ΤΜΗΜΑ:Γ3 ΣΧ.ΕΤΟΣ: ΑΠΌ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ: ΚΕΧΑΪΔΟΥ ΙΩΑΝΝΑ ΞΑΝΘΗ ΟΥΡΑΝΙΑ ΙΒΑΝΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ

 Νίκη στο Βαλτέτσι(14 Μαΐου 1821)  Δερβενάκια(26 Ιουλίου 1822)  Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821)  Γνωστός και ως Γέρος του Μοριά  Τέλος, συμμετείχε και στον Εμφύλιο Πόλεμο

 Έκαψε τον οχυρό πύργο του χωριού Καλίβια  Μάχη της Αράχωβας και του Δίστομου  Πήρε μέρος σε πολλές μάχες των αγράφων  Μάχη στην Ακρόπολη με τους Τούρκους (αλλά πληγώθηκε θανάσιμα)

Σπουδαίος οπλαρχηγός του 1821 Μάχη της Αλαμάνας (στην οποία εκδικήθηκε για τον θάνατο του Αθανάσιου Διάκου) Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με ένα ασκέρι ανδρών, Αλβανών και Ελλήνων, ανεξαρτητοποιήθηκε και άρχισε ένα τρίχρονο αγώνα εναντίον των Οθωμανών με αποκορύφωμα την ηρωϊκή Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς (8 Μαΐου 1821)

o Η Φιλική Εταιρεία ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό, και σύμφωνα από τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ. Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη. Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα). Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές λέξεις. Η Φιλική Εταιρεία

 Απελευθέρωση της Άρτας  Μάχη των Μύλων (Ιούνιος 1825)  Πολιορκία της Ακρόπολης Αθηνών (Αύγουστος-Νοέμβριος 1826)  Στρατιωτικός και δραστήριο πολιτικό πρόσωπο μετά από τη δημιουργία του ελεύθερου ελληνικού κράτους·  αυτοδίδακτος συγγραφέας απομνημονευμάτων, απαράμιλλων για το πηγαίο ύφος τους, και λαϊκών αφηγήσεων οραμάτων.

o Εθνομάρτυρας και πρωτοπόρος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 o Είχε μεγάλη επίδραση από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό (και μάλιστα ήταν ανάμεσα μέσα στους πολλούς λόγιους που υιοθέτησαν τις ιδέες του Νεοελληνικού Διαφωτισμού o Βοήθησε στην έκρηξη της επανάστασης o Αποσκοπούσε στην απελευθέρωση όλων των Βαλκανικών λαών και όλου του ελληνικού στοιχείου και στην ενοποίησή τους

Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικήτας Σταματελόπουλος και επειδή έπεσαν πολλοί Τούρκοι από το χέρι του μάχη, οι άντρες του τον ονόμασαν Τουρκοφάγο Ήταν ανιψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη Συμμετείχε στην μάχη του Βαλτετσίου

 Στρατηγός της επανάστασης του ’21  Καπετάνιος των Σουλτάνων  Κατάληψη του φρουρίου των Βαρνάδων και της Ρηγησάς  Έγινε μέλος της φιλικής εταιρείας το 1814  Νίκη στους Καμψάδες στα πέντε πηγάδια  Μάχη στο Κεφαλόβρυσο

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα  Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας  αγόραζε μυστικά όπλα και πολεμοφόδια από τα ξένα λιμάνια, τα οποία μετά έκρυψε στο σπίτι της, ενώ ξεκίνησε την κατασκευή του πλοίου Αγαμέμνων της ναυαρχίδας της, η οποία ολοκληρώθηκε το 1820  Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα από Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε «γενναία μου παλικάρια».  Είχε αναλάβει να αρματώνει, να συντηρεί και να πληρώνει τον στρατό αυτό μόνη της όπως έκανε και με τα πλοία της και τα πληρώματά τους, κάτι που συνεχίστηκε επί σειρά ετών και την έκανε να ξοδέψει πολλά χρήματα για να καταφέρει να περικυκλώσει τα τουρκικά οχυρά, το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Έτσι τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία.

 Ο Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας ή Μπουρλοτιέρης των ψυχών  Ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής, ήρωας της Eλληνικής Επανάστασης του 1821  Στάλθηκε στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία), για να προπαρασκευάσει την Επανάσταση.  Συμμετείχε στην Α’ και Β' Εθνοσυνέλευση  Απελευθέρωση της Καλαμάτας(23 Μαρτίου 1821)  Μάχη στα Δερβενάκια  Στη Μάχη στο Μανιάκι στις 20 Μαΐου, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας ηρωική αντίσταση μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει.

Ήταν ένας από τους οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης του 1821 που έδρασε στη Στερεά Ελλάδα Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και το 1820 έγινε αρματολός στη Λιβαδειά Τον Απρίλιο του 1821 σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς κατέλαβε το φρούριο της Λιβαδειάς και χρησιμοποιώντας το σαν ορμητήριο, έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες. Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας Στις 22 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία αναφέρεται λογοτεχνικά ότι "σουβλίστηκε" από τους Τούρκους και κάηκε στις 24 Απριλίου 1821.

 Μυήθηκε της Φιλικής Εταιρείας το 1820  Με την έναρξη της Επανάστασης πήγε στην Μύκονο και ξεσήκωσε τους κατοίκους εναντίον των Τούρκων. Με πλοία εξοπλισμένα με δικά της έξοδα, καταδίωξε τους πειρατές που λυμαίνονταν τις Κυκλάδες και αργότερα πολέμησε στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά.  Συγκρότησε σώμα πεζικού, που αποτελούνταν από 16 λόχους των πενήντα ανδρών  Πήρε μέρος στην επιχείρηση της Καρύστου καθώς και στις μάχες του Πηλίου, της Φθιώτιδας και της Λειβαδιάς  Έδωσε πάνω από γρόσια στον πόλεμο

o Ήταν σημαντική μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός o Πυρπόλησε μαζί με τον Ανδρέα Πιπίνου την ναυαρχίδα του Τουρκικού στόλου (7 Ιουλίου ‘22) o Στις 29 Οκτωβρίου 1822 μαζί με τον Δημήτριο Βρατσάνο ανατίναξαν το δίκροτο του Τούρκου αντιναυάρχου στην Τένεδο.

 Ενώ πολιορκούσαν οι Τουρκαλβανοί το Σούλι, οι Τούρκοι δοκίμασαν να κυριεύσουν εξ εφόδου την πηγή, από την οποία έπαιρναν νερό οι Σουλιώτες. Τόσο βέβαιοι ήταν για την νίκη τους, που είχαν στρατοπεδεύσει με έξι χιλιάδες στρατιώτες. Ο Γεώργιος Δράκος τους πολέμησε με δύναμη δεκαοκτώ ανδρών, και επανειλημμένα τους απέκρουσε, μέχρι που ήρθε ο Νότης Μπότσαρης με ενισχύσεις, και ανακήρυξε τον Δράκο ήρωα της νίκης.  Στην Μάχη των Πέντε Πηγαδιών (27 Ιουλίου 1821) ο Δράκος ως αρχηγός πρωταγωνίστησε με μόνον τριακόσιους άνδρες. Πήρε μέρος και σε άλλες μάχες, στους Κολοβάτες το 1825, στην εκστρατεία του Καραϊσκάκη στην Ανατολική Ελλάδα, ως αρχιστράτηγος στην πολιορκία των Σαλώνων, στο Δίστομο εναντίον του Πασά της Καρύστου και του Καροφίλμπεη.

Ήταν μητροπολίτης Πάτρας και ένας από τους πρωταγωνιστές ιεράρχες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 με διπλωματική και πολιτική δράση. Το Νοέμβριο του 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Φιλικό Αντώνιο Πελοπίδα. Στις 25 Μαρτίου του 1821 ο Γερμανός ύψωσε το λάβαρο του αγώνα και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, που χρησιμοποιούνταν ως σημείο συγκέντρωσης προεστών, οπλαρχηγών και κληρικών την περίοδο αυτή

 Συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη στη νίκη της Άμπλιανης το  Πολέμησε στο Δίστομο και στο Κρεμμύδι της Πύλου.  Διέσπασε τα στρατεύματα του Κιουταχή τον Ιούνιο του 1825 στο Μεσολόγγι και μπήκε στην πόλη.  Κατά την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών αρχηγός ανθρώπων έσπασε τις γραμμές των Τούρκων και πήγε στα Σάλωνα (Άμφισσα) με άνδρες.  Πήρε μέρος μαζί με τον Καραϊσκάκη στις μάχες τις Αττικής και, μετά το θάνατο του δεύτερου, ανατέθηκε σ' αυτόν η αρχιστρατηγία, προσωρινά.

 Ήταν θρυλικός ναύαρχος του ’21  Ο Ανδρέας Μιαούλης ήταν αντίθετος με την εθνική εξέγερση γιατί πίστευε ότι οι Έλληνες δεν ήταν ακόμα επαρκώς προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό.  Σημαντική ήταν και η προσφορά του στην ενίσχυση της άμυνας του Μεσολογγίου.

Συγκεντρώθηκε στην Αγία Λαύρα μεγάλο πλήθος στρατιωτικών δυνάμεων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε και κήρυξε το ξεκίνημα του επαναστατικού αγώνα. Εκεί, παρουσία προκρίτων και οπλαρχηγών, υψώθηκε το λάβαρο του αγώνα και δόθηκε ο όρκος «Ελευθερία ή θάνατος», ενώ οι πολεμιστές κρατούσαν γυμνά τα σπαθιά τους και τα καριοφίλια βροντούσαν.