεσα σ’ αυτούς και τους οπαδούς τους. Υπάρχουν δύο τύποι χαρισματικών ηγετών: Οι ηθικοί χαρισματικοί ηγέτες. Οι ανήθικοι χαρισματικοί ηγέτες.
28 Ηγεσία με όραμα Οι ηθικοί χαρισματικοί ηγέτες παρέχουν αναπτυξιακές ευκαιρίες στους οπαδούς τους, είναι ανοιχτοί σε θετικές και αρνητικές αντιδράσεις, αναγνωρίζουν τις συμβολές άλλων, μοιράζονται πληροφορίες με άλλους και έχουν ηθικά κριτήρια με βάση τα οποία δίνουν έμφαση στα ευρύτερα συμφέροντα της ομάδας, της οργάνωσης ή της κοινωνίας.
29 Ηγεσία με όραμα Οι ανήθικοι χαρισματικοί ηγέτες ελέγχουν και χειραγωγούν τους οπαδούς, κάνουν ό,τι είναι καλύτερο για τους ίδιους και όχι για τις εταιρείες τους, θέλουν ν’ ακούν μόνο θετικές αναδράσεις, μοιράζονται με τους άλλους μόνο τις πληροφορίες που είναι επωφελείς για τους ίδιους και θέτουν τα δικά τους συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα όλων των άλλων.
30 Ηγεσία με όραμα Η ηγεσία που επιφέρει μετασχηματισμούς δημιουργεί αντίληψη και αποδοχή του σκοπού και της αποστολής μιας ομάδας, κάνοντας τους εργαζόμενους να βλέπουν πέρα από τις δικές τους ανάγκες και το ίδιον συμφέρον για το καλό της ομάδας.
31 Ηγεσία με όραμα Η ηγεσία που επιφέρει μετασχηματισμούς έχει τέσσερα συστατικά: Χαρισματική ηγεσία ή εξιδανικευμένη επιρροή. Παρακίνηση που εμπνέει. Πνευματική ενθάρρυνση, και Εξατομικευμένη αντιμετώπιση των άλλων.