Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Περίληψη του ιστορικού, των δεδομένων αξιολόγησης, των κλινικών παρατηρήσεων, των συμπερασμάτων και των συστάσεων. Περιγράφει τις επικοινωνιακές ικανότητες του ασθενή. Πρέπει να περιλαμβάνει ξεκάθαρες αντικειμενικές πληροφορίες και δηλώσεις ώστε να είναι ευανάγνωστο από άλλους λογοθεραπευτές ή άλλους ειδικούς.

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Περιέχει: Πληροφορίες για το βιογραφικό ιστορικό του ασθενή (όνομα, ηλικία, ημερομηνία γέννησης, διεύθυνση, γονείς, ημερομηνία αξιολόγησης, όνομα αξιολογητή, πλαίσιο, επάγγελμα, διάγνωση). Πληροφορίες για το ιστορικό του ασθενή (λαμβάνονται πληροφορίες από το ιστορικό του, τη συνέντευξη, τις αναφορές και αξιολογήσεις άλλων επαγγελματιών. Αναφέρονται μόνο σχετικές πληροφορίες από το ιατρικό, κοινωνικό, οικογενειακό και εκπαιδευτικό ιστορικό. Σε κάποιους ασθενείς αναφέρονται μόνο συγκεκριμένοι τομείς ενώ σε άλλους όλοι. Σημειώνεται όποια προηγούμενη λογοθεραπευτική αξιολόγηση και θεραπεία. Όταν αναφέρονται πληροφορίες από αναφορές άλλων επαγγελματιών, λογοθεραπευτών και μη, δίνεται το όνομα του ειδικού και η ημερομηνία της αναφοράς).

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Συμπεριφορά (καταγράφεται η συμπεριφορά του ασθενή που έχει παρατηρηθεί κατά την αξιολόγηση- συνεργάσιμος, φιλικός, απομονωμένος, ντροπαλός κ.λπ., γίνονται παρατηρήσεις για τη συγκέντρωση και προσοχή και για τη βλεμματική του επαφή). Ακοολογικός έλεγχος (αναφέρεται οτιδήποτε έχει καταγραφεί στο ιστορικό σχετικά με την ακοή του ασθενή. Εάν υπάρχει υποψία για πρόβλημα με την ακοή του ασθενή, το σημειώνει ο λογοθεραπευτής στην έκθεση και παραπέμπεται για ακοολογική εξέταση)

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Στοματοπροσωπική εξέταση (η ποσότητα των πληροφοριών που καταγράφονται, εξαρτάται από τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης. Σημειώνονται οποιεσδήποτε αποκλίσεις). Αξιολόγηση ομιλίας και γλώσσας (περιγράφεται η άρθρωση, η φωνή και η ροή της ομιλίας του ασθενή, καθώς και η κατανόηση και ο προφορικός λόγος- χρήση, μορφή, περιεχόμενο, λεξιλόγιο, αφηγηματικός λόγος, σύνταξη, αυθόρμητος λόγος, λεκτικές πράξεις. Αναφέρονται τα αποτελέσματα σταθμισμένων τεστ, του γλωσσικού δείγματος και των ανεπίσημων κλινικών παρατηρήσεων του λογοθεραπευτή.

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Άρθρωση: καταληπτότητα ομιλίας, προσδιορισμός λαθών, σταθερότητα λαθών, περιβάλλον (μεμονωμένα, σε συλλαβές, λέξεις, φράσεις, σε συζήτηση), ταχύτητα, προσωδία, επιτονισμός. Γίνεται λεπτομερής αναφορά στη διαταραχή. Δίνονται παραδείγματα. Γλώσσα: κατανόηση και προφορικός λόγος, γραπτός λόγος. Ροή: είδος και συχνότητα της διαταραχής της ροής, συσχετιζόμενες κινητικές συμπεριφορές, αποφυγή ήχων, λέξεων ή καταστάσεων, πρόβλεψη της διαταραχής, ταχύτητα ομιλίας. Φώνηση: εάν η βασική διαταραχή του ασθενή δεν αφορά τη φώνηση, πραγματοποιείται μία ανεπίσημη αξιολόγηση. Εάν εμφανίζεται φυσιολογική, αναφέρει ότι «οι παράμετροι της φώνησης αξιολογήθηκαν ανεπίσημα. Το ύψος, η ποιότητα, ή ένταση είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια της ηλικίας και του φύλου του Γ.» εάν έχει πρόβλημα φώνησης οι παράμετροι θα πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Συμπεράσματα – περίληψη των πληροφοριών (είδος, σοβαρότητα επικοινωνιακής διαταραχής βασισμένα στην ανάλυση των συμπερασμάτων που έχουν εξαχθεί κατά την αξιολογητική διαδικασία, του ιστορικού, των αποτελεσμάτων των διαγνωστικών τεστ, ερμηνεύονται οι πληροφορίες που διαθέτει ο λογοθεραπευτής, πρόγνωση). Συστάσεις-προτάσεις (για επιπλέον αξιολόγηση, παραπομπή και σε άλλους ειδικούς, επανεξέταση, συστάσεις για το είδος και τη συχνότητα των θεραπευτικών συνεδριών)

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Υπογραφή, όνομα, τίτλος

Η ΓΡΑΠΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Όταν γράφονται εκθέσεις αξιολόγησης ο λογοθεραπευτής:  Παρουσιάζει όλες τις σημαντικές πληροφορίες με μία σαφή και λογική αλληλουχία. Οι πληροφορίες κατηγοριοποιούνται και καταγράφονται σε διαφορετικές παραγράφους.  Δεν χρησιμοποιεί πλεονασμό λέξεων, φράσεων ή πολύ μεγάλες προτάσεις  Κάνει σωστή χρήση της επιστημονικής ορολογίας  Δίνει έμφαση στα σημαντικά και όχι στα δευτερεύοντα στοιχεία.  Καταγράφει την αξιολόγηση όλων των τομέων, ακόμα κι αυτών που δεν παρουσιάζουν διαταραχή ή απόκλιση. Δίνει παραδείγματα για κάθε ένα από τα προβλήματα που παρατηρεί.  Παρουσιάζει διαγνωστικές πληροφορίες μόνο όσον αφορά τη λογοθεραπεία. Δεν κάνει διάγνωση ψυχολογικών διαταραχών. Μπορεί να αναφέρει συμπεριφορές που έχει παρατηρήσει.  Προσέχει τη σύνταξη, την ορθογραφία και τον τονισμό του γραπτού λόγου.

SOAP Ένας τρόπος ελέγχου της πορείας της θεραπείας που ακολουθείται, της προόδου του ασθενή, καθώς επίσης και επανελέγχου των θεραπευτικών στόχων κάθε συνεδρίας, είναι η μέθοδος SOAP.

SOAP S: subjective O: objective A: assessment P: plan

SOAP Subjective: περιλαμβάνει υποκειμενικές παρατηρήσεις τις εντυπώσεις μας για τη συμπεριφορά του ασθενή. Αυτές οι εντυπώσεις μπορεί να είναι του ασθενή, της οικογενείας του ή του κλινικού. Παράδειγμα: Ο ασθενής φάνηκε πολύ συνεργάσιμος. Δήλωσε: «είμαι έτοιμος να συνεργαστώ πολύ σήμερα» Η μαμά του Γ. είναι πολύ ευχαριστημένη. Είπε: «ο Γ. μιλάει πολύ καλύτερα».

SOAP Objective: περιλαμβάνει μετρήσιμες πληροφορίες. Καταγράφουμε το στόχο και την πρόοδο του ασθενή. Παράδειγμα: Ο Γ. παρήγαγε σωστά το /s/ σε αρχική θέση σε δισύλλαβες λέξεις σε ποσοστό 90% των προσπαθειών του.

SOAP Assessment: αξιολογούμε τα δεδομένα μας. Μπορούμε να συμπεριλάβουμε μία μικρή περίληψη των δεδομένων. Μπορούμε, εδώ, να δηλώσουμε τη σοβαρότητα της διαταραχής του ασθενή. Παράδειγμα: Ο ασθενής παρουσιάζει σοβαρή φωνολογική διαταραχή (απαλοιφή μη τονισμένης συλλαβής, απλοποίηση συμπλεγμάτων και χειλικοποίηση) Σε αυτό το κομμάτι, επίσης, μπορούμε να συμπεριλάβουμε την απόδοση του ασθενή, να συγκρίνουμε την απόδοσή του κατά τη διάρκεια των συνεδριών ή να κάνουμε μία υπόθεση για το λόγο που δεν υπάρχει πρόοδος.

SOAP Plan: γίνεται σκιαγράφηση της θεραπευτικής πορείας. Δηλώνουμε τους θεραπευτικούς στόχους της επόμενης συνεδρίας. Παράδειγμα: Ο Γ. θα παραγάγει σωστά το /s/ στην αρχική θέση τρισύλλαβων λέξεων σε ποσοστό 90% των προσπαθειών του ή θα συνεχιστούν οι σημερινές θεραπευτικές δραστηριότητες.

ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Σε γραπτές αξιολογήσεις:  Εισάγετε ξεκάθαρα το θέμα το οποίο θα αναλυθεί  Οργανώνονται όλες οι πληροφορίες με τρόπο λογικό, συνεκτικό χρησιμοποιώντας υποκατηγορίες αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.  Αποφεύγεται όσο το δυνατό περισσότερο η χρήση καθαρά επιστημονικής ορολογίας. Το λεξιλόγιο και η γλώσσα θα πρέπει να είναι εύκολα κατανοητό από τους ανθρώπους με τους οποίους θα επικοινωνήσει ο λογοθεραπευτής.  Εξηγείται η ορολογία που χρησιμοποιείται (όταν δε μπορεί να αποφευχθεί) μέσα σε παρενθέσεις ή σε παραδείγματα.  Χρησιμοποιούνται αντικειμενικοί όροι, όπως «παρατηρήθηκε», «ολοκληρώθηκε», ή «επέδειξε». Αποφεύγονται ασαφείς ή υποκειμενικοί όροι, όπως «φαίνεται»  Αποφεύγονται πλεονασμοί εκτός και αν συνοψίζονται έννοιες- κλειδιά